"Να σας καλοσωρίσω στην πτήση μας και να ευχηθώ μια όμορφη εμπειρία με το σιδερένιο αερόπουλί μας. Να σας πληροφορήσω οτι πετάμε στα 33.000 πόδια πάνω απο την Γη. Ο ουρανός έχει ελαφρά νεφελώματα και οι αερομάζες είναι απαλές και διάτρητες. Χαλαρώστε και αφήστε να το καβαλήσω και να το φτάσω στα αστέρια"

Ορίστε?

"Επίσης να πω οτι σας μιλάει ο καβαλαρης σας, δηλαδή ο πιλότος σας , ονομάζομαι Αρμένιος Βαρκούλας και θα ορίζω την τύχη σας για τις επόμενες εφτά ώρες"

ΟΡΙΣΤΕ?

"Μου ακούγεται παρανοικός ο πιλότος" σφίγγω πιο δυνατά το χέρι του συνεπιβάτη μου και αν και τον ακούω οτι ξεθυμαίνει δυσαρεστημένα , το αγνοώ γιατί πρωτεύουν σαφέστατα οι δικές μου ανάγκες και όχι του ίδιου.

"Και εννοείται αστειευόμουν. Μονο ο θεός ορίζει την τύχη. Και ίσως λίγο κι εγώ . Οβερ. "

"Ενώ τις υπόλοιπες χαζομάρες που είπε τις εννοούσε?"

γουρλώνω τα μάτια και του σφίγγω περισσότερο το χέρι. " Θα καβαλήσει το σιδερένιο του πουλί?" λεω ταραγμένη 

"αυτό το υπονοούμενο το κατάλαβες"

Με πρόσβαλλε μόλις? Τι εννοεί?

"Υπονοείς οτι.."

"Ναι" μου απαντα κοφτά.

Γυρίζω και τον κοιτάζω . Το προφίλ του φαίνεται ήρεμο αλλά μια ανεπήτηδευτη αίσθηση αυτοκυριαρχίας είναι πάντου γύρω του. Θυμίζει τον κλασικό τύπο που αν γινόταν αεροπειρατία θα σηκωνόταν με ηρεμία, θα τους εξουδετέρωνε και θα πιλόταρε ο ίδιος το αεροπλάνο. 

"Εννοείς οτι ήξερα ακριβώς τι πρότεινα με την διαφήμιση? οτι ήξερα οτι σαφέστατα είχε σεξουαλικό υπονοούμενο και παρόλαυτα δέχτηκα να πάω στην παρουσίαση και να το κάνω λαιβ , ενώ ήξερα οτι με χρησιμοποιούσε ο κύριος Σταλιν ως μια απλά εντυπωσιακα ωραια γυναίκα που παίζει ενα αναψυκτικό μπροστά σε όλους? οτι με θεωρούσε αρκετά απελπισμένη και φιλόδοξη που θα το έκανα αυτό μονο για να προχωρήσω στην δουλειά μου?"

Τραβάω και το χέρι μου απο εκείνον. 

"Τατιάνα ? Αυτό δεν είναι το όνομα σου?" η γοητεία που προφέρει το όνομα μου με κάνει να πάρω μια βαθιά ανάσα. 

"Ναι.." λεω λιγάκι πιο ψαρωμένα απο όσο θα ήθελα. 

"Δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα" 

Την ίδια στιγμή νιώθω οτι όλη μου η λευκή επιδερμίδα του προσώπου μου φλέγεται . 

"Μην θυμώνεις Τατιάνα "

"Μην πατρονάρεις τα αισθηματά μου !" λέω ανάμεσα απο τα δόντια μου " δεν ..δεν έχει καμία δόση αλήθειας αυτό που λές. "

Ανακάθομαι στην θέση μου " και δεν θα κάτσω να δικαιολογηθώ σε έναν ξένο άντρα για την συμπεριφορά μου. Γιατί δεν θα καταλάβαινες τίποτα. Και σύγνωμη κιολας αλλά δεν είχα πλούσιο μπαμπα"

Σηκώνει το φρύδι του λες και του πέταξα το γάντι.

"Θεωρείς οτι είχα πλούσιο μπαμπά και τα απόκτησα όλα αυτά?"

"Ναι"

"Εχω"

Τον κοιτάζω έκπληκτα που το παραδεχτηκε τοσο ευκολα και για πρώτη φορά τον βλέπω να μειδιάζει. Τα γεμάτα χείλη του ελαφρώς ανοίγουν αποκαλύπτοντας μια τελεια οδοντοστοιχία. "Δουλεύω συνέχεια Τατιάνα. "

Κοιτάζει έξω απο το παράθυρο αφήνοντας το βλέμμα του να γεμίσει απο το σκούρο γαλανό που παντού γύρω μας υπάρχει.

"Οχι οτι θέλω να δικαιολογηθώ σε μια ξένη  , αλλά δουλεύω όλη μέρα . Συνέχεια. Ακόμη και όταν πάω Χαβάη."

Με κοιτάζει με συγκαταβατικό ύφος . Λες και πάλι έχει το προβάδισμα σε όλα. " Ακόμη και εκεί , ακόμη και στις διακοπές μου δουλευω συνέχεια, μόνο έτσι μπορούν να συνεχίσουν να υπάρχουν όλα. Είναι ασταμάτητο. Αν σταματήσω έστω και για λίγο, αν χαλαρώσω , τότε τίποτα δεν θα υπάρχει ."

"Μου φαίνεται μοναχική η ζωή σου"

Με κοιτά με ένα περίεργο ύφος.Είναι όντως μοναχική η ζωή του? Το πέτυχα?

 Ξανακάθεται ήρεμος στο κάθισμα του , επαναφέροντας το βλέμμα του προβαδίσματος. Μου πέταξε το γάντι να πω την δική μου αλήθεια, όπως αυτός ακομπλεξάριστα το έκανε.

"Ο καλά λοιπόν." παραδέχομαι με ύφος καθαρής ήττας " ήξερα φυσικά οτι υπάρχει σεξουαλικό υπονοούμενο στην διαφήμιση που σχεδίασα. Φυσικά και το ήξερα. Το 99,8% των εφήβων σκέφτεται το σεξ σε ημερήσια βάση. Εννοείται το χρησιμοποιησα. Αλλά το έκανα κομψά και με πολύ τέχνη. Και με χιούμορ. "

Με κοιταζει σοβαρός. Μου δίνει χρόνο να συνεχίσω να μιλάω. Είναι φοβερός ακροατής πάντως.

"Και ναι ήξερα οτι ο βλάκας ο διευθυντής μου με έστειλε εκεί να το κάνω αυτο μπροστά σε όλους γιατί πίστευε οτι ..οτι ..θα εχει απήχηση"

"Οριστε το ειπες. Δεν ήταν τόσο τρομακτικό να πεις οτι χρησιμοποιήσες την σεξουαλικότητα σου"

Μια ελαφριά ανατάραξη κάνουν τα φώτα του διαδρόμου να αναβοσβήσουν και μια γυναικεία φωνή έκπληξης ακούγεται , αλλά το μόνο που σκέφτομαι είναι-

"Ξέρεις οτι μου την πέφτει συνέχεια ο κύριος Στάλιν? Κάθε φορά που φεύγουμε απο την δουλειά ακούω το ίδιο ..δεσποινίς Τατιάνα να σας πάρω ? Μην πάτε με τα πόδια . Ελάτε με την καινούργια lambo μου που την απέκτησα με τα λεφτά που κλέβω απο τον βλάκα ιδιοκτήτη του ομίλλου?"

Τον βλέπω να εκτινασσεται απο την θέση του. 

Πόσο αθώος. Νομίζει πως μονο στις ταινίες τα αφεντικά την πέφτουν στις γραμματείς τους?

"Σου λεει τετοιο πράγμα??" 

"Τα τελευταία ήταν δικά μου λόγια, αλλά κατάλαβες την όλη κατάσταση. Αν ήθελα να χρησιμοποιήσω την σεξουαλικότητα μου θα το είχα κάνει απειρες φορές μαζί του αλλά δεν θελω κάτι τετοιο. Πιστευω στην ρομαντική αγάπη και περιμένω τον πρίγκηπα καβάλα στο άλογο για την πρώτη μου φορά , για όνομα είμαι 23 και το μόνο που έχω κανει με άντρα είναι να επιτρεψω να μου βάλουν γλώσσα! Στο στόμα! Ξέρεις οτι  είδα  βιντεάκι για να καταλάβω πως την παίζουνε και να το κάνω σωστά στην παρουσίαση?Σου μοιαζω εγω γυναικα που χρησιμοποιεί την σεξουαλικότητα της? "

Σιγή υχθύος.

"Δηλαδή είσαι ανέραστη? Δεν έχεις κάνει ποτέ έρωτα?"

"Αυτό κατάλαβες απο αυτά που είπα? "

"δεν είναι φυσιολογικό να μην έχεις κάνεις σεξ στα 23 σου"

Α ! Το συνεχίζει!

"δεν είναι φυσιολογικό εσένα που έχεις 23 γυναίκες μαζί"

"μου βάζεις συνεχεια ετικέτες"

"καλα τρεις συγχρόνως"

Τον βλέπω να χαμογελά. Για δευτερα τον χαζεύω. Δεν είναι οτι είναι μόνο  όμορφος άντρας. Οχι. Εχει όμορφα χαρακτηριστικά, όμορφα μάτια αλλά δεν είναι αυτο το εντυπωσιακό πάνω του. Είναι η αύρα του. 

"Τρεις. Ναι" συμφωνεί έχοντας ένα αινιγματικο μειδίαμα στα χείλη  αλλά το ύφος του φαίνεται ειλικρινές. 

"Εγώ..." ξύνω με το νύχι μου την δερμάτινη λαβη του καθίσματος μου. 

Εγώ έχω κουραστεί να με πλησιάζουν πονηρά όλοι οι αντρες.

"Ολοι προκαταβάλλονται απο την ομορφιά μου, δειχνω πολυ σεξουαλική ακόμη και αν ντυνομαι σαν καλόγρια. Και αυτό φαινεται κάπως πονηρό πάνω μου. το έχω δοκιμάσει αληθεια. Και όλο αυτο είναι τόσο απογοητευτικό. Θα ήθελα να με κοιταζαν οι άντρες και να έβλεπαν οτι είμαι μια κοπέλα που πήρε υποτροφία για να μπει στο Στάνφορντ. Που εφυγα σε μικρή ηλικία απο την Ρωσια , μόνη μου χωρίς τους γονείς μου για να σπουδάσω. Είμαι μαχήτρια. Θελω να δούνε αυτό και να μου μιλάνε με σεβασμό. Τα βγάζω πέρα με λίγα λεφτά, δουλευω , σπουδάζω , προσπαθώ για το καλύτερο. Θελω να με αντιμετωπίζουν έτσι. Και θέλω να ερωτευτώ έναν αντρα που δεν του αρεσει συνεχεια να αλλαζει ερωτικέςς συντροφους, δεν μου αρεσει αυτό. Θέλω εναν μοναγαμικό άντρα που πιστευει στις σχέσεις, όλοι οι αλλοι μου ειναι απωθητικοί."

Τον βλέπω να κουνά καταφατικά το κεφάλι του. Η ματιά του με περιεργάζεται φευγαλαία απο πάνω ως κάτω και επιστρεφει σκεπτικά στην ματιά μου. 

Νομίζω οτι ένιωσε την αληθεια μου. Οτι έχουμε κάνει έναν αδιόρατο δεσμό αυτή την στιγμή.

"Το σεξ τι σχέση έχει με όλα αυτα που είπες?"

Ο ΘΕΕΕ ΠΟΣΟ ...ΠΟΣΟ..

"Πόσο άντρας είσαι τελοσπάντων? Θέλω να με ρωτανε την αποψη μου για τον ευρωπαικό κινηματογραφο στο πρωτο ραντεβού για να ανάψω όχι να με ρωτανε αν το παιρνω στα 4!"

Αυτό νομίζω κάπως παραπάνω το φώναξα. 

"Αρα δεν μπορείς να κάνεις σεξ αν δεν βρεις κάποιον που του αρεσει ο ευρωπαικός κινηματογραφος?"

"Εισαι πιο έξυπνος απο αυτήν την ερωτηση. Μήν παίζεις μαζί μου."

Γελαει ελαφρα.

"Ναι. καταλαβα τι εννοείς. Θέλεις ρομαντική προσέγγιση για να κάνεις σεξ. "

"Και σχέση. Και εκτιμω να με γνωρίσει στους γονείς του. Να μια ευγενική κίνηση σεβασμου στο πρόσωπο μου"

Δεν απάντησε τίποτα.

Τον ζάλισα η αλήθεια είναι.

 Τον είδα να κοιτάζει έξω και ακολούθησα το βλέμμα του. 

"Είναι τόσο όμορφα" ψιθυρισα 

Έξω το ηλιοβασίλεμα απλώνοταν ήρεμα μαγευτικό .Η ζωή έμοιαζε στα 33.000 πόδια πάνω απο την Γη σαν μια υπόσχεση ομορφιάς. 

"Ναι είναι όμορφα" απάντησε καθώς ενιωσα πως είχα ηρεμήσει ξαφνικά απόλυτα και τα μάτια μου  άρχισαν να βαραίνουν.

........

"Σας μιλάει ο Αρμένιος Βαρκούλας"

Αναπηδάω στην θέση μου. Κοιτάζω γύρω μου μπερδεμένη καθώς προς στιγμή είχα ξεχάσει που βρίσκομαι. Κοιμόμουν τόσο γαλήνια! δεν μου έχει ξανασυμβεί αυτό!

"Κοιμήθηκα? ποτέ δεν κοιμάμαι! τι ώρα είναι?"

Ο αγνωστος συνεπιβάτης μου έχει ένα μαυρο λαπτοπ ανοιγμένο . Φαινεται οτι δούλευε ολη την ώρα που κοιμόμουν γιατι τα μάτια του φαινονται κουρασμένα. Τεντώνεται ελαφρα στην θέση του. Ποση ώρα κοιμάμαι?

"Κοιμόσουν έξι ώρες" μου λεει καθώς κλεινει το λαπτοπ και το βάζει πίσω στην θήκη του.

"Σε δέκα λεπτά προσγειωνόματε στο Χίθροου . Είμαι σίγουρος οτι σας άφησα ικανοποιημένους. Παρακαλώ κατά την τροχοπέδηση επιτρέπονται τα παλαμάκια ενθουσιασμού των δεξιοτήτων μου. Οβερ."

Πιάνω το πρόσωπο μου σχηματίζοντας με τα χέιλη μου ένα μεγάλο Ο έκπληξης

"Ποτέ δεν κοιμαμαι τόσο " Τον κοιτάω ενθουσιασμένα " ήταν το πιο ηρεμο ταξίδι όλης της ζωής μου!Και το οφειλω όλο σε εσένα. Εισαι φοβερός ακροατής και συγνώμη για το μανίκι. Ειλικρινά μπορώ να πληρώσω καθαριστήριο ..ξερεις για το σιδέρωμα"

Με κοιταζει σοβαρα. 

"Να σου θυμίσω οτι ο εκμεταλλευτης C.E.O σε πληρώνει ελάχιστα "

"Είναι αλήθεια. τελοσπαντων το σιδερωνω κι εγω" 

Οι ρόδες πέφτουν με φόρα πάνω στην άσφαλτο και αναπηδάμε καθως σηκώνεται και παλι στον αέρα κανοντας τον κόσμο να διαμαρτυρηθεί.

"ΗΤΑΝ ΑΣΤΕΙΑΚΙ.ΟΒΕΡ"

Κοιταζω τον άντρα δίπλα μου. Αναλογίζομαι πόσα του ειπα για εμένα. Ήταν πολυ απελευθερωτικό βασικά.

Με κοιταζει εντονα στα μάτια. 

"Θέλω να σου συστηθώ Τατιάνα. Δεν ρώτησες ποτέ το όνομα μου"

Χαμογελάω παιχνιδιάρικά.

"Ξέρεις κάτι? αααγνωστε συνεπιβάτη?"

του χαμογελαω καθως σοβαρος συνεχίζει να με κοιταζει έντονα στα μάτια.

"Ας αφήσουμε το μυστήριο να πλανάται. Προτιμώ το μυστήριο. Θέλω να σε θυμαμαι έτσι"

Φαίνεται σκεφτικός, σαν να τον προβληματίζει κάτι.

Γνέφει καταφατικά τελος, ενώ γύρω μας όλοι χειροκροτάνε τον πιλότο .

"Να θυμασαι Τατιάνα οτι εσύ ζήτησες μυστήριο"