Η αλήθεια

Είμαστε γυμνοί στο κρεβάτι , δεν θυμαμαι πόσες μέρες γυρνάμε στο σπίτι του σαν την Ευα και τον Αδάμ. Ξυπνάμε το πρωι, και οποιος ξυπνήσει πρώτος ορμάει στον αλλον. Κυριολεκτικά. Το ίδιο συμβαινει στο γραφείο οταν δουλευουμε, οταν μαγειρευει, όταν βλεπουμε ταινία. Τις λίγες φορες που βγήκαμε εξω καταλήξαμε να ψαχνουμε μέρος για σεξ.

Είναι υγιές τοσο σεξ?

"Άνοιξε το στόμα σου και βάλτο μέσα"

"Δεν νομιζω να μου αρέσει"

"Σε όλους τους ανθρώπους αρέσει. Μην γίνεσαι περίεργη. Ανοιξε το στόμα σου τώρα. Στην τελική αρέσει σε εμένα"

Σκύβω προς το μέρος του.

Αλλα το μετανιώνω. " και γιατι πρεπει να αρεσει και σε εμένα?"

"Απλά γλύψτο"

"οχι"

"γλύψε λίγο να δεις αν σου αρέσει"

Βγάζω διστακτικά την γλώσσα μου και αγγίζω το παγωτό μανταρίνι, απο το κουταλι που κραταει μπροστα στο πρόσωπο μου εδώ και ώρα. Αν του μπει κατι στο μυαλό δεν ησυχάζει. Ειναι περίπτωση ο άνθρωπος.

Κάνω ένα μορφασμό αηδίας. " ειναι η χειρότερη γευση παγωτού"

"ειναι η καλυτερη και δεν την δοκίμασες καν"

"Εγλυψα λιγο. Γιατι πρεπει να μας αρέσουν τα ίδια πράγματα?"

Παίρνει το παγωτό με το χέρι του και παει να το πασαλείψει πάνω μου.

"Μην τολμησεις να-"

Το πασαλείβει στο στήθος μου κανοντας με να παγώσω. 

"Εισαι τελείως μωρό κυριε Λισιν ειλικρινα. Θα σου το φέρω το παγωτό καπέλο κι εγώ να δεις την γλυ-"

"Αχ"

Ξεκιναει να με γλύφει στο στήθος . Και μετά σηκώνεται και με φιλάει με γλώσσα. Η γευση μανταρίνι κατακλυζει το στόμα μου, καθώς ανοίγει τα πόδια μου. 

"Σου αρεσει??" μου λεει ερωτικά καθως τον τραβάω κοντά μου. 

"Ναι" 

Πάντα κάνει το δικό του.

..............................................

"Γιατι να μην ανοίξω το συρτάρι σου?"

Το κλειδώνει και απο πάνω. Εγώ απλά έψαχνα Α4 για τον εκτυπωτή.

"Θα μου μπερδεψεις τα πραγματα μου"

Ανασηκώνω το φρύδι μου.

Εχει κλειστα χαρτιά ακόμη ο Αλεξέι. Ελπίζω μόνο να μην έχει σχεση με αλλη γυναικα. Ειλικρινα θα τον σκοτώσω αν τον πιασω να λεει ψέμματα.

.....................................................

"Οχι χωρις προφυλακτικό Αλεξέι"

"θα τραβηχτώ"

"δεν θελω παιδι ειπα οχι"

"ουτε εγω . θα τραβηχτω εγκαιρως"

τον σκουνταω απο πάνω μου

"λίγο μονο και θα παω να αγοράσω"

"ξερω το λίγο σου"

"Μου σπας τα αρχίδια. "

"δεν εχεις ανάγκη"

Σηκώνεται εκνευρισμένος και πλήρως ερεθισμένος

αναζητά το κινητο του στο πάτωμα " Μιχαηλ. "

Δεν θα το κάνει. 

"Μην τολμήσεις" του ψιθυρίζω και με αγνοεί

"θέλω προφυλακτικά"

κρυβω το προσωπο μου με τα χερια μου

"Το ξέρω πως δεν εχεις πάνω σου. πήγαινε να αγορασεις . και παρε πολλά. Μην σε ξανατρεξω για βλακειες"

Κατεβάζω τα χερια απο το προσωπο μου.

"Θα ντρεπομαι να τον κοιταξω στα ματια τον άνθρωπο!"

Με πλησιάζει με αινιγματικο ύφος

"γιατι  κοιτιεσαι με τον σωματοφύλακα μου ?"

Α καλα. 

............................

Δεν κάνουμε μόνο σεξ βέβαια.

Βγηκαμε έξω με την Ροζ για ποτό. 



"Εσυ Μιχαηλ δεν θα πιεις κάτι?"

"ειμαι σε ώρα εργασίας" της μουγγρίζει και η Ροζ μου κλεινει το ματι ενθουσιασμενη

"Θελεις να χορέψουμε?"

"ειμαι σε ώρα εργασίας"

Κοιταω τον Αλεξει

"λες να την πω να μαζευτει? τον εχει ζαλίσει τον άνθρωπο"

"δεν εχει ανάγκη ."

Με κοιτα απο πανω ως κάτω

"εισαι πολυ όμορφη . Εχω το πιο ομμορφο κοριτσι του κόσμου"

γελάω 

"γιατι γελάς?" μου λεει με δυσανασχετηση

"εισαι πολυ γλυκος καμια φορά. "

"γιατι τις υπολοιπες στιγμες πως είμαι?"

"άξεστος κτητικος χειριστικος και αλήτης"

του λεω αργα και ερωτικά και χαμογελαει με ικανοποιηση " με αυτο το στυλ όμως σε έριξα"


"Μιχαηλ εσύ σκύβεις στις γυναικες? " 

Κρυβω το προσωπο μου " συγνωμη για την Ροζ ειναι πολυ αυθορμητη" λεω στον μιχαηλ που φαινεται να αδιαφορει για την φίλη μου. Κοιταζει το χωρο ασταμάτητα και κάθεται σαν αγαλμα δίπλα μας

"Σε όλους έτσι συμπεριφερεται?" μου λεει ο Μιχαηλ εκνευρισμενος, κανοντας την Ροζ να χαμογελασει θριαμβευτικα.

"Οχι μονο στους πολυ ωραιους άντρες" πετιεται δίπλα του και σχεδον του τρίβεται

"Δουλευω ειπαμε. Φρονιμα " της λεει αυταρχικά αλλα η Ροζ βγαζει καρδουλες απο τα μάτια της.

..........................

"Αυτος τι πινακας ειναι?" 

εχει εναν μεγάλο στην κρεβατοκαμαρα του

"καντινσκι , ρωσος ζωγραφος. "

Και ξεκινα να μου αναλύει τον πινακα!

Τον κοιταζω εντυπωσιασμενη.

"που ξερεις τοσα για ζωγραφική?"

"η μητερα μου ήταν επιμελήτρια εκθεσεων . Αγαπουσε πολυ αυτα τα πραγματα"

Ανακάθομαι στο κρεβάτι.

"Εχει καιρό που πεθανε?"

"ναι"

"την σκέφτεσαι?"

"ναι"

"σε ενοχλει που σε ρωτάω?"

με κοιταζει 

"και ναι και οχι"

του χαιδευω το μπρατσο

"πως γνωρίστηκε με τον πατερα σου?" δεν χρειαζεται να μου πει για τον θανατο της

Κανει σιγουρα προσπαθεια να μου μιλήσει.

"Οι γονεις μου ήταν συμμαθητές. Πήγαιναν στο ίδιο σχολείο. Έμεναν στις εργατικες κατοικιες της Μόσχας. "

Γουρλώνω τα μάτια μου

"εκει που εμενα εγω? πως και δεν το ανέφερες ποτε?"

"το αναφέρω τώρα"

Απίστευτο. Κοιτα σύμπτωση!

"νομιζα οτι για να έχετε τοσο χρηματα ως οικογενεια ..θα ήταν πλουσιοι όλοι οι προγονοι σου. Σαν τους βασιλιάδες"

Χαμογελα αμυδρα

"καμία σχέση. Ο πατερας μου σπουδασε μηχανικός. Πολυ γρηγορα έγινε διευθυντης σε μια χαλυβουργική. Τοτε ο χαλυβας ήταν στα πάνω του. Και ο πατερας μου ..ας πουμε πουλησε την ψυχη του στο διάβολο. Πάντα λεει οτι το δυσκολο ήταν να βγαλει το πρωτο εκατομμύριο. "

"Ήταν ευτυχισμενοι οι γονεις σου?"

" Ο πατερας μου την ζήλευε πολυ. Ήταν πολυ  κτητικός μαζί της. Περασαν πολλα χρόνια για να καταλάβω ακριβως ποια ήταν η αληθεια στην σχεση τους."

"Η αλήθεια στην σχέση τους?"

Τον βλέπω να σιωπά ξαφνικά. 

"Πάμε μια βόλτα. Θέλω να σου μιλήσω για κάτι."

............................................

Περπατάμε ο ένας δίπλα στον αλλον. 

Ο Μιχαηλ μας ακολουθει διακριτικά μέτρα πολλά πιο πίσω μας. 

"Η μητέρα μου όταν ήταν ακόμη στο σχολειο, έιχε σχέση με έναν άλλον άντρα. Με τον φίλο του πατέρα μου. "

"Πηγαιναν όλοι μαζι σχολειο?"

"ναι "

"και πως κατέληξε με τον πατερα σου?"

"ξερω πως εκείνος ο άντρας ήταν άπιστος.  Και φτωχός. Και στην μητερα μου η φτωχεια ήταν αποκρουστική.  Περισσοτερο και απο την απιστία. Και έτσι τον χώρισε. Μετα απο κάποιο διάστημα , αφου ειχε χαθει με τον πατερα μου ,ξαναβρεθηκαν. Τον διεκδίκησε, αυτος την ειχε απωθημενο απο τα σχολικά χρόνια και επειτα  παντρευτηκαν. Ειχε ήδη ο πατερας μου αποκτησει το πρωτο εκατομμύριο. "

"Γιατι το αναφερεις αυτο? πιστευεις οτι η μητερα σου τον επελεξε για τα χρήματα?"

Ανασηκώνει τους ώμους.

"της αρεσε η καλη ζωή και τα λεφτά. "

"αυτο δεν σημαινει κάτι"

"και όπως φάνηκε μετά ειχε σχεση παραλληλη με εκεινον τον άντρα . Τουλάχιστον αυτο πίστευε ο πατερας μου. Ο τυπος ζητούσε χρηματα συστηματικα απο την μητερα μου. Τα επαιρνε απο τον πατερα μου στα κρυφα και αλλοτε στα φανερά και τα έδινε σε έκεινον"

"τον αγαπουσε τοσο?"

Κουνάει το κεφάλι αρνητικά.

" Δεν ξερω αν αγαπησε κανεναν ποτέ. Βρισκοντουσαν όμως συχνα και παντα ο πατερας μου το μαθαινε. Γινοταν χαμός παντα. Οποτε γυρνούσα απο το οικοτροφείο τους έβρισκα μαλωμένους. "

"που το ήξερε οτι τον εβλεπε?"

"την παρακολουθούσε"

"γιατι δεν την χωριζε?"

"του άνηκε"

"γιατι βρισκόταν με αυτο τον άντρα αν δεν τον αγαπούσε? αν δεν ειχαν σχεση?"

"την εκβιαζε. "

"την εκβιαζε.."

σταματαω το βήμα μου

"αν δεν θελεις να συνεχισεις..καταλαβαινω οτι ειναι πολυ προσωπικο όλο αυτο"

 Με κοιτα με ενα πολυ παραξενο ύφος.

"Τι ..τι συμβαινει?" 

"ειμαι ερωτευμενος μαζί σου Άνια" μου λεει τοσο σοβαρα που τα χάνω

"ε?" αυτο δεν το περίμενα

σκυβει και με φιλα. τον φιλάω κι εγώ.

η καρδια μου χανει ένα χτυπο

"εσυ?"

"κι εγω" του λεω τρυφερα " πολυ "

"Γιατί? γιατι εισαι ερωτευμενη μαζί μου?"

Ανασηκώνω τους ώμους μου " νιωθω..πως είσαι σαν ενα κομμάτι μου που έχασα. Και όταν είμαστε μαζί ..γίνομαι ολόκληρη. Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω. "

Κοιταει χαμηλά.

"Τι συμβαίνει?" του ξανα λεω. 

 Ξεκινα το βήμα του απότομα και τον ακολουθώ.

"Ειχαν παιδι μαζί. Η μητερα μου όπως το γεννησε το παρατησε σε εκείνον. Οπως αποδειχτηκε δεν της άρεσε ουτε η φτωχεια και ουτε το παιδι της. Ο πατερας μου δεν το γνωριζε . Μπορεσε και του το έκρυψε. Υποθετω οτι δεν του το ειπε γιατι νόμιζε πως δεν θα την παντρευόταν αν μάθαινε κάτι τετοιο.  "

"αρα..εδινε τα λεφτα σαν διατροφή?"

"διατροφη δεν το λες αυτο. Του πλήρωνε υπερογκα ποσα. Ο τυπος ηξερε πως την κρατα στο χερι.Δεν θα το έλεγε απλά στον πατερα μου. Θα το δημοσιευε παντού. Τετοια ωραια της έλεγε και η μητερα μου τον πλήρωνε κάθε φορά. Αυτα τα ανακάλυψε ο Μιχαηλ . Για χρόνια δεν ήξερα για τον εκβιασμο. Ήξερα πάντα οτι η μητερα μου ειχε άλλον. Ή αλλους. Φροντιζε ο πατερας μου να τις κάνεις σκηνες παντου αλλωστε. Δεν ξερω γιατι το εκανε θεμα. Και εκείνος ειχε αλλες. Το να κανουν σεξ με τον εναν και τον αλλον δεν ήταν σπουδαίο για εκείνους. Αλλα δεν έλεγαν να χωρίσουν. Κανενας απο τους δυο δεν το ήθελε. Οσο για τα λεφτα που έδινε στον τύπο , εκεινος  υποτιθεται τα επαιρνε  για να πληρώσει το ίδρυμα που το παιδι ζούσε. Αλλα ήταν καθαρα μια σχεση εκβιασμού. "

"ίδρυμα?"

"Ναι το έβαλαν εκεί. Ειχε προβληματα. Ας πουμε δεν ήταν τυπικης ανάπτυξης"

Σκέφτομαι αυτα που μου λεει.

"Ποσο χρονων ειναι τωρα? τον βλέπεις εσυ? εχετε σχεσεις?"

Χαμογελαει ελαφρα " ειναι ο μεγαλος αδερφός μου. Ναι εχουμε σχεσεις. Εχω ακόμη εναν αδερφό απο τον πατερα μου. Εκείνος μικρότερος. Αλλα ο Σούρα είναι ο μεγαλύτερος. Ζει σε ενα οικοτροφείο, μαθαινει τεχνες. Του αρεσει να φτιαχνει κεραμικά. παω συχνα στην Μόσχα και τον βλέπω."

Με κοιταζει αινιγματικα

"θα τον γνωρισεις. Ειμαι σίγουρος πως θα τον συμπαθήσεις"

"Ναι θα το ήθελα" λεω ξαφνιασμενη. Δεν περιμενα οτι νιωθει την αναγκη να γνωρισω την οικογενεια του αλλα χαιρομαι.

"Ανακαλυψα για εκείνον μόνο αφού πεθανε η μητερα μου. Ήρθε εκεινος ως πατερας  και ζητησε λεφτα απο εμένα.  " για τον αδελφό μου " ειπε .Δεν ειχε τα κότσια να το κανει απο τον πατερα μου. Ήξερε πως θα τον σκότωνε. Αν δεν ήταν πατερας του αδερφού μου θα έκανα το ίδιο.  Φυσικά και δεν του έδωσα τίποτα. Με απειλησε οτι θα το δημοσιευσει. Δεν με ενδιέφερε. Ανελαβα απο τοτε τον αδερφό μου."

"ήσουν τοσο θυμωμένος μαζί του?σε σημείο φόνου?"

"Ναι. Φυσικά και ήμουν. Ήταν λίγο αυτο που έκανε στην οικογενεια μου? "

"ζητούσε τα χρηματα όμως για το παιδι τους κι επίσης και η μητερα σου όπως τα περιγραφεις έχει μεγάλο μεριδιο ευθυνης. Ίσως και μεγαλύτερο. Τουλαχιστον εκείνος ειχε σχεσεις με το παιδί του."

τον βλεπω να εξαγριωνεται

"Ο Σούρα ήταν σε ένα ίδρυμα της κακιας ώρας μεχρι να τον ανακαλύψω. Εκείνος επαιρνε τα λεφτα και τα επαιζε στο τζογο. Μην τολμησεις .να τον υπερασπιστεις .ξανά." δεν μου εχει μιλησει ξανά τοσο απότομα.

"Συγνωμη.." ψελλιζω 

Σκύβει το κεφάλι του.

"ήθελα να τον εκδικηθώ. ήθελα να τον ντροπιασω. Του άξιζε."

"τα καταφερες?"

"Οχι. Έκανα πίσω."

............................................





Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top