.......

Ο Λίσιν  με είχε δει να κολυμπάω στην Ρωσία. Ήταν συμπαίκτης μου στο πόκερ. Συνεπιβάτης μου σε μια πτήση. Αφεντικό στην δουλειά μου. 

Οι συμπτώσεις ήταν πολλές. Και θα γινόντουσαν περισσότερες. Αλλά δεν σκεφτόμουν καθαρά. Είχα μαγνητιστεί απο τον γοητευτικό Λίσιν. 

Ο Λίσιν αποδείχθηκε πως διέθετε χιούμορ. Απλά όταν το έκανε είχε τόσο σοβαρό ύφος που στην αρχή δεν αντιλαμβανόμουν αν το εννοεί. 

"Δεν ξέρω πως κλείνει η αεροκουρτινα. Φυσάει πιο δυνατά τώρα, εχω πατησει ολα τα κουμπια . Ειναι χαλασμένο?"

"Εισαι απειρη και με τα τηλεχειρηστήρια "

Οι σπόντες διαδεχονται η μια την αλλη. Προσπαθώ να τις ανταποδίδω. Και νομιζω το κανω αβίαστα.

"Ακαδημαικά όμως εμπειρη"

"Γι αυτό και εγώ σου συμπεριφέρομαι ακαδημαικά" μου ειπε πολυ σοβαρός , τονίζοντας την λέξη , οταν σε δευτερα ξεκινησα να γελάω.

Καθώς  προχωρούσε η συζήτηση μας άρχισα να τον καταλαβαίνω και να χαλαρώνω. Μπορούσα να γελάσω με κάτι που ειπε και να του το ανταποδώσω. Η χημεία μεταξύ μας φτιαχνόταν αβίαστα. Μου φαινόταν όλο τόσο απίστευτο. Ναι . Θα μπορούσα να τον ερωτευτώ. Το ήξερα. Μου αρεσε πολύ ως άντρας και σίγουρα και ως προσωπικότητα με μαγνήτιζε. Ξαφνικά σκέφτηκα πως οι τρεις μέρες δεν είναι αρκετές. 

Συγχρόνως όμως δεν μπορούσα να παραβλέψω πως όλο αυτο ήταν μια τρελα. Πολύ έξω απο αυτό που ήμουν. Βρισκόμουν σε ένα νησί πολυ μακριά απο το σπίτι μου. Επρεπε να σκέφτομαι οτι η  η γνωριμία μας μπορει να συνοψιστει σε αυτες τις τρεις μέρες και να μην τον ξαναδώ. Δεν είχα αυταπάτες οτι με ερωτευτηκε και ήθελε μαζί μου σχέση. Δεν πίστευα στους πρίγκηπες αν και θα ήθελα να ερωτευόμουν ένα. Ο Λίσιν ήταν το τώρα. Η στιγμή που ζούσα μαζί του. Και αν αποφάσιζα να προχωρήσω μαζί του επρεπε να θυμαμαι πως απο την επόμενη εβδομάδα το πιο πιθανό ήταν να μην χτυπούσε το τηλέφωνο μου ξανά απο εκείνον. Ήταν ένας αλλος κόσμος.

Τον κοιτάζω καθώς  μιλάει για την δουλειά του. Εχει ένα διαφορετικό ύφος όταν μιλάει για την δουλειά του. Είμαι σίγουρη πως αντλεί ικανοποιηση όταν επιτυγχανει πραγματα στις επιχειρήσεις του. Φαινεται φιλόδοξος και αποφασιστικός. Εχει αλλωστε εκπαιδευτει σίγουρα απο μικρός γι αυτο που κάνει τώρα.

"Υπάρχει υποθαλασσια γεώτρηση στα ανοιχτά στο πίσω μέρος του νησιού. Μπορούμε αυριο να την επισκεφτούμε. Θα πάω το πρωί. Θα δούμε και το χωριό. Μένουν εδώ καποιοι ψαράδες ακόμη , αλλά επι το πλείστον ολοι οι κατοικοι ειναι εργαζόμενοι στην Mash oil"

"Η οποία ανήκει στην Lisincorp?"

"Ναι. Αλλά δεν είναι μια μικρή απλά επιχείρηση. Η εκμεταλλευση του αερίου στην Μεσόγειο είναι  το πιο μεγάλο στοίχημα για την-"

Το κόβει.

"Εχω πάνω απο μια ώρα που μιλάω για την γεώτρηση στο νησί . "

Όντως. Αλλά τα ακούω με ενδιαφέρον. Επίσης είναι φανερό πως το ραντεβού που μου προτεινε στο νησί του, είχε διπλό  σκοπό : να επισκεφτει και την γεώτρηση. Αλλά εξάλλου αυτο μου το είχε πει και στην πτήση

"Ακόμη και στην Χαβάη δουλεύω" υποδυθηκα αποτυχημενα την μπάσα φωνή του.

"Ναι ακόμη και εκεί"

"Ήσουν ξεκάθαρος απο την πρώτη στιγμή που σε γνώρισα"

"Όντως"

"Αρα δεν χρειάζεται να μου απολογηθείς το πρωί που θα πας για δουλειά. Αν πραγματικά θελεις να ερθω μαζί σου θα το ήθελα κι εγώ. Δεν έχω δει ποτε υποθαλλάσια γεώτρηση  θα ήταν ενδιαφέρον. Αρκει να μην είμαι βάρος. Δεν υπάρχει πρόβλημα μπορώ να περι-"

"Θα παμε μαζί Βόλκαν. Θέλω πολύ να σου δειξω την γεωτρηση μου"

Και έτσι μέσα σε δεύτερα εγώ κοκκίνησα. Δεν ήταν οτι το εννοούσε έτσι, απλά υποθετω οτι το δικό μου μυαλό οτι και να λέγαμε ..εγώ..

Ναι. Σκεφτόμουν το σεξ. Σκεφτόμουν πως θα ήταν να εκανα σεξ μαζί του. Δεν μπορούσα να παραβλέψω οτι μου γεννουσε σεξουαλικά αισθήματα. 

Με κοιταξε και χαμογελασε καθώς με είδε να κοκκινίζω. Με κοιταξε αινιγματικά.

"Και η απειρία εχει ενδιαφέρον" ειπε σαν το σκεφτόταν για ώρα , σαν μια πίσω σκέψη που την είχε απο ώρες. Αυτό σαφεστατα πήγαινε σε εμένα.

Κοκκινισα περισσότερο.

"Και η εμπειρία έχει καποιο ενδιαφέρον" και αυτο πήγαινε σαφεστατα σε εκείνον.

Του αρεσε ολο αυτο που γινόταν μεταξύ μας. Φαινόταν στο βλέμμα του και αυτο μου εδινε αυτοπεποίθηση.

Οι συζητήσεις μας ήταν όπως οι παρτιδες του ποκερ. Κρατούσαμε τα φύλλα μας στα χέρι και απλά αφήναμε προθέσεις. Συζητήσαμε για πολλά πράγματα , μα στο τελος καταλήξαμε να ακούμε μουσική. 

Άκουγε σχεδόν τα πάντα.  Μου αρεσει αυτό. Οτι και να του εβαζα εδειχνε οτι το ακουγε με ενδιαφέρον. 

"Γιατι δεν μου μιλησες ποτέ όταν παίζαμε πόκερ?" αυτο ήταν οντως απορία μου. Εγώ ξερω γιατι δεν του μιλησα, προσπαθούσα να ακολουθήσω την τακτική να μην εμπλακώ με τους αντιπάλους μου . Δεν επρεπε να δεθω συναισθηματικά .Τοτε ολη η ψυχρή λογική του παιχνιδιου θα κατέρρεε. Αυτός?

"Δεν ήθελα"

Δεκτό. Γιατί αλλωστε να μιλήσει σε μια  μαθητρια ο Λίσιν? 

Έβαζε για ώρα εκείνος μουσικά κομμάτια και μετά εγώ. Και μετά εκείνος.

"Σήκω . Θα χορέψουμε."

Ειχα πιει  δυο βότκες , αυτος περισσότερο . Ειχα ζαλιστει ελαφρά αλλά ένιωθα ωραια. Με εκανε να τα νιώθω όλα πιο εύκολα.  "κοινωνικο λιπαντικο το αλκοολ" που λεει και η Ροζ .

"Δεν χορευεται αυτή η μουσική"

"Δεν με ενδιαφέρει . Κουνα τα πόδια σου, δεξια , αριστερά , δεξιά ..ετσι"

Με επιασε σχεδόν ατσαλα και με καθοδήγησε σε έναν ασύμβατο ρυθμό. 

"Αν ήταν καποια ρομαντική προσεγγιση η προταση του χορού τοτε ήταν μια κακή ιδέα . "

"Είμαι βαθυτατα ρομαντικός. Δεν χρειάζομαι Βόλκαν τους χορούς. Μπορώ να σου πω πολλά ρομαντικά πραγματα"

Με επιασε απο την μέση σφιχτά , χωρίς να σταματήσει το βηματισμό του. Κόλλησε αβίαστα το σώμα στο δικό μου. Ηθελε όντως να χορέψουμε.

Γέλασα . " Δεν νομίζω πως μπορώ να σε φανταστω να λες ρομαντικά πραγματα. Δεν μου φαινεσαι τετοιος τύπος"

Χαμογέλασε αινιγματικά. Και συνέχισε να με χορευει . Χορευα πλεον κι εγώ στο ρυθμό του. Η μουσική συνέχιζε να παιζει σε άλλο ρυθμό. Αλλά δεν πειραζε πια.

"Να πω για τον Κισλοφσκι?" 

"Οχι. Το επαιξες ήδη αυτο το χαρτί. Παίξε άλλο Λίσιν" του ειπα με προκληση αλλα χωρίς να εγκαταλείψω το αυθορμητο χαμόγελο μου. Περνούσα όμορφα. Και νομίζω και αυτος μαζί μου.

"Να πω πως είσαι όμορφη γυναικα? Να πω κάτι για την ομορφιά σου?" με κοιταει στα ματια σοβαρός " θυμαμαι πόσο πρόβλημα το θεωρεις οτι είσαι πολυ ομορφη. Αυτα δεν ήταν τα λόγια σου στην πτήση Βόλκαν?καλυτερα να μην μιλησω για το ποσο εντυπωσιακη γυναικα είσαι ,δεν θελω να σου θυμιζω τα προβληματα σου. Δεν θα ήταν ρομαντικό αυτο."

Ο θεε. Ελεγα τετοια? όταν αγχωνομαι λεω ανοησίες.

Προσπαθεί να μην γελάσει.

"Μην γελάς. Ντρεπομαι. Ακούστηκε πολύ αλλαζονικό αυτο. Ήμουν αγχωμένη"

"Το ξέρω" ειπε ειλικρινα χωρις ιχνος γελιου

Τα γκριζογάλανα μάτια του δεν ελεγαν να κατεβουν απο τα δικά μου.  Δεν έχω νιώσει ποτέ ετσι. Μου αρεσει όλο αυτο πολύ που γινεται μεταξύ μας.

"Δεν ειπες τελικά κάτι ρομαντικό" τον προκαλώ

Τον βλέπω να σκέφτεται

"Κοιτα να πετάξεις καλό χαρτί αρχίζω και απογοητευομαι απο το ραντεβού" του λεω σοβαρά χωρις όμως να τον δω να χαμογελάει. Το πίστεψε?

Μαλακωσε τον ρυθμο του βηματισμου ξαφνικά και τώρα θυμίζαμε αγκαλιασμένους στην μέση του δωματίου. Το σαξόφωνο έκανε σόλο και ο ήχος του διαπερνούσε το δωμάτιο. Η γυάλινη πρόσοψη δονήθηκε και μετα το σαξόφωνο ηρέμησε, κατέβηκε οκτάβα και επειτα σίγησε.  Η φωνή της Simone  απλώθηκε κάνοντας τα σώματα μας να σταματήσουν να κουνιούνται. 

Με κοιταξε στα μάτια. Το υφος του βυθίστηκε σε μια μπερδεμένη σκέψη .

"Μην πεις κάτι ρομαντικο αν δεν μπορείς" τον πειραξα αλλά δεν αλλαξε το ύφος του.

"Ακόμη και ο Χριστός δείλιασε μπροστά στον σταυρό. " ειπε κοφτά . Γιατι σοβαρεψε?

"Δεν καταλαβαίνω τι ρομαντικο εχει αυτό, ήταν λίγο μαλλον καπως περίεργα ασχετο" ειπα μπερδεμένα. Ακουστηκε βαρυγδουπα περιεργο και δεν ταιριαζε στο κλιμα. 

"Δεν θα δειλιάσω. Τώρα το βλέπω καθαρά. " το υφος του εστεκε ανεξιχνίαστο. 

"Τι εννοείς? Τι σχεση εχει ο Χριστός? "τον κοιταξα παραξενεμένα. Τελικά δεν τον εχω πολυκαταλαβει. Ειναι καποιο απο τα αστεια του που λεει σοβαρός?

"Δεν καταλαβαίνεις τον ρομαντισμό μου Βόλκαν. Γιατι είσαι απειρη και εγώ εμπειρος. Θα πρεπει να σε κάνω εμπειρη σαν εμένα . " μου ειπε σοβαρα αλλά ήξερα τωρα οτι αστειευοταν. Τα ματια του έλαμψαν ξανά αφήνοντας πίσω την οποια σκέψη τον μπερδεψε. Αποφασισα να μην ρωτησω περισσοτερα. Ήταν σαν να μου εδειξε λίγο τα χαρτιά του αλλά και παλι τα εκρυψε. Εισαι μυστηριος Λισιν.

"Σου αρεσουν οι εμπειρες? αυτο να κρατήσω απο όλα τα ρομαντικά πραγματα που θα μου έλεγες?" αποφασισα να κρατησω αναλαφρο το κλιμα

χαμογελασε ελαφρα  αλλά δεν ήθελε να παίζει αλλο μαζί μου ετσι.  Φανηκε απο το ύφος του 

"Μου αρεσει η ιδεα να σε κάνω έμπειρη Βόλκαν" ειπε με βαθιά φωνή σαν να παραιτήθηκε ξαφνικά απο την ανάλαφρη συζητηση μας. Το ύφος του σκοτεινιασε καθώς η ανασα του πλεον , ζεστή, την ένιωσα στα χείλη μου. Το αρωμα της βότκας αναμείχθηκε με την δική του. 

Εσκυψε αργά προς το προσωπο μου. Και επειτα εκλεισε τα ματια του καθως με φίλησε.

Θα φιλιομασταν όρθιοι , στον ακίνητο χορό μας , για ώρα.