Ξαπλώνω στην επιφάνεια του νερού και τον κοιτάζω ανεβασμένο πάνω στο βράχο ετοιμο να πηδήξει. 

Τον βλέπω ασυναισθητα να διορθώνει τα μαλλιά του προς τα πίσω και μετα κοιτα στον ορίζοντα. Τα εντονα ζυγωματικά του προσώπου του και οι αιχμηρες γωνίες του προσδίδουν μια αρρενωπότητα που τον κάνει να ξεχωρίζει. Τα γυμνασμένα του μπράτσα , οι κοιλιακοί του , τον κάνουν να φαινεται σαν αρχαιοελληνικο αγαλμα. Το βλέμμα μου κατηφορίζει στον ανδρισμό του. Δεν έχω δει ποτέ απο κοντά αλλά φαινεται πολυ ερωτικο σαν μια πρόσκληση σε ηδονή , μόνο που το βλέπω νιώθω-

"Αχ" 

αναφωνω απο έκπληξη καθώς βουταει με φόρα , χανεται μέσα στο νερό και βγαινει ακριβως εκει που ειμαι

"Ωραιο?" μου λεει με μειδίαμα

"Φοβερη βουτιά"

"Δεν ρωτούσα γι αυτο"

"ε?" λεω χαζογελώντας και σοβαρευω. "Όλα ειναι ωραια " προσπαθώ να κανω οτι δεν καταλαβα τι με ρωτησε και χωνω το κεφαλι μου στο νερό. Κολυμπαω κοντα στην ακτη και με πιανει σε δευτερα . Το χερι του με κρατα απο την μεση μου   δυνατα και με τραβα κοντά του. Μου φερνει τα πόδια μου  γυρω απο το κορμί  του και τωρα ενω κουνα ελαφρα τα χέρια του στο νερό επιπλεουμε και οι δυο σαν ένα σωμα.

"Ειπα. Ωραιο?"

"Ωραιο " του λεω ηττημένα , χτυπωντας τον στο μπρατσο αλλα η παιχνιδιαρικη διαθεση μου συνοδευομενη απο μια μικρη ντροπή κοβεται αποτομα απο ενα βαθυ φιλι που με κάνει να ξεχάσω τα πάντα. Με φιλά δυνατα και το ανταποδίδω .

 Ειμαι υγρη και το νερό κρυο, αλλά νιώθω μια  φωτιά που ξεκινα απο μέσα μου να καιει τα πάντα.

Τραβιεμαι και τον κοιταω εντονα στα ματια . Αραγε νιώθει και αυτος έτσι? με όλες όσες φερνει στο νησί να νιώθει το ίδιο? 

"Θα με ρωτησεις πάλι για αλλες. Νιωθω την ερωτηση να έρχεται"

"καμία σχέση" λέω εκπληκτα

"ωραια" μου λεει κοφτα και με ξαναφιλά δυνατα , οι σταλες του ουρανού αναμυγνυονται με τις αλμυρες σταγόνες της θαλασσας, και το φιλί μας αλμυρό και καυτό , παθιασμένο γεμάτο απο κολαση και παράδεισο κανει το κορμι μου να τρελαθεί. 

Και ο νους μου. 

Νιώθω να χανω το μυαλό μου , αλλα με εναν τροπο που με κάνει να νιώθω, πως ο ανθρωπος γεννιεται για αυτο το αισθημα. Ολα τα ασχημα του κοσμου, όσα εζησα , καιγονται μέσα στην αγκαλια του . Δεν υπαρχει τιποτα αλλο περα απο αυτο που νιώθω. 

Τον αγκαλιαζω σφιχτα και γερνω τα χειλη μου στο λαιμο του. Τον φιλάω απο ψηλα στο λαιμό ως την χρυση αλυσίδα του  και παλι πίσω.

"Θελω να μαθω τα πάντα για σενα. Πως ήσουν μικρός ..δεν ξέρω..θελω να μαθω τα πάντα" λεω σχεδόν ψιθυριστα 

Ξεφυσαει απαλά, τον ακούω. 

Και μετα γυρευει το στομα μου , το φιλα δυο φορες σαν να υπογραφει συμφωνία . 

"Καλα"

..................

Στην ακρη του βραχου , τα κύματα χαλαρα διαδεχονται το ένα μετα το αλλο . Σχηματίζουν μια ελαφρια καμπύλη που ξεθυμαινει πάνω στα χαλίκια και καθώς το νερό αποσυρεται ακούγεται ενα θροισμα απο τις πέτρες. Και μετα ξανά , ο ίδιος ηχος και ξανα ο ίδιος ήχος. Τα κοκκινα χρώματα του ουρανού στο βάθος του ορίζοντα γινονται μια ίσια γραμμή που σβήνει σε ενα βαθυ σκουρο μπλε. Το φεγγαρι ασημενιο εμφανίζεται πίσω απο τα συννεφα και παλι χάνεται. 

"Δωδεκα χρονων μπήκα εσώκλειστος σε οικοτροφειο αρρενων στην Ελβετία. Δεν θυμαμαι και πολλα πράγματα απο εκεί. Υπήρχε μια απαραβίαστη ρουτίνα. "

Τον ακουω να μου περιγραφει μικρες αναμνήσεις απο εκείνα τα χρόνια. Ανωδυνες σχεδόν ακίνδυνες. 

Σχολειο αρρένων?

"Και πως έκανες σεξ την πρωτη σου φορά? σε τι ηλικία? αφού ησουν σε ενα σχολειο γεματο αγόρια"

Υψωνει το φρυδι του και με κοιτα ανεκφραστα

"Αυτο θα με ρωτησεις απο αυτα που σου ειπα?"

"Επειδη ήσουν με αγόρια ..και.."

Σκέφτομαι. 

"να ρωτησω τι ταινιες βλεπεις?"

"δεν βλεπω ταινίες. Δεν προλαβαίνω"

"οριστε . Δεν φταιω εγω αν δεν εχεις χομπι"

Γελαει. Μου αρεσει οταν γελάει. Νιωθω περηφανα ωραια οταν γελάει με κατι που του λεω.

"Δεν θυμαμαι τι ηλικια ήμουν την πρώτη φορά ..16? "

"με ποια?"

Ξεφυσαει. 

Αφου εχω απορία! 

"Σε πορνείο . "

Ανοιγω το στομα μου σε ενα μεγαλο ομικρον και το κλεινω.

"Και δεν ντραπηκες?"

"γιατι να ντραπώ Βόλκαν? την πλήρωσα" λεει με ειλικρινες υφος " οσα ζήτησε τα έδωσα"

"Σωστα "

"Εσυ γιατι δεν εχεις προχωρησει με αντρα?" λεει σχεδόν αμέσως

Σηκώνω το φρυδι μου 

"δηλαδη εσυ επιτρεπεται να ρωτας αλλα εγώ όχι ?" λεει συγκαταβατικα

"δεν ηθελα" ακουστηκα ακριβως όπως ο Λίσιν " δεν το ανελυσα και πολυ"

Γνεφει θετικά. 

Με κοιταζει .

Τον κοιταζω. 

Με κοιταζει πολυ αντρικά .

Σκυβει και με φιλα. 

Με χαιδευει απαλά με το χέρι του, επειτα τους μηρούς μου και μετα το φερνει στην μέση μου, αγγιζει το κοκκαλο της λεκάνης μου και επειτα πάει στους γλουτούς μου . Ειναι σαν να ταξιδευει το χερι του στο κορμί μου. Μου αρεσει το αγγιγμα του.

 Ειναι πολυ ερωτικο που ειμαστε γυμνοι και μου κανει εντυπωση που νιωθω ομορφα γι αυτο. Νιωθω σαν τον Αδαμ και την Ευα. Ετσι θα ενιωθαν κι εκεινη μεσα στην φυση γυμνοι. Δεν υπαρχει κατι χυδαιο , κατι πονηρο για να ντραπώ. Όλα ειναι σωστά.

"Ειμαι σίγουρη πως δεν στεναχωριοσουν που ησουν εσωκλειστος. Πιστευω πως δεν σε ενοιαζε"

"Και πως το ξερεις αυτο?" λεει σοβαρος

"γιατι απο μικρος ελεγες στον εαυτο σου πως ήσουν στρατιώτης. Και οι στρατιώτες πολεμανε . Κι εσύ πολεμουσες απο μικρός. Ειμαι σίγουρη πως ο πατερας σου σε αποκαλουσε ετσι. "

Τον βλέπω να σοβαρευει. Σμιγει τα φρυδια του απορημενα  και μετα με ενα περιεργο ύφος. Με κοιταζει εντονα.

"Ναι. εχεις δικιο σε όλα" λεει με ηρεμη  φωνή . 

Πιανω μια χούφτα πετραδακια και τα αφηνω ενα ενα απο το χερι μου να γλιστρησουν. 

Σκέφτομαι. 

Και εκεινος δειχνει σκεφτικος.

"Αλλά σε πειραξε κατα βάθος . Δεν το ήθελες όλο αυτο. Γι αυτο εκανες το σταυρο με τον χριστό. Μπορει κι εσυ ακομη όταν επελεξες το σχεδιο να μην ηξερες γιατι το θελησες, μπορει να το ειδες και να το σκεφτοσουν έπειτα για μέρες. Και απλα ήθελες μετα να τον έχεις πανω σου. Ίσως να μην το ανέλυσες πολυ μέσα σου. "

Με κοιταζει εντονα . Αλλα δεν σχολιαζει τίποτα.

"το τραβηξα με την ψυχολογια της δεκαρας?" λεω σχεδόν τρυφερα 

"Οχι. Ήταν ενδιαφέρον όλο αυτο που εγινε" λεει κοφτα και το υφος του δεν προδίδει κάτι. 

Δεν ρωταω τι εννοει. Αλλα νομιζω οτι ξερω.

Αρχιζουμε να γνωριζουμε ο ενας τον αλλον. Και ειναι σαν να μην ανακαλυπτω μια νεα ηπειρο, αλλα σαν αναγνωριζω ενα μέρος. Σαν να το ξαναθυμαμαι.

Μιλησαμε πολύ, και πολύ κρατησανε και οι σιωπές μας. Αλλά ήταν απο αυτα τα πολύ που φαινονται λίγα. Ηθελα ακομη περισσότερο. 

Ηθελα κι αλλο . 

"Βραδιαζει. Παμε να φυγουμε" μου λεει τελικά και σηκώνεται πάνω 

"Μια βουτια ακόμη να κάνω απο τον βραχο" 

"Καλά" 

Τον βλέπω να μπαινει μεσα στην θαλασσα καθώς εγω ξεκιναω να σκαρφαλώνω στο βραχο. Αλλά δεν σταματάω στο μερος που πήδηξε εκεινος κι εγώ τόσες φορες πριν. Σηκώνω το κεφαλι και βλέπω την κορυφη. Ειναι τρια μέτρα ακομη πιο ψηλά. Βαζω το χέρι μου πάνω στο βραχο και για μια στιγμη χανω την ισορροπια μου καθώς το σαθρό μερος του βραχους θρυμματιζεται στο χερι μου

"ΜΗΝ ΠΑΣ ΠΙΟ ΠΑΝΩ"

Ακούω την φωνή του αλλά δεν δινω σημασία. 

Ειναι μερα ελευθερίας. 

Σκαρφαλωνω τώρα πολύ προσεκτικά και ανεβαινω πάνω στην κορφή. Απο εκει ψηλα τα πάντα νιώθω πως ειναι μικρά και ειναι κατω στα πόδια μου , και όλα φαινονται ασήμαντα. Με κανει να νιώθω μια πρωτογνωρη αισθηση δυναμης. Και μετα σηκώνω το κεφαλι μου στον ουρανο. Τα σύννεφα εχουν αποτραβηχτει στον ορίζοντα και στο σκοταδι αποκαλυπτονται χιλιαδες αστερια.

Νιώθω...

"ΜΗΝ ΠΗΔΗΞΕΙΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ "

Τον κοιταζω , ισα που φαινεται η φιγουρα του, τα χαρακτηριστικα του

"ΜΗΝ ΑΝΥΣΗΧΕΙΣ" φωνάζω με αυτοπεποιθηση

"ΜΗΝ ΠΗΔΗΞΕΙΣ ΤΟ ΕΝΝΟΩ ΑΝΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΑ ΘΑ ΣΚΟΤΩΘΕΙΣ ΚΑΤΕΒΑ ΚΑΤΩ"

Νιώθω τα παντα και δεν έχω λεξεις για να τα εξηγησω. 

Και για εκεινον νιώθω..

Ουτε γι αυτο εχω λεξεις.

"ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΩΣ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΝΙΩΘΩ?" του φωναζω 

"ΚΑΤΕΒΑ ΤΩΡΑ "

"ΕΤΣΙΙΙ"

 του φωνάζω καθώς παιρνω φόρα και χωρις δευτερη σκέψη βρισκομαι στον αερα , το σωμα μου απαλασσεται απο κάθε νόμο της βαρυτητας για δευτερα ,  η αδρεναλίνη μου ανεβαίνει καθώς απλωνεται στο σωμα μου σαν εκρηξη και  επειτα νιώθω την πτωση, τον αερα να μου επιτιθεται κανοντας με να νιωθω δυνατα ελευθερη , και σε λίγο  χανομαι μεσα στο σκοταδι της θαλασσας ,  βουλιαζω στην ηρεμία , επιστρεφω σε κάτι αιώνιο , η ανασα μου κοβεται και το ενστικτο της ζωης με κανει να χτυπησω γρηγορα τα πόδια μου .

 Αναδυομαι. 

 Παιρνω γρηγορες απανωτες ανάσες.

"ΑΝΙΑ" φωναζει  και ερχεται προς το μερος μου κολυμπώντας , δεν μπορω να παρω ανασα για να κολυμπήσω προς τα εκει , τον βλεπω να κολυμπα με δυναμη και σε δευτερα ερχεται κοντα μου , τα χαρακτηριστικά του ειναι αγριεμενα 

"ΣΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΗΔΗ-" λεει σκληρα και αναστατωμενα καθως τον κόβω

"σου αρεσε?" λεω λαχανιασμενα

"η βουτια?" μου λεει σχεδόν θυμωμενα

"Οχι. Ο τροπος που με κανεις να νιώθω "

Τον βλέπω να σοβαρευει.

 Τα ματια του σκοτεινιαζουν και το μπλε της θαλασσας σκουρο και χαοτικο εισβαλλει στην ματια του, τον κοιταω σαν να κοιταω την αβυσσο και θελω να μπει  μεσα μου , δεν φοβαμαι μηπως χαθώ 

"Άνια .." μου λεει και με πιανει με δυναμη απο την μέση , με κοιτα εντονα καθως μια φλέβα στο μέτωπο του παλλεται , με σφίγγει πανω του

"Δεν θελω ποτέ να νιώσεις για αλλο αντρα  έτσι " το λεει σκληρα όπως το ύφος του αλλα ειναι οτι πιο όμορφο μου εχει πει ως τωρα 

"Ποτέ" με προσταζει, η πρωτη του ερωτικη διαταγη . Και θελω να την υπακουσω. Ναι το θελω πολύ.

'"Ποτε" ψιθυριζω στα χειλη του που ορμητικά συγκρουονται με τα δικά μου, γινομαστε και παλι ενα σώμα , αλλα δεν μου φτανει , θελω να ειμαστε ενα σωμα πραγματικο , με φιλα, με ρουφα τα χειλη το λαιμο καθως του τα ανταποδίδω, σαν να θελω να βρω τροπο να τον εχω με καθε τροπο , το σωμα μου ψαχνει ενστικτωδως τροπους να ενωθεί μαζί του και-

"Θελω να κάνουμε  έρωτα Αλεξέι "

.................................................................