Αφίξεις
Mετα απο ώρα καταφέρνω επιτέλους να βγω απο την μπανιέρα. Το σώμα μου εκπεμπει την ζεστασιά του νερού. Φοράω με κόπο το μπουρνούζι μου χωρίς να έχω καμία δύναμη να βάλω την οποιαδήποτε ενυδατική. Αν καταφέρω να συρω τον εαυτό μου μεχρι το κρεβάτι μου θα ειμαι ικανοποιημενη.
"Τζετ Λαγκ? Πάω να σου κάνω το τσαι με τα μυστικά βότανα μου" είναι το πρώτο πραγμα που λεει η Ροζ καθως ανοιγει την πόρτα του σπιτιου και με βλεπει. Είμαι σίγουρη οτι η ταλαιπωρια που εζησα διαγραφεται στο προσωπο μου.
"Α Ροζ!"
Προχωράω αργά προς το καναπέ του μικρού μας καθιστικού και σωριάζομαι . Η συγκατοικός μου βγαζει τις γόβες της και το σακάκι της και τα παρατάει στην μέση του καθιστικού. Σε αυτο ταιριάζουμε πολύ. Δεν νομίζω αλλος ανθρωπος να αντεχει την ακαταστασία μου.
"Πες τα μου ολα. Ακούω" γεμίζει τον βραστήρα και ξεκιναει να βγαζει τα γυαλινα βαζακια της με τα βότανα.
"Τι να σου πω παραπάνω απο αυτά που σου ειπα στο τηλέφωνο? Πλήρης αποτυχία η παρουσίαση. Είμαι σίγουρος οτι ο Σταλιν θα εχει στησει ήδη λαιμητόμο στο κέντρο του γραφείου ."
Η Ροζ είναι απο τις Φιλιπινες, καλή φίλη, συνάδελφος και συγκάτοικος. Αυτό που ζηλευω σε εκείνη είναι οτι η φυσιογνωμια της εκπεμπει αυστηρότητα και κύρος παρόλο τα γλυκά χαρακτηριστικά της. Σε αντιθεση με εμένα που το δευτερο όνομα μου θα μπορούσε να είναι μπαρμπι.
"Η αλήθεια είναι οτι σήμερα στο γραφείο φοβόμασταν όλοι να του μιλήσουμε. Ήταν μέσα στα νεύρα και το περισσότερο χρόνο το πέρασα κρυμμένη στο γραφείο μου "
"Μαθευτηκε το ρεζιλίκι μου?"
"εννοείται. Ολοι αυτο συζητούσαν σήμερα. Σου ειπα Τατιάνα να μην το κάνεις. Μπορούσες να πεις οχι. Μπορούσες να πατησεις πόδι και να ετοιμάσεις μια παρουσιάση στον υπολογιστή σου. Ή τουλάχιστον να κάτσεις και να υπερασπιστεις την ιδέα σου ως τέλος. Γιατί έτρεξες και τους παράτησες?Ας γελούσες μαζί τους και ας το έσωνες με κάποιο τρόπο"
Ναι. Υποθέτω.
"Τα ίδια μου είπε και ο αντρας που συνταξίδευα μαζί του"
"Άντρας?" σηκώνει το φρύδι της και παρατάει τα βοτάνια με την τσαγιέρα στον παγκο της κουζίνας.
"Εσύ , ανεπτυξες συζητηση μέσα σε αεροπλάνο? δεν ήσουν σε πανικό?"
Ναι υποθετω στην αρχή ημουν λίγο ταραγμενη αλλά ο αντρας εκείνος , με εκανε να μιλάω για εμένα πολυ αβιαστα και..
"Ήταν δίπλα μου ένας υπεροχος ακροατής" χαμογελαω στην ανάμνηση του. Ναι με βοηθησε πολύ.
"Υπεροχος... και όμορφος?"
Μου φερνει το τσαι και πίνω λίγο. Είναι απίστευτο πόσο άσχημα μυρίζει.
"Ναι ήταν όμορφος. Βασικά ..ήταν πολύ γοητευτικός. Ακομπλεξάριστος. Ειλικρινής. Σοβαρός, οχι σοβαροφανής. Ευγενικός αλλά έξυπνος. Συγκροτημένος, ηγετικός και με ένα υφος προβαδισματος. Ωραιο σωμα. Ξέρεις ήταν απο εκείνους τους τύπους που λανσαρονται στα εξώφυλλα σαν οι πιο επιτυχημενοι αντρες για το έτος που μας πέρασε"
"Ανταλλάξατε τηλεφωνα?ηλικία?"
" Οχι πολύ πάνω απο τριαντα. Αλλά δεν εχει καμια σημασια. Δεν ξερω καν πως τον λενε τον τύπο . Δεν μου την επεσε. Δεν με φλερταρε καν. Απλά εμπλεξε μαζί μου και προσπαθούσε να με αντεξει με υπομονη, εμενα και την ακατασχετη φλυαρία μου "
Η Ροζ κουνα απογοητευμενα το κεφάλι της " τι κρίμα. ακουγεται ενδιαφέρων τύπος"
"Ναι ήταν. " αναπολώ το ειλικρινες ύφος του οταν με ακουγε.
"Και ειχε μια ειλικρινια στο βλέμμα του. Ενιωθα οτι με ακουγε στα αλήθεια. Σαν να τον αφορούσαν αυτά που του έλεγα. Φυσικά παραδέχτηκε οτι τα έχει με τρεις συγχρόνως δεν έκανα κίνηση καν να μάθω ούτε το όνομα του. Δεν θελω μπελάδες και ο τυπος στα προσωπικά του ειναι σίγουρος μπελάς."
Η Ροζ με κοιτα εντυπωσιασμενη. "Σου είπε κατι τετοιο?Ειλικρινέστατος όντως"
.......................
Την επόμενη μέρα καθώς θα διέσχιζα την κεντρική πόρτα της εταιρείας , το πρώτο πραγμα που θα ένιωθα είναι ένας κρύος αερας αμηχανίας στο βλέμμα όλων. Ενώ συνήθως με καλωσορίζουνε -ιδίως οι άντρες- με χαμόγελο, τωρα όλοι ξαφνικά στην θεα μου, έσκυψαν το κεφάλι και έκαναν οτι δουλευουν.
Ενα μόνο σημαινε αυτό.
Όλοι με θεωρούσαν ετοιμοθάνατη.
..............................................
"ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΥς ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΠΙΤΥΓΧΑΝΕΤΕ ΚΑΘΕ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΑΣ"
Και φυσικά για να μου πει οσα ήθελε ο κύριος Σταλιν επρεπε να φωνάξει όλο το προσωπικό του γραφείου.
"ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΠΕΝΤΕ ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΤΑΤΙΑΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΣΚΑΣΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ . ΕΙΣΤΕ?"
"Οχι κύριε Σταλιν δεν ειμαι πέντε"
"ΜΗΠΩΣ ΕΙΣΤΕ ΕΞΙ ΕΤΩΝ?"
"Οχι κύριε Σταλιν δεν είμαι εξι ετών"
Ο θεε .
"Αλλά εγω νομίζω οτι είστε. Γι αυτο θα σας αναθετω μόνο απο εδω και στο εξης εργασιες για εξαχρονα. Είναι αυτο δικαιο?"
Η Ροζ μεσα απο το πληθος μου γνεφει αρνητικα.
"Παραιτησου " μουρμουρίζει αλλά δεν ξερω αν θα ήταν αυτο σωστο για εμένα. Και τι θα έλεγα στην επόμενη δουλειά μου? οτι ειχα χρέη γραμματέως στην προηγούμενη επιχείρηση? αν δεν καταφέρω να ολοκληρωσω ενα διαφημιστικό προτζεκτ σε αυτη την εταιρεία δεν προκειται να φύγω.
"Ναι κυριε Σταλιν"
Με πλησιάζει και βλέπω το χέρι του με τα κιτρινισμένα νύχια απο την νικοτινη να απλώνει προς το μέρος μου και να πιανει τον ώμο μου. Μου μαλάσσει απαλά τον ώμο κάνοντας με να προσπαθησω να μην κανω γκριματσα αποστροφής.
"Κάτι θα κάνουμε και για την περίπτωση σας. Μην απογοητευεστε"
"μαλιστα κύριε Σταλιν"
Η Ροζ μέσα απο το πληθος κάνει οτι ξερνάει.
Ταυτίζομαι.
"Και επίσης " συνεχίζει ο κύριος Σταλιν" έχω να σας ανακοινωσω και κάτι ακόμη. Και αυτος ειναι και ο λόγος της συγκεντρωσης μας. Κατι πολύ σημαντικό θα συμβεί στην εταιρεία μας. Κατι που δεν έχει γίνει στα χρονικά που εργαζομαι σε αυτην εδώ την επιχείρηση. Ο C.E.O .του C.V.H και μεγαλύτερος μέτοχος του fund θα μας επισκεφτεί. Προφανως έχει μαθει τις απίστευτες επιτυχιες της επιχειρησης και θελει να με συγχαρει προσωπικά. Φυσικά περιμενω απο εσας να αποδειξετε τι αξιολογη εταιρεια ειμαστε. Σας θελω στην αυριανη συνάντηση να ειστε καλοκουρδισμένα αγάλματα. Θα ειναι εθιμοτυπική η επίσκεψη δεν θα κρατήσει ώρα φυσικά. Δεν θα ασχοληθει μαζί μας για πολύ. Αλλά σας θελω όλους σε ετοιμότητα"
Ψιθυροι απο την ομύγηρη ακουγονται απο παντου. Η Ροζ με κοιτα παραξενεμένη. Είναι μύθος το μεγάλο αφεντικό. Κανενας δεν τον έχει δει. Ειναι απο αυτους τους υπερπλούσιους που δεν ξέρουν καν πόσες εταιρείες εχουν. Γιατι έρχεται επίσκεψη στην διαφημιστική ?
"Επίσης μας σταλθηκε σήμερα καινούρια μηχανη του καφέ. Απο τις ακριβότερες που κυκλοφορούν στην αγορά. Δωρο απο την διοικηση. Και επίσης μου ανακοινωθηκε οτι αμεσα θα δημιουργηθει και καφετερια στο πρωτο όροφο ειδικά για την εταιρεια μας "
Κοιτα συμπτωση. Χθες στο ταξίδι γκρινιαζα στον συνεπιβατη μου οτι η διοικηση τσιγγουνευεται να μας κανει μια καφετερια όπως σε αλλες εταιρειες. Τελικά ίσως λίγο να ημουν αδικη.
Ο Σταλιν χαιδευει το μικρο μουστακι του πάνω απο τα χείλη του και με κοιταζει βλοσυρα " Τατιανα φέρε μου έναν καφέ απο την νέα καφετιέρα στο γραφείο μου. Θα συνεχίσουμε εκει την συζήτηση για την διαγωγή σου. Εχεις πολλά ακόμη τελικά να μάθεις απο εμένα πριν σε χρίσω διαφημίστρια αυτης εδώ της εταιρείας. Πολλά. " μου κλεινει και το μάτι.
Φαντασιωνομαι ηδη να φτυνω στον καφέ του.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top