Μου αρέσει πολύ το πόκερ.

Κανονικά κάποιος θα σκεφτόταν οτι το γεγονός οτι ο πατερας μου κατέστρεψε την οικογένεια του εξαιτίας του, θα το καθιστούσε σε εμένα αποκρουστικό. Αλλά όχι.

Στην αρχή επαιζα με τον πατέρα μου γιατι ήταν ένας τρόπος να μου δίνει σημασία. Συζητούσαμε επι ώρες για τις στρατηγικές ή μου ανέλυε παρτίδες που ειχε παίξει και φυσικά ειχε βγει θριαμβευτής. Τον άκουγα με θαυμασμό.

Επειτα καθώς μεγάλωνα μπορούσα να κατανοήσω γιατι στο τελος πάντα έχανε: Ήταν εθισμένος. Δεν μπορούσε να ζήσει χωρις την ντοπαμίνη που του διέγειρε το αίσθημα της νίκης στους νευρώνες του. Μου δημιουργήθηκε ένα αίσθημα οίκτου τότε για τον πατέρα μου. Αλλα και ένα αίσθημα κρυφής απόλαυσης. Μου άρεσε να τον βλέπω να χάνει απο εμένα. 

Όταν πια αποφάσισα να παίξω στην λέσχη του πόκερ για να εξασφαλίσω χρηματα για την Αμερικη, εκεί έμαθα να αγαπώ το πόκερ. Το πόκερ ξεσκεπάζει την αληθινή φύση των ανθρώπων. Ο τροπος που σκέφτεται καποιος, ο τροπος που φοβάται  ή αμύνεται, ο τροπος που ελπίζει , ο τροπος που παραπλανά, έβγαινε πάνω στην πράσινη τσόχα σαν να διάβαζα βιβλίο. Και υπήρξα καλή γιατι αντιστοιχα κανείς δεν μπορούσε να διαβάσει εμένα: Γιατι δεν ήξερα ακόμη ποια ήμουν. Δεν ήξερα το όριο μου στον φόβο, το όριο μου να αμύνομαι ούτε καν το όριο μου στο να ελπίζω.

"Εγώ δεν θα παίξω. Δεσποινίς Μαριανίτα μπορείτε να καθήσετε στην θέση μου"

Ο Αλεξέι σηκώνεται και ευγενικά σέρνει την καρέκλα βοηθώντας την νεαρη κοπέλα να κάτσει. Η αλήθεια είναι οτι ανακουφίζομαι απο την μια. Ο Αλεξει ειναι ισότιμος αντίπαλος μου, δεν ξέρω αν μπορούσα να τον κερδίσω. Απο την αλλη η Μαριανίτα ίσως να ήταν και ο πιο δυσκολος πάικτης του τραπεζιού.

" Σε παρακαλώ Αλεξέι  να μείνεις κοντά μου για να σε ρωτάω για τα  φύλλα μου" την ακουω να του νιαουριζει.

"Δεν επιτρεπεται να σε βοηθάω" της απαντά καθώς κάνει νοημα στον Σταλιν να του φερει μια υπερυψωμενη καρεκλα απο το βάθος. " Θα κάτσω όμως δίπλα σου για καλή τύχη "της απαντά με χαμόγελο γοητευτικο απο αυτά που απλόχερα εχει χαρίσει και σε εμένα

Τον κοιτάζω και γυρίζει το βλέμμα του σε εμένα σαν να ενιωσε το βλεμμα μου

"καλη τύχη σε όλους" λεει προς όλους αλλα κοιταζει μονάχα εμένα

"Δεν θα ευχηθώ το ίδιο " απαντάω κοφτά και κοιτάω τον diller. Ανακατευει την τράπουλα και ετοιμάζεται να μοιρασει σε όλους μας τα δυο πρωτα χαρτιά. Τα τρια χαρτιά στο κέντρο του τραπεζιου μένουν ερμητικά κλειστά. 

"Έχω αλφα μαυρο και 3 καρδούλα. Καλο?" λεει η Μαριανίτα προς τον Αλεξει και εκείνος της κάνει νόημα με το δάχτυλο του να κάνει ησυχία.

Κοιταω τα χέρια όλων. Η κατασταση έχει ως εξής:

Ο τύπος του all in θα φύγει ευκολα με μπλόφα. 

Ο δειλος θα φύγει μόνο όταν θα έχω πραγματικα καλό χαρτί και προσποιηθω φυσικά ότι δεν έχω τίποτα. Ειδαλλως δεν θα μπει. 

Ο αλλαζόνας ειναι κλασικό κοκκόρι. Απο εγωισμό δεν θα παει πίσω ακόμη και αν δεν εχει φύλλο. Θα φύγει απο τους πρώτους.

Ο Σοπέν είδα ήδη πως παίζει. Ειναι συντηρητικός, αλλα  καποιες φορές μπλοφάρει. Θα πρεπει να προσποιηθώ οτι χάνω για να χαλαρώσει να ανεβάσει τα raise και να ξεκιναω να τον χτυπάω. Δεν θα ξέρει απο που του ήρθε.

Και τέλος η Μαριανίτα.

 Την κοιταζω και μου στελνει φιλάκι.

Αυτη ειναι η πιο επικύνδυνη. Δεν ξέρει να παιζει πόκερ. Αυτό που αποκαλείται ως " τυχη του πρωτάρη" ειναι απολύτως σωστό. Όπως και " την πάτησε σαν πρωτάρης". Δεν μπορώ να την διαβάσω, να κατανοήσω το ψυχολογικό μοτίβο της γιατι απλά δεν εχει ιδεα τι παιζει. Μπορεί να έχει το χειρότερο χαρτί και να μην μπαινει και το αντιθετο. Ειναι η μονη που φοβάμαι .Μπορει να κερδίσει πολλά αλλα και να χάσει με την ιδια ευκολία. Μπορεί να μην εχει χαρτι και επειδη νομίζει οτι εχει χαρτι να συνεχίσει να βλεπει τα raise μου . Ναι . Θα με παιδέψει.

Αλλα το έχω.

Χτυπάμε ντουκου διαδοχικά όλοι χωρις να κάνει κάποιος raise και ο diller ανοιγει τα πρωτα 3 φύλλα. Δεν βλεπω καμια σύνδεση, αλλα δεν ειχα σκοπο να ποντάρω. Θελω πρωτα να δω την χημεια μας. 

...............

Και όλη η παρτίδα παει όπως την προέβλεψα.

Πρωτα έφυγε ο all in. Η απερισκεψία πάντα χάνει πρώτη. 

Δυστυχώς για εμενα τον κέρδισε ο Σοπεν. Αλλα δεν με πτοεί. 

Μετά έφυγε ο αλλαζόνας.

Έκανα μεγαλο πονταρισμα στα πρώτα χαρτιά δειχνοντας σε όλους οτι έχω καλο φύλλο. Τα είδε μόνο ο αλλαζόνας και όλοι οι αλλοι πήγαν fold. Στο δευτερο όμως ποντάρισμα και ενω ειχα ήδη ενα ζευγάρι άσσους , χαμήλωσα το ποντάρισμα μου απο το αρχικό.

Σαν πρώτη ανάγνωση αυτο σημαινει οτι το φύλλο δεν πήγε όπως το ήθελα. Αλλα για να μην φανει αυτο , εκανα ενα ποντάρισμα μονο και μόνο για να προσποιηθώ οτι κάτι έχω. Πολυ μικρό πονταρισμα.

Φυσικά ο αλλαζόνας είδε την ευκαιρία να κάνει μεγαλυτερο raise μπλοφάροντας φυσικά. Η μπάνκα είχε μέσα 100.000 ευρω και εκείνος το ανέβασε στα 200. Ποιος το κάνει αυτο εκτός αν θελει να με τρομοκρατήσει και να παω πάσο?

Βλέπω οτι το χερι του παιζει νευρικά. 

Φυσικά και παιζει νευρικά.

Δεν χανω χρόνο ουτε στιγμή. Δεν θελω να σκεφτεί. Ο εχθρος της αλλαζονίας ειναι η σκέψη.

Κανω re-raise. 

Και όπως το περιμενα πιστευει οτι ειμαι κοκκορι σαν εκεινον. Οτι μπλοφαρω και θελω να τον φοβίσω. Ειναι απίστευτο οτι οι άνθρωποι προσπαθούμε να εξηγήσουμε τον ψυχισμό του αλλου βασιζόμενοι καθαρα στον δικο μας ψυχισμό. Μεγα λαθος στο ποκερ.

Κάνει re-raise.

Τέλεια. Ειναι αργά για να κάνει πάσο. Δεν μπορει να δειλιάσει και τα χαρτιά που έχει σιγουρα δεν ειναι χρώμα ή straight. Ζευγάρι έχω εγώ το υψηλότερο ,που σημαινει..οτι ειναι καταδικασμένος.

Κανω all in και ακούω απο το τραπέζι ενα αναφωνητό . 

"Θελεις να φας το κεφάλι σου νωρίς Τατιάνα" μου λεει ο αλλαζόνας αλλα δεν κάνω τον κόπο να τον κοιταξω ή να απαντήσω. Κοιταω τα φύλλα μου σιωπηλη καθως βλέπω τα χερια του να βάζουν όλες τις μάρκες μέσα ακολουθώντας το all in μου.

Ναι!

Και ετσι απλά έφυγε απο την παρτίδα ο αλλαζόνας.

"Πολυ καλο" ακουω τον Αλεξει να σχολιάζει χωρις να μπω στην διαδικασία να απαντησω ή να κοιταξω προς το μέρος του. Δεν θελω να διασπάσω την προσοχη μου. Παιζεται μια καλη επαγγελματική ευκαιρία και αυτο μόνο πρεπει να σκέφτομαι.

"Κάτσε τώρα δίπλα μου " λεει η Μαριανίτα στον Αλεξει που κάθεται στο ψηλο σκαμπο αλλα δεν βλεπω να εισακούει την παράκληση της.

............

Το παιχνίδι παιζεται εδώ και ώρα.

Η Μαριανίτα με δυο τυχερά lucky strike εχει μαζέψει ενα σεβαστο ποσό. 

Εχω αφήσει συστηματικά τον Σοπεν να με κερδίζει με ελεγχόμενα μικροποσά. Πρεπει να οικοδομήσω το ποια ειμαι για τα ματια του. Θελει να με διαβάσει ,αλλα του γραφω το βιβλιο όπως θελω εγώ. Του δειχνω οτι ειμαι λιγο δειλή, κανω επιπολαια raise ενίοτε και παιζω συντηρητικά. Ακολουθω μαζί του το ίδιο ψυχολογικο μοτιβο. Αν ξερεις τι εικονα εχει ο αλλος για εσένα με ακρίβεια ειναι το πιο ευκολο πράγμα μετα να τον χειραγωγησεις. Αυτο θα μου χρειαστει όταν μεινουμε οι δυο μας στο τραπέζι. Τοτε θα ξεκινησω να δειχνω ποια ειμαι στα αληθεια αλλα οταν το καταλαβει θα ειναι αργά.

Μου έρχεται επιτελους καλο χαρτί.

Ο δειλος έχει σειρά.

Έχει και εκείνος. Δεν τολμαω να κάνω raise. Δεν θελω να τον φοβίσω. το πιο πιθανό ειναι να εχει ζευγαρια για να κανει πονταρισμα αλλα αυτο που δεν ξέρει ειναι οτι εχω χρώμα. Δεν πονταρω τιποτα, ακολουθώ πολυ διστακτικά τα raise του και του δινω την αυτοπεποιθηση που γυρευει, πρεπει να μην φοβηθεί να νιώσει σίγουρος οτι δεν ειναι ρισκο αυτο που θα κάνει. 

Και κανει ενα γενναιο πονταρισμα . Σχεδόν δεν του μένουν τίποτα σε μάρκες.

Ο Σοπεν δεν μπαινει.

Η Μαριανίτα όμως μπαινει. 

Αυτην την φοβάμαι πολυ. Μπορει να έχει τα πάντα.

Τα βλέπω. Ειναι σχεδόν όλα τα χαρτιά μου. 

Και η Μαριανίτα κάνει all in. 

Αυτο δεν το περίμενα. 

Ειναι αργά για να κανω πάσο εχω πονταρει πολλά. Ο δειλος έχει ζευγάρια αλλα εκείνη ..εκεινη δεν εχω ιδεα τι εχει.

Σηκωνω το βλεμμα μου προς τον Αλεξει καταπατώντας τον κανονα που δεν πρεπει να κοιταω αλλους όσο παιζω πόκερ.

Με κοιταζει ανεκφραστος αλλα σε λίγο μου κάνει ενα αδιορατο  απαλό γνέψιμο αρνητικο.

 Μου δειχνει οτι δεν πρεπει να μπω στο παιχνίδι. Βλεπει τα χαρτιά της.

Και τοτε γινεται οτι πιο επικυνδυνο μπορει να συμβει στο πόκερ. 

Αυτο που κατεστρεψε τον πατερα μου:Πιστευω οτι θα κερδίσω ενω η λογικη μου λεει να παω πάσο. 

Αφήνω το συναισθημα να μπει στο ποκερ.

Το σκέφτομαι. Αν δεν μπω...εχω ήδη βάλει τόσα μέσα χρήματα.

Δεν ξερω τι να κανω.

Τα βλεπω.

Βαζω σχεδον όλες τις μαρκες μου.

Σταματάω να αναπνεω. 

Δειχνουμε τα φύλλα μας.

Εχω χρώμα, 

ο δειλος ζευγαρια 

και η Μαριανίτα

"Μου φαινεται εκανα βλακεια που έβαλα τόσες μάρκες μέσα , τιποτα δεν ειχα . Δεν τα δειχνω γιατι θα με κοροιδεψετε"

"Κανενας δεν θα σε κοροιδεψει, δειξε μου" λεει ο Σοπεν.

"Οχι δεν τα δειχνω"

Και καπως ετσι η καρδια μου ξεκινα πάλι να χτυπά. 

"Οι δυο μας  λοιπόν μειναμε δεσπονις Βόλκαν. Σας αναγνωριζω οτι ξερετε να παιζετε. Τουλαχιστον σιγουρα ξερετε τους κανονες του ποκερ. Μου ειστε εξαιρετικα συμπαθης. Αν μη τι αλλο εκτιμω την πυγμη σε εναν εργαζόμενο και εσεις διαθετε πολυ απο αυτήν. Θα λυπηθώ όταν χάσετε"

Χαμογελαω στα λογια του Σοπεν χωρις να σχολιασω τίποτα.

Η Μαριανίτα σηκώνεται πάνω μαζί με τα φύλλα της και ερχεται σε εμένα

"Θα δεις τι ειχα να μου πεις αν ήταν καλο φύλλο?"

"ναι ασφαλώς" λεω ευγενικά και χωρις να τα δούνε οι αλλοι...

Γουρλώνω τα μάτια μου. 

Κρατάει flush royal , δηλαδη straight με χρώμα. 

Το καλυτερο χαρτί που μπορει κάποιος να έχει.

Την κοιταω σχεδόν άφωνη , όταν βλεπω το χαμόγελο της " να σε παρω μια αγκαλια για να σου δώσω  καλη τύχη?" μου λεει και πριν πω το οτιδήποτε , με αγκαλιαζει σφιχτά. Νιώθω να μου ψιθυριζει κατι στο αφτί..

"Κερδισε τον μαλακα κούκλα . Αποφοιτος χαρβαρντ εδώ" μου λεει με βαρια φωνη κάνοντας με να ανοιξω το στομα απο έκπληξη. Απομακρυνεται απο εμένα και μου κλεινει το ματι. 

"Παντως πολυ ωραια ήταν και ας έχασα. Εγώ κερδίζω στην αγάπη. Ετσι κυριε Σοπέν?"

Πλεον έχουμε μεινει οι δυο μας στο τραπέζι. 

Ο Σοπεν απο την μια και απο την αλλη εγω. Σε αποσταση εχει δημιουργηθεί γύρω μας ένας κύκλος απο ανθρωπους που παρακολουθούν τον αγώνα. 

Μονο ο Αλεξει συνεχίζει να κάθεται κοντα μας στην ψηλή καρεκλα του. 

Κοιταω τον Σοπεν.

Ειμαι ετοιμη.

"Ξεκινάμε ?" του λεω αποφασιστικά καθως κάνω νόημα στον diller να ξεκινήσει το μοίρασμα.

.................................................

Στο επόμενο λογικααα αρχίζει το κρεσέντο της ιστοριας, οπου ξεκινανε καταιγιστικες εξελιξεις και πλοκη και ελπίζω να μην παιθανουμε στην κορύφωση , δηλαδη μην κρατησει εκατο κεφαλαια, ερχεται και καλοκαιρι θελω να γραψω και κατι αλλο !Αυταααα

Εννοειται οτι μεσα στο σ/κ θα ανεβάσω κι αλλες φορες , γιατι ανυπομονω να παμε στα πιο ...καταλάβατε.

Αν δεν καταλαβατε , σημαινει οτι δεν σας εχω διαφθειρει πολυ πάντως!!