Tην υπόλοιπη μέρα θα επικρατούσε αναβρασμός σε κάθε γωνία της εταιρείας. Και οι τρεις όροφοι.

"ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΦΕΙΑ ΑΥΤΑ ΧΑΟΣ ΕΙΝΑΙ"

Ο Σταλιν ζητησε απο ολους να εξαφανίσουν τα χαρτια τους απο το γραφείο τους, τα διακοσμητικά, τις κορνίζες " ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΑΗΔΙΑ ΠΟΥ ΜΑΖΕΨΑΤΕ! ΘΑ ΕΡΘΕΙ Ο CEO!"

Το προσωπικου καθαρισμού πηγαινοερχόταν ασταμάτητα , όλα τα μεγαλοστελέχη πηγαινοερχόντουσαν μέσα στο γραφείο του Στάλιν, ο οποίος για πρώτη φορά με έδιωξε κακήν κακώς απο το γραφείο του χωρίς να με θελει προσωπική δούλα του και συζητούσε για ώρα μαζί τους με κλεισμένα στόρια.

"Ίδρωσε ο πωπός τους απο φόβο , δεν καταλαβαίνεις Ροζ? Είμαι σίγουρη πως ο Σταλιν φοβάται μην ανακαλύψουν τις βρωμοδουλειές του. Ποιός είναι αυτος ο CEO εσυ τον ξέρεις?"

Η Ροζ ματαια προσπαθει να βάλει σε τάξη το γραφείο της. Με τόσα φενγκ σουι αγαλματάκια άνοιγε μαγαζί στο κάμντεν.

"Τίποτα δεν θα γίνει . Ο τύπος θα έρθει , θα δώσει μερικές χειραψίες και θα φύγει"

Παρατάει την ίδια στιγμή εναν μικρό ξύλινο ελέφαντα και πληκτρολογει το όνομα " Βλάντιμιρ Λίσιν ". 

"Βλαντιμιρ.. Λίσιν?" επαναλαμβάνω φωναχτά το όνομα καθώς την ίδια στιγμή ξεπετάγονται σε όλη την οθόνη εικόνες απο ένα συνοφρυωμένο κύριο. Το μέτωπο του είναι γεμάτο ζάρες, λες και η πολύ σκέψη έκατσε βαριά στα μάτια του. Το βλέμμα του είναι λες και έχει ένα ύφος ..ενα ύφος προβαδίσματος. Λες και ξερει τα πάντα, τα έχει ζήσει όλα. 

"Φαινεται μαφιόζος"

"Και φαινεται και είναι. Ρώσικη μαφία . Πως νομίζεις οτι απέκτησε τοσα λεφτά? "

Γουρλώνω τα μάτια μου . Η ρώσικη μαφία δεν είναι μια οργάνωση που θα νόμιζαν όλοι οτι εμπορεύεται όπλα ή ναρκωτικά. Αυτά τα κάνουν οι μικροεγκληματίες στην Ρωσία. Οταν καποιος λεει ρωσικη μαφία εννοεί το ίδιο το κράτος. Εδώ και πολλά πολλά χρόνια απο τότε που ήμουν μικρή, την Ρωσία την κυβερνά το ίδιο πρόσωπο και είναι η βιτρίνα για το παρακρατος που κινει τα νήματα. Και παρακρατος σημαινει μαφια. Ειναι απο τα ισχυροτερα λομπι του κοσμου.Η ρωσική μαφία είναι η ίδια η Ρωσία. Καθε οικονομικη δραστηριότητα της ανήκει. 

"Και..συγνώμη...θα έρθει εδώ ο ρώσος μαφιόζος να κάνει τι? Αυτός πιο λογικό μου φάινεται να ειχε ραντεβού για τσαι με την Καμίλλα και τον Κάρολο."

Η Ροζ γνέφει θετικά. " ειναι όντως πολύ περίεργο. Απορώ γιατι έρχεται στην διαφημιστικη.Σίγουρα η εταιρεια κανει εκατομμύρια τζίρο ...αλλά και πάλι.. Κάτι σίγουρα μας διαφεύγει. Ισως..να θελει να διαφημίσει καποια αλλη εταιρεία του? "

"Και ερχεται ο ίδιος?" ανασηκώνουμε ταυτόχρονα και οι δυο τους ώμους μας. "Οπως και να έχει διασκεδάζω να βλέπω τον Στάλιν με αναψοκκινισμένα μουτρα" ναι αυτο ειναι απολαυση.

.....

Το βράδυ θα έβλεπα συνέχεια όνειρα. 

Στο πρώτο όνειρο φορούσα ένα κόκκινο φόρεμα και φωναζα στον Στάλιν πως δεν θα το ξαναβάλω και πως απο την επόμενη μέρα θα φορούσα κουστούμια όπως η Ροζ και οι αλλες κοπέλες. 

Ξύπνησα εκνευρισμένη που ακόμη και στον ύπνο μου έβλεπα τον διευθυντή μου. Σίγουρα το υποσυνείδητο μου είχε ξεσηκώσει πρωτο διαμαρτυρια για αυτο που ζούσα με τον Στάλιν. Ήταν ντροπιαστικό για μένα να φοράω φορέματα και γόβες , όταν όλες ηταν με πουκάμισα , παντελόνια και αθλητικά.Για ώρα στριφογυρνούσα στο κρεβάτι μου σκεφτόμενη όλα όσα θα επρεπε να του πω και δεν έχω βρει ακόμη την δύναμη. Αλλά ξέρω πως είναι κτήνος και θα με απολύσει αν δεν πειθαρχήσω στο dress code του. 

Σηκώθηκα στις μύτες των ποδιών μου και ανοιξα με προσοχή την πόρτα της κρεβατοκάμαρας μου. Το σπίτι ειναι χωρισμένο με γυψοσανίδες και κάθε ήχος καθε τριγμός μεταφέρεται σε όλο το σπίτι σαν δόνηση.

Πάω στην κουζινα μεσα στο σκοταδι και ψηλαφω τα μπουκαλακια της Ροζ.Στο σκοτάδι ακόμη μπορώ να ξεχωρίσω την βαλεριάνα . Μυρίζει απαίσια. Ισα που ζεσταινει το νερο και αφήνω μέσα τα βότανα. Αυτο σιγουρα θα με βοηθησει να κοιμηθω.

Το δευτερο όνειρο όμως μετα το τσαι ήταν σαφέστατα πιο ωραιο και αναπάντεχο.

Είδα τον άγνωστο συνεπιβάτη να με κοιταζει με εκεινο το ύφος αυτοκυριαρχίας . Φορούσε μια μπρούτζινη πανοπλία και κρατούσε στο χέρι του ένα ξίφος.

"Τι κάνεις εδώ" ψελλισα στην οπτασία του όταν ξαφνικά η ομίχλη που τον κάλυπτε διαλύθηκε και τον είδα καθαρα να είναι καβάλα πάνω σε ένα σιδερένιο πουλί.

Ο ήλιος ήταν ετοιμος να βασιλέψει . Μια μοβ αυρα αρχισε να εμφανίζεται πρώτα κάτω στα πόδια μας και μετά ολοενα ανέβαινε πιο ψηλα μεχρι που και τα δυο σωματα μας ειχαν καλυφθει απο αυτο τον περίεργο αποηχο του ηλιοβασιλέματος. 

Τον πλησίασα ήρεμη και ανέβηκα πάνω στο σιδερένιο  πουλί του. Μέσα στην ομίχλη  ένιωσα το χέρι του να με κρατάει .Ενιωσα πρωτόγνωρα. Σαν να δοκιμαζα μια μεθυσμενη περιεργη ελευθερια.

"Μου αρέσει όπως νιώθω" του ειπα και του κρατησα με το αλλο χερι μου σφιχτα το μανικι της πανοπλίας του.

Το πρόσωπο του με πλησίασε και τα χειλη του σταθηκαν λίγο πιο κοντα απο τα δικά μου. 

Τότε ένιωσα πως αν με αγγιζε θα ξεσπουσε στο σωμα μου μια καταιγίδα απο ηλεκτρικες αστραπες, αλλα δεν φοβήθηκα, το ηθελα πολυ να μου συμβει, ηθελα να με αγγιξει.

"Φίλησε με" ειπα με θαρρος καθώς χανόμουν στο γκριζογαλανο βλέμμα του και τότε-

"ΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙ ΣΟΥ ΤΑΤΙΑΝΑ ΔΕΝ ΤΟ ΑΚΟΥΣ ΤΟΣΗ ΩΡΑ?"

Αγγίζω την καρδιά μου που χτυπά δυνατα. Ήταν...όνειρο?

Ήταν τόσο ζωντανο.

"ΘΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ? ΣΗΚΩ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΛΙΣΙΝ ΣΗΜΕΡΑ !ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΝΩΡΙΣ"

Μακαρι να μου ειχε πει το ονομα του. Τωρα θα μεινει για παντα ο όμορφος αγνωστος καβαλαρης .