♪ The Way I Loved You (Taylor's Version) – TaylorSwift ♪
♪ Kiss Me – Sixpence None The Richer ♪

Zwijgend kijk ik naar mezelf in de grote spiegel van mijn kastdeur. Mijn ogen staan onzeker en nerveus. Het is vrijdagavond en ik ga zo met Daniël naar de bioscoop. Het lijkt misschien laat na al die jaren, maar ik wil een goede indruk maken bij hem. We zijn vaker samen naar de bioscoop geweest, maar deze keer is het anders. Deze keer is het echt een date.

Zacht bijt ik op mijn lip terwijl ik naar mijn lichaam in de spiegel staar. De korte mouwen van mijn witte blouse stellen mijn slanke armen goed tentoon. De wijde spencer hierover laat niet zien hoe smal ik ben, maar het is een algemeen bekend feit. Daniël is veel gespierder en heeft sowieso een bredere bouw, ik zie er echt niet uit vergeleken met hem.

Nog een keer scan ik mijn outfit. De blouse, de spencer, mijn chique broek en mijn Dr. Martens. Bovenop dit alles blinkt natuurlijk mijn ketting op mijn borst. Moet ik dit wel aantrekken? Misschien is het veel te chic. Wat als Daniël dadelijk in een simpele outfit aankomt? Wat als hij de date niet werkelijk als een date ziet?

Ik staar naar mijn ketting via de spiegel. Vriendschap, dat is waar de ketting voor stond. Moet je zien waar we nu zijn: zenuwachtig voor een date met mijn beste vriend. Mijn beste vriend waar ik ondertussen zo hard voor gevallen ben.

Plotseling komt mam mijn slaapkamer in en komt achter me staan. Samen kijken we naar mij in de spiegel. Ze trekt de kraag van mijn blouse een beetje recht en veegt dan een paar plukjes haar uit mijn gezicht. Via de spiegel kijk ik haar aan.
'Ben je zenuwachtig?' vraag ze. Ik knik en draai mijn hoofd naar haar toe, kijk haar nu recht in haar ogen aan. Ze glimlacht lief en trekt nog wat aan mijn blouse.

'Je ziet er goed uit', zegt ze met een brede glimlach.
'Zal ik dit wel aantrekken?' vraag ik zacht.
'Natuurlijk! Waarom niet? Dit staat je hartstikke mooi', zegt ze. Ik bijt op de binnenkant van mijn wang. 'Vind je zelf niet dan?'

Ik kijk weer naar mezelf in de spiegel. De wijde stof hangt rond mijn kleine lichaam. Waarom kan mijn lichaamsbouw niet meer zoals die van Daniël zijn?

'Ik weet het niet', stamel ik terwijl ik een brok in mijn keel weg probeer te slikken. Ik krijg de neiging om te huilen. Ik ben helemaal niet goed genoeg voor Daniël.
Mam duwt mijn gezicht weg van de spiegel, zorgt er zo voor dat ik haar recht aankijk.

'Siempie, je ziet er echt geweldig uit', zegt ze. Ik knik klein.
'Denk je niet dat het te chic is?' vraag ik verlegen.
'Nee, het is toch een date? Maak je alsjeblieft niet te veel zorgen om hoe je eruit ziet en heb gewoon een leuke avond vanavond. Je bent echt een knappe jongen, daar moet je je geen zorgen om maken. Daniël ziet ook echt wel dat je een mooie en knappe jongen bent', zegt ze dan.
'Bedankt', stamel ik zacht. Mijn hart bonst bij het idee dat Daniël me mooi en knap vindt.

Toen pap me had gevraagd of ik Daniël leuk vind, heb ik nooit echt een uitspraak erover gedaan. Ik durf het niet goed te vertellen en ik weet ook niet zo goed hoe ik zou moeten beginnen. Ik denk echter dat mam al doorheeft dat mijn gevoelens voor Daniël verder ontwikkeld zijn.

Plotseling klinkt hard de deurbel, waardoor ik geschrokken naar de deuropening van mijn kamer kijk.
'Daar zul je hem hebben', zegt ze. Ik knik en loop vlug langs haar mijn kamer uit. Mam volgt me de trap af en gaat de woonkamer in.

Met mijn hart in mijn keel open ik de voordeur. Daniël komt tevoorschijn en mijn wangen worden rood. Zodra hij mij ziet, begint hij te glimlachen.
'Hey', groet hij me.
'Hey', stotter ik en neem hem in me op. Hij ziet er chiquer uit dan hij normaal doet. Hij heeft een strakke, zwarte coltrui aan en een chique zwarte broek. Het meest opvallend van allemaal is zijn goudkleurige ketting, schitterend bovenop zijn coltrui. God, hij ziet er letterlijk adembenemend uit.

'Je ziet er goed uit', zegt hij en schrikt me op uit mijn staren. Verbaasd kijk ik naar mijn outfit en kijk hem dan weer aan.
'Bedankt, jij ook', stamel ik en glimlach verlegen. Daniël glimlacht zijn mooie tanden bloot.
'Ben je klaar om te gaan?' vraagt hij.
'Uh, ja, nog even doei zeggen en dan kunnen we gaan', zeg ik. Daniël knikt en kijkt toe hoe ik naar de tussendeur loop. Snel open ik hem en kijk naar mam en pap.

'Doei, wij gaan', zeg ik vlug. Ik kan niet wachten om zo snel mogelijk met Daniël te zijn.
'Doei, jongen. Veel plezier', zeggen mam en pap in koor. Ik sluit snel de deur en begin richting Daniël te lopen. Onderweg door de gang grijp ik mijn jas van de kapstok en mijn totebag van de verwarming. Des te meer ik Daniël nader, des te sneller mijn hart begint te kloppen en des te warmer ik het krijg. Laat me alsjeblieft zo snel mogelijk bij hem zijn.

Met zijn hand op mijn onderrug begeleidt Daniël me naar de auto. Met een rood hoofd trek ik mijn jas aan terwijl Daniël het portier voor me opent. Met een verlegen glimlach kijk ik hem aan.
'Dankjewel', zeg ik en kruip op de achterbank. Daniël reikt me de gordel aan en sluit de deur. Aan de andere kant van de auto stap hij ook in op de achterbank. Met een brede glimlach kijk ik hem aan.

'Goedenavond', groet ik Sylvia.
'Hé, Siem', zegt ze met een glimlach en rijdt weg zodra Daniël en ik onze gordels om hebben.
Omdat ik zo nerveus ben, weet ik niet goed wat ik moet zeggen. Ook Daniël is stil. Ik hoop stiekem zo erg dat er vanavond een zoen gestolen zal worden.

Sylvia neuriet zacht een liedje van de radio mee terwijl Daniël en ik in stilte op de achterbank zitten – ik zenuwachtig spelend met mijn ketting en Daniël wiebelend met zijn benen. Hij ziet er werkelijk prachtig uit.
Na iets van twintig minuten rijden komen we aan bij de bioscoop. Daniël stapt al uit terwijl ik nog bezig ben met het losmaken van mijn gordel. Voordat ik zelf mijn hand op de deurklink kan leggen, heeft Daniël de deur al voor me geopend. Blozend kijk ik hem diep aan terwijl ik uitstap, pak licht zijn hand vast die hij voor me uitsteekt.
'Bedankt', zeg ik en laat traag zijn hand los. Ons nauw oogcontact wordt verbroken door Sylvia.

'Stuur je een appje als de film klaar is, Daan?' vraagt ze. Via de open deur kijken Daniël en ik naar haar.
'Komt goed', zegt hij. Sylvia knikt.
'Mooi. Veel plezier, mannen', zegt ze.
'Dank je', zegt Daniël en sluit het portier al voordat ik nog iets kan zeggen. We zwaaien Sylvia nog na, die toeterend wegrijdt.

'Kom, dan gaan we naar binnen', zegt hij en trekt me mee naar de ingang van de bioscoop. Ik kan niet stoppen met glimlachen. Mijn buik kriebelt helemaal – een date met Daniël.
Hij kijkt naar me om en ik laat mijn ogen naar zijn ketting gaan. Het is een van de weinige momenten dat hij bij hem te zien is. De enige momenten dat ik de ketting echt goed heb kunnen zien, was bij hem in bed.

'Je ziet er knap uit', zegt hij en knipoogt naar me. Zijn compliment overrompelt me compleet en ik voel de rode kleur vanuit mijn nek heel mijn hoofd bedekken.
'Wat?' stamel ik, waardoor Daniël zacht lacht. 'Niet zo knap als jij', stamel ik. Het is niet heel extreem, maar ik kan Daniëls wangen ook iets roder zien worden.

Bij de kassa laat Daniël de kaartjes scannen en koopt een bakje popcorn. Samen lopen we de zaal in, waar we in het midden plaatsnemen. Terwijl ik bezig ben met mijn jas wegleggen op mijn stoel, legt Daniël zijn hand op mijn onderarm. Verbaasd kijk ik naar hem op.
'Heb je er zin in?' vraagt hij.
'Ja, tuurlijk heb ik er zin in', antwoord ik en ga recht zitten.

'Vind je het niet erg dat we naar de bioscoop zijn gegaan?' vraagt hij. Mijn wenkbrauwen schieten omhoog.
'Nee, absoluut niet', antwoord ik. Daniël knikt klein.
'Weet je zeker dat je echt niet ergens anders heen wilde?' vraagt hij, waardoor mijn wenkbrauwen nog verder omhoog schieten. Sinds wanneer is hij zo onzeker?
'Ja, dat weet ik zeker. Ik vind het heel leuk om met je naar de bioscoop te gaan', zeg ik en kijk hem diep aan. God, ik wil hem kussen. 'Ik meen het', zeg ik.
'Mooi zo. Ik wil wel dat je het leuk hebt. Ik wil niet dat je tegen Friekman moet zeggen dat je de date niet leuk vond', zegt hij. Ik lach en friemel aan mijn ketting. Het is schattig om hem onzeker te zien.

'Als je me mee had genomen naar een sex dungeon was er natuurlijk meer te vertellen geweest', zeg ik en haal mijn schouders op. Daniël lacht.
'Rustig aan, tijger', zegt hij met een knipoog. Mijn wangen branden. 'Dat moeten we denk ik maar aan Hilde en Gijs overlaten.' Ik lach en knik.
'Of Felix en Bente', zeg ik. Kort valt Daniëls goede stemming weg.
'Laten we de seks-onderwerpen voor vanavond maar even achterwege laten', zegt hij. Blozend knik ik.

Niet veel later begint de film en kijken Daniël en ik in stilte naar het scherm. Ik wil graag mijn focus op de film houden, maar dat gaat lastig met Daniël naast me.
Voorzichtig grabbel ik in de bak met popcorn, maar trek geschrokken weg wanneer ik Daniëls hand tegen die van mij voel botsen. Met een rood hoofd kijk ik naar hem op. Er staat een kleine glimlach op zijn gezicht en zijn ketting weerkaatst het licht dat van het scherm afstraalt. Oh, ik wil hem zo graag kussen.

'Ga jij maar eerst', zegt hij, waardoor ik uit mijn dagdroom wakker schiet en een handje popcorn pak uit de bak tussen ons in. Met moeite weet ik een grijns op mijn gezicht weg te houden.
Er wordt wat gestunteld in de film, waardoor er gelach vanuit de zaal klinkt. Daniël en ik lachen mee.
Ik voel Daniëls ogen in me branden, maar ik durf niet om te kijken naar hem. Misschien verbeeld ik het me ook maar. Ik weet niet of ik mezelf kan weerhouden hem te zoenen als ik hem nu aankijk, dus blijf ik kijken naar het scherm.

Na bijna een uur van de film is het pauze. De lichten in de zaal gaan weer aan en het scherm begint opnieuw reclames af te spelen. Dit is het moment dat ik weer naar Daniël durf te kijken, die me met een vriendelijke glimlach aankijkt.
'En, bevalt je keuze je?' vraagt hij met dezelfde glimlach. Automatisch komt er een glimlach op mijn gezicht.
'Ja, heel erg. Echt bedankt, Daan', zeg ik. Ik zou hem bijna zoenen om mijn dankbaarheid te tonen, maar het is maar net de vraag hoe erg dit gewaardeerd zal worden.

'Ik doe het graag voor je, dus geen probleem', zegt hij en staat op. 'Wil je nog iets eten of drinken?' Verbaasd kijk ik naar de lege bak popcorn en sta dan ook op.
'Uh, ja, maar deze keer betaal ik', antwoord ik. Daniël schudt lachend zijn hoofd en loopt voor me de rij uit.
'Nee, ik heb je uitgevraagd, dus ik betaal', zegt hij en draait zich naar me om. Mijn wangen kleuren vuurrood. Hij ziet het dus wel als een date.

'Nee, ik sta erop. Wat wil je?' vraag ik en loop naast Daniël de zaal uit, richting de bar.
'Niets', zegt hij hierop. Verbaasd kijk ik hem aan. 'Niet als jij betaalt.'
Hij loopt naar een vrije kassa toe en glimlacht naar het meisje dat er staat. Ze is overduidelijk onder de indruk van hem – hoe kan je ook anders met zo'n knap iemand voor je neus?

'Wat mag het voor je zijn?' vraagt ze.
'Graag een cola en een fanta, en dan nog een zakje naturel chips en een klein bakje zoute popcorn', ratelt Daniël terwijl hij zijn portemonnee uit zijn kontzak haalt. Het meisje kijkt Daniël met een grote glimlach aan – mijn vriendje, met wie ik op date ben. Jaloezie speelt in me op. Als ze maar niets probeert.
'Dat is dan negen euro en vijfenzeventig cent, alsjeblieft', zegt ze en zet de spullen voor hem klaar. Daniël rekent het bedrag af en loopt weer naar me toe. Verbluft neem ik het flesje fanta en de chips van hem aan.

'Maar, wa–... Hoe wist je wat ik wilde?' stotter ik.
'Ik ken je te goed', zegt hij met een knipoog en grijnst klein. De glinsterende gouden ketting op zijn borst valt me op.
'Kom, de film begint zo weer', zegt hij terwijl hij zijn hand op mijn onderrug legt en me zo de zaal weer in begeleidt. Zijn aanrakingen laten heel mijn lichaam op hol slaan.

Op ons plekje nemen we weer plaats, waar ik even naar de spullen in mijn handen kijk. Verlegen kijk ik naar Daniël om, voel mezelf blozen wanneer ik merk dat hij al naar mij aan het kijken was.

'Hoef ik echt niets te betalen?' vraag ik. Bedenkelijk gaan Daniëls ogen over mijn gezicht, zijn wangen lichtrood.
'Wanneer jij mij mee op date neemt, mag jij betalen', zegt hij. Ik kan zijn gezichtsuitdrukking hierbij niet meer goed zien door de lichten die uitgaan. Verlegen richt ik mijn hoofd weer naar het scherm terwijl ik met mijn ketting speel.
'Is goed', zeg ik en giechel zacht.

Nog een date met Daniël?

De harde muziek van de film klinkt weer en ik probeer me te concentreren op het verhaal. Het lukt echter niet. De beelden van de film flikkeren voorbij, maar ik krijg ze nog steeds niet binnen.

Nog een date met Daniël.

Ik schrik op wanneer ik Daniëls hand op de mijne voel, rustend op de armleuning tussen ons in. Geschrokken trekt hij hem meteen weg. Verbaasd kijk ik naar hem om, zie hem me haast bang aankijken. Ik glimlach klein en kijk weer naar het scherm.
Voorzichtig voel ik Daniëls hand weer op de mijne. Terwijl hij zijn vingers tussen die van mij wikkelt, kijkt hij weer naar het scherm. Met brandende wangen kijk ik naar onze verbonden handen en voel mijn hart sneller kloppen. Ik versterk de grip een beetje. Kort wisselen we nog een blik. Zijn ogen glijden naar mijn mond en ik moet moeite doen om mijn ademhaling rustig te houden.

Een harde klap uit de speakers zorgt ervoor dat we beide weer naar het scherm kijken.

Het duurt niet veel langer voordat de film eindigt. Beide niet bereid het moment over te laten gaan, blijven we zitten en kijken de aftiteling van de film.

Wanneer het scherm volledig zwart wordt, staat Daniël beschaamd op en ontwijkt mijn blik door onze lege spullen bij elkaar te rapen. Traag sta ik op en loop achter Daniël aan de zaal uit.
Misschien had ik een andere soort film uit moeten kiezen als ik had gewild dat er iets meer zou gebeuren tussen ons.

'Het was echt leuk', zeg ik wanneer ik weer naast Daniël loop. Met een kleine glimlach kijkt hij naar me om.
'Mooi zo', zegt hij. 'Wil je nog iets drinken?'
'Uh, dan wordt het zo laat voor je moeder om ons op te halen', stamel ik. Vlug kijkt hij op zijn horloge en kijkt me dan teleurgesteld aan.
'Ja, misschien wel. Ik zal haar wel gewoon een appje sturen dat ze ons op kan komen halen', zegt hij beduusd en pakt zijn mobiel erbij. Ik knik. Dit was dan onze eerste date.

Terwijl we onze jassen aantrekken, lopen we weer naar buiten. We gaan daar staan waar Sylvia ons aan het begin van de avond had afgezet.
Het is een stuk kouder dan toen we afgezet werden. Tot aan mijn kin rits ik mijn jas dicht en wiebel een beetje op mijn benen, waardoor Daniël zacht lacht.
'Klein beestje', zegt hij, waardoor ik verlegen lach met hem. 'Mama zal er zo zijn. Ze is bij een vriendin in de buurt op bezoek, dus het duurt niet lang voor ze er is. Hopelijk raak je niet al te onderkoeld in die tijd', zegt hij. Ik knik.

Hij pakt me vast bij mijn bovenarmen en wrijft wild over mijn armen. Blozend lach ik. Dan trekt hij me in een knuffel en wrijft met zijn handen over mijn rug om me warm te krijgen – enkel de omhelzing en zijn aanrakingen voldoen eigenlijk al. Voorzichtig sla ik ook mijn armen om hem heen.
'Heb je het leuk gehad?' vraagt hij op mijn schouder. Hij is zo dichtbij...
'Ja, echt heel erg. Echt bedankt voor alles, Daniël', stamel ik. Hij wrijft nog een laatste keer over mijn rug en breekt dan half los uit de omhelzing. Met zijn handen rustend op mijn schouders kijkt hij me diep aan. Niet goed wetende wat te doen, laat ik mijn handen licht rusten op zijn onderrug.

Ik kijk naar zijn prachtige groene ogen, die in het licht van de lantaarnpaal grijs lijken. Ik voel vlinders door mijn buik fladderen wanneer ik zijn ogen over mijn gezicht voel gaan.
'Je ziet er echt prachtig uit', stamelt hij en ik kan merken dat het niet iets was wat hij hardop wilde zeggen. Ik voel mezelf blozen terwijl Daniëls ogen weer naar de mijne schieten. Mijn hart bonst in mijn keel.

'Je ziet er zelf prachtig uit', stotter ik en laat mijn ogen over hem gaan. Ze blijven hangen op zijn ketting, nog net zichtbaar boven zijn niet-volledig gesloten jas.
Wanneer ik weer naar hem opkijk, kijken zijn ogen onzeker in de mijne. God, hij is ook werkelijk prachtig.

Opnieuw dwalen zijn ogen over mijn gezicht. Mijn hart slaat een slag over wanneer ik merk dat ze op mijn lippen blijven hangen. Nu kijk ik ook naar zijn lippen. Gaat mijn wens vanavond toch nog in vervulling komen?

Ik krijg geen controle meer over mijn hartslag wanneer ik merk dat Daniël daadwerkelijk in begint te leunen. Ik voel mijn keel dichtslaan wanneer ik opkijk naar Daniëls ogen, nog altijd gericht op mijn lippen. Gaat hij het echt doen?

Ongemerkt slik ik en richt mijn ogen weer naar Daniëls mond. God, ik wil hem zo graag zoenen. Nog steeds nadert Daniëls hoofd het mijne.

Plotseling klinkt er getoeter en stopt een auto in het parkeervak naast ons. Snel laat Daniël me los en stapt langs me.
'Dat is mama', zegt hij en trekt de deur van de auto open. Verstrooid kijk ik toe hoe hij gaat zitten en de deur weer sluit.
Beduusd loop ik naar de auto toe en stap ook in. Terwijl ik de deur sluit, kijk ik naar Daniël. Hij wrijft met beide handen over zijn gezicht, zijn houding een beetje voorover gebogen.

'Goedenavond, mannen', klinkt Sylvia vanaf de bestuurdersstoel, waardoor ik opschrik.
'Hallo', zeg ik en doe mijn gordel om, maar Daniël blijft stil en houdt zijn gezicht verborgen.
'Hoe was de film?' vraagt ze enthousiast en rijdt weg.
'Erg leuk', zeg ik.
'Mooi zo', reageert Sylvia hierop. 'Daan, doe jij ook je gordel om?' zegt ze terwijl ze een bocht doorgaat.

Vanuit mijn ooghoeken kijk ik toe hoe Daniël omhoog komt uit zijn handen en zijn gordel omdoet. Dan leunt hij met zijn elleboog op het portier en laat verslagen zijn hoofd op zijn hand leunen, kijkt zo afwezig het raam uit.

'Kevin Hart had de hoofdrol samen met Dwayne Johnson', zeg ik dan. Via de achteruitkijkspiegel kijkt Sylvia me aan.
'Ah, een komische film dus?' vraagt ze.
'Ja, klopt', zeg ik en begin over de film te vertellen. Zo hoef ik niet te piekeren over wat er net gebeurd is – of juist niet gebeurd is.
De woorden vloeien uit mijn mond. Blijkbaar heb ik de film beter gevolgd dan gedacht. De ene na de andere scène komt uit mijn mond.

'Wat ben je stil, Daan', onderbreekt Sylvia opeens mijn monoloog. Verbaasd kijk ik naar hem om.
'Uh, ja, ik ben gewoon opeens heel erg moe', stamelt hij en kijkt weer uit het raam. Beduusd kijk ik ernaar.
Dan begin ik maar weer over de film te praten, om mezelf niet stil te laten staan bij de ongemakkelijke situatie. Ik heb het erover hoe geweldig ik Kevin Hart in de film vond en hoe hard we hebben moeten lachen.

Na een tijdje val ik toch stil. Zou Daniël echt geprobeerd hebben me te kussen? Ik had het niet erg gevonden als hij het had gedaan. Nee, ik had het juist maar al te graag gewild. Ik snak ernaar om zijn lippen op de mijne te voelen.
Vanuit het niets begin ik weer te praten, om niet erover na te hoeven denken. Ik heb het over het einde van de film en over andere films waar Kevin Hart in speelt. Ik begin het plot van een van zijn films te vertellen.
En ik ratel en ratel over van alles en nog wat. Volgens mij is er geen touw aan vast te knopen, maar Sylvia blijft reageren op mijn verhaal, dus ik vertel en vertel. Ik ratel en ratel en, oh mijn God, ik kan niet meer stoppen met ratelen.

Mijn monoloog stopt wanneer Sylvia de auto voor mijn voordeur stopt. Dit is het moment dat Daniël me aankijkt. Verlegen glimlach ik naar hem terwijl ik mijn gordel losmaak.
'Bedankt voor alles, Daan', stamel ik en trek alvast aan de deurklink om het portier een beetje te openen. Hij glimlacht terug.
'Graag gedaan', zegt hij. Bedachtzaam laat ik mijn ogen over zijn gezicht gaan. Misschien kan ik nu een kusje op zijn wang drukken om hem te bedanken. Het is niet te intens, een kusje op de wang, toch? Ik leun een beetje naar hem toe, maar trek weer terug. Sylvia kan letterlijk alles zien via haar spiegel.

'Tot snel', zeg ik en leg mijn hand op zijn bovenbeen. Verbaasd kijkt Daniël ernaar, dan kijkt hij weer naar me op.
'Bedankt voor het rijden, Sylvia', zeg ik en open de deur verder. Ik stap uit de auto en wil de deur sluiten.

'Wacht!' klinkt Daniël opeens en verbaasd bevries ik. Ik kijk toe hoe Daniël opspringt uit de auto en de deur sluit. 'Ik loop even met je mee.' Ik moet een grijns onderdrukken terwijl ik traag het portier sluit.
Sylvia rijdt weg het moment dat Daniël en ik beginnen te lopen. God, laat het alsjeblieft nu gebeuren.

Met Daniël naast me loop ik naar de voordeur. Zenuwachtig zoek ik naar mijn huissleutel in mijn jaszak terwijl ik stil ga staan voor de deur. Daniël komt dicht achter me staan wanneer ik net mijn sleutel heb gevonden. Mijn hart klopt opnieuw in mijn keel.
Met de sleutel in mijn hand draai ik me naar hem om. Zijn uitstraling is vriendelijk en uitnodigend.

'Bedankt, Daniël', zeg ik nogmaals en kijk verlegen naar mijn schoenen.
'Geen dank', zegt hij, waardoor ik naar hem opkijk. Hoe kan iemand zo knap zijn? Ik bezwijk bijna door de blik waarmee hij me aankijkt.
Opnieuw gaan zijn ogen over mijn gezicht en blijven weer hangen op mijn mond. Licht pakt hij mijn hoofd vast met beide handen. Verbaasd kijk ik naar hem op, zie dat zijn ogen zoekend kijken in de mijne. Alsjeblieft, zoen me.
Voorzichtig trekt hij me iets dichter naar zich toe. Mijn hart bonst in mijn keel. Overdonderd richt ik mijn ogen naar Daniëls mond en ga een beetje op mijn tenen staan.

In mijn ooghoek zie ik Sylvia weer terugkomen. Daniël trekt me tegen zijn borstkas aan en slaat zijn armen strak om me heen. Overrompeld breng ik mijn armen licht om hem heen.
'Tot snel, Siem', zegt hij, breekt los uit de omhelzing en loopt naar de auto zonder om te kijken.
'Tot snel', stamel ik, niet meer voor hem te horen. Ik kijk toe hoe hij nog een laatste blik mijn kant op schiet over het dak van de auto heen en dan stapt hij in naast Sylvia op de bijrijdersstoel.

Ik draai me om en open de voordeur, niet in staat om Daniël weg te zien gaan, wetende dat ik hem misschien had kunnen kussen als ik zelf iets actiever erop gereageerd had.
Verslagen leun ik tegen de deur aan na hem gesloten te hebben. Ik wil vanavond elke avond meemaken, maar dan met een net iets andere afloop.

--------------------

Wil je sneller verder kunnen lezen? "20 leerlingen in één klas" is te koop via Brave New Books, verschillende webshops en boekenwinkels! In het hoofdstuk "Het boek kopen" vind je eventueel meer informatie. De boeken zijn makkelijk te vinden met ISBN 9789464925821 en/of ISBN 9789464925838. Door het boek te kopen kun je helemaal zelf bepalen wanneer je verder leest. :)

Heb je iets meer geduld? Dan kan je elke dinsdag en elke donderdag een nieuw hoofdstuk verwachten!

Op "20 leerlingen in één klas" volgt ook de spin-off "40 seconden met één jongen". Ook "40 seconden met één jongen" is te koop via Brave New Books, verschillende webshops en boekenwinkels! De boeken zijn makkelijk te vinden met ISBN 9789464926026 en/of ISBN 9789464926033. Door het boek te kopen kun je helemaal zelf bepalen wanneer je aan het vervolg begint! :)

Voor "40 seconden met één jongen" kan je elke woensdag en elke vrijdag een nieuw hoofdstuk verwachten!

(Als je de verhalen nog niet kent, zou ik niet aan "40 seconden met één jongen" beginnen voordat je "20 leerlingen in één klas" hebt gelezen!)