♪ Good Looking – Suki Waterhouse♪

Met Daniël naast me zit ik op de fiets naar mijn huis. De sfeer is een beetje ongemakkelijk tussen ons, en ik weet dat het door onze ruzie van gisteren komt. Daniël en ik hebben zelden ruzie, dus ook ik weet niet helemaal hoe ik met de situatie om moet gaan.

Daniël vertelt een verhaal over de sportschool, waar ik op reageer door af en toe te hummen. Ik wil me verontschuldigen tegenover hem, maar weet niet goed hoe ik het anders kan doen dan hoe ik het na de ruzie al had gedaan.

Ik ben ook een idioot om iedere keer over Samantha te beginnen. Als ik dat blijf doen, spoor ik hem alleen maar meer aan om met haar bezig te gaan – en riskeer zelf zo hem dus kwijt te raken. Ik moet echt gaan leren om mijn mond te houden.

'Weet je zeker dat je nog wel met me op date wil?' klinkt hij opeens en geschrokken kijk ik naar hem om.
'Ja, tuurlijk!' gooi ik er snel uit en voel mijn hoofd rood worden. Oh God, misschien was dat iets té snel en té enthousiast gezegd. Fronsend kijkt Daniël me aan. Oké, dit is het moment om me nog een keer te verontschuldigen. Kort zoek ik naar woorden.

'Luister, sorry, Daniël, dat ik gisteren zo boos werd. Het experiment is niet verschrikkelijk, oké? Ik was gewoon geïrriteerd omdat Samantha nog steeds je aandacht eiste, ook al had je gezegd dat je met mij had afgesproken. Ze wist het ook, want ze zag mijn fiets staan! Sorry, ik raakte gewoon een beetje gefrustreerd', stamel ik. Verbaasd kijkt Daniël me aan. Mijn hoofd wordt rood. God, ik heb net eigenlijk indirect aangegeven dat Samantha me jaloers maakt. Hopelijk ziet Daniël dit over het hoofd. 'Ik wil de opdracht graag met je doen, ja? Ik meen het.'

'Oké, dan is het goed', zegt hij. 'En het spijt me van Samantha. Ik kan er helaas niets aan doen dat ze mijn buurmeisje is...' stamelt hij. Ik schud mijn hoofd.
'Het is ook niet jouw schuld. Ik was ook niet boos op jou, maar geïrriteerd door haar', zeg ik. Daniël knikt.

We komen bij mij thuis aan en gaan naar binnen. In de woonkamer treffen we mam aan, die een kruiswoordpuzzel aan het maken is.
'Hoi, Mira', groet Daniël haar. Met een brede glimlach kijkt ze op.
'Hoi', zeg ik nu ook.
'Hallo, heren. Mijn twee favoriete jongens', zegt ze. Daniël lacht. Ik schenk wat te drinken voor ons in.

'Mira, is het oké als ik Simon meeneem naar de bioscoop vrijdag?' vraagt hij dan. Verbaasd kijk ik om. Waarom vind ik het zo aantrekkelijk dat hij toestemming vraagt me mee te nemen? Voorzichtig speel ik met mijn ketting. Mam glimlacht.
'Tuurlijk is dat oké. Naar welke film gaan jullie?'
'Een film van een paar jaar geleden. Kevin Hart speelt erin. Ik weet even niet meer hoe hij heet', antwoordt Daniël. Mam knikt.
'Oké, leuk!' zegt ze. Plotseling klinkt de deurbel, waardoor we alle drie omkijken. Mam staat op en loopt naar de gang. Verlegen kijk ik Daniël aan.

'Ik neem aan dat je moeder wel mocht weten dat we naar de bios gaan, toch?' zegt hij terwijl er in de gang wat stemmen klinken.
'Ja, tuurlijk. Ik wilde haar zelf ook vragen of het kon, maar je was me voor', zeg ik. Verlegen glimlacht hij.
'Ik heb het expres geen date genoemd. Ik weet niet hoe fijn je dat vindt', zegt hij. Even val ik stil. Als ik zelf aan mam had gevraagd of ik vrijdag iets met Daniël kon gaan doen, weet ik niet hoe ik het genoemd zou hebben.
'Dank je', stamel ik uiteindelijk. De deur naar de gang wordt open gemaakt en mam en de buurvrouw komen samen binnen. Hoopvol kijken ze ons aan.

'Goedemiddag', groet Daniël hen, waardoor ik ook snel een groet mompel.
'Hoi, heren', zegt Els, de buurvrouw. 'Ik vroeg me af of jullie morgenavond misschien tijd en zin zouden hebben om op Jorg en Jesse te passen? Frederik en ik zijn dan tien jaar getrouwd en willen met z'n tweeën een etentje doen.' Vragend kijken Daniël en ik elkaar aan. Zijn groene ogen staan lief.
'Is goed', zeg ik. Daniël knikt instemmend.

'Echt super bedankt! We gaan rond half zeven weg, dus als jullie rond die tijd bij ons kunnen zijn, zou het fijn zijn', zegt ze.
'Komt in orde', zegt Daniël hierop.
'Super. We zorgen ervoor dat er genoeg in huis is, dus jullie hoeven alleen een gezellige sfeer voor Jorg en Jesse mee te nemen', zegt ze.
'Dat moet lukken', zegt hij. Els knikt.
'Fijn, dan zie ik jullie morgenavond. Dan zal ik alle details wel verder uitleggen', zegt ze.
'Is goed', zeg ik nu. Niet veel later verlaat Els de woonkamer en praten zij en mam verder in de gang. Daniël en ik gaan naar boven om te gamen.

'Ik kan niet lang blijven. Ik moet op tijd beginnen met werk vandaag', zegt Daniël. Beduusd knik ik. Ik had graag meer tijd een-op-een met hem door willen brengen.
'Oh, oké', stamel ik. Ik start de PlayStation op en begin een spelletje met hem.

Na een aantal potjes is het helaas al tijd voor hem om te gaan en loop ik verslagen achter hem aan. In de gang neem ik afscheid van hem.
'Ik zie je morgen, ja?' stelt hij me gerust. Lastig glimlach ik naar hem. Waarom valt het me zo zwaar dat hij moet gaan?
'Ja, tot morgen', zeg ik. Voorzichtig trekt Daniël me in een knuffel. Terwijl mijn wangen beginnen te branden, omhels ik hem terug. Na een korte knuffel laat ik hem gaan.

'Succes op werk', zeg ik en glimlach als een boer met kiespijn.
'Bedankt', zegt hij en loopt dan naar zijn fiets. Ik kijk toe hoe hij wegfietst.

Niet veel later staat het eten op tafel en zit ik met mam en pap te eten. Mijn eetlust vandaag is echter slecht. Verveeld speel ik met een stukje broccoli op mijn bord.
'Ik ga vrijdag naar de bioscoop met Daniël', zeg ik om te maskeren dat ik niet zo veel eet. Vanuit mijn ooghoeken kijk ik naar pap. Zijn gezicht draagt een kleine grijns.

'Als een date?' klinkt mam dan, waardoor ik naar haar omkijk. Twijfelend kijk ik haar aan. Zij is degene die Daniël toestemming heeft gegeven om me mee te nemen. Zou ze het al meteen doorgehad hebben toen hij het vroeg?
'Ja, dat is de opdracht van deze week...' zeg ik zacht. Mam en pap knikken. Ik vertel niet veel over het experiment of over Daniël en mij op dat gebied. Een paar tellen blijven ze stil.

'Hoe gaat het eigenlijk met dat experiment?' vraagt pap uiteindelijk. Stil denk ik na.
'Ja, wel goed', antwoord ik. Er valt een lange, ongemakkelijke stilte aan tafel. Ik voel mijn hart bonzen in mijn keel. Ik wil hier niet over praten.
'Vind je Daniël eigenlijk leuk?' vraagt pap dan. Mijn adem stokt bij het horen van die vraag. Verlegen richt ik mijn ogen naar mijn bord en duw weer een stuk broccoli rond met mijn vork. Nerveus pak ik de bedel van mijn ketting vast en probeer rustig te blijven.

Toen mijn klasgenoten het aan me vroegen, vond ik de vraag al niet leuk, maar nu hij uit paps mond komt, vind ik hem werkelijk rampzalig.

'Weet ik niet', stamel ik zacht en ik voel heel mijn hoofd rood worden. Pap en mam vallen stil en stoppen met eten. Ik voel tranen omhoog komen in mijn ogen en mijn ademhaling begint gehaaster te worden. Ik frons om mijn tranen tegen te houden.

'Ik heb geen honger meer', zeg ik, leg mijn vork neer en sta op. Zonder mam of pap aan te kijken vlucht ik de woonkamer uit en vlucht mijn slaapkamer in.
Daar laat ik me languit op mijn rug op mijn bed vallen en klem Flip in mijn armen. Zwijgend staar ik naar het plafond terwijl ik me Daniëls stem probeer in te beelden.

Adem in... adem uit.

Mijn lichaam lijkt maar niet tot rust te komen.
Ik blijf maar aan Daniël denken en de confronterende vraag van net. Al weken probeer ik mijn gevoelens te ontwijken en er niet over na te denken, maar misschien is het toch maar eens tijd om erbij stil te gaan staan.

Gefrustreerd sta ik op en loop naar de badkamer. In de spiegel bekijk ik mezelf. Ik kijk mezelf strak aan in mijn bruine ogen.

Vind ik Daniël leuk? Hij is al zo lang mijn beste vriend, kan het wel dat ik hem leuk vind? Misschien zit het maar tussen mijn oren door het experiment.

Mijn ogen scannen mijn gezicht in de spiegel terwijl ik raspend ademhaal. Zenuwachtig speel ik met mijn ketting. Ik kijk naar mijn donkerbruine ogen, onzeker en in paniek. Ik kijk naar de lichte sproetjes over mijn gezicht. Mijn jukbeenderen, die een scherpe lijn achterlaten in mijn wangen. Mijn kleine neus.
Zacht zucht ik. Ik denk niet dat Daniël mij leuk vindt. Wie vindt mij nou leuk? Daarom wil ik niet op Daniël zijn – iemand zoals hij zal nooit vallen voor iemand zoals mij.

Vind ik Daniël leuk? Ik kan niet ontkennen dat ik me de laatste tijd anders voel als ik bij hem ben – ook als ik niet bij hem ben. Misschien was ik daarom zo blij dat hij gisteren Samantha afwees. Misschien ben ik daarom zo jaloers iedere keer dat hij wel contact met haar heeft. Waarom zou ik dat zijn als ik hem niet leuk zou vinden?

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik het niet zo speciaal gevonden dat hij een ketting met onze ontmoetingsplaats draagt.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik vanochtend niet zo hard naar school gefietst.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik niet gebloosd bij het idee van een date met hem.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet hoopvol geworden op het moment dat hij zei dat hij het experiment niet onze vriendschap zou laten verknallen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik niet zo moeten blozen toen hij me een "prachtjongen met een hartje van goud" noemde.

Als ik hem niet leuk had gevonden, hadden de scheldwoorden die steeds naar ons geroepen werden niet zoveel impact gehad.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet zo boos geworden als Daniël met Samantha aan het flirten was.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet zo beledigd geweest dat hij een smoesje verzon om niet met me af te hoeven spreken in de eerste week van het experiment.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was het handen vasthouden nooit gaan wennen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik me niet iedere keer zo betrapt gevoeld als ik naar hem aan het staren was.
Ik ben niet jaloers op de manier hoe hij eruit ziet, maar ben er juist verwonderd door.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet zo verrast geweest de eerste keer dat ik hem mijn vriendje noemde.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet jaloers geweest dat Daniël zo verwonderd was door Samantha's tekening voor hem – of geïrriteerd door het feit dat ze dat achter had durven laten.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet op zijn rug gesprongen toen ik hem samen met Samantha in de gangen zag, hopend haar zo haar plek te tonen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet zo geschrokken op het moment dat Daniël "komt goed" reageerde op mijn opmerking dat hij moest stoppen met het experiment.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet bang geweest om hem kwijt te raken aan een meisje omdat ik dan minder tijd met hem door zou kunnen brengen, maar simpelweg omdat ik hem dan kwijt zou raken voor mezelf.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet iedere keer zo hard geschrokken van Svens opmerkingen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik Daniël niet proberen te hinten met mijn favoriete film.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik me niet zo geschaamd toen mam begon over "zoenen en bij elkaar voelen" met Daniël erbij.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik niet zo vaak zitten staren naar hem.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik het niet steeds leuker gevonden iedere keer dat hij me zijn vriendje noemde.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik niet nagedacht over seks met Daniël.
Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik me niet voorgesteld hoe het zou zijn om met hem te zoenen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet jaloers geweest als hij met Samantha ging afspreken. Dan had ik me niet akelig gevoeld als ik aan hem dacht, zoenend met haar. Dan was ik niet gefrustreerd geworden omdat hij niet op mijn berichtjes reageerde. Dan was ik niet boos en beledigd geweest omdat hij praktisch met haar op date was gegaan.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik van binnen niet zo in paniek geraakt toen Daniël wilde stoppen met het experiment. Dan had ik hem niet geprobeerd over te halen toch door te gaan.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet zo overdonderd geweest door zijn hand over mijn onderrug.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik hem niet geprobeerd te zoenen in een van onze kietelpartijtjes. Was ik niet hoopvol geweest dat hij me zou zoenen. Zou ik niet nu nog steeds zo hoopvol zijn dat hij me zou zoenen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet elke dag vroeger naar school vertrokken in de hoop hem eerder en langer te kunnen zien.

Als ik hem niet leuk had gevonden, begon ik niet iedere keer te blozen als ik merkte dat hij naar me keek, begon ik niet iedere keer te blozen als hij me een complimentje gaf.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik het niet zo leuk gevonden om hem blij te maken met cadeautjes, had de uitdrukking op zijn gezicht bij het krijgen ervan me niet zo geboeid.

Als ik hem niet leuk had gevonden, hadden zijn kleine aanrakingen me niet zo veel gedaan, had ik niet zo graag met hem geknuffeld, had ik zijn hand niet vast willen houden.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik niet gewild dat sommige dingen die Daniël en ik deden eigenlijk als date benoemd konden worden; was ik niet zo enthousiast geweest dat we nu eindelijk een echte date gaan hebben.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik hem niet zonder twijfel geknuffeld toen de opdracht aan ons bekend werd gemaakt, had ik niet heel mijn lijf op tilt voelen slaan wanneer we elkaar omhelsden.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik me niet zo betrapt gevoeld toen ons gevraagd werd of we al eens gekust hadden – had ik niet stiekem gewenst dat het al eens gebeurd was. Dan had ik me ook niet zo beledigd gevoeld toen Daniël zijn antwoord schreeuwde.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik geen moeite gehad met "nee" zeggen op de vraag of dat ik hem leuk vind.

Als ik hem niet leuk had gevonden, bleef ik niet steeds maar extra uitleg over scheikunde vragen om een goede reden te hebben om extra tijd met hem door te kunnen brengen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik het niet zo speciaal gevonden om naast hem in slaap te vallen en de volgende ochtend weer naast hem wakker te worden. Dan had ik het niet zo leuk gevonden om zijn kleding te dragen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had het me niet zoveel gedaan dat hij zo veel kleine details van me herinnert.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik het niet zo leuk gevonden dat we net een echt koppeltje leken iedere keer als ik bij hem bleef slapen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet jaloers geweest elke keer dat hij een interactie had met Samantha. Dan was ik niet jaloers geweest omdat mensen over Samantha en hem roddelden, in plaats van over ons twee.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik het niet zo speciaal gevonden om op zijn schoot te zitten. Dan had ik niet zo hard moeten blozen toen hij me terug op zijn schoot trok.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik niet zo'n moeite gehad met mijn emoties in de week van de knuffel-opdracht. Dan had ik toen niet het gevoel gehad dat ik niets meer op een rijtje had. Dan had ik me gewoon op mijn huiswerk kunnen concentreren. Dan had ik niet Daniël proberen te bereiken via het nummer op mijn Instagram-verhaal.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet zo gefrustreerd geweest dat we maar vrienden zijn. Dan had ik niet gehoopt dat we meer zouden zijn dan dat.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik het niet zo leuk gevonden om bij zijn voetbalwedstrijd te kijken. Dan had ik de juichende meisjes langs de zijlijn niet zo vervelend gevonden. Dan had ik ons etentje na de wedstrijd niet zo leuk gevonden.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik niet de dwang gevoeld om mezelf te verdedigen toen Gijs begon over hem zoenen. Dan had ik hem niet zo hard proberen te overtuigen dat ik hem niet wil zoenen. Dan had ik mezelf niet zo hard proberen te overtuigen dat ik hem niet wil zoenen. Dan had ik niet bijna zitten huilen omdat we maar twee jongens in een experiment zijn – en dus waarschijnlijk nooit zullen zoenen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet nerveus geworden toen Sandra aan mijn ketting voelde. Dan had ik haar niet geschrokken weggeduwd en geroepen dat ik met Daniël heb toen ze me probeerde te zoenen. Dan waren de beledigingen die ze naar me riep niet zo hard aangekomen. Dan had ik daarna niet een hele paniekaanval gehad. Dan had ik het niet zo ontzettend fijn gevonden dat Daniël kwam om me gerust te stellen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet zo nieuwsgierig geweest wat hij geantwoord had toen Lex hem gevraagd had of hij me leuk vindt.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik het niet zo mooi gevonden om hem op zijn meest kwetsbare positie te zien het moment dat hij net wakker wordt. Dan had ik het niet zo mooi gevonden om zijn ochtendstem te horen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet zo bang geweest toen die jongen op me af kwam in de gang om me te vernederen. Dan was ik niet zo blij geweest dat Daniël degene was die me kwam redden. Dan had ik me niet voorgesteld hoe het zou zijn als hij me zou zoenen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, waren niet alle aanrakingen die Daniël bij me deed bijzonder gaan voelen. Dan was ik niet zo opgewonden geworden tijdens een van onze kietelpartijen.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik niet gedroomd over zoenen met hem.
Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik niet stiekem gewenst dat hij me zou kussen zoals in mijn droom.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik me er niet zo mee bezig gehouden dat hij me naakt had gezien onder de douche. Dan had ik er niet over gevraagd bij Felix. Dan had ik me niet zo nerveus gevoeld toen Felix over Daniël in de douche vertelde.

Als ik hem niet leuk had gevonden, was ik niet zo opgelucht geweest toen hij aan me vroeg of ik toch nog wilde blijven slapen ook al waren mijn ouders thuis gekomen. Dan had ik het niet zo fijn gevonden dat hij zo goed voor me zorgde toen ik ziek was, dat het hem niet uitmaakte om me te knuffelen, ook al was ik nog zo ziek. Dan had ik me niet zo afgevraagd of hij me een kusje op mijn voorhoofd had gegeven of niet. Dan had ik niet allemaal kriebels in mijn buik gevoeld toen hij de volgende dag bij me kwam kijken.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had zijn geur me niet gerustgesteld. Dan had ik het niet jammer gevonden dat ik niet elke avond naast hem kan slapen, had ik hem niet zo gemist in mijn bed.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik niet gewenst elke avond bij hem in zijn armen te liggen om welterusten tegen hem te kunnen zeggen – om de volgende ochtend meteen weer in zijn prachtige groene ogen te kunnen kijken.
Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik zijn ogen niet als prachtig omschreven.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik nooit gewild dat hij mijn hand vasthield, me knuffelde en bij me zou blijven.

Als ik hem niet leuk had gevonden, had ik niet bijna uitgeschreeuwd dat ik me niet kan neerleggen bij het experiment omdat ik voor hem aan het vallen ben.

Ik had gelijk, Daniël kan wie dan ook maar voor hem laten vallen, ongeacht of hij nou hun type is of niet. Iederéén zal als een blok voor Daniël vallen.

Want dat is precies wat er aan de hand is. Ik ben voor Daniël aan het vallen. Nee, erger nog, dat is precies wat er al gebeurd is.

Ik zucht gefrustreerd en veeg een traan weg. Traag speel ik met de bedel van mijn ketting, druk hem tegen mijn onderlip.

Ik ben voor Daniël gevallen.

Ik vind Daniël leuk.

--------------------

Wil je sneller verder kunnen lezen? "20 leerlingen in één klas" is te koop via Brave New Books, verschillende webshops en boekenwinkels! In het hoofdstuk "Het boek kopen" vind je eventueel meer informatie. De boeken zijn makkelijk te vinden met ISBN 9789464925821 en/of ISBN 9789464925838. Door het boek te kopen kun je helemaal zelf bepalen wanneer je verder leest. :)

Heb je iets meer geduld? Dan kan je elke dinsdag en elke donderdag een nieuw hoofdstuk verwachten!

Op "20 leerlingen in één klas" volgt ook de spin-off "40 seconden met één jongen". Ook "40 seconden met één jongen" is te koop via Brave New Books, verschillende webshops en boekenwinkels! De boeken zijn makkelijk te vinden met ISBN 9789464926026 en/of ISBN 9789464926033. Door het boek te kopen kun je helemaal zelf bepalen wanneer je aan het vervolg begint! :)

Voor "40 seconden met één jongen" kan je elke woensdag en elke vrijdag een nieuw hoofdstuk verwachten!

(Als je de verhalen nog niet kent, zou ik niet aan "40 seconden met één jongen" beginnen voordat je "20 leerlingen in één klas" hebt gelezen!)