♪ Eyes Without A Face – Billy Idol ♪

Met Simon naast me zit ik in de aula. We hebben onze kleine pauze en zijn bij de rest van de klas aan een tafel gaan zitten. Terwijl we wat eten, schuift Gijs tegenover ons aan. Er staat een scheve grijns op zijn gezicht en hij kijkt ons één voor één aan. Fronsend kijk ik naar Simon, die me een verwarde blik toewerpt.

'Wat maakt jou zo blij?' vraagt Simon verward aan hem. Als antwoord hierop steekt Gijs zijn handen op en laat ze goed van beide kanten zien. Het duurt even voordat ik het zie, maar dan merk ik op dat de ring om zijn pink verdwenen is. Zelf noemde hij het zijn "purity ring", een ring die aan zou geven dat hij maagd is zolang hij hem draagt. Nu ik zie dat de ring ontbreekt om zijn vinger, besef ik wat de situatie is.

'No way!' brengen Simon en ik overrompeld uit. Gijs grijnst en knikt triomfantelijk. Mijn ogen sperren open. 'Met Hilde?' vraag ik zacht.
'Natuurlijk, met wie anders?' vraagt hij verontwaardigd. Net begonnen aan de tweede week verkering en ze zijn nu al met elkaar naar bed geweest...
'Weet ik veel. Ik had gewoon niet verwacht dat jullie al zo ver zouden gaan', stamel ik en kijk Simon even kort aan. Simon haalt zijn schouders op. Ik kijk weer naar Gijs. Een raar gevoel bekruipt me. Is het normaal dat je zoiets na twee weken al doet? Als ik hier zelf aan denk, sputtert alles in mijn lijf juist tegen.

Gijs besteedt geen aandacht meer aan ons en gaat bezig met het spelen van een spelletje op zijn mobiel. Voorzichtig laat ik mijn ogen over de mensen aan de tafel gaan en laat ze even op Hilde hangen. Ze draagt Gijs' ring om haar middelvinger en heeft een lichte zuigzoen in haar nek.

Het is niet zo dat ik het erg vind, maar ik had hen er gewoon niet voor aangezien om dit nu al te doen. Het is natuurlijk hun eigen keuze, maar zelf vind ik het wel erg snel. Ik vind het ook stom dat Gijs er zo over opschept. Hopelijk heeft hij met Hilde besproken dat hij het erover mag hebben en verkondigt hij niet klakkeloos al hun privé situaties aan iedereen.

Ik kijk om naar Simon, die ook zijn ogen op Hilde gericht heeft. Een diepe frons staat op zijn voorhoofd en zijn bruine ogen zijn een beetje samengeknepen. Zo te zien denkt hij diep na over wat hem net verteld is. Dan kijkt hij me aan.
'Dat is wel erg snel gegaan', stamelt hij dan zachtjes. Ik knik, opgelucht dat ik niet de enige ben die zo erover denkt.
'Je haalt de woorden uit mijn mond', zeg ik zacht terug.

'Kun je na school afspreken?' vraagt hij dan, verwisselt hiermee het onderwerp.
'Ja, gezellig', zeg ik en glimlach klein naar hem. Hij glimlacht terug.

Niet veel later gaat de bel en sta ik op van mijn stoel om naar het lokaal te gaan. Ik loop naar Simons kant van de tafel en breng mijn open hand een beetje omhoog, geef Simon zo de optie om hem vast te pakken. Kort kijkt hij ernaar.
'Nee, dank je', zegt hij en begint te lopen. Zacht zucht ik door mijn neus en volg hem.

Voor ons lopen Hilde en Gijs, hand in hand. Op een of andere manier kan ik er met mijn hoofd niet bij dat ze al met elkaar naar bed zijn geweest. In mijn ooghoeken zie ik Simon zijn hoofd schudden.

'Wat is er?' vraag ik nieuwsgierig.
'Ja, gewoon, dat ze al seks hebben gehad', legt hij uit.
'Ik weet het. Ik kan het me ook haast niet voorstellen. Alsof alles alleen nog maar om seks draait tegenwoordig', stamel ik en Simon knikt.

     'Gijs en Hilde zullen niet de enige zijn bij wie het snel gebeurd is', klinkt Felix opeens achter ons, waardoor we verbaasd omkijken. Hij loopt hand in hand met Bente achter ons. Het laat mijn bloed een beetje koud worden dat hij dit zegt.
     'Hoezo?' vraag ik diep fronsend. Hij klapt hard met zijn vrije hand op Levi's rug, wie weer hand in hand loopt met Mirre.

     'Mirres hobby is naaien, dus er staat Levi ook nog wat te wachten!' roept hij, waardoor we allemaal een beetje lachen.
     'Hé, ik zei kleren naaien, niet mensen naaien', zegt Levi en bijt nerveus en verlegen op zijn nagel. Felix haalt zijn schouders op.
     'Misschien kan Bente dat wel haar hobby maken', zegt Felix triomfantelijk. Bente grijnst.
     'Misschien wel', zegt ze. Ongemakkelijk kijk ik voor me. Ik loop zwijgend door. In het lokaal aangekomen nemen we allemaal plaats op onze plekken.

     Ik praat wat met Lotte en Bob achter me, maar begin niet over Gijs. Wie weet heeft hij het hen niet verteld en wil hij liever niet dat het nieuwtje snel door de school zal gaan. Dan snijdt Bob zelf het onderwerp aan.
     'Heb je het al gehoord van Gijs en Hilde?' vraagt hij. Zacht bijt ik op mijn lip voordat ik antwoord, bang om mijn mening erover uit te spreken. 'Je weet wel, van hun...' zegt hij en wijst naar zijn vinger om op de zogenaamde ring van Gijs te duiden.
     'Ja, dat heeft hij net verteld', zeg ik. Bob en Gijs zijn goede vrienden, dus ik durf er niet goed iets over te zeggen.

     'Het is wel echt tering snel, hè?' zegt hij dan, meer een mededeling dan een vraag. Opgelucht haal ik adem.
     'Ik heb het maar niet tegen hem gezegd', zeg ik. Bob en Lotte stemmen in. Waarom is seks opeens zo belangrijk voor sommigen?
     'Goed gedaan. Zelfs ik heb tegen hem gezegd dat het misschien wat overhaast was, maar hij wilde er niets van weten. Ik heb het er maar bij gelaten', vertelt Bob. Ik knik.
     'Snap ik, anders krijgen jullie er nog ruzie om of zo.' Simon draait zich ondertussen ook naar ons om.

     'Wie hebben er ruzie?' vraagt hij nieuwsgierig.
     'Niemand, maar Gijs en Bob kwamen in de buurt', leg ik uit. Simon knikt bedenkelijk.
     'Vanwege, uh... zijn...?' vraagt Simon terwijl hij zijn gestrekte wijsvinger van zijn rechterhand door het gat tussen zijn samengebrachte wijsvinger en duim van zijn linkerhand steekt. Ik schiet hard in de lach.
     'Wat breng je dat subtiel', lach ik en Simon lacht nu verlegen. Bob en Lotte lachen ook.

     'Ja, daarom ja. Hij wilde niet horen dat ik het erg snel vond gaan. Hij vond dat ze al eeuwen om elkaar heen draaiden, dus dat het niet zo raar was. Daarnaast hebben mensen ook one night stands, dus wilde hij er niets over horen', zegt Bob en Simon en ik knikken tegelijkertijd. Op zich heeft Gijs een punt.
     'Heren, omdraaien!' snauwt de docent dan plotseling, waardoor Simon en ik ons omdraaien.

     Eindelijk klinkt de laatste bel van de dag en kunnen we naar huis toe. De dag was zwaar. Elke les leken de docenten geleidelijk aan chagrijniger te worden.
     Naast dat het humeur van de docenten me tegenzat, bleef de hele toestand tussen Gijs en Hilde ook maar door mijn hoofd spoken en zorgde voor een uitputting van mijn concentratie. Stel je voor dat het bij iedereen in de klas zo zou gaan als bij Gijs en Hilde – dus ook bij Simon en mij. Dat zou heel debiel zijn.

     'Klaar?' klinkt Simon opeens achter me, waardoor ik geschrokken uit mijn gedachtenbubbel naar hem omkijk.
     'Zeker', zeg ik terwijl ik mijn jas uit mijn kluisje trek en hem daarna sluit. We lopen mijn kluisjesrij uit, zeggen gedag tegen Levi, die bij zijn kluisje in dezelfde rij staat, en gaan dan naar onze fietsen. We stappen op en fietsen richting Simon.

     'Ik heb vandaag echt niemand gezien die vrolijk was', zegt Simon en ik lach.
     'Behalve Gijs', breng ik in.
     'Ja, oké', geeft Simon toe. 'Maar echt alle docenten waren chagrijnig. Allemaal, zonder uitzondering.'
     'Klopt. Maar het rook aanzienlijk minder naar koffie vandaag, dus misschien was de koffieautomaat wel kapot. Mensen worden nou eenmaal chagrijnig zonder hun dagelijkse dosis cafeïne, Simon', zeg ik niet al te serieus. Hij lacht, wat me opvrolijkt.
     'True', lacht hij en ik lach mee. Na een tijdje vallen we stil. Het is weer Simon die iets zegt om een gesprek te beginnen.

     'Ik weet trouwens niet of er iemand anders thuis zal zijn', zegt hij. Ik kijk hem recht aan in zijn bruine ogen.
     'Oh, dat maakt niets uit. Als Mira thuis is, vind ik dat alleen maar gezellig. Ik mag je moeder echt graag', stel ik hem gerust.
     'Ze is niet altijd even leuk, hoor', zegt hij en ik haal mijn schouders op.
     'Ik denk dat iedereen wel zo over zijn ouders denkt.'

     Niet veel later komen we aan bij Simon thuis en zetten we onze fietsen weg. Binnen aangekomen zien we dat de moeder van Simon aan de eettafel zit. Ze kijkt meteen naar ons om zodra de deur dichtvalt.
     'Hé, mijn twee favoriete heren!' zegt ze enthousiast en ik lach een beetje.
     'Goedemiddag, Mira', groet ik haar.
    'En papa dan?' vraagt Simon tegelijkertijd. Simons moeder houdt haar gestrekte wijsvinger voor haar mond.
     'Stt, dat hoeft hij niet te weten', zegt ze en Simon grijnst. Mira staat op.

     'Ga zitten, jongens, dan zet ik een kopje thee', zegt ze en Simon en ik gehoorzamen. Mira loopt de keuken in en gaat bezig. Ik kijk om naar Simon naast me, maar hij is bezig met het plukken aan zijn vingers.
     Niet veel later komt Mira terug met drie kopjes thee en wat koekjes.

     'Hoe is het met je, Daan?' vraagt ze terwijl ze de kopjes verdeelt.
     'Bedankt', zeg ik terwijl ik een kopje mezelf toe-eigen. 'Ja, het gaat wel goed, hoor. En met u?' vraag ik beleefd terug.
     'Met mij gaat het ook goed. Hoe gaat het met jou, Siempie? Je bent zo stil?'
     'Ja...' mompelt hij.
     'Is er iets?' vraagt ze. Simon haalt zijn schouders op en schudt zijn hoofd.

     'Nee, niet met mij. Maar ik ben gewoon een beetje overrompeld door twee andere kinderen uit de klas. Ze zijn dus na een week van het experiment al met elkaar naar bed geweest', zegt hij, er duidelijk van ontdaan. Ook Mira staat versteld; haar wenkbrauwen schieten omhoog.
     'Nou zeg, dat vind ik wel erg ver gaan', stamelt ze verbaasd. Ik knik instemmend.
     'Ja toch?' zegt Simon.

     'Ja! Van mij hoeven jullie zoiets nu echt nog niet te doen. Jullie mogen van mij best kussen, zoenen en een beetje voelen en experimenteren, maar dat gaat voor mij echt te ver!' zegt ze. Een schok trekt door mijn borst. Het verbaast me dat ze zo over haar zoon en zijn beste vriend praat.

     'Mam!' roept Simon verbaasd en verontwaardigd terwijl zijn wangen diep rood kleuren. Hij speelt zenuwachtig met zijn ketting. Ik lach zachtjes en verlegen. Mira lacht nu ook en haalt haar schouders op.
     'Kom, Daan, we gaan naar boven', zegt Simon licht geïrriteerd. We staan op en lopen richting de gang.
     'Houd jullie kleren aan! Niet meer dan voelen!' roept Mira nog grappend. Simon slaakt een geïrriteerde kreet uit en zwaait de deur open.

     'Mam!' roept hij en gaat snel de gang in. Ik grinnik en volg hem de trap op. 'Sorry hoor, van mijn ma', zegt hij, zijn hoofd ondertussen nog altijd even rood.
    'Geeft niets', stel ik hem gerust en volg hem zijn slaapkamer in.
     'Ik denk er niet eens aan', zegt hij terwijl hij op zijn bed gaat zitten.
     'Daar twijfelde ik ook niet aan', zeg ik en lach.

--------------------

Wil je sneller verder kunnen lezen? "20 leerlingen in één klas" is te koop via Brave New Books, verschillende webshops en boekenwinkels! In het hoofdstuk "Het boek kopen" vind je eventueel meer informatie. De boeken zijn makkelijk te vinden met ISBN 9789464925821 en/of ISBN 9789464925838. Door het boek te kopen kun je helemaal zelf bepalen wanneer je verder leest. :)

Heb je iets meer geduld? Dan kan je elke dinsdag en elke donderdag een nieuw hoofdstuk verwachten!

Op "20 leerlingen in één klas" volgt ook de spin-off "40 seconden met één jongen". Ook "40 seconden met één jongen" is te koop via Brave New Books, verschillende webshops en boekenwinkels! De boeken zijn makkelijk te vinden met ISBN 9789464926026 en/of ISBN 9789464926033. Door het boek te kopen kun je helemaal zelf bepalen wanneer je aan het vervolg begint! :)

Voor "40 seconden met één jongen" kan je elke woensdag en elke vrijdag een nieuw hoofdstuk verwachten!

(Als je de verhalen nog niet kent, zou ik niet aan "40 seconden met één jongen" beginnen voordat je "20 leerlingen in één klas" hebt gelezen!)