14 // Cheater
Chapter 14
When I thought I already made Blake lost, I was just assuming because he had searched for me and now I'm trapped as I have no idea where should I be going now. Gusto lang daw niyang makipag-usap sa akin at dahil nga may history kaming dalawa na baka may gawin na naman siyang ibagay na ayokong mangyari. I was so sure na nakalayo na ako sa kanya kanina at tama lang 'yon ginawa ko sa kanya, but he's so persistent.
After what he did to me? Ano naman ang kailangan nito sa akin?
"I should leave," aniko.
Umangat siya sa kinauupuan niya at hinarang niya ang kamay niya sa akin para pigilan akong makaalis sa pagkauupo ko sa silya. Hindi niya talaga ako titigilan. Humalukipkip ako at muling sumandal sa kinauupuan ko.
"You're not going anywhere," utos nito. "You're just gonna stay until I say so, alright?" I scoffed, rolling my eyes. "Did I say you can roll your eyes on me?"
Tinaasan ko siya ng kilay sa sinabi niya sa akin. "Sinabi ko rin ba na gusto kong makipag-usap sa 'yo?"
"Maybe." He shrugged off. "You know, I just want to talk and if you'll give that to, I'll let you go as soon as you want, but for now, I have questions and I just want you to be honest to me. Do you understand?" Hindi ako sumagot. "Great. Pretty much silence means yes"
Napasinghal na lamang ako. "Ano bang kailangan mo? Ano bang gusto mong itanong sa akin? May gagawin pa ako and I'm supposed to be back at my dorm now pero ito, trinap mo ako."
"I thought you're going out with your friends?" he questioned. "Are they even your friends? I know they're seniors so how did you guys know each other?"
"Iyon ba talaga ang punto kung bakit nandito ako ngayon? At masama bang magkaroon ng kaibigan sa senior batches? Sabagay, gano'n ka rin naman."
"Oh, really?" He smirked. "So, what are we doing here? Bakit kausap kita? Don't you think that I'm not interested befriending you?"
I scoffed. "Iyon nga ba talaga ang intensyon mo or something? Alam mo, nililibang mo lang ako sa mga ganitong usapan mo. Bakit hindi mo na sabihin ang dapat mong sabihin sa akin? Napaka naman nito."
He chuckled. "You're such a dork, Via."
I showed him a smug face that I don't even like hearing his corny humors. "Alam mo, hidni na ako natutuwa sa 'yo. It's either you're just really making fun of me or inaaksaya mo lang talaga ang oras ko. If wala ka nang sasabihin, maybe I should go by now. And let's not see each other again dahil mas makabubuti iyon sa ating dalawa. Right?"
"No," paninindigan nito. "This may seem crazy to think, but help me get back with Izzy."
"Huh?"
"I know you understand what I said for the first time so please, would you help me?"
Napatitig pa ako sa kanya dahil akala ko nagjojoke lang siya pero dahil seryoso ang mukha niya at tono ng pananalita, sure din ako na seryoso rin siya sa gusto niyang mangyari. Hindi ko naman napigilang humalakhak sa tawa dahil do'n. He looked at me so weird that I'm laughing my ass off to what he asked for me. Lumapit siya sa akin saka niya tinakpan ng kamay niya ang bibig ko.
"It's not a joke to be laughed off," he said. "I'm serious, Via."
I tried to mumble some words out of my mouth since his hand is still covering my mouth. He then removed it 'cause I'm trying to lick his palm off of my face.
"Anong tingin mo sa akin? Relationship fixer? Sa akin ka pa talaga nagtanong, a? And you have the nerve to get back to your ex-girlfriend matapos mong makipag-cheat sa kanya? If I was her, I wouldn't want you back kasi nagawa mo na akong lokohin so there's a high chance na ulitin mo ulit 'yon. I don't think it's worthy enough to have someone back who chose to lie and cheat on me."
"That's why I want you to help me. Maybe we can work it out together. I'm asking you."
"Alam mo... para kang tanga, Blake. Bakit mo pa babalikan 'yong taong pinagtabuyan ka naman? If she think you're not worthy anymore, then you shouldn't get back to her. Maraming babae riyan that's why madali lang din para sa 'yo ang humanap ng magiging bagong girlfriend. You even kissed me while you were together, sa tingin mo hindi ba 'yon form of cheating? Mabuti nga't hindi ko ipinaalam sa kung kanino man 'yang paghalik mo sa akin ng dalawang beses pero mabuti na lang ay nahuli ka sa coffee shop and you deserved to be left dahil isa kang cheater."
"I'm not a cheater..."
"So, anong tingin mo sa sarili mo?"
Hindi niya ako sinagot pero hindi niya rin ako tiningnan sa mga mata ko. He then turned to meet my eyes. "Wait... how... how did you know that it was on the coffee shop?"
Para namang naging bato ang buo kong katawan nang tanungin niya iyon sa akin. I thought I wouldn't get away with it pero bigla kong naalala si Zolene.
"Zolene told me," pagrarason ko pa.
He smirked, shaking his head. "Whatever... If you won't be able to help me then I'll do whatever I can to get her back."
"E 'di, go! Hindi naman kita pipigilan. 'Di ba, that's what a man do naman, if you really want to pursue someone else, do whatever you can. Hindi iyong hihinga ka pa ng tulong sa taong hinalikan mo sa likod ng girlfriend. That's crazy... but well, buhay mo naman 'yan so bahala ka na kung ano gusto mong gawin."
Tumayo naman ako at mabuti na lang ay hindi na niya ako pinigilan.
"I'll be leaving and I'm just going to request na ito na ang huli nating pag-uusap. Don't every try to chase me. Hindi naman kita papatulan in any way you want. Good bye, Blake... sinayang mo lang ang oras ko.
I walked away and when I far from his place, tumakbo na rin kaagad ako pabalik sa campus dorm. Hingal na hingal naman ako nang makarating sa room ko and I just laid my back on the bed and stare right into the mirror. I know what I'm doing and I know this helps me to everything that I need so as long as people don't know the person behind Vanessa Bieche, I'll be fine... surely... but for how long?
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top