Hem helpen te vinden? Tony wist net zo weinig over Steves huidige locatie als Howard Stark. Hoe moest hij zijn vader nou de goede kant op sturen – als hij dat überhaupt al wilde – als hij zelf niet eens wist waar te zoeken?

'Mr Stark,' hij kreeg de naam amper over zijn lippen, 'u vergist zich. Dat was mijn broer, Steven Potts. Hij weet de helft van de tijd niet waar hij over bazelt. De oorlog heeft parten met hem gespeeld, Sir. Hij is zo gek als een deur.' Tony's pogingen zijn vader op andere gedachten te brengen, ervoor te zorgen dat de auto net lang genoeg zou worden geparkeerd voor Tony om zich uit de voeten te maken, waren aan dovenmansoren gericht. Stark herkende zijn eigen koppigheid in zijn vader, zag de vastberadenheid die brandde in de ogen van de man. Vanaf het moment dat Tony zijn vader die onheilspellende woorden had horen spreken, had hij al geweten dat het eigenlijk te laat was: Howard wist dat Steve Rogers in LA was, en hij zou hem vinden ook.

'Hoe lang heb ik naar Steve gezocht, Jarvis?'

'Afgezien van de feesten en de dates en de ongeplande vakantietripjes naar het buitenland, Sir?' Jarvis' heilige accent – dat in het echt nog altijd beter klonk dan Tony's poging de stem na te bootsen in zijn AI – klonk door de auto. 'Non-stop.'

'Precies!' Howards blik dwaalde naar buiten. 'U weet niet half hoeveel dit voor me betekent, Mr Potts. Jaren heb ik naar hem gezocht; en nu heb ik hem eindelijk gevonden en was ik te koppig om het te zien.'

Waarom noemde Howard hem nog steeds "Mr Potts" als hij net had volgehouden dat Steve Rogers zijn broer was, Steven Potts? Moest Howard niet doorhebben dat "Potts" een schuilnaam was?

'Ik zal hem thuisbrengen, Peg,' fluisterde Howard.

Oké. Tony's brein maakte overuren. Howard handelt plots niet langer alleen uit eigen belang? Zijn beweegredenen bestaan ook voor andere personen?

'Waar is Steve Rogers, Mr Potts?' Zijn vader had zich plots weer tot hem gericht – echt waar, Tony had het idee dat alles wat er zich tijdens deze autorit afspeelde, gebeurde met de snelheid van het licht. 'Vertel het me.'

'Ik heb...' Tony overwoog nog een keer de leugen te proberen, zag daar uiteindelijk vanaf omdat hij wist dat Howard Stark niet meer op andere gedachten te brengen was: 'Ik heb geen idee.'