Μπήκα στο σπίτι λαχανιασμένη και κατάιδρωμενη από την συνάντηση με τον δικηγόρο του αδερφού μου . Εκτός του ότι ήταν ένας πολύ συμπαθητικός άντρας ήταν επίσης και πολύ εξυπηρετικός και διακριτικός με την όλη κατάσταση. Με ακούγε που μιλούσα συνεχόμενα για περισσότερο από μια ώρα ώστε να του εξηγήσω με την παραμικρή λεπτομέρεια όλα όσα είχαν συμβεί μεταξύ εμένα και στον Στέφανο .

"Αριάδνη γύρισες ;" με ρώτησε ο Χάρης λίγο ψυχρά . Τις τελευταίες μέρες φερόταν πολύ παράξενα . Δεν μιλούσε πολύ , συνεχώς έφευγε από το σπίτι με την δικαιολογία ότι επισκέπτεται την γιαγιά του , απέφευγε τα φιλία και το άγγιγμα μου . Δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί και είχαμε απομακρυνθεί έτσι ξαφνικά μέσα σε τρεις μέρες .

"Ναι !" Απάντησα και εγώ με τον ίδιο τόνο .

"Πως πήγε ;" εμφανίστηκε μπροστά μου μόνο με μια πετσέτα να καλύπτει τους γοφούς του και άλλη μια μικρότερη με την οποία σκούπιζε τα μαλλιά του από τα νερά καθώς μόλις είχε βγει από το πρωινό καθιερωμένο του ντουζ .

"Έκανα μήνυση και κατέθεσα εναντίων του ! Τώρα απλώς περιμένουμε !" Τον ενημέρωσα  ελαφρώς αγχωμένη με τι έκβαση θα είχε όλη αυτή η πολύπλοκη διαδικασία . Δεν ξέρω αν είχε κάποιο νόημα ή απλώς θα παίρναγε η ώρα μου κάνοντας βόλτες και επισκέψεις στα δικαστήρια όμως έπρεπε κάτι να γίνει . Δεν είναι δυνατόν οι εγκληματίες να κυκλοφορούν ανεμπόδιστοι στην κοινωνία , γιατί ένας κακοποιός δεν αρκείται ποτέ σε ένα θύμα , σίγουρα θα υπάρξουν και άλλες παρόμοιες καταστάσεις που εκείνος θα έχει προκαλέσει .

"Επιτέλους !" Είπε και αφού άφησε την πετσέτα στην πλάτη της καρέκλας , πήρε το ποτήρι με τον καφέ του . Τον κοιτούσα προσεκτικά και προσπαθούσα να καταλάβω τι έχει συμβεί μεταξύ μας όμως δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι .

"Μωρό μου ..." είπα τραγούδιστα και τον πλησίασα . Εκείνος απλά με κοίταξε και περίμενε εμένα να μιλήσω .

"Μου έχεις λείψει ! Το ξέρεις ;" του είπα προκλητικά και τον πλησίασα . Άφησε το ποτήρι του στο τραπέζι και έπειτα τα χέρια του έπεσαν άψυχα γύρω του . Τα χείλη μου έπεσαν πάνω στα δικά του και έπειτα κατέβηκαν στον λαιμό του και στο γυμνασμένο στέρνο του . Εκείνος δεν ανταποκρίνονταν στο άγγιγμα μου .

"Αριάδνη σταματά !" Μου είπε όμως εγώ τον αγνόησα και συνέχισα να το διεκδικώ με τον τρόπο μου και να το κάνω να υποκύψει .

"Αριάδνη !" Ύψωσε τον τόνο της φωνής του και με έσπρωξε μακριά του . Παραιτήθηκα και εγώ και τον κοίταξα απογοητευμένη από την συμπεριφορά του . Όχι μόνο την σημερινή αλλά αυτήν που έχει υιοθετήσει τις τελευταίες ημέρες .

"Συγγνώμη αλλά δεν προλαβαίνουμε πρέπει να φύγω !" Μου είπε και τον κοίταξα ψυχρά . Βέβαια ! Έπρεπε πάλι να φύγει . Κάθε φορά που τον πλησίαζα έπρεπε να φύγει . Κάτι έτρεχε εδώ και δεν μπορούσα να το αφήσω έτσι . Ίσως να του τελείωσα ! Ίσως ο έρωτας του για εμένα να έσβησε ή να ήταν απλά ένας ενθουσιασμός .

"Ναι κατάλαβα ! Σε περιμένει η γιαγιά σου !" Του είπα ειρωνικά και του γύρισα την πλάτη . Ένιωθα το βλέμμα του να με καίει όμως δεν θα υπέκυπτα . Όχι ξανά .

"Ρε μωρό μου γιατί θυμώνεις ! Αφού ξέρεις . Μεγάλη γυναίκα και μόνη της είναι . Πρέπει να της κάνω λίγη παρέα !" Δικαιολογήθηκε .

"Δεν είπα τίποτα Χάρη ! "Του πέταξα απλά και ανέβηκα γρήγορα στο δωμάτιο μου για να ηρεμήσω τα νεύρα μου . Έπειτα από λίγο μπήκε και εκείνος πήρε τα ρούχα του και χωρίς να πει λέξη κατέβηκε στο σαλόνι . Το άκουσα που πήρε τα κλειδιά και έπειτα εξαφανίστηκε κλείνοντας με δύναμη την πόρτα πίσω του . Ήθελα να κλάψω και να ούρλιαξε όμως όχι! Δεν θα του έκανα την χάρη να πέσω στα πατώματα .

Είχαν περάσει σχεδόν δυο ώρες από την ώρα που έφυγε . Άκουσα το κουδούνι να χτυπάει . Αν και στην αρχή χάρηκα διότι νόμιζα ότι επέστρεψε μετά σκέφτηκα ότι εκείνος είχε πάρει κλείδια μαζί του . Στράφηκα προς την πόρτα και την άνοιξα διστακτικά . Μπροστά μου στέκονταν ένα νεαρό κοριτσάκι με ξανθά μαλλιά και καταγάλανα μάτια . Πολύ γνωστή φυσιογνωμία όμως δεν μπορούσα να σκεφτώ ποια ήταν .

"Γεια σου !" Της είπα γλυκά και άνοιξα και άλλο την πόρτα .

"Γεια ! Εμμμ... είναι εδώ ο Χάρης ;" με ρώτησε λίγο αμήχανη . Με την ερώτηση της θυμήθηκα τελικά ότι ήταν η μικρή αδερφή του Χάρη .

"Όχι λείπει αλλά όπου να'ναι θα επιστρέψει . Έλα να καθίσουμε μαζί και να το περιμένουμε !" Της πρότεινα και εκείνη χαμογέλασε . Έτσι λοιπόν έλαβα την απάντηση της ως ναι ! Της έκανα νόημα να περάσει μέσα και εκείνη με ακολούθησε δειλά .

"Θέλεις κάτι να πιεις ; Έναν χυμό , μια λεμονάδα ;" της πρότεινα ότι θυμόμουν πως υπήρχε στο ψυγείο .

"Όχι , ευχαριστώ ! Είμαι μια χαρά !" Αποκρίθηκε .

"Θέλεις να μου υπενθυμίσεις λίγο το όνομα σου γιατί μου διαφεύγει ;" την ρώτησα λίγο ντροπιασμένη που είχα ξεχάσει το όνομα της . Μου το είχε αναφέρει ο Χάρης όμως δεν έτυχε να την γνωρίσω ποτέ την μικρή .

"Ιωάννα με λένε !" Μου απάντησε με ένα τεράστιο χαμόγελο .

"Εσυ είσαι η Αριάδνη ... σωστά ;" με ρώτησε με την σειρά της .

"Πολύ σωστά !" Της απάντησα γλυκά .

"Ο αδερφός μου όταν εμένε μαζί μας , μου μιλούσε συχνά για εσένα ! Σχεδόν όλη την ώρα !" Ανακοίνωσε και ένιωσα τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν και έπειτα χαχανισα

"Πρέπει να σε αγαπάει πολύ !" Μου είπε όμως η φωνής έκρυβε ένα παράπονο . "Εμένα ίσως να μην με αγαπάει τόσο . Αν με αγαπούσε δεν θα με άφηνε !" Αποκρίθηκε ενώ τα ματάκια της βούρκωσαν απευθείας .

"Τι λες βρε μικρή μου ! Είναι δυνατόν να μην σε αγαπάει ο αδερφός σου ! " της είπα και της χάιδεψα τα μαλλιά . " Τώρα που μένει μαζί μου , σε πληροφορώ ότι όλη την ώρα μόνο για εσένα μιλάει !" Το ξέρω πως της έλεγα ψέμματα όμως ήταν πολύ στεναχωρημένη . Δεν μπορούσα να βλέπω παιδιά να είναι στεναχωρημένα .

"Αλήθεια λες ;" μου είπε έτοιμη να ξεσπάσει σε κλάμματα .

"Εννοείται  !" Είπα όσο πιο πειστικά μπορούσα .

"Για πες μου ! Τι τάξη πηγαίνεις μικρή μου !" Αναφώνησα και γέλασε .

"Θα πάω έκτη την επόμενη χρόνια !" Μου απάντησε .

"Τότε νομίζω πως πρέπει να κόψω αυτό το "μικρή" . Εσυ είσαι μεγάλη κοπέλα πια !" Γέλασε εκείνη παρασύροντας και εμένα . Εκείνη την στιγμή άκουσα κλειδιά στην πόρτα  και κατάλαβα πως ο Χάρης είχε επίτελους επιστρέψει  . Η Ιωάννα ταράχτηκε όμως της έκανα νόημα να χαλαρώσει . Δεν νομίζω πως ο Χάρης θα είχε πρόβλημα που ήρθε η αδερφή του να το δει μιας και δεν το έκανε αυτός .

"Γεια !" Είπε ψυχρά και πέταξε τα κλειδιά του στο τραπέζι . Μόλις γύρισε την πλάτη του στο σαλόνι πάγωσε .

"Τζο ;" είπε έκπληκτος χωρίς να εκδηλώνει τα συναισθήματα του γι αυτή την συνάντηση .

"Τι κανείς εσυ εδώ ;" της είπε λίγο αυστηρά θα έλεγα .

"Ήθελα να σε δω !" Του είπε εκείνη με κατεβασμένο το κεφάλι .

"Μα θα ερχόμουν εγώ !"

"Δεν ήρθες όμως Χάρη ! Έριξες μαύρη πέτρα πίσω σου . Δεν σκέφτηκες καθόλου ότι έχεις και μια αδερφή που σε αγαπάει " ξέσπασε . Εκείνος σάστισε και την πλησίασε ανοίγοντας τα χέρια του για να την κλείσει στην αγκαλιά του .

"Συγγνώμη μικρή μου ! Δεν ήξερα ότι ένιωθες έτσι !" Της ψιθύρισε πάνω στα ξανθά μαλλια της . Μακάρι να μου έλεγε και εμένα έτσι και να θερμαιναμε το ψύχος που πάγωσε την σχέση μας . Σκέφτηκα ότι ίσως έχουν πολλά να πουν . Έτσι αποφάσισα να πάω μια βόλτα . Σκέφτηκα επίσης να πάρω και την Έλενα μιας και έχουμε πολύ καιρό να τα πούμε .

"Εγώ θα βγω έξω να σας αφήσω και εσάς να τα πείτε !" Ανακοίνωσα και φόρεσα τα μπεζ σανδάλια μου . Δεν χρειάστηκε να αλλάξω τα ρούχα μου μιας και ήμουν ντυμένη από το πρωί με τον τζιν σορτσάκι μου και την άσπρη κοντή μου μπλούζα .

"Δεν χρειάζεται !" Απάντησε ο Χάρης .

"Άκουσε με ! Έχετε πολλά να πείτε !" Επέμεινα .

"Καλά ! Να προσεχείς !" Μου είπε και κούνησα το κεφάλι μου . Επικοινώνησα με την Έλενα και κανονίσαμε να βρεθούμε στην καφετέρια στο κέντρο της πλατείας . Είχα πολύ καιρό να την δω και μου είχε λείψει . Κάθισα στην καφετέρια και περίμενα υπομονετικά την πάντα αργοπορημένη Έλενα . Αντί αυτής όμως έπεσα πάνω σε μια τόσο ανεπιθύμητη παρουσία . Προσπάθησα να την αγνοήσω αλλά μάταια !

"Γεια σου Αριάδνη !" Είπε χαρούμενα το τσουλ... η Πένυ τέλος πάντων .

"Γεια σου και εσένα !" Της είπα ψυχρά και έστρεψα το βλέμμα στην άλλη πλευρά.

"Τι κανείς Αριάδνη ;" ρώτησε ξανά εκείνη .

"Μέχρι που ήρθε ήμουν πολύ καλά !" Της απάντησα ειρωνικά και εκείνη γέλασε .

"Καλά τότε σε αφήνω καθώς παρατηρώ ότι σου προκαλώ μια δυσφορία ! Α ! Δώσε φιλάκια στον Χάρη και πες του πέρασα πολύ ωραία προχθές το βράδυ . Ήταν μοναδικός !" Σε αυτό το σημείο κοκκαλωσα . Αλλά όχι ! Ο Χάρης δεν θα με απατούσε μαζί της . Μου το είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν τρέχει τίποτα μεταξύ τους .

"Τι λες ;" της είπα αδιάφορα .

"Αχ έκανα βλακεία ! Δεν σου έχει μιλήσει ο Χάρης ; Κάνε πως δεν το άκουσες ποτέ !" Είπε και έφυγε γελώντας χαιρέκακα . Δεν μπορεί ! Άμεσως τηλεφώνησα στην Έλενα και της είπα να μην έρθει εξηγώντας της την κατάσταση . Αυτή την στιγμή ήμουν σε αναμμένα κάρβουνα . Και μέχρι να το λύσω αυτό το θεματάκι δεν υπήρχε περίπτωση να πιω ανενόχλητη τον καφέ μου .

Τώρα Χάρη ίσως και να εξηγούνται όλα !
Ελπίζω μόνο να πρόκειται για παρεξήγηση . Ειδάλλως ....