Σημερα η διάθεση μου ηταν αρκετά πεσμένη . Ειχα νευριάσει αρκετά με τον Χάρη όσον αφορά την χθεσινή βραδιά αλλα και εκείνος μαζι μου . Δεν λεω φέρθηκα ανώριμα ομως με ειχε φτάσει στα όρια μου. Όρια ηταν ! Οχι ζήλεια !

"Δεν μας μιλας ;" αποκρίθηκε . Εγω καθόμουν στον πάγκο της κουζίνας πίνοντας τον καφέ μου ενω εκείνος μπήκε στον χώρο χωρις να μου δώσει ιχνος σημασίας . Σαν να μην υπήρχα ενα πράγμα . Οχι μωρο μου ! Εχω και εγω το δικαίωμα να ειμαι νευριασμένη .

"Με τα παιδάκια δεν τα παω καλα !" Μουρμούρισε και έβαλε λιγο καφέ στην κούπα του .

"Ξερεις Χάρη ..." κατέβηκα απο τον μαρμάρινο πάγκο " εχω και εγω νευρα , αλλα δεν τα αφήνω να μπουν εμπόδιο στην σχέση μας . Και εμενα με ενοχλεί που χθες άφησες εκείνη την κοπέλα να σε φιλήσει και να σου δώσει το κινητο της , αλλα σημερα ξύπνησα με την καλύτερη διάθεση να τα λύσουμε ολα . Απο οτι βλέπω ομως εσυ εχεις αλλα σχέδια !" Ειπα με απόλυτη ηρεμία .

"Αριάδνη μην πλαθεις σενάρια μωρο μου ! " πέταξε ειρωνικα και μου γύρισε την πλατη . " Και πολυ περισσοτερο μην προσπαθείς να υπερασπιστείς της μαλακιες που εκανες χθες βράδυ !"φώναξε

"Εισαι με τα καλα σου ! Αν θυμάσαι καλα , δεν ημουν η μονη που εκανα μαλακιες χθες !" Ανταπέδωσα . Πέταξε το ποτηρι με δύναμη μεσα στον νεροχύτη . Γύρισε προς το μέρος μου και με κοίταξε με ενα σκληρό και δολοφονικό βλέμμα .

"Εγω εχω αφήσει πίσω το παρελθον μου !" Ειπε .

"Δεν το νομιζω ! Εγω αλλα καταλαβα χθες! Αν το άφηνες πίσω σου το παρελθον σου μωρο μου , δεν θα δεχόσουν το κινητο της !" Γαμωτο ακούγομαι σαν υστερική γκομενα .

"Και τι να έλεγα ρε Αριάδνη ! Λογικέψου γαμω!" Φώναξε .

"Οτι εχεις εμενα !" Απάντησα ενω ενιωθα ξαφνικα κάτι να σπαει μεσα μου .

"Εχω; Γιατι εγω Αριάδνη σιχαίνομαι την ζήλεια !" Με προειδοποιεί ; Τι λεει γαμω την τύχη μου . Θα μου βγει και απο πανω ;

"Τι μου λες ; " ρώτησα ειλικρινά μπερδεμένη .

"Τι δεν κατάλαβες μωρο μου ; Σε ερωτεύτηκα γιατι ησουν διαφορετική απο όλες . Αυτες η γαμω ζήλειες , οι υστερίες και οι φωνές δεν μου κάνουν . Και αυτη την στιγμή φέρεσαι γαμημενα παράλογα . ΤΙ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ . ΘΑ ΤΗΝ ΕΔΙΩΧΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΛΕΨΕΙΣ . ΗΞΕΡΕΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΟΥ . ΗΞΕΡΕΣ ΠΟΙΟΣ ΗΜΟΥΝ ΠΡΙΝ ΣΕ ΕΡΩΤΕΥΤΩ ! " κλότσησε με το πόδι του την καρέκλα . Πρωτη φορα τον έβλεπα τοσο νευριασμένο . Μαζεύτηκα στην θέση μου και τον κοίταξα ελαφρώς φοβισμένη . Τωρα ποιος λειτουργεί υστερικά ;

"Μη! Μην φωνάζεις !" Ζήτησα ήρεμα . Η καρδιά μου χτυπούσε συνεχως και ανεξέλεγκτα .

"ΔΕΝ ΦΩΝΑΖΩ !" ούρλιαξε .

"Ρε Χάρη ..." ειπα παρακλητικά . Δεν ηθελα να ειμαστε ετσι . Τον αγαπώ τον μαλακα .

"Φεύγω !" Φώναξε .

"Που πας ;" ρώτησα ανήσυχη .

"Να ηρεμήσω ! Αυτη την στιγμή εχω γίνει αλλος ανθρωπος και αυτο εξαιτίας σου !" Πέταξε ψυχρα .

"Τι σημαίνει αυτο για εμάς Χάρη ;" ειπα λυπημένα .

"Δεν με νοιάζει ! Παρ'το οπως θελεις ." Ειπε και χτύπησε την πορτα πίσω του. Εχω μεινει άφωνη και παγωμένη στην γωνία μου να παλεύω μάταια με τους δαίμονες μεσα μου ώστε να καταλαβω τι στο διάολο εγινε μολις τωρα . Μια μου κουβέντα ξετύλιξε εναν ολόκληρο καυγά . Μολις αρχίζω και συνειδητοποιώ οτι εχει φύγει , η καρδιά μου σπαει σε κομμάτια , δάκρυα ξεχύνονται απο τα ματια μου και τα ποδια μου δεν με κρατούν άλλο ορθια .

Με χώρισε ;
Για εναν ηλιθιο καυγά ειναι διατεθημενος να τα πετάξει όλα στα σκουπίδια ;
Ρε χάρη ...

{Οπτική Χάρη}

Φεύγω απο το σπιτι της . Τα νευρα μου , μου προκαλούν εναν απίστευτο πονοκέφαλο . Αυτο ηταν το αδύναμο σημείο μου σε μια σχέση . Σιχαίνομαι την ζήλεια οταν αυτη ξεφεύγει απο τα ορισμένα όρια . Η Αριάδνη δεν ηταν σαν τις άλλες τις χαζογκομενες ομως σημερα έβγαλε εναν άλλον εαυτό που με έβγαλε απο τα ρούχα μου . Φυσικά και δεν την εγκατέλειψα η την παράτησα ... ομως ειχα την αναγκη να φυγω απο κοντα της για να μην παρεκτραπώ , διότι τα νευρα μου ειχαν χτυπήσει κόκκινο .

Καθώς περπατούσα βρέθηκα μπροστα στο καινουριο μπαράκι του Αγγέλου . Μπαίνω διστακτικά μεσα , κοιτάζοντας τριγύρω μου για εκείνο το παράσιτο , τον Στέφανο . Δεν ειναι μεσα ο πουστης . Ομως αντικρίζω τον άγγελο πίσω απο την μπάρα να τακτοποιεί τα ποτά .

"Που χάθηκες ρε μαλακα !" Φώναξε μολις με είδε και ηρθε προς το μέρος μου για να με αγκαλιάσει με μια αντρική αγκαλια . Μου ειχε λείψει το φιλαράκι μου !

"Ελα ρε φίλε. " απάντησα και τον χτύπησα στην πλατη . "Καλές δουλειές !" Ευχήθηκα

"Σε ευχαριστω ρε μεγάλε ! Κάτσε να τα πουμε !" Ειπε και μου εδειξε τα ψηλά πολύχρωμα σκαμπό . Πέρασε ξανα πίσω απο την μπάρα και εσμπρωξε μπροςτα μου ενα ποτηρι με πάγο και βότκα αν διακρίνω καλα απο το μπλε χρωμα .

"Δεν πιστευω να ειναι εδω ο αλλος ο μαλακας ;" ρώτησα αναφερόμενος στον Στέφανο .

"Οχι ! Εχει παει στην Αθήνα , στον αδερφό του !" Με καθησύχασε . Ήπια μονορούφι το ποτό . Αα το υγρό καει το λαιμό μου και έπειτα ανάβει φωτιές μεσα μου . Οχι ομως πιο δυνατές απο αυτες που ήδη άναψα εγω .

"Τι εχει γίνει με εσάς τους δυο ρε μαλακα ! Εσείς ήσασταν κωλος και βρακι !" Παρατήρησε .

"Πολλα και διαφορά Άγγελε ! Παρα πολλα !" Ειπα χωρις να του δώσω περισσότερες πληροφορίες .

"Τελος πάντων . Αυτα ειναι δικα σας θέματα . Για λέγε , πως και απο τα παλιά λιμερια . Σε άφησε η γυναίκα να ξεπορτησεις ; Μιλά ρε φίλε ! Σε ξεζουμίσε η Αριάδνη ; " ειπε γελώντας και τον κοίταξα αυστηρά .

"Μαλακα αν θες να τα παμε καλα ... λίγα τα λογια σου για την Αριάδνη !" Τον προειδοποίησα .

"Καλα ρε μεγάλε ! Μια κουβέντα ειπα δεν σου την πήδηξα κιόλας !" Συνέχισε να ειρωνεύεται και δεν μας βλέπω καλα .

"Αν το ειχες κανει ... θα σου υπέγραφα οτι θα ηταν η τελευταια φορα που θα το εκανες γενικώς !" Ηρθε η σειρά μου να τον ειρωνευτώ . Αμεσως σοβάρεψε και έστρεψε την προσοχή του , στο καθαρισμό του πάγκου .

"Οκευ , Οκευ ! Αλλάζουμε θεμα ! Πως τα πηγές στις πανελλήνιες ;" ρωτησε .

"Την βάση πιστευω την εχω ! Εσυ τι εκανες ;"

"Εγω μαλακα μου , πήγα και ήρθα ! Ασε δεν έγραψα τιποτα , η μανα μου εχει πέσει σε κατάθλιψη , ο πατέρας μου εχει τρελαθεί και εγω ... Εγω εχω φάει κόλλημα με μια τυπισσα που μου ρίχνει συνεχως άκυρο . " ειπε και άφησα ενα πνιχτο γελακι να αιωρηθεί στην ατμόσφαιρα .

"Τι μαλακας που εισαι ρε φίλε ! Μια ζωη ετσι θα μείνεις !" Τον πείραξα .

"Δεν γάμιεται ! Εγω το μαγαζάκι μου το εχω , το χαρτζιλίκι μου το βγάζω .... εσείς πηγαίντε να γινεται καθηγητές !" Απαντήσε .

"Γι αυτο σε γουστάρω !" Ειπα και τσουγκρίσαμε εγω το ποτήρι μου και αυτος ενα τεράστιο μπουκάλι βότκα .

"Τι ωρα ανοίγεις ;" τον ρώτησα .

"Συνήθως μετα τις 10 πλακώνουν ολοι μαζι ! Τρέχω και δεν φτάνω !" Αναφωνησε .

"Ελα φίλε ! Σημερα θα σε βοηθησω και εγω ! "Προσφέρθηκα

"Ναι ρε Χάρη ! Ναι ρε φίλε μου ! Θα σου χρωστάω!" Αναφωνησε ανακουφισμένος .

"Μαλακα μονο μπάρα ! Εγω το γκαρσόνι δεν το κανω !" Του ειπα .

"Αστο πανω μου !" Με διαβεβαίωσε και άρχισα να ετοιμάζω κάτι μπόμπες ποτά που ειχα μάθει οταν ημουν ακομη πρωτη λυκείου . Ετσι αλλωστε ειχαν ξεκινήσει τα πρωτα μεθύσια και οι πρώτες γκόμενες . Ακομη θυμάμαι , την πρωτη φορα που ειχα μεθύσει και ξέρναγα ολο το βράδυ .

------------

Η ωρα ηταν περασμένες 1 και το μπαράκι του Αγγέλου ειχε γεμίσει κοσμο . Γνωστοί και άγνωστοι. Πολλοί ηρθαν να με χαιρετήσουν μολις με είδαν λέγοντας πως ειχαν καιρο να με δουν και τα σχετικα . Το γνωστό παρεάκι μαζεύτηκε ξανα με μοναδική απώλεια αυτη του Στέφανου . Ευτυχώς γιατι δεν θα είχαμε καλα ξεμπερδέματα .

"Ελα , Ελα και άλλο ενα !" Φώναξε ο Γιωργος και  με το σύνθημα του κατεβάσαμε ταυτόχρονα τα σφηνάκια .

"Μαλακες ενα τελευταίο !" Πρότεινε ο Άγγελος . Η αλήθεια ειναι πως ειχα πιει υπερβολικά και το κεφάλι μου ειχε γίνει καζάνι. Ολα τα νευρα ειχαν εξαφανιστεί και μια περίεργη ηδονή ειχε κατακλύσει το κορμί μου . Για ακομη μια φορα ήπιαμε τα σφηνάκια που κερνούσε ο Άγγελος .

"Και άλλο ενα κερασμένο απο εμενα !" Ειπε ο Αλέξης , ο αδερφός του Γιώργου .

"Οχι άλλο ρε !" Φωναξα .

"Κοιτάξτε τον φίλο μας ρε . Πως κατάντησες ετσι ρε καημένε . Σε έβαλε στο βράκι της η Αριάδνη !" Κορόιδεψε ο Αλέξης που ηταν εμφανώς μεθυσμένος .

"Κόψε τις μαλακιες και φέρε άλλο ενα !" Ειπα και ολοι γέλασαν .

"Αυτος εισαι !" Φώναξαν και συνεχίσαμε να πίνουμε . Το ενα ποτό έφερνε το άλλο και εγω δεν ηξερα τι μου γινόταν . Σε κάποια φάση ορκίζομαι πως ειδα την Πενυ μπροστα μου ομως ισως και να ονειρευόμουν εξαιτίας όλων όσων ειχαν προηγηθεί με αυτην και την Αριάδνη . Στο μεταξύ κοίταξα το κινητο μου και ειχα πανω απο 30 κλήσεις και μηνύματα απο αυτην ομως δεν μπήκα στον κόπο να τα κοιτάξω .

"Ελα μαζι μου !" Ακουσα μια φωνη να με καλεί και εγω την ακολούθησα στα τυφλά . Με μισάνοιχτα ματια βλέπω μια γυναίκα , με ενα καυτό μίνι μαύρο φόρεμα .

"Τι κανεις ;" την ρώτησα .

"Προσπαθω να περάσω καλα !" Μου ψιθύρισε και αρχισε να με φιλάει. Αριάδνη εσυ ; Μου ειχες λείψει μωρο μου . Χωρις να το πολυσκεφτω αφαίρεσα τα ρούχα μας και το παιχνίδι μολις ειχε ξεκινήσει . Το ηξερα οτι δεν μπορούσε μακρια μου .

"Αριάδνη !" Ψελισσα το ονομα της καθώς έμπαινα ασταματητα μεσα της .

Ενα παιχνίδι γνωστό ως "λαβύρινθος " ειχε μολις ξεκινήσει και θα τελείωνε μολις θα έβρισκες ξανα την αρχη !

Για πειτε μου τις γνώμες σας γι αυτη την αλλαγή του Χάρη ;