So we can start it all over again 🌸🌺



Ο Στεφανος με εχει πάρει τηλέφωνο πανω απο εκατό φορές απο χθες που έφυγα κακειν κακώς απο το σπιτι του . Φυσικά δεν απάντησα σε κανενα τηλεφώνημα . Ενιωθα ηλιθια που έμπλεξα μαζι του καθώς και ντροπή και μισος για τον εαυτό μου που έπεσα τοσο χαμηλά και άφησα εναν άντρα να με υποτιμήσει με τους άγαρμπους τρόπους του . 

Παλι Δευτέρα , παλι σχολειο ...

Ενα κύμα άγχους εχει καταβάλει το κορμί μου ενω η καρδιά μου πάλλεται ανεξέλεγκτα . Θα συναντήσω τον Στέφανο και πρεπει με κάποιον τροπο να τον αποφύγω . Να αποφύγω τα λογια του , τα σχόλια του , τα άτσαλα φιλια του , το άγριο άγγιγμα του ... Ολα όσα συνδέονται με αυτόν !
Και απο την αλλη θα πρεπει να αντικρίσω ξανα τον Χάρη με την διπολική συμπεριφορά του . Απο την μια γλυκός , στοργικός και απο την αλλη ενας τραμπούκος και μισος . Αλαζόνας και υπερόπτης !

Κατεβαίνω με βαριά καρδιά απο το δωματιο μου . Το σπιτι άδειο , κενό και έρημο . Η γιαγιά αποφάσισε να επισκεφθεί τον Χρήστο στην Πάτρα για λίγες μερες . Δεν εναντιωνόμαι στην απόφασης της γιατι οπως την χρειάζομαι εγω , πολυ περισσοτερο εχει την αναγκη της ο αδερφός μου . Αντρας και μονος του ... δύσκολη η κατασταση . Θυμάμαι πως την τελευταια φορα που έμεινα μαζι του στο διαμερισμα του έβρισκα φαγητο μέχρι και πανω στις κουβέρτες....

Ο χρόνος κύλαει πολυ γρηγορα τα πρωινά . Πήρα το πρωινό μου . Η αίσθηση της μοναξιάς ειναι μεγαλο πράγμα . Μονη σε ενα τραπεζι ατενίζοντας έξω απο το παραθυρο την ηλιόλουστη μερα ...

Τα ρούχα μου σημερα επιλέχτηκαν με τρομερή ευλάβεια . Ο γυμναστής του σχολείου,  μου ζήτησε να ειμαι η αρχηγός των cheerleader στην ποδοσφαιρική ομάδα του σχολειο . Και φυσικά ο πρώτος κανόνας που τέθηκε απο τον πορνό γερό γυμναστή μας ηταν η άσπρη φούστα ... Δεν ειχα αλλη επιλογή απο το να ακολουθήσω την εντολή του ...


Μπορει πλεον το στυλ μου να εχει αλλάξει ωστόσο τα συγκεκριμένα ρούχα δεν με κάνουν να αισθάνομαι ανετα μπροστα στα ματια τόσων παιδιών και εκπαιδευτικών . Μιας και σημερα δεν προβλεπόταν να γίνει μάθημα δεν πήρα την τσάντα μαζι μου . Έφυγα άνετη απο το σπιτι και στάθηκα έξω απο το μοναδικό περίπτερο της γειτονιάς , την Έλενα για να παμε παρέα .

"Καλημέρα !" Φώναξε απο μακρια και έτρεξε καταπάνω μου . Παντα με τρομάζει αυτη της η κίνηση . Νιωθω πως και οι δυο θα πέσουμε και θα πάρουμε αγκαλίτσα το εδαφος .

"Καλημέρα μωρή τρελη !" Της ειπα γελώντας . Το χαμόγελο της διαγράφονταν στα χειλη της .

"Γιατι εισαι ετσι ;" την ρώτησα.

"Πως δηλαδη ;" με ρωτησε εξακολουθώντας να φοράει αυτο το πελώριο χαμόγελο στα χειλη της . Χαιρόμουν γι αυτην ομως δεν με ευχαριστούσε η αιτία που την κανει να δείχνει ετσι . Φυσικά ο Γιώργος . Αυτη η παρέα δεν φημίζεται για την σοβαρότητα της ...

"Ειμαι πολυ ερωτευμένη φιλενάδα ! Δεν πίστευα ποτε πως θα νιώσω ετσι για κάποιον . Τον αγαπάω ... Ειναι απίστευτος ... Γλυκός ... ΟΜΟΡΦΟΣ !" Φώναξε την τελευταια της λέξη και γέλασα .

"Τι εστι ο ερωτας ;" ειπα ρητορικά ....

"Ελπιζω να το ζήσεις και εσυ με τον Στέφανο .." αποκρίθηκε και της χαμογέλασα ειρωνικα .

"Με την ελπίδα θα μείνεις !" Της απάντησα .

"Μα γιατι ρε ... φαινεται καλο παιδι !" Κουνηςε τα χερια της .

"Άλλο το <<ειναι >> και άλλο το <<φαίνεσθαι >> " της απάντησα και φαινεται να μπερδεύτηκε με την απάντηση μου . Γατάκι της θεωρητικής ... τι νόμιζες οτι δεν πρόσεχα την Ιλιάδα και την Οδύσσεια στο γυμνασιο !

"Εσυ ξερεις Αριάδνη ! " μου απάντησε και συνεχίσαμε να προχωράμε . Το κουδούνι ειχε ήδη χτυπήσει και οι μαθητές είχαν συγκεντρωθεί στις αίθουσες .

Τρέξαμε γρήγορα για να προλάβουμε τον καθηγητή . Δεν θυμάμαι και ποιον εχω πρωτη ωρα !

Η πόρτα ηταν ανοιχτή ... Για καλή μας τύχη ! Και ο καθηγητής δεν ειχε εισέλθει ακομη στην αίθουσα !

Μόλις πέρασα απο την πόρτα ένιωσα δυο ζευγάρια μάτια να με καρφώνουν με το βλέμμα τους . Ο Χάρης και ο Στεφανος ... φυσικά ποιος άλλος !

Δεν μίλησα σε κανέναν απο τους δυο . Απλώς κάθισα στην θέση μου η οποία δυστυχώς ηταν δίπλα απο τον Χαρη και μπροστά απο τον Στέφανο !

"Δεν μας μιλάς Άρια ;" με ρώτησε με φωνη γεμάτη σαρκασμό ο Πιγκουίνος !

"Καλημέρα !' Αποκρίθηκα ξερά .

"Αριάδνη !;" η φωνη του Στέφανου έφτασε στα αυτιά μου . Ξεφυσηξα και τον αγνόησα .

"Αριάδνη ;" επέμεινε .

"Τι θες ;" τον ρώτησα αυστηρά .

"Συγγνώμη !" Μου αποκρίθηκε γλυκά . Αστα αυτα δεν πιάνουν Στεφανάκο ! Γύρισα ξανά την πλάτη μου σε αυτόν και κοίταξα προς την μεριά της Ελένας η οποία έκανε γελοίες φάτσες κάι έστελνε  φιλάκια στον Γιώργο . Ωχ Θεέ μου !

"Σου μιλαω γαμω !" Φώναξε και η μισή τάξη γύρισε προς εμας . Chill guys!

"Ωραια σε άκουω ... και τι θες ;" πέταξα νευριασμενη .

"Να με συγχωρέσεις ! Ειχα πιει ... δεν ήξερα τι έκανα !" Απολογήθηκε . Ιςως να εχει δικιο αλλα ...

"Ενταξει !" Ειπα ψυχρά .

"Αυτο σημαίνει πως ..."

"Αυτο θα το αποφασίσω εγω !" Αποκρίθηκα .

"Δηλαδή με αγαπάς ακομη;" ψιθύρισε στο αυτι μου και χάιδεψε απαλά τα μαλλια μου .

"Δεν ξερω !" Απάντησα σοβαρά

"Καλα ... εγω θα περιμενω !" Απάντησε και ομόλογω πως ξαφνιάστηκα . Δεν εχει ενδιαφερθεί ποτε ξανά κάποιος άντρας για εμενα . Πιστευω πως άλλος στην θέση του θα ετρεχε  να βρει την επόμενη .

"Καλημέρα παιδιά !" Αναφώνησε μια καθηγήτρια την οποία δεν ειχα ξανα δει στο χώρο το σχολείου μας .

"Μαζι θα κανουμε το μαθημα της Πληροφορικής ! " απάντησε και αμέσως όλη η τάξη ξεσηκώθηκε . Τι εννοεί αυτη ; Που πήγε ο αγαπημένος μου καθηγητής;

"Και ο κύριος Παπαγιαννης ;" αναρωτήθηκα δυνατά .

"Πήρε μετάθεση για αλλο σχολείο νεαρή μου !" Αποκρίθηκε  η ψιλή άχαρη ξανθιά που φαινεται να έκλεψε την θέση του παπαjohn όπως τον φωνάζανε τα παιδιά χαρακτηριστικά .

"Γιατι ;" την ρώτησα . Τα υπόλοιπα παιδιά φώναξαν μαζι μου . Ο Χάρης απλώς μας κοιτούσε. Άλλωστε ηταν καινούριος στο σχολείο μας δεν ειχε προλάβει να τον γνωρίσει καλα και να τον αγαπήσει όπως οι υπόλοιποι .

"Πολλα ρωτάς δεσποινίς ... Ιωάννου ! Σωστά ;" φώναξε ενώ φαινόταν να τα παίρνει στο κρανίο με τις συνεχείς ερωτησεις μου . Δεν της απάντησα .... Ετσι απο αντίδραση .

"Θελεις να περασεις έξω !" Μου αποκρίθηκε και πλησίασε μπροστά απο το θρανίο μου χτυπώντας το με το ψεύτικο νύχι της ...

"Αν ειναι για το κάλο μου !" Την ειρωνεύτηκα . Τωρα ήξερα πως ειχα υπόγραψει το τελος μου .

"ΠΕΡΑΣΕ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΟΥ !" Ούρλιαξε με την τσιριχτή φωνη της .

"Σιγα κυρία μας κουφανατε !" Φώναξε ο Χάρης δίπλα μου και έκλεισε τα αυτιά του . Γέλασα με το σχόλιο του .

"ΚΑΙ ΕΣΥ ! ΕΞΩ !" Φώναξε ξανά . Σηκωθήκαμε και οι δυο απο το θρανίο μας και βγήκαμε έξω απο την αίθουσα . Ορκίζομαι πως την άκουσα να μας βρίζει πριν ανοίξω την πόρτα αλλα δεν έδωσα περαιτέρω έκταση στο θέμα .

"Ηλίθια !" Ψελίσα μέσα απο τα δόντια μου .

"Η καημένη ... ποσο καιρό θα εχει να πηδηχτει ....!" Ειπε μετέωρα ο Χάρης και κούνησε τα χέρια του στον αέρα . Γέλασα μαζι του και αυτός με κοίταξε πλέον σοβαρός .

"Εσυ Άρια ... ποσο καιρό εχεις ;" γύρισε σε εμενα .

"Χαρη !" Τον μάλωσα

"Αχ ναι ξέχασα ... είσαι παρθ-" του έκλεισα το στόμα με την παλάμη μου καθώς δίπλα μας περνούσαν τρεις κοπέλες . Ένιωσα το χαμόγελο του κατω απο το χέρι μου .

"Μην ντρέπεσαι Άρια !" Μου ειπε και χάιδεψε το μάγουλο μου ." Αν θελεις μπορούμε να παμε στην τουαλέτα και να το αλλάξουμε αυτο !" Μου ειπε γελώντας και το χέρι μου συγκρούστηκε με το μάγουλο του . Ενταξει δεν λεω ήμουν υπερβολική αν σκεφτείς πως πέρυσι κατι τετοιο δεν θα με τάραζε αλλα φέτος άλλαξα και δεν το επιτρέπω σε ανόητα αγοράκια !

"Είσαι χαζός !" Του ειπα και έπιασε την καρδιά του .

"Με πληγώνεις !" Αναφώνησε . Αναστέναξα κουρασμένη με την παιδιάστικη αντίδραση του και προχώρησα μπροστά για να βρω καπου να καθίσω για να περάσει το υπόλοιπο της ώρας . Φυσικά και με ακολούθησε ...

Κάθισα στα σκαλιά έξω απο το προαύλιο του σχολείου .

"Γιατι ντύθηκες ετσι σημερα Άρια ;" με ρώτησε αναφερόμενος στην φούστα μου .

"Θα ειμαι η cheerleader της ποδοσφαιρικής ομάδας !" Απάντησα . Μισό ... δίνω αναφορά στον πιγκουίνο!

Με κοίταξε και άρχισε να γελάει σαν υστερικό .

"Εσυ ..." γέλασε " θα είσαι " συνεχίζει να γελάει το μαλακισμενο " η cheerleader ?" Ολοκλήρωσε την πρόταση του . Χαζέ !

"Ναι εχεις προβλημα !" Αναφώνησα ενοχλημένη .

"Οοοχι ... κανένα " ξέσπασε ξανά σε γελια . Αυτο ηταν ! Ηλίθιε ! Σηκώνομαι περνώντας μαζι μου και την αυτοπεποίθηση μου και έφυγα μακριά του . Μπροστά μου ειδα μερικά παγκάκια . Κάθισα λοιπόν εκει .

"Ελα μην θυμώνεις ! " μου ειπε και στάθηκε πισω μου .

"Φύγε !" Του φώναξα . Δεν πτοήθηκε .

"Τι θα κανεις με τον Στέφανο ;" με ρώτησε στο άσχετο.

"Πως σου ηρθε αυτο ... και τι σε νοιάζει εσενα ; " τον ρώτησα .

"Απλώς κοιτά ...επειδή τον ξερω χρονια . Ειναι καλο παιδι και νομιζω πως σου αξίζει !" Μου ειπε... what ?

"Αυτός που μου έλεγες οτι θελει μόνο να με πηδήξει ; " τον ρώτησα ειρωνικά και εκείνος με κοίταξε μπερδεμένος .

"Κοιτά Αριάδνη ! Οτι και να σου ειπα μαλακια ηταν ! Ο στεφανος ειναι απο τα καλα παιδιά απλώς ειναι παρεξηγήσιμος . Σε αγαπάει άλλωστε .... Μου το εχει πει ! " παραδέχτηκε . Μου ανατρέπει τα πάντα ! Γαμωτο !

"Και γιατι ολα αυτα τα ψέματα ;" τον ρώτησα και κάθισα καλυτερα στην θέση μου τραβώντας την φούστα μου πιο κατω !

"Σου ειπα ! Ειμαι μαλακας !" Πέρασε το χέρι του μέσα απο τα ξανθά μαλλάκια 😍 του !

"Δηλαδή ... πιστεύεις οτι πρέπει να τα ξανά βρω μαζι του ;" τον ρώτησα αναζητώντας μια μικρή συμβουλή .

"Ετσι νομιζω Άρια ! " αποκρίθηκε .

Γαμωτο εγω εσενα θελω !

"Σε ευχαριστώ !" Απάντησα και τον αγκαλιάσα αυθόρμητα . Μόλις το συνειδητοποίησα απομακρύνθηκα απαλά απο το καυτό άγγιγμα του .

"Γιατι φεύγεις ... τα στήθη σου τα ένιωθα μοναδικά πανω μου !" Με κορόιδεψε και τον χτύπησα στον ώμο .

Το κουδούνι μόλις ειχε χτύπησει και τα παιδιά άρχισαν να βγαίνουν στην αυλή . Με την μάτια μου έψαξα να βρω τον Στέφανο για να του μιλήσω . Πιστευω πως τωρα έπρεπε μα το κανω . Με αγαπάει και εγω θα τον αγαπήσω '!

"Στέφανε !" Φώναξα και εκείνος αφού έκανε νόημα στην παρέα του πλησίασε προς το μέρος μου .

"Στην διάθεση σου πριγκίπισσα !" Αποκρίθηκε γλυκά και του χαμογέλασα .

"Θελω να μιλήσουμε !" Του ειπα

"Οτι θες !" Μου ειπε και με τράβηξε μαζι του , οδηγώντας μας στο πισω μέρος του σχολείου ώστε να μην μας ενοχλήσει κανεις .

"Λοιπόν ..." ειπε

"Το σκέφτηκα Στέφανε !" Ειπα σιγανά " Νομιζω πως πρέπει να δώσουμε άλλη μια ευκαιρία στην σχέση μας !" Αποκρίθηκα ντροπαλά και τα μάτια του έλαμψαν .

"Αυτη είσαι μωρό μου !" Μου ειπε και με τράβηξε στην αγκαλιά του .

Ολα εξαιτίας σου Χαρη !!!

Πιγκουινακια μου ... συγγνώμη που καθυστέρησα να ανεβάσω καινούριο κεφαλαιο . Απλώς ειχα πολυ πιεσμένο προγράμμα αυτες τις μέρες ...

Ελπίζω να σας αρεσει !!! Σχολιάστε για να μου πειτε την γνώμη σας . Μου αρεσει να διαβαζω τα σχόλια σας .

Ψιτ
.
.
.
.
.
.
.
.
Αφήστε και ενα αστεράκι ⭐️🌟

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top