Παλι Δευτέρα ! Η χειρότερη μερα της εβδομάδας που σηματοδοτεί την έναρξη ... Σχολειο , φροντιστήρια ... Ο Χρήστος δυστυχώς εφυγε το Σαββατοκύριακο . Ποσο θα μου λείψει ! Δεν κατάφερα με αυτα και με αυτα να τον απολαύσω . Απο την αλλη ο Στεφανος που ολο τα Σάββατο και την Κυριακή εμεινε με ενα κινητο στο χερι να μου στέλνει μηνύματα και να παίρνει τηλέφωνο μέχρι και σε ακατάλληλες ώρες . Ποσο αφελής ημουν που έμπλεξα μαζι του !

Πραγματικά δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου ! Εγω ειχα ορκιστεί να μην μπλέξω με κανεναν πριν της πανελλήνιες , και τωρα οχι μονο παίρνω μια ηλιθια αποφαση να το κανω πράξη αλλα και με κάποιον που δεν εχω ιχνος συναισθημάτων μεσα μου . Αχ βρε Πιγκουινε , ολα για την χάρη σου γίνονται !

Πρεπει να σταματησω να σκέφτομαι τις βλακείες που εκανα τα τελευταια εικοσιτετράωρα και να ετοιμαστω γιατι θα αργήσω παλι την πρωτη ωρα στο μάθημα . Αλλωστε γυμναστική εχω . Δεν εχει νόημα να την χάσω .

Ψάχνω στην ντουλάπα μου , ανακατεύοντας τα ρούχα που μολις λίγες μερες πριν η γιαγιά μου τα δίπλωσε , τα σιδερωσε και τα τοποθέτησε με ευλάβεια μεσα στα συρτάρια της ντουλάπας μου . Δεν φταιω εγω . Την ειχα προειδοποίησει πως εγω δεν ειμαι παιδι της τάξης !

Αφου εκανα ολόκληρη γεώτρηση στην ντουλάπα βρηκα επιτέλους ενα συνολακι μου ικανοποιήουσε για την σημερινή μερα στο σχολειο . Μετα την ριζική μου αλλαγή πέταξα ολα τα "αγοριστικα " ρούχα μου και εφοδιάστηκα με καινουρια άκρως θηλυκά συνολακια για καθε περίσταση .

Ειμαι περίεργη εγω η ειναι φυσιολογικό που δεν θελω να συναντήσω τον Στέφανο ! Αδυνατώ να πιστεψω πως εγω θα κανω αυτα που κάποτε σαρκαζομουν ! Η Αριάδνη με τον Στέφανο ... το πιο fail ζευγάρι της χρονιάς .

Κατεβαίνω τρέχοντας τις σκάλες . Η γιαγιά μου πίνει ήδη τον καφέ της και συγχρόνως μαγειρεύει το φαγητο για το μεσημέρι .

"Καλημέρα granny !" Της φωναξα στα αγγλικά γνωρίζοντας πως αυτο θα την εκνευρίσει και θα μου αντεπιτεθεί.

"Αντε παλι με τα εγγλέζικα ! Κοριτσι μου τίμησε την μητρική σου γλώσσα και ασε αυτα τα ξενόφερτα για τους ξενέρωτους Εγγλέζους . !"Ωχ . Το πηρε πολυ σοβαρά αυτη την φορα και μου αρχισε τα μαθήματα περί πατρίδος και παράδοσης ...

"Ενταξει γιαγιά μου .!" Ειπα αγανακτιςμενη ώστε να σταματήσει το κήρυγμα . Μια πλάκα πήγα να κανω και εγω και θα μου αναλύσει ολόκληρο το θεμα της έκθεσης σχετικα με την γλώσσα  της Α λυκείου .

"Τι εχεις ματάκια μου ;" με ρωτησε ανήσυχα . Τοσο πολυ φαίνονται τα χάλια μου δηλαδη ;

"Τιποτα γιαγιά μου !" Της χαμογέλασα και της απάντησα οσο πιο πειστικά μπορουσα .

"Αυτο το χαμόγελο στα χειλη σου ! " εδειξε με το χερι της το πρόσωπο μου ." Δεν ειναι το χαμόγελο της δίκης μου της εγγονας ! Δεν ειναι πραγματικό αυτο Αριάδνη μου ! Ειναι ολοφάνερο πως κάτι σε ανησυχεί ! Μίλησε μου κοριτσι μου..." μου ειπε στοργικά η γιαγιά μου . Μακαρι να ειχα την δυνάμη και το θάρρος να της εξιστόρησω όλες της ηλιθιοτητες που εκανε η εγγόνη της μονο και μονο απο πείσμα . Αλλα οχι ! Δεν μπορουσα να της μιλήσω . Θα την στενοχωρούσα και αυτην . Η γιαγιά μου ειναι ο τελευταίος ανθρωπος στον κοσμο που θελω να δω θλιμμένο !

"Κανεις λαθος κ.Αριανδη ! " της ειπα γελώντας ώστε να την αποπροσανατόλισω απο το προβλημα μου " Θα σε δω το μεσημέρι . Σε αγαπάω πολυ !" Της ειπα φεύγοντας απο το σπιτι και εκείνη μου χαμογέλασε διάπλατα .

[...]

"ΑΡΙΑΔΝΗ !" φώναξε η Έλενα και έτρεξε κατα πανω μου σαν σίφουνας .

"Τι έπαθες παιδι μου ! Με τρόμαξες ;" της ειπα και εκείνη προσπαθούσε να ηρεμήσει τις ανάσες της .

"Αριανδηταωεφτιαξαμετονγιωργο" ειπε με μια ανασα και την κοιτούσα με συνοφρυωμένα τα φρύδια μου ώστε να καταφέρω να βγαλω νόημα απο τα μπερδεμένα λογια της .

" Για παρ'το ξανα απο την αρχη , γιατι δεν επιασα λέξη !" Της ειπα σηκώνοντας τα χερια μου στον αέρα .

"Τα ε-φτια-ξα με τον Γιω-ργο !" Μου συλλαβίσε σαν να ημουν κανενα χαζό ! Οπα ! Τι εκανε λεει ;

"Τι πράγμα !" Γουρλωσα τα ματια μου έκπληκτη . Η Έλενα που γνώρισα εγω λίγες εβδομάδες πριν δεν θα τα έφτιαχνε ποτε με τον οποιοδήποτε . Η αθωότητα της δεν θα της το επέτρεπε . Τι στο καλο άλλαξε και με αυτην ! Ποιος μας εχει κανει μάγια ! Πόιος θεος  μας καταράστηκε ;

"Δεν το πιστευω !" Κούνησα το κεφάλι μου δεξια και αριστερα και εκείνη χαμογέλασε και με κοίταξε σαν χαμένη στον κοσμο της .

"Πίστεψε το ! Και ειναι υπέροχος !" Ειπε και έκλεισε τα ματια της αναστενάζοντας . Ερωτοχτυπημένος... τρέλα ερωτευμένος ...

" Χαίρομαι πολυ ! Μην με παρεξηγήσεις απλως μου ηρθε κάπως απότομο !" Έσπευσα να εξηγησω ώστε να αποφύγω οποιαδήποτε παρεξήγηση με την καινουρια νου φιλη . Χαίρομαι με την χαρα της και που ειναι με αυτόν που θέλει ....Και δεν ζηλεύω που εγω δεν ειμαι με αυτόν που θελω . !

Το τελευταίο ηταν τεράστιο ψέμα !

Προχωρησαμε λιγο με την Έλενα και καθίσαμε στο παγκάκι που ειναι τοποθετημένο έξω στο προαύλιο του σχολείου . Το κουδούνι ειχε χτυπήσει προ ολίγου και το τμημα μας ειχε μαζευτεί έξω στην αυλή περιμένοντας τον καθηγητή . Η φλογερή πεντάδα δεν ειχε φανεί ακομη και αυτο μου έδινε μια μικρη ανακούφιση .

Τι ηθελα και το συζητούσα!

Βλέπω τον Στέφανο μπροστα και τους υπολοιπους τέσσερις να ακολουθούν απο πίσω . Πλησιάζει προς το μέρος μου με ενα τεράστιο χαμόγελο στα χειλη του . Ανταποδίδω και εγω αναγκαστικά ενα 'αληθινό ' χαμόγελο .

"Μωρο μου !" Αναφωνεί και με κολλάει πανω του . Τα χερια του τυλίγονται γυρω απο την μεση μου και τα χειλη του πέφτουν με ορμή πανω στα δικα μου . Προσπάθησα έστω και για ενα κλάσμα του δευτερολέπτου να απολαύσω αυτο το άγριο και καθολου τρυφερό φιλι .

Δεν τα κατάφερα !

Αφου διέκοψε το φιλι για να πάρουμε ανασα με κοίταξε στα ματια .

"Μου ελειψες !" Ψιθύρισε . Χαμογέλασα συγκαταβατικά και κούνησα το κεφάλι μου . Το βλέμμα μου ύστερα έπεσε πανω στον Χάρη ο οποίος μας κοιτουσε με ενα σοβαρό και δολοφονικό βλέμμα . Μακαρι να ησουν στην θέση του βρε Πιγκουινε !

"Καλημέρα παιδια !" Χαιρέτησα και την υπόλοιπη παρέα μιας και δεν ειχα προλάβει νωρίτερα με την ξαφνική επίθεση του Στέφανου . Ο Γιώργος απομάκρυνε την Έλενα και πήγαν πίσω απο το σχολειο . Εκείνος της χαμογέλασε πονηρά και εκείνη κοίταξε εμενα . Της εκανα νόημα να φύγει και γέλασα χαρούμενα για την φιλη μου .

"Παμε και εμεις στις τουαλέτες ;" με ρωτησε ο Στεφανος μπροστα σε ολους .

"Θα ερθει ο Γεωργίου !" Αναφώνησα σε μια προσπάθεια μου να αποφύγω την ανήθικη πρόταση του .

"Ουτε που θα καταλαβει οτι θα λείπουμε βρε μωρο μου !" Έπεμενε . Δεν υπήρχε περιπτωση να κλειστώ σε μια τουαλέτα μονη μου με τον Στέφανο . Βεβαια οπως έστρωσα θα κοιμηθώ ...

"Στέφανε !" Αναφώνησα πλεον ενοχλημένη . Εκείνος μου χαμογέλασε πονηρά και όρμησε για ακομη μια φορα στα χειλη μου . Τα κακή μου τύχη εκείνη την ωρα έβγαινε ο γυμναστής απο το κτήριο και μας είδε που φιλιόμασταν . Διόρθωση ... με φιλούσε !

"Στεφάνε ... Αριάδνη ! " φώναξε και τα τρομαγμένα βλέμματα μας έπεσαν πανω του " Τι αισχρά πράγματα ειναι αυτα νεαροί μου , στον χώρο του σχολείου ;" μας μάλωσε .

"Κύριε οι ορμές τις εφηβείας !" Απάντησε ο στεφανος και τον κοίταξα νευριασμένη . Εγω ειχα κατα κόκκινησει απο τη ντροπή μου .

"Κράτησε τες γα το σπιτι σου νεαρέ 'μου ! Απαντήσε ο γυμναστής .
"Και εσυ νεαρά μου ... προσοχή !" Αποκρίθηκε σε εμενα και πλεον ενιωσα απο τα μάγουλα μου να τρέχει αίμα . Χριστέ μου , τι λεει ο ανθρωπος . Πολυ θάρρος δεν εχει με τους μαθητές του. !

"Λοιπον ... πάρτε μπάλες και παίξτε !" Φώναξε και μας τις άφησε σε μια άκρη για να διαλέξουμε οποία θελουμε με βάση το καθε παιχνίδι .

"Α και Αριάδνη ! Μπάλα του volley οχι του Στέφανου !" Συνέχισε αστειευόμενος ο ανώμαλος γέρος καθηγητής μας . Τα νευρα μου έχουν χτυπήσει κόκκινο και συναγωνίζονται την αμηχανία που εχει κατακλύσει το κορμί μου .

"Παω να βρω την Έλενα ! " ανακοίνωσα αγανακτισμένη μιας και ειδα τον Γιώργο να επιστρέφει.

"Αριανδη ! Θελεις να ερθεις αράξουμε σπιτι μου το βράδυ , θα ειναι και τα παιδια !" Μου ειπε και το επεξεργαζόμουν στο μυαλο μου .

"Μονο αν ερθει και η Έλενα !" Ειπα σοβαρά .

"Κανενα προβλημα !" Μου χαμογέλασε και ανταπέδωσα . Έφυγα απο κοντα τους και μπήκα στον εσωτερικό χώρο του σχολείου ψάχνωντας για κάποιο ιχνος της ελενας . Μα καλα ανοιξε η γη και την κατάπιε !

Οπως περπατούσα ενιωσα ενα χερι να με σταματάει .

"Τι θες γαμωτ-" σταμάτησα την πρόταση μου στην μεση οταν συνειδητοποίησα πως ο τύπος πίσω μου δεν ηταν ο Χάρης οπως πίστευα αλλα κάποιος άγνωστος για εμενα . Προφανώς θα ειναι ο καινούριος που ηρθε στο Γ4 .

"Εισαι πολυ καυτό γκομενακι !" Μου ψιθύρισε και προσπάθησα να φυγω μακρια του . Το χαμένο δεν παει καλα !

"Άφησε με !" Φωναξα μα δεν με άκουγε . Ενταξει δεν προκειται να φοβηθώ ενα ηλιθιο που έτυχε να βρεθεί στον δρόμο μου .

"Θελεις να μου πάρεις μια -" τον διέκοψα αμεσως μολις καταλαβα που αποσκοπούσε η πρόταση του . Ιού ποτε !

"ΑΦΗΣΕ ΜΕ !" Ούρλιαξα αυτη την φορα . Με αηδιαζε .

"Σου ειπε να την αφήσεις ! " ακούστηκε μια φωνη απο το βάθος του διαδρομου και γύρισα να κοιτάξω τον κτητορα. Γιατι παλι αυτος γαμωτο !

"Σιγά ρε μεγάλε ! Απλως μιλάμε με την κοπέλα !" Απάντησε ο καινούριος αφήνοντας σιγά σιγά το χερι μου .

"Φύγε απο κοντα της γαμω !" Αποκρίθηκε ο Χάρης και έτρεξε κατα πανω του .

"Χάρη Μη ! Φωναξα και εκείνος παραδόξως με άκουσε . Ο τύπος φοβήθηκε και εφυγε γρηγορα Αφήνοντας με ολομόναχη με τον Χάρη στην μεση ενός ερήμου διαδρομου .

"Γιατι το κανεις αυτο Αριάδνη !" Με ρωτησε και προσπαθούσε να καταλάβω τι εννουσε .

"Τι εκανα παλι Χάρη ;" Ξεφυσηξα

"Γιατι εισαι με τον Στέφανο ; Δεν τον γουστάρεις !" Ειπε σαν διαπίστωση . Δεν ειχε και άδικο !

"Χάρη μηπως ζηλεύεις που ο φιλος σου ερωτεύτηκε με μια κοπέλα που ειναι εξίσου ερωτευμένη με αυτόν ;" ρώτησα και εκείνος χαμογέλασε ειρωνικα .

"Θα σε πηδήξει και θα σε παρατήσει !" Αναφωνησε .

"Αυτο ειναι δικο μου θεμα ! " απάντησα.

"Καλα αλλα μην μυξοκλαιγεσαι οταν ο γκόμενος σου βγάλει φτερά !" Ειπε σαρκαστικά .

"Εισαι σιγουρα φιλος του !" Ειπα ειρωνίκα .

"Παράτα μας Αριάδνη ! " ειπε και με εσμπρωξε . Στο διάολο και εσυ και οι κυκλοθυμιες σου .

Παω να βρω την Έλενα για να κανονίσουμε για το βράδυ... Θα εισαι και εσυ Χαρουλη !

Σορρυ αγάπες μου αλλα νομιζω πως το συγκεκριμένο κεφάλαιο ειναι πολυ βαρετό . Μπορει να ανεβασω ενα πιο μικρό το βραδάκι .