Reason : number 5️⃣
"Εχουμε πολλα να πουμε !" Αυτες μονο οι λέξεις τριγύριζαν σαν σίφουνας στο μυαλο μου . Κατευθείαν το μυαλο μου και η σκέψη μου κυριεύτηκα απο το κακό . Η γιαγιά δεν μιλουσε . Απλως κοιτουσε σαν πραγματικά κάτι να την απασχολούσε .
"Γιαγιά με τρομάζεις ;" της ειπα και επιασα απαλα το χερι της . Μου χαμογέλασε συγκαταβατικά και ανταπέδωσε το άγγιγμα μου .
"Ηρέμησε χρυσό μου . Θα σου τα πω ολα !" Αποκρίθηκε και χάιδεψε τα μαλλιά μου . Σηκώθηκε απο την καρέκλα και ηρθε ξανα και κάθησε στην καρέκλα δίπλα μου .
"Λοιπον Αριάδνη μου . Εχουμε ενα μικρό θεματάκι με τον αδερφό σου !" Ειπε ξεφυσώντας .
"Γιαγιά μίλησε μου . " ύψωσα αγχωμένη τον τόνο της φωνής μου .
"Ο Χρήστος θα γίνει μπαμπάς !" Αναφωνησε και στο πρόσωπο της διαγράφτηκαν ανάμεικτα συναισθήματα . Εγω απο την πλευρά μου ειχα μεινει άφωνη . Ο Χρήστος δεν μου ειχε μιλησει για κάποια σχέση του οσο καιρο ηταν εδω . Αλλωστε γνώριζα πως λιγο καιρο πριν ειχε βγει απο μια μακροχρόνια σχέση και ολο αυτο τον ειχε καταβάλει ψυχικά και δεν επιθυμούσε να δοκιμάσει παλι κάτι στο άμεσο μέλλον . Ποσο μαλλον να γίνει ΜΠΑΜΠΑΣ ;
"ΤΙΙΙΙΙΙ ;" τσίριξα έκπληκτη .
"Μην φωνάζεις παιδι μου , θα με κούφανεις !" Ειπε και επιασε τα αυτιά της . Έχασα τον έλεγχο των φωνητικών μου χορδών αλλα το σοκ ηταν μεγαλο . Δεν μπορουσα να διανοηθώ αυτο που μολις μου ανακοίνωσε η γιαγιά . Ηταν πανω απο τις δυνάμεις μου !
"Κ.Αριαδνη ...καταλαβαίνεις τι μου λες ; Απο που και ως που θα γίνει ο αδερφός μου πατέρας. ;" φωναξα και κάθισα εξαντλημένη στην καρέκλα . Ξεφυσούσα μανιωδώς .
"Ξερεις ματακια μου , οταν οι αντρες δεν προσέχουν που βάζουν τα "μαραφετια" τους ... Ορίστε τι παθαίνουν !" Μουρμούρισε η γιαγιά και κουνηςε και τα χερια της , εξίσου απελπισμένη με την όλη κατασταση . Οπα η γιαγιά αποκαλύψεις για τα γεννητικά όργανα του αντρικού φύλου . Δεν της το ειχα της κυρίας Αριάδνης .
"Γιαγιά ... ποια ειναι η κοπέλα που θα γεννήσει το παιδι του αδερφού μου ;" ειπα ξεφυσώντας
"Μια που γνώρισε σε ενα απο αυτα τα μαγαζιά με την δυνατή μουσικη και εσείς που χόρευετε με εκεινα τα κλαπατσιμπαλα !" Ειπε και την κοίταξα περίεργα στην προσπάθεια μου να κατανοήσω τα λεγόμενα της .
"Τα μπαράκια εννοείς ;" την ρώτησα σαν να ηταν κάτι δεδομένο .
"Δεν ξερω Αριάδνη μου εμεις στην εποχή μας δεν είχαμε τέτοια πράγματα ! Δεν ειναι αυτο το θεμα μας τωρα!" Αναφωνησε η γιαγιά γεμάτη στενοχώρια στην φωνη της .
"Τι εννοείς με μια κοπέλα ; Δεν τα ειχαν ;" φωναξα μολις η συνειδητοποίηση χτύπησε το κεφάλι μου . Θα εκανε παιδι με μια άγνωστη ;
"Οχι ! " ξεφυσηξε " Γνωρίστηκαν ενα βράδυ σε ενα ...μπαρ οπως τα λες εσυ ... και ίδου τα αποτελέσματα !" Τέλεια . Ο αδερφός μου θα γινόταν πατέρας, στα εικοσιτέσσερα του , με την μητέρα του παιδιού αγνώστου προελεύσης ... Απίστευτο !
"Δεν το πιστευω !" Αναφώνησα και σηκώθηκα απο την καρέκλα γεμάτη αγωνία για τον αδερφό μου . Άραγε πως θα ένιωθε για την όλη κατασταση . Απο την αλλη ομως οπως έστρωσε θα κοιμηθεί !
Σιωπή κυρίευσε το δωματιο ...
"Οπως καταλαβαίνεις Αριανδη μου , θα πρεπει να παω λίγες μερες στην Πάτρα στον αδερφό σου ! Δεν μπορω να τον αφησω μονο του τωρα! " μου ανακοίνωσε . Αν και η μοναξιά ηταν βαρύ φορτίο για εμενα , θα γινουμουν θυσία για το 'χαζό ' μου .
"Ενταξει γιαγιά μου ! Και ποτε φεύγεις ;" την ρώτησα .
"Αυριο τα χαράματα με το ΚΤΕΛ !" Ανακοίνωσε και έγνεψα καταφατικά με το κεφάλι μου . Αποσύρθηκα απο τον χώρο και ανέβηκα ξανα πανω στο δωματιο μου για να ηρεμήσω και να συγκεντρωθώ στα διαβάσματα μου . Ανέβηκα τις σκάλες με βιαριεστημενα βήματα . Μολις η πορτα του δωματίου έκλεισε πίσω μου , σκέψεις και συναισθήματα στιφογυριζαν στο κεφάλι μου .
Το κινητο μου δονηθηκε στην τσέπη απο την ζακέτα μου .
"Το βράδυ ραντεβου στο γνωστό μας στέκι !" χχχ
Η αλήθεια ειναι πως με ολα αυτα που συνέβησαν τις τελευταίες ώρες θα ηθελα να ξεδωσω ...
"Ενταξει 😍" απάντησα μονολεκτικά .
"Εισαι καλα μωρο μου ;" με ρωτησε . Χαμογέλασα στο μηνυμα του . Ενιωθα πως πραγματικά ενδιαφέρεται για εμενα .
"Θα τα πουμε το βράδυ !" Του έστειλα και άφησα το κινητο μου στην άκρη ώστε να μην με αποσπάει απο τις ασκήσεις των μαθηματικών μου τις οποίες επρεπε να εχω τελειωσει απο χθες διότι σε μια ωρα θα ερθει η καθηγήτρια μου να κανουμε μάθημα . Νομιζω πως εχω παρατήσει αρκετά τα μαθήματα μου και αμφιβάλλω αν με αυτούς τους ρυθμούς θα πετύχω τους στόχους μου .
[...]
Η προετοιμασία για μια έξοδο με σκότωνε καθε φορα ... Ποτε δεν ημουν το είδος της κοπελας που ενδιαφέρονταν για την εξωτερική της εμφανιση ομως τωρα πλεον δεν ημουν ελεύθερη . Νιωθω πως πρεπει να αρέσω ...
Μέγα λαθος . Το σωστό ειναι αν εισαι ο εαυτός σου και να μην αλλάζεις για κανεναν . Και εγω πολυ απλά αλλάζω για εναν γκόμενο . Η αλλαγές μεσα μου γίνονται εμφανέστατες και έξω μου .
Βρηκα επιτέλους το συνολακι που θα με συνόδευε στην αποψινή μου έξοδο . Φυσικά και δεν ηταν του στυλ μου αλλα με κάποιον τροπο επρεπε να συνάδει με το ολο κλίμα .
Πριν απο λιγο πληροφορήθηκα απο τον Στέφανο οτι θα ειμαστε ολοι η παρέα ... Μαζι και η Έλενα . Αυτο ομολογώ με εκανε να αισθανθώ πιο ανετα .
Μολις βγήκα απο το δωματιο μου , ειδα την γιαγιά μου σκυμμένη πανω απο την βαλίτσα της . Πλησίασα το δωματιο της που ηταν ακριβώς δίπλα απο το δικο μου και στάθηκα στην πορτα .
"Χρειάζεσαι βοήθεια ;" την ρώτησα και εκείνη τινάχτηκε τρομαγμένα τοποθετώντας το χερι στην καρδιά της .
" θα με αφήσει στον τόπο αυτο το παιδι " ειπε αόριστα και εγω χαμογέλασα .
"Θα μου λείψεις πολυ !" Της ειπα καθώς παρατηρούσα την ασφυκτικά γεμάτη σάκα της .
" Να προσεχεις κοριτσι μου και να μην μου στενοχωριέσαι . Η γιαγιά θα γυρίσει σύντομα πίσω !" Μου ειπε και χάιδεψε το πρόσωπο μου με τα ταλαιπωρημένα χερια της .
" Μην φοβάσαι για εμενα !" Την καθυσηχασα και άφησα ενα ρουφηχτο φιλι στο μάγουλο της .
"Καλα να περάσεις !" Φώναξε καθώς έφευγα .
"Καλο ταξίδι !" Ανταπάντησα και κατέβηκα τις σκάλες με τα τακούνια να ηχούν δυνατα στις μαρμάρινες σκάλες . Πήρα τα κλειδιά μου και το τσαντάκι μου και εκανα αισθητή την αναχώρηση μου , χτυπώντας την πορτα πίσω μου . Στάθηκα στην είσοδο του σπιτιού μου και περίμενα τον Στέφανο να ερθει να με πάρει με το αυτοκινητο του οπως αλλωστε είχαμε κανονίσει .
Η ωρα ειχε περάσει και δεν ειχε εμφανιστεί ακομη . Δεν ηξερα αν επρεπε να ανησυχήσω ή να θυμώσω που με εχει αφήσει και περιμενω εδω και ενα τέταρτο μεσα στην νυχτα .
Ξαφνικα ενα αυτοκινητο σταματάει μπροστα μου ομως γνωριζω πολυ καλα πως δεν ειναι αυτο του Στέφανου . Αρχίζω να τρομάζω έως ότου βλέπω το χαμογελαστό πρόσωπο του πιγκουίνου στην θέση του οδηγού .
"Τι κανεις εσυ εδω ;" τον ρωταω φανερά απορημένη .
{Οπτική Χάρη }
Κοιμόμουν ήρεμος στην κρεβατάρα μου οταν το κινητο μου αρχισε να χτυπαει σαν τρελό .
Ο Στεφανος...
"Τι θες ρε μαλακα ;" του φωναξα εκνευρισμένος που χάλασε τον ύπνο μου με το τηλεφώνημα .
"Ξυπνά ρε ηλίθιε και άκουσε με προσεχτικά ! " μου απάντησε .
"Τι θες ;" ειπα με μισοκοιμισμενη φωνη .
"Άκου μαλακα . Πήγαινε να πάρεις την Αριανδη και ελάτε μαζι στο κλαμπ. Της ειχα πει θα την παρω εγω αλλα δεν μπορω !" Μου ειπε και Ξεφυσηξα πετώντας τα σεντόνια απο πανω μου .
"Με ποια πηδιεσαι παλι ρε μαλακα !" Τον ρώτησα καθώς φορούσα το τζιν μου και εκείνος γέλασε . Πούστη ! Θελεις να ρίξεις και γκομενα .
"Ασε τις ερωτήσεις φίλε και πήγαινε γιατι θα εχει φρίξει η αλλη με τοση ωρα στήσιμο !" Ειπε γελώντας παρασέρνοντας και εμενα . Φορεσα και την μπλούζα μου και βγήκα απο το δωματιο μου , βάζοντας το κινητο στην τσέπη .
"Σε έστησε ο πρίγκιπας σου , πριγκίπισσα ;" μουρμούρισα σιγανά. Και κατέβηκα απο την εσωτερική σκάλα του σπιτιού μου στο πάρκινγκ . Προσπαθούσα να συνέλθω απο τον ύπνο .
Έκλεισα έξι ώρες ύπνο απο το μεσημέρι ρε φίλε !
Μπήκα στο αυτοκινητο , έβαλα την μουσικη στο τέρμα και γκαζωσα απότομα με προορισμό το σπιτι της Αριάδνης . Σε όλη την διαδρομή έψαχνα δικαιολογίες για να καλυψω τις μαλακιες του Στέφανου στην Αριάδνη .
Ανάθεμα την ωρα και την στιγμή που συμφώνησα σε αυτο το στοίχημα !
Μετα απο λιγο έφτασα έξω απο το διαμερισμα της Άριας . Εκείνη στεκοταν καθισμένη πανω στα μαρμάρινα διακοσμητικά της άυλης της . Φανηκε να τρόμαξε μολις είδε το αυτοκινητο μου να σταματάει μπροστα της . Αλλωστε δεν το ειχε ξανα δει . Ηταν ενα απο τα πολλα που ειχα ...
Πλησίασε προς το παραθυρο και εγω το κατέβασα , κοιτώντας την με ενα χαμόγελο . Εκείνη την στιγμή φανηκε να ανακουφίστηκε . Πλάκα - πλάκα ηταν μια κούκλα σημερα . Βασικά ειναι μια Ωραια γκομενα που καθένας απο εμάς τους αντρες θα την ήθελε στο κρεβάτι του . Και εγω ο μαλακας αντί να την κυνηγάω για εμενα την σμπρωχνω στα δίχτυα του Στέφανου .
"Τι κανεις εσυ εδω ;" με ρωτησε .
"Ο Στεφανος με έστειλε διότι εμεινε με το αυτοκινητο του. Θα ερθει να μας βρει εκει !" Της ειπα οσο πιο πειστικά μπορουσα . Πως να μπαλωσω αλλωστε τα κατορθώματα του μαλακα .
"Μπες μεσα πριγκίπισσα ! Δεν δαγκώνω !" Της ειπα γελώντας και εκείνη ανοιξε την πορτα του συνοδηγου . Μπήκε με προσεκτικές κινησεις για να μην "τσαλακώσει την ροζ φούστα της " .
"Φύγαμε !" Ανακοίνωσα και πάτησα γκάζι κάνοντας την να κολλήσει στο κάθισμα . Με τους ρυθμούς τους δικούς μου σε λίγα λεπτα είχαμε φτάσει έξω απο το συνηθισμένο μας μπαράκι . Κατεβηκε πρωτη απο το αυτοκινητο και προχώρησε προς το μαγαζί ενω εγω την ακολουθούσα απο πίσω .
Το κούνημα των γοφών της μου ειχε πάρει κυριολεκτικά τα μυαλά .
Μεσα μας περιμενε και η υπόλοιπη παρέα εκτός απο τον Στέφανο φυσικά , που απολάμβανε ποιοτικό χρονο με το καινουριο θήραμα του . Και εγω δηλαδη τωρα πρεπει να πεισω την Αριάδνη οτι ακομα αυτος ο τύπος ειναι κατάλληλος για αυτην !
Οχι οτι με πειραζει !
Απλως θα ειναι δυσκολο !
"Τι θα πιεις ;" την ρώτησα ώστε να παω εγω ο ίδιος να παραγγείλω τα ποτά μας .
"Ενα Gordon space " απάντησε . Σοβαρά μωρο μου. Αυτο το έπινα στα δεκατρία μου για να μην μου πέσει βαρύ το αλκοόλ !
"Μηπως να ζητησω το γαλατάκι σου ;" την ειρωνεύτηκα και εκείνη με κοίταξε αυστηρά. Γέλασα και απομακρύνθηκα απο κοντα της . Όση ωρα περίμενα τον μπάρμαν να τα ετοιμάσει έβλεπα την Αριάδνη να γελάει και να μιλάει με την Έλενα . Ρε φίλε δεν ειναι οτι την λυπομουν για οτι γινόταν πίσω απο την πλατη της ... απλως δεν ... αδυνατώ να το εξηγησω .
"Οριστε το γάλατακι σου !" Συνέχισα το πείραγμα και άφησα το ποτό μπροστα της . Ξαφνικα ενιωσα το κινητο μου να δονείται στην πίσω τσέπη του τζιν μου.
Φίλε δεν θα ερθω . Εχω καλη παρέα και δεν μου παει η καρδιά να την αφησω . Κάλυψε με στην Αριάδνη !
Τον μαλακα ! Θα μου γίνει η μυτη σαν του Πινόκιο .
"Αριάδνη !" Φωναξα ώστε να με ακούσει . Γύρισα απευθείας μολις άκουσε την φωνη μου και της εκανα νόημα να με ακολουθήσει έξω μια να της εξηγησω τα ανεξήγητα .
"Τι συμβαινει ;" με ρωτησε ανυποψίαστη .
"Ο Στεφανος δεν θα μπορέσει να ερθει , η βλάβη στο αυτοκινητο ειναι μεγάλη και δεν εχει τροπο να μετακινηθεί !" Έσπευσα να εξηγησω με την σοβαρή και άκρως πειστική φωνη μου .
"Σε ευχαριστω που με ενημερώσες . Οποτε εγω καλυτερα να φεύγω . !" Ειπε .
"Γιατι να φύγεις ;" την ρώτησα .
"Ειναι αργά αλλωστε !" Μου απάντησε με την γλυκια φωνη της .
"Περιμενε θα σε παω εγω !" Της ειπα και αμεσως το μετάνιωσα . Γιατι γίνομαι καλός μαζι της ρε γαμωτο .
"Οχι δεν χρειαζεται ! Εξάλλου περιμένεις και την παρέα σου !" Αναφωνησε δειλά και προφανώς εννοούσε τη Βίκυ . Μικρη μου , η Βίκυ απλως ειναι καλη στο κρεβάτι ....
"Δεν εχει ερθει ακομη ομως ! Ελα παμε !" Της ειπα και την οδήγησα στο αυτοκινητο .
"Πραγματικά Χάρη ... Μπορω να παω και μονη μου !" Επέμενε .
"Δεν το διακινδυνεύω να αφησω μια κοπέλα σαν εσενα να κυκλοφορήσει μονη της μεσα στην νύχτας. Ξερεις πόσοι άνθρωποι εκει έξω μπορει να θέλουν το κακό σου " της ειπα υποκρινόμενος . Ενταξει τοσο μαλακας δεν θα γινόμουν για μια γκομενα .
"Σε ευχαριστω !" Αποκρίθηκε ξανα .
Να δω πως θα με ευχαριστείς αργοτερα ...
Χελοου αγκειν ...
Πως σας φανηκε το σημερινό επεισόδιο ;
Ομολογώ πως δεν ειχα καθολου έμπνευση . Ισως αυριο να κανω κάποιες μικρές διορθώσεις !
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top