Forget about the past ...think about the future !


Το κεφάλι μου κοντεύει να βγει απο την θέση του . Πονάει υπερβολικά. Και απο το χθεσινό ποτό αλλα και απο τα σημερινά γεγονότα με τον Χάρη . Δεν ξερω πως στο διάολο εγινε . Γιατι δεν κράτησα το στομα μου κλειστό . Τι θα γινόταν αν του έλεγα πως ο κολλητός του έπαιξε μαζι μου και αφαίρεσε με βίαιο τροπο οτι πολυτιμότερο ειχα ; ...

"Άρια ... ντυσου να παμε μια βόλτα !" Μου ειπε και με κοίταξε γλυκά σαν να ζητάει την έγκριση μου .

"Δεν εχω όρεξη ! Πρεπει να γυρίσω σπιτι μου , αλλωστε θα επιστρέψει και η μαμά σου όπου να'ναι !" Αποκρίθηκα και σηκώθηκα για να παω στο δωματιο να αλλάξω στα δικα μου ρούχα .

"Μην μου χαλάς το χατίρι !" Ειπε παιχνιδιάρικα .

"Χάρη σε παρακαλώ ... μην επιμένεις !" Ειπε και ακούμπησα με την παλαμη μου το γυμνασμένο στέρνο του .

"Θα το κανω ! Μέχρι να δω ξανα στο πρόσωπο σου την Αριάδνη που ηξερα . Το 'αντράκι' που δεν μασάγε σε τιποτα . Αυτην που δεν έχανε ποτε την ευκαιρία να μου επιτεθεί και να μου παει κόντρα . Αυτην που τα ματια της δεν έχυσαν ποτε δάκρυα ! Κατάλαβες ;" με ρωτησε και πέρασε τον αντίχειρα του απο το μάγουλο μου . Το άγγιγμα του με έφτανε στον παράδεισο και με πήγαινε στην κόλαση συγχρόνως . Ηθελα τοσο πολυ να του πω οτι αυτη την Αριάδνη που εχει στο μυαλο του θα την λησμονήσει . Δεν επιστρέφεις εύκολα στο παρελθον οταν εχεις βαδίζει τοσο βαθιά στο προδιαγεγραμμένο μέλλον .

"Πολλα ζητάς !" Μειδίασα . Εκείνος σοβάρεψε απότομα και πλησίασε το πρόσωπο μου πιάνοντας με τις παλάμες του τα μάγουλα μου .

"Κανεις λαθος !" Μου ειπε . Κούνησα το κεφάλι μου δεξια και αριστερα και απομακρύνθηκα απο το άγγιγμα του ακολουθώντας την διαδρομή προς το δωματιο του για να βρω τα ρούχα μου . Το τζιν μου ηταν διπλωμένο πανω στο γραφειο του , εβγαλα την φόρμα του και το φορεσα . Το άρωμα του ειχε ποτίσει πανω στο κορμί μου . Αυτη η μυρωδιά ξυπνούσε τις κρυμμένες μου αισθήσεις .

Κατεβηκα τρέχοντας στο ισόγειο . Ο Χάρης μαγείρευε στην κουζίνα . Το θέαμα ηταν απλά .... μοναδικό .
Η γυμνή γυμνασμένη του πλατη ειχε καρφωθεί στο οπτικο μου πεδίο και εγω αδυνατούσα να ξεκόλλησω απο αυτην .


Γύρισε απότομα και με κατάλαβε που τον παρατηρούσα .

"Τι έπαθες Άρια; Σου αρεσει αυτο που βλέπεις ;" μου ειπε σαρκαστικά και πλησίασε απειλητικά κοντα μου , κάνοντας τους χτύπους της καρδιάς μου να αυξάνονται ασταματητα και ανεξέλεγκτα .

"Εισαι βλάκας !" Του φωναξα και προσπάθησα να γέλασω έστω και λιγο απαλυνοντας τον εσωτερικό μου πόνο .

"Ενας ωραίος βλάκας !" Αναφώνησε και τίναξε τα χερια του στον αέρα . Χαμογέλασα αληθινά και έπεσα για χιλιοστή φορα απο χθες στην αγκαλια του . Σε αυτο το σημείο έβρισκα την γαλήνη που αποζητουσα . Με σήκωσε απαλα απο πανω του και σήκωσε το πρόσωπο μου στο ύψος των ματιών του . Χάθηκα στο βλέμμα του . Την επόμενη στιγμή με φιλούσε . Για μια στιγμή ενιωσα την αναγκη να υποχωρήσω και να αφεθώ στο φιλι του αλλα παράλληλα ενιωθα κάτι να με κρατάει απο αυτο .

"Συγγνώμη απλως ..." ειπε και τραβήχτηκε μακρια μου . Δίχως να το σκεφτώ όρμησα στα χειλη του και τύλιξα τα χερια μου γυρω απο τον λαιμό του . Εκείνος φανηκε να ξαφνιάστηκε ομως μολις συνειδητοποίησε την τολμηρή πράξη μου χαμογέλασε μεσα στο φιλι μας .

"Σ'αγαπω !" Ψιθύρισα ξεψυχισμενα εξαιτίας της έλλειψης οξυγόνου . Δεν μου απάντησε . Αυτο ηταν μια μικρη μαχαίρια στην καρδιά . Δεν θελω να μου πει πως με αγαπαει . Απλως ότι ισως να νιώθει και αυτος κάτι αντίστοιχο για εμενα . Έστω κάτι παραπάνω απο ενδιαφέρον !

"Γιατι δεν μιλας ;" τον ρώτησα και ενιωθα τα δάκρυα μου να με πνίγουν . Αλλος ενας που απλως ήθελε να παίξει μαζι μου .

"Αντε στο διάολο και εσυ !" Φωναξα τελικα μετα απο πολύωρη σιγή . Ξεφυσηξε αγριεμένος και με επιασε απο το μπράτσο κολλώντας με πανω του .

"ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΓΑΜΩΤΟ !" Φώναξε και μαζεύτηκα στην γωνία . "Συγγνώμη δεν ηθελα να σε τρομάξω !" Αποκρίθηκε αμεσως μολις είδε την φοβισμένη μου έκφραση .

"Ασε με να φυγω Χάρη !" Ειπα Και εκανα μια προσπάθεια να φυγω μακρια του η οποία και επιασε αμεσως πάτο !

"Άκουσε με ! " διέταξε " Μου αρέσεις Αριάδνη , απλως δεν ημουν ποτε ο τύπος που εκανε σχέσεις ! Θελω να το προσπαθήσω . ΜΑΖΙ ΣΟΥ ! Αλλα θελω να μου δώσεις χρονο . " ειπε στο τελος και ένιωσε μια μικρη ανακούφιση μεσα μου .

"Τι σημαίνει αυτο ;" απάντησα απόλυτα μπερδεμένη .

"Σημαίνει πως μαζι θα παλέψουμε για τα παντα !" Ειπε και αυτο ακούστηκε σαν υπόσχεση .

"Και εγω Χάρη δεν ειμαι ο τύπος της κοπέλας που γοητεύεται απο αυτού του είδους τα κλισέ λογια και υποσχέσεις !" Του πέταξα σχεδόν νευριασμένη . Τον αγαπούσα τον βλάκα και όυσα εγωίστρια πέθαινα να άκουσε ενα "και εγω σε αγαπώ " .

"Τι θελεις να ακούσεις ;" με ρωτησε σταυρώνοντας τα χερια του μπροστα στο στήθος του . Οι μύες των χεριών του μου κέντρισαν το ενδιαφέρον .

"Οτι δεν παίζεις και εσυ μαζι μου ! Οτι δεν θελεις και εσυ να με ρίξεις στο κρεβάτι σου. ! Δεν θελω να ειμαι και εγω μια απο τις πολλες στην συλλογή σου ! " αποκρίθηκα θλιμμένα και ο Χάρης αναστέναξε .

"Δεν με ξερεις καλα Αριάδνη ! Μπορει να παίζω με τις γυναίκες αλλα με αυτες που τις αξίζει να αντιμετωπιστούν ως παιχνίδι . Με εσενα πως θα μπορουσα να το κανω ; Αν θελεις να ξερεις ειχα και εγω τον τροπο μου να σε ρίξω στο κρεβάτι μου απο την πρωτη στιγμή που σε γνώρισα αλλα δεν το εκανα . Δεν ήθελα να είσαι μια απο αυτες που εσυ χαρακτηρίζεις 'συλλογη' μου !" Μου απάντησε .

"Δεν μπορουσες Χάρη... Οχι δεν ήθελες !" Του απάντησα .

"Πίστεψε με , ηθελα και μπορουσα ! " Αποκρίθηκε με απόλυτη ειλικρίνεια .

"Θα με βιαζες δηλαδη ! Και εσυ; " ειπα και ξέσπασα ξανα σε κλάμματα μιας και το παρελθον μου χτύπησε την πορτα .

"Οχι μωρο μου ! " ειπα και έτρεξε να με αγκαλιάσει . "ΠΟΤΕ !" Ειπε κατηγορηματικά . Σκούπισα τα δάκρυα που πρόλαβαν να σταξουν πανω μου . Άρπαξα την τσάντα μου .

"Κοιτα Χάρη , πάρε τον χρονο σου ! Σκέψου τι ειμαι για εσενα και πες μου και εμενα ! Τωρα πρεπει να φυγω !" Ανακοίνωσα και χωρις να του αφησω περιθώρια να μου αντιμιλήσει άνοιξα την πορτα και έφυγα με γρήγορο βηματισμό προς το δικο μου . Στην διαδρομή οι περαστικοί με κοιτούσαν , τα κόκκινα ματια μου ηταν πλεον ευδιάκριτα σε ολους . Τους προσπέρασα ολους και έφτασα στο σπιτι μου .

Αχ γιαγιά μου ! Αναφώνησα στον εαυτό μου .

Μακαρι να μπορουσα να της εξηγησω τα παντα, να μου δώσει τις συμβουλές της , να την ειχα εδω κοντα μου και να με κλείσει στην αγκαλια της . Το στήριγμα μου ! Ειχα αναγκη να μιλήσω με κάποιον . Έστω και αν δεν θα με ακούσει . Πήρα μια βαθιά ανασα και τα κλειδιά στα χερια μου και έφυγα ξανά τρέχοντας απο το σπιτι . Μολις έφτασα στον προορισμό μου ενιωθα αδύναμη . Ηρθε η ωρα να μιλήσω με την μαμά μου έπειτα απο τόσα χρονια .

Ποτε μου δεν ειχα το θάρρος να πλησιάσω την πορτα του κοιμητηρίου . Καθε φορε που έφτανα ως εδω έφευγα λιπόθυμη . Μου στοίχισε ο θάνατος των γονιών μου και ακομη μετα απο τόσα χρονια δεν μπορω να το δεχτώ .

Άνοιξα την καγκελόπορτα και το εκκωφαντικό σύρσιμο απο τα σκουριασμένα μεταλλα προκάλεσε ανατριχίλα στο κορμί μου .

Προχώρησα μπροστα και γυρω μου απλώθηκαν οι κατοικίες νέων και ηλικιωμένων ανθρώπων . Η ματια μου ομως έπεσε πανω στην φωτογραφία της πανέμορφης μαμάς μου και δίπλα του πατερα μου . Άρχισα να κλαίω βουβά και πλησίασα τον τάφο τους . Ο ηλιος ηταν φωτεινός και τα μάρμαρα καυτά . Επιασα με το χερι μου τις φωτογραφίες τους και χάιδεψα νοερά τα πρόσωπα τους .

"Μαμά ...Μπαμπά !" Αναφώνησα . "Μου λείψατε " ξέσπασα .
"Γιατι με αφήσατε μονη μου ; Τι σας εκανε να πιστεύετε οτι εγω ειχα την δύναμη να ζησω μακρυά σας . Καθε μερα σας αποζητω ολο και πιο πολυ ! .... Μπαμπά μου εσυ μην ακους δεν θελω να πληγωθεις ! Ξερω πως παντα ημουν το κοριτσάκι σου και οποίος με πλήγωνε το πλήρωνε ομως τωρα πρεπει να μιλήσω μονο στην μαμά . " μιλούσα μονη μου . Απάντηση δεν έπαιρνα και ουτε υπήρχε περιπτωση να παρω ομως εγω ενιωθα τα βάρη να ισοπεδώνονται και να καταλαγιάζουν .

"Μαμά αν με βλέπεις απο εκει ψηλά και με ακους βοηθησε με ! Τι να κανω μαμά! Πονάω ! Δεν μπορω να το αντιμετωπίσω , νιωθω μικρη μπροστα στο ζήτημα που με απασχολεί ! Τι να κανω ;" έλεγα και άφησα τα δάκρυα μου ανεξέλεγκτα .

"ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ !" Φωναξα και χτύπησα τις γροθιές μου πανω στο μάρμαρο . Δεν άντεχα άλλο . Σηκώθηκα και έφυγα τρέχοντας απο αυτο το μέρος . Ηθελα μονο να πέσω στο κρεβάτι μου και να ξεκουράσω το μυαλο μου απο τις σκέψεις που το βασάνιζαν και δεν με άφηναν να σκεφτώ λογικά . Εγκατέλειψα τα μαθήματα μου , τους φίλους μου και κυρίως τον εαυτό μου .

"Αριάδνη !" Ακουσα μια φωνη πίσω μου και γύρισα προς το μέρος της . Κοκαλωσα !

"Στέφανε μείνε μακρια μου !" Τον παρακάλεσα . Εκείνος πλησίασε κοντα μου . Εκανα ενα βήμα πίσω αλλα χωρις να καταφέρω να φυγω για πολυ απο κοντα του .

"Δεν θα σου κανω κακό !" Με διαβεβαίωσε .

"Τι άλλο θα μπορουσες να μου κανεις δηλαδη ;" φωναξα με μισος να χρωματίζει την φωνη μου .

"Άκου ! Ειχα πιει ! Δεν ηξερα τι εκανα ! " ειπε "Οχι οτι δεν το ευχαριστήθηκα παντως !" Πρόσθεσε με σαρκασμό . Γελοίε !

"Εισαι μεγάλος μαλακας !" Φωναξα και η παλαμη μου προσγειώθηκε με δύναμη στο μάγουλο του . Σαν απο αντανακλαστικά με άρπαξε απο το χερι και με κολλησε πανω του .

"Πρόσεξε καλα ! Μην τολμήσεις και ανοίξεις το στοματάκι σου σε κανεναν γιατι θα σου το βουλώσω μια και καλη !" Με απείλησε . Το βλέμμα του με φόβισε δεν ηθελα ομως να του δειξω την αδυναμία μου .

"Σε σιχαίνομαι ! " έφτυσα τα λογια μου και έφυγα μακρυά του .

Χάρη Ελα σε εμενα γρηγορα ! Σε χρειάζομαι !

Καλημέρα πιγκουινακια μου ! Πως σας φάνηκε το κεφαλαιο ;
Εάν σας αρεσε αφήστε ενα αστεράκι εάν δεν σας αρεσε αφήστε παλι ενα αστεράκι 😂😂
Σας αγαπώ πολυ ❤️❤️❤️

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top