" Θα τον σκοτώσω τον πούστη !" Φώναξε . Τα χερια του σφιχτηκαν μεταξύ τους και σχημάτισαν μια γροθιά . Εκανε να κινηθεί ομως προσπάθησα να τον εμποδίσω με το μικροσκοπικό μου σωμα .

"Σε παρακαλώ Χάρη . Μη-" με διέκοψε απομακρύνοντας με με προσοχή απο μπροστα του .

"Φύγε Αριάδνη ! " φώναξε με όλη την ένταση της φωνής του . Ειχε χάσει τον έλεγχο και μια συνάντηση με τον Στέφανο δεν θα ευνόουσε την θέση του στην προκειμένη στιγμή .

"Οχι Χάρη ! Δεν θα σε αφησω να κανεις καμια τρέλα !" Του φωναξα και εγω με την σειρά μου .

"Τρέλα ; Εισαι σοβαρή ; Αυτος ο τύπος τόλμησε να ...να !" Δεν μπορούσε να ολοκλήρωση την φράση του . Σάλια έφευγαν απο το στομα του εξαιτίας της έκρηξης του . Οποίος τον έβλεπε θα καταλάβαινε πως ηταν ικανός για ολα . Ακομη και για να σκοτώσει τον καλύτερο του φίλο !

"ΤΟ ΞΕΡΩ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ !" Ούρλιαξα . Σαστισε και με κοίταξε με το αυστηρό και αυταρχικό του ύφος .

"Γιατι δεν μου το ειπες ;" μου ειπε οσο πιο ήρεμα μπορούσε , ενω μεσα του πάλευε με τους δαίμονες του .

"Γιατι ηξερα οτι θα αντιδράσεις ετσι !" Απάντησα ειλικρινά κούνησα το κεφάλι μου δεξια και αριστερα .

"Θα τον καταγγείλεις !" Μου ανακοίνωσε και τίναξε τα χερια του , μάζεψε τα μανίκια της ζακέτας του και σταύρωσε τα χερια του γυρω απο το γυμνασμένο θώρακα .

"Δεν ..." ακούμπησε τον δείκτη του στα χειλη μου .

"Δεν εχει δεν ... Αν δεν τον καταγγείλεις θα τον σκοτώσω με τα ιδια μου τα χερια !" Μου ειπε άνετος και με ταρακούνησε απο τους ώμους . Έσκυψα το κεφάλι μου . Έκλεισα τα ματια μου και πήρα δυο μεγάλες βαθιές αναπνοές .

Θεέ μου τις ειχα τοσο αναγκη που ενιωθα να χανω τους σφυγμούς μου !

"Μην μου το κανεις αυτο !" Δάκρυσα . Μολις το αντιλήφθηκε έσπευσε να με κλείσει στην ζέστη αγκαλια του .

"Πρεπει μωρο μου ! Πρεπει !" Μου ειπε καθώς χάιδευε τα μαλλιά μου .

"Δεν θελω Χάρη !" Απάντησα ψυχρα . Σκούπισα τα δάκρυα μου και κατευθύνθηκα προς τον νεροχύτη για να γεμίσω το ποτηρι μου με δροσερό νερό . Εκείνος με ακολούθησε και πλησίασε απειλητικά κοντα μου . Τοσο ώσπου τα σώματα μας ηταν κολλημένα μεταξύ τους και το δικο μου περιφραγμένο μεταξύ του μαρμάρινου πάγκου και του Χάρη .

"Γιατι μωρο μου . Γιατι ;" ειπε γλυκά και έπαιξε με μια τούφα απο τα μαλλιά μου . Τον κοίταξα στα ματια και για μια στιγμή χάθηκα στο απέραντο γαλάζιο των ματιών του .

"Δεν θελω να θυμάμαι τιποτα απο αυτόν και ποσο μαλλον να μπω στην διαδικασία να τα πω ενώπιον του κοινού της αίθουσας ενός δικαστηρίου !" Ξεφυσηξα .

"Θα δώσεις ενα τελος ομως. Θα δικαιωθείς !" Επέμενε .

"Για ποια δικαιοσύνη μου μιλας Χάρη και σε ποια χώρα ζεις ;" τον ρώτησα σοβαρά ενω συγχρόνως άφησα ενα ειρωνικό γελακι .

"Μην εισαι απόλυτη Αριάδνη !"'με μάλωσε τρυφερα . Έσκυψε και φίλησε στοργικά τα χειλη μου . Μακαρι να έμενε κολλημένος για παντα πανω μου . Να μην έφευγε ποτε απο δίπλα μου . Ουτε λεπτό !

"Πρεπει να φυγω ! Θα περάσω το βράδυ !" Μου έκλεισε το ματι . Οχι ομως πονηρά !

"Ενταξει !" Αποκρίθηκα γλυκά και τον χαιρέτησα καθώς έφευγε....

{...}

Οπτική Χάρη

Τον κρατάει μεσα στα χερια της και δεν τον δίνει στην αστυνομία να πάρει αυτο που του άξιζει . Αυτη η σκέψη περιτριγυριζε συνεχως στο μυαλο μου . Αν δεν το κανει αυτη πρεπει να το κανω εγω ! Ηρθε η ωρα να αλλάξουμε ρόλους .

Αναλαμβάνω τον πρωταγωνιστικό !

Κατευθύνομαι προς μικρό γήπεδο ποδοσφαίρου της γειτονιάς . Εκει που ξερω πως θα τον βρω ! Εκει που συχνάζει παντα και ειναι σαν δεύτερο σπιτι . Εκει που θα φτύσει το γάλα της μάνας του ο πουστης !

Μολις πλησιάζω τον βλέπω να τρέχει μαζι με τον Άγγελο . Ανοίγω την σιδερένια σκουριασμένη πορτα ...

"Που χάθηκες εσυ ρε μαλακα τοσο καιρο ;" ρωτησε ο Άγγελος και πλησίασε προς το μέρος μου για να κανουμε την συνηθισμένη "αδελφική" αγκαλια . Ομως ειμαι τοσο απασχολημένος με τη φάτσα του ξεφτίλα που δεν δίνω σημασία στα λογια του φίλου μου .

"Τρέχει πίσω απο τον κωλο της Αριάδνης !" Σχολίασε γελώντας ο Στεφανος . Ο Άγγελος τον αγνόησε και πλησίασε περισσοτερο κοντα μου .

"Τι εχεις ρε ;" με σκουντηξε στην πλατη .

"Εγω δεν εχω τιποτα ! Αυτος ο μαλακας θα αποκτήσει σε λιγο !" Φωναξα . Εκείνος με κοίταξε σαν να κατάλαβε τι εννοούσα ενω ο Άγγελος προσπαθούσε ακομη να συνειδητοποιήσει την κατασταση .

"Τι έπαθες ρε ! Χαλάρωσε !" Μου ειπε ο Άγγελος .

"Θα σε σκοτώσω ρε μαλακα !" Φωναξα . Πήρα φορα και έπεσα τρέχοντας πανω στον Στέφανο . Και οι δυο βρεθήκαμε την ιδια στιγμή στο εδαφος . Οι μπουνιές μου χτυπούσαν ανελέητα το πρόσωπο του Στέφανου . Ο πουστης προσπάθησε να αντισταθεί . Η δίκη του ισχυρή μπουνιά βρέθηκε ξαφνικα στο πρόσωπο μου κάνοντας αίμα να τρέξει απο την μυτη μου . Αυτη η σκηνή ειχε προηγηθεί ξανα στο παρελθον . !

"Γιατι ρε γελοίε ! Γιατι ;" φωναξα . Ο Άγγελος μολις συνήλθε απο το στιγμιαίο σοκ βρέθηκε ανάμεσα μας για να μας χωρίσει .

"Εισαι μαλακας αγορι μου !" Μου φώναξε ο Στεφανος . Με προκαλεί !

"Τοσο άνδρας εισαι ρε ! Βιάζεις γυναίκες ;" του φωναξα . Τα ζυγωματικά του σφιχτηκαν . Ανοιξε το στομα του για να μιλησει ομως την ιδια στιγμή το έκλεισε . Ο Άγγελος ειχε μεινει με το στομα ανοιχτο . Κοιτουσε μια εμενα και μια τον Στέφανο .

"Τι λεει ο Χάρης ρε ; Τι εκανες ;" ρωτησε ο Άγγελος που φαινόταν να χάνει και αυτος την ψυχραιμία του .

"Το απόλαυσε οσο και εγω !" Πέταξε με θράσος και έγλυψε τα χειλη του , αφήνοντας ενα ειρωνικό γελακι να αιωρηθεί .

"Σκάσε ρε γελοίε ! Σκάσε !" Φώναξε και σήκωσα την μπουνιά μου ομως ο Άγγελος με τράβηξε μακρια του .

"Ώστε αυτο σου ειπε η γκομενιτσα σου ... Ετσι σε ξεγελάει ρε μαλακα . Πηδιεται μαζι μου και μετα με κατηγορεί οτι την βίασα για να καλύψει την κουτσουκελα της ! Δεν αντιλέγω , ειναι έξυπνη η τυπισσα ! " έφτυσε τα λογια του . Για μια στιγμή μου γεννήθηκε η αμφιβολία οτι όντως ολο αυτο ηταν ενα καλοστημένο παιχνιδάκι ομως την αμεσως επόμενη την έδιωξα εντελώς απο την σκέψη μου .

"Πονάει που δεν σε εχει αφήσει να την αγγίξεις ή που δεν εισαι ο πρώτος της ; " συνέχισε να με προκαλεί . "Εσυ έπαιξες βρώμικα 'κολλητε'" ειπε ειρωνικα . Απεγευγα την ματια του για να μην του επιτεθώ .

"Ήξερες οτι την κυνηγούσα την γκομενα ! Αλλωστε είχαμε βαλει στοίχημα σωστά;" σήκωσε το φρύδι του . "Άραγε να ξερει τι παιχνίδια εχεις παίξει πίσω απο την πλατη της . Οταν την προσεγγίζες για να την φέρεις κοντα μου ... το θυμασε αυτο ; " γέλασε . Δεν θα μου βγεις και απο πανω πούστη . Το ξερω οτι και εγω ειμαι μπλεγμένος στα σκατα αλλα δεν την πόνεσα με τον τροπο του εκανε αυτος ! Φοβαμαι ομως πως αν μάθει για το γαμημενο στοίχημα θα δώσει ενα οριστικό τελος σε ολα !

"Δεν μιλας ;" με ρωτησε γελώντας .
"Ισως τωρα που το σκέφτομαι πρεπει να κανω μια επίσκεψη στην Αριάδνη . Παω στοίχημα της εχω λείψει !" Ειπε σαρκαστικά και γέλασε .

"Άκουσε με ! " φωναξα και τον επιασα απο τον γιακά της μπλούζας του . "Ετσι και την ξανα αγγίξεις πούστη ... την γαμησες ! " Ολοκλήρωσα και τον πέταξα με δύναμη πίσω στο εδαφος . Γύρισα και άρχισα να περπατάω προς την έξοδο του γηπέδου . Ο Άγγελος έτρεξε να σηκώσει τον Στέφανο απο το γκαζόν .

Αυτο ηταν μονο η αρχη !

Επιστρέφω στο σπιτι . Στον καναπε κάθονται κουλουριασμενες η μανα μου και η αδερφή μου να βλέπουν μια ρομαντικη ταινία και να κλαίνε ασταματητα .

Γυναίκες !

Μολις άκουσαν τα βήματα μου γύρισαν το κεφάλι τους προς εμενα . Η κλασική μανα με έλεγξε εξονυχιστικά και φυσικά δεν της πέρασε απαρατήρητη η μωβ μελάνια που ειχε εξαπλωθεί απο την μυτη μου έως το πανω χείλος μου . Έκλεισε τα ματια της και έσφιξε το μαξιλάρι του κάναπε .

"Που εμπλέξει αυτη την φορα Χάρη ;" με ρωτησε με παράπονο στην φωνη της .

"Πουθενα ρε μανα ! "Αποκρίθηκα αν και ηξερα πως δεν υπήρχε περιπτωση να το αφήσει εκει και να με πιστέψει .

"Τι θα γίνει με εσενα παιδι μου ! Καθε μερα θα έρχεσαι και με μια διαφορετική μελάνια στο πρόσωπο σου ; Ετσι εχεις ονειρευτεί την ζωη σου . Σε λίγες εβδομάδες έρχονται οι εξετάσεις σου !" Ειπε. "Ανάθεμα και αν εχεις ανοίξει βιβλίο όλη τη χρονια !" Ύψωσε τον τόνο της φωνη της .

"Μην με πρήζεις εχω πολλα στο κεφάλι μου !" Αναφώνησα και περασα το χερι μου μεσα απο τα μαλλιά μου .

"Εγω να δεις ποσά εχω στο κεφάλι μου ! Και ολα αυτα αφορούν μονο εσενα ! Εχω ξεχάσει πως ειναι να ζεις με εσενα για γιο μου !" Φώναξε . Τα λογια της οσο χαλαρός και να έδειχνα με ειχαν πληγώσει για τα καλα . Η αδερφή μου κοιτουσε έκπληκτη την έκρηξη της μάνας μας . Πρωτη φορα την βλέπαμε ετσι .

"Μην αγχώνεσαι μανα ! Θα ζήσεις την ζωη σου γιατι εγω σου αδειάζω την γωνία! " Φωναξα και έτρεξα στο δωματιο μου να μαζέψω τα πράγματα μου . Καιρός ειναι να επισκεφθω την γιαγιά μου που εχω να της μιλήσω για περισσοτερο απο δέκα χρονια . Ειναι η μητέρα του πατερα μου και μετα τον θάνατο του είχαμε αποστασιοποιηθεί .

"Ελα εδω Χάρη !" Φώναξε ομως την αγνόησα . Άνοιξα την ντουλάπα μου και εβγαλα άτσαλα τα ρούχα απο μεσα και τα πέταξα ολα μαζι μεσα στην βαλίτσα. Πήρα ολα όσα θα χρειαζόμουν για τις επόμενες μερες .

"Χάρη ..." ακούστηκε η ψιθυριστή φωνη της αδερφής μου .

"Τι ειναι μικρη ;" την ρώτησα και γονάτισα μπροστα της .

"Μην φύγεις Χάρη ! Μην με αφήσεις μονη μου !" Ειπε και στο τελος λύγισε . Την έκλεισα στην αγκαλια μου . Αυτη η μικρη ειναι το καλύτερο δώρο που θα μπορούσε να μου προσφέρει ποτε κάποιος . Ειναι η πηγή της δύναμης μου και χωρις αυτην δεν ξερω αν θα ειχα καταφέρει να επιβιώσω,  ιδιαίτερα μετα τον θάνατο του πατερα μου .

"Δεν θα παω μακρια μικρη ! " της ειπα και την κοίταξα στα ματια της .

"Εμενα και παλι θα μου λείπεις !" Αποκρίθηκε και με φίλησε στο μάγουλο . Πήρα την βαλίτσα μου στο χερι και κατεβήκαμε μαζι τα σκαλια . Η μανα μου στεκοταν στην μεση του Χόλ .

"Και που νομίζεις οτι θα πας ;" με ρωτησε ...

"Γεια σου μανα !" Απάντησα ψυχρα και έκλεισα την πορτα πίσω μου .

Το ξερω ... το ξερω ... Δεν ειχα καθολου έμπνευση σημερα και νομιζω πως το συγκεκριμένο κεφάλαιο ειναι οτι πιο βαρετό εχω γράψει . Ζήτω συγγνώμη .
Προειδοποίηση :πρόσδεθειτε διότι οι εξελίξεις δεν νομιζω πως θα αρεσουν σε κανεναν !