๐ ๐๐๐ ๐๐ [ wala na akong gana magsulat ]
โ Paano kung ma-fall out of love ako sa mga salita? Nakakatakot dumating ang araw na ayaw ko na pala magsulat para sa sarili at mawalan na ako ng gana. โ
โจ
๐๐ก๐ข๐ฌ ๐ข๐ฌ ๐ญ๐ก๐ ๐๐ญ๐ก ๐ฉ๐จ๐ฌ๐ญ ๐ฌ๐ #12WriterFearsNaDapatTibagin ๐ฌ๐๐ซ๐ข๐๐ฌ.
Ahhh, the fear of change. Pwera sa tanong na ๐๐ง๐ ๐ฎ๐ค๐ช ๐๐ข๐ค๐ฉ๐๐ค๐ฃ๐๐ก๐ก๐ฎ ๐๐ฃ๐ ๐ข๐๐ฃ๐ฉ๐๐ก๐ก๐ฎ ๐จ๐ฉ๐๐๐ก๐ ๐๐ฉ๐ข?
Ang unang thought ko: ๐ฐ๐ถ๐ค๐ฉ.
Ang sunod kong naisip: ๐ธ๐ฉ๐บ?
As in, you need to know and understand your ๐ฌ๐๐ฎ sa layf to get through this pain.
Kung character ito ng isang fictional story, papasok dito ang tanong na "what is your character's motivation?" aka why are you doing this? Why are you moving? Why are you choosing writing instead of other things?
๐๐ฎ๐น๐ฎ๐๐ฎ ๐ฎ๐ป๐ด ๐ฝ๐๐ฒ๐ฑ๐ฒ๐ป๐ด ๐บ๐ฎ๐ด๐ถ๐ป๐ด ๐ฑ๐ฎ๐ต๐ถ๐น๐ฎ๐ป ๐ป๐ด ๐ฝ๐ฎ๐ด๐ธ๐ฎ๐๐ฎ๐น๐ฎ ๐ป๐ด ๐ฝ๐ฎ๐ด๐๐๐๐๐น๐ฎ๐ ๐ฎ๐ ๐๐ต๐ฒ ๐๐ผ๐ฝ ๐ผ๐ณ ๐บ๐ ๐บ๐ถ๐ป๐ฑ:
โจ ๐๐ถ๐ป๐ฑ๐ถ ๐๐บ๐ฎ๐ฎ๐๐ผ๐ป ๐๐ฎ ๐๐๐ ๐๐ฉ ๐บ๐ผ ๐ฎ๐ป๐ด ๐๐ถ๐ป๐๐๐๐น๐ฎ๐ ๐บ๐ผ ๐ป๐ด๐ฎ๐๐ผ๐ป โ meaning, hindi ito nakakatulong sa marahil ay ultimate goal mo in writing. Example ay may story ka na about teenagers who are into pre-marital sex. Tinigil mo na ito at nawalan ka ng gana kasi hindi ito ang kwentong ikasisiya ng writer self mo. Ang bakit mo ay isulong ang sexual education but not like this, so mawawalan ka ng gana rito.
โจ ๐ก๐ฎ๐ด๐ฏ๐ฎ๐ด๐ผ ๐ป๐ฎ ๐ฎ๐ป๐ด ๐๐๐๐๐ก๐๐ฃ ๐บ๐ผ ๐๐ฎ ๐ฏ๐๐ต๐ฎ๐ โ meaning, ibang tao ka na kumpara sa dating ikaw na into writing. People are prone to changes, marami lang ang takot dito. Ngunit kung niyayakap lang natin ang change sa pagkatao natin, I am so sure na mas dadami ang masaya sa layf.
Paano ko nasabi ang mga ito? Credible source ba ako sa ganito?!
๐๐๐๐จ ๐๐จ ๐๐๐๐๐ช๐จ๐ ๐ ๐๐ญ๐ฅ๐๐ง๐๐๐ฃ๐๐๐ ๐ฉ๐๐ ๐ก๐ค๐จ๐จ ๐ค๐ ๐ข๐ฎ ๐ฅ๐๐จ๐จ๐๐ค๐ฃ ๐๐ฃ ๐ฌ๐ง๐๐ฉ๐๐ฃ๐.
Huhu.
I experienced it the hard way dahil walang nakapagsabi sa akin ng mga sinulat kong ito. So now, I am writing this from my experience to let you know . . .
๐ฌ๐ผ๐ ๐ฎ๐ฟ๐ฒ ๐ป๐ผ๐ ๐ฎ๐น๐ผ๐ป๐ฒ, ๐ฎ๐ป๐ฑ ๐๐ผ๐ ๐๐ถ๐น๐น ๐ด๐ฒ๐ ๐๐ต๐ฟ๐ผ๐๐ด๐ต ๐๐ต๐ถ๐.
๐๐ฉ๐ฆ๐ฎ.
At first, ๐๐ต๐ฒ ๐ฒ๐ ๐ฝ๐ฒ๐ฟ๐ถ๐ฒ๐ป๐ฐ๐ฒ ๐ผ๐ณ ๐น๐ผ๐๐ถ๐ป๐ด ๐ฝ๐ฎ๐๐๐ถ๐ผ๐ป ๐ถ๐ป ๐๐ฟ๐ถ๐๐ถ๐ป๐ด ๐๐ฎ๐ ๐๐๐ฝ๐ฒ๐ฟ ๐ณ๐ฟ๐๐๐๐ฟ๐ฎ๐๐ถ๐ป๐ด. Hinahanap-hanap ko ang writing pero hindi ko talaga kaya dahil hindi ako emotionally at mentally stable noon. Na-feel ko rin ang stress dahil naging ๐ณ๐ฆ๐ด๐ฑ๐ฐ๐ฏ๐ด๐ช๐ฃ๐ช๐ญ๐ช๐ต๐บ sa akin ang pagsusulat due to my readers waiting for updates.
Akala ko nga wala na talaga, papunta na ako sa pagtanggap na baka hindi talaga ako writer dahil panay ang sabi ko noon ng, "Passion ko ang pagsusulat."
Well, totoo naman.
But that was my misbelief then.
Huh? Misbelief? "๐ฃ๐ฎ๐๐๐ถ๐ผ๐ป ๐ธ๐ผ ๐ฎ๐ป๐ด ๐ฝ๐ฎ๐ด๐๐๐๐๐น๐ฎ๐" ๐ถ๐ ๐ฎ ๐บ๐ถ๐๐ฏ๐ฒ๐น๐ถ๐ฒ๐ณ?! Anong pinagsasabi mong misbelief, Rayne?
"๐๐ณ๐ช๐ต๐ฆ๐ณ ๐ข๐ฌ๐ฐ, ๐ธ๐ณ๐ช๐ต๐ช๐ฏ๐จ ๐ช๐ด ๐ฎ๐บ ๐ฑ๐ข๐ด๐ด๐ช๐ฐ๐ฏ. ๐๐ข๐ฌ๐ช๐ต '๐ฅ๐ช ๐ข๐ฌ๐ฐ ๐ฏ๐ข๐จ๐ด๐ถ๐ด๐ถ๐ญ๐ข๐ต?"
Kapit na kapit ako sa linya sa taas kaya noong napilitan akong tumigil dahil sa school โ nakakabaliw po.
Noong umpisa kasi, I was so unaware na isiniksik ko na pala ang sarili ko sa box of being a writer since nung nakapag-publish ako ng libro (2014). Ito kasi 'yong bakit ko noon. Ito 'yong nag-trigger sa akin para masabi kong gusto ko ang writer experience. Ito 'yong sacrifice na paulit-ulit kong gagawin.
Writing is my passion kaya ako nagsusulat. Kaya dito lang ako. Tapos di ko kaya magsulat kahit anong pilit ko??
It fucking destroyed me, beshy. xD
Ilang months kong na-experience ang slight depression. Nagkaroon ako ng self-destruction phase to the point of wanting to delete my Wattpad and all social media accounts kasi hindi na ako nagsusulat. Years din bago ako nakapag-move on talaga.
At sa pag-move on, may first stage. Ano 'yon?
โจ ๐ผ๐ฌ๐๐ง๐๐ฃ๐๐จ๐จ โจ
Nangyari ito sa gitna ng aking dark days (xD). Dahil ako 'yong tipo ng taong maligalig at hindi mapakali nang walang ginagawa, gumawa ako ng kung ano-ano.
Sa paggawa ng kung ano-ano, unti-unti, nagkakaroon ako ng . . . enlightenment?
๐๐ฎ๐ธ๐ถ๐ ๐ฎ๐ธ๐ผ ๐ป๐ฎ๐๐๐๐๐๐ฎ ๐๐ฎ ๐ด๐ถ๐ป๐ฎ๐ด๐ฎ๐๐ฎ ๐ธ๐ผ ๐ธ๐ฎ๐ต๐ถ๐ ๐ต๐ถ๐ป๐ฑ๐ถ ๐ฎ๐ธ๐ผ ๐ป๐ฎ๐ด๐๐๐๐๐น๐ฎ๐????
Naging parte ako ng behind the scenes ng publishing at ang one step at a time na nangyari sa akin ay ang mga ss:
โจ Enjoyment ko when I create book covers and marketing stories
โจ Fulfillment ko sa pag-edit ng manuscripts ng iba at sa pagpapaganda ng mga kuwento
โจ Excitement ko makipag-collab sa iba to create stories
โจ Satisfaction ko sa pag-mentor ng mga creatives
Ang common denominator nila? ๐ง๐ต๐ฒ๐ ๐ฎ๐น๐น ๐ต๐ฎ๐๐ฒ ๐๐๐ผ๐ฟ๐ถ๐ฒ๐ ๐๐ผ ๐๐ฒ๐น๐น.
๐ง๐ต๐ฎ๐'๐ ๐๐ต๐ฎ๐ ๐ต๐ถ๐ ๐บ๐ฒ.
๐๐ฏ๐ฅ ๐ง๐ณ๐ฆ๐ฆ๐ฅ ๐ฎ๐ฆ.
I am ๐ป๐ผ๐ just a writer. Hindi ko passion ang writing kasi medium ko lang ito sa totoong passion ko. And that passion?
โจ ๐ฆ ๐ง ๐ข ๐ฅ ๐ฌ ๐ง ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ก ๐ โจ
I only realized this nung tinanggap ko na at sinabi ko ang totoo sa sarili ko: "Ayoko munang magsulat. Gagawa muna ako ng iba at ie-enjoy ko 'yon."
๐ช๐ต๐ฒ๐ป ๐ ๐๐๐ฒ๐ฝ๐ฝ๐ฒ๐ฑ ๐ผ๐๐ ๐ผ๐ณ ๐บ๐ ๐ฐ๐ผ๐บ๐ณ๐ผ๐ฟ๐ ๐๐ผ๐ป๐ฒ, ๐ ๐ข๐๐ฉ ๐ข๐ฎ ๐จ๐ฉ๐ง๐ค๐ฃ๐๐๐ง ๐๐ฃ๐ ๐จ๐ฉ๐ค๐ง๐ฎ๐ฉ๐๐ก๐ก๐๐ง ๐จ๐๐ก๐.
Nawala ang guilt sa puso ko na bitiwan ang writing at mag-explore ng iba't ibang bagay.
Can you believe na Mobile Legends ang dahilan kung bakit sobrang na-inspire ako ulit at nagkaroon ng ideas sa fictional stories? Ang random, 'di ba?!
Naadik kasi ako kina Alice at Granger, at nung nabasa ko ang mga lore nila, something sparked inside my head at biglang hindi na ako mapakali at kailangan ko na i-note 'yong mga naiisip kong scenes.
Sa katunayan, dahil sa pagkawala ko sa pagsusulat, at naglaro lang nang naglaro, nakapag-brainstorm ako ng tatlong books na fanfiction ng ML.
WUHT. 3 BOOKS???? Dahil tumigil ako ako writing at naglaro ng ML??
This is because storytellers can see other art as inspiration. Ang kailangan lang ay mag-explore sa buhay which is hindi ko nagawa noon kasi sobrang nag-focus ako sa novel fiction writing lang.
And tbh, hindi ko ipagpapalit ang experience ko na para bang na-fall out of love ako sa pagsusulat ng fiction stories dahil without it, I won't be myself now.
I won't be as happy and wiser as I am right now.
But then, kung along the way, nawala na talaga tayo sa writing, at sa tingin natin ay mas masaya na tayo kahit malayo tayo sa storytelling, then so be it.
Huwag tayong kumapit sa isang bagay to the point of destroying ourselves.
Ang pinakaimportante naman ay naging masaya tayo sa journey natin ngayon papunta sa kung saan natin gustong makapunta sa susunod na level.
One step at a time, focus on the now.
Change ang pinaka-constant sa mundo. Kung pinipilit nating isiksik ang sarili sa box na nakasanayan kahit nagbabago na pala tayo, uubusin lang natin ang sarili nating kaluluwa.
๐๐บ๐ฏ๐ฟ๐ฎ๐ฐ๐ถ๐ป๐ด ๐ฐ๐ต๐ฎ๐ป๐ด๐ฒ? ๐๐๐๐จ ๐ฌ๐๐ก๐ก ๐๐ ๐ฉ๐๐ ๐ค๐ฃ๐ ๐ฉ๐ค ๐๐ง๐๐ ๐ช๐จ.
So let yourself flow and don't forget why you started the journey.
๐๐ฎ๐๐ฒ ๐ณ๐๐ป in life, writing man o iba pa.
โจ
Ready ka na bang magsulat? Hindi pa? Check my profileย pilosopotasyaย and look for Twelve Makabuluhan-kuno Writing Tips. Baka makatulong ~
Sisihin po si d_lavigneย kung bakit humaba nang ganito ang post haha chz tenks sa edits!!
Bแบกn ฤang ฤแปc truyแปn trรชn: AzTruyen.Top