Ροζα

Ανοιξα με αργες κινησεις την ντουλαπα του δωματιου μου. Κοιταξα ολα τα ρουχα μου και κατεληξα τελικα στο μαυρο ρουχο. Ηταν ενα μαυρο φορεμα.Σημερα θα γινει η κηδεια της καλητερης μου φιλης.Πηρα το φορεμα και το κρατησα κοντα μου. Απο το πρωι εκλαιγα γιατι δεν ηθελα να ερθει αυτη η μερα.
"Αγαπη μου , μηπως ειναι καλητερα να μην πας" ειπε η μαμα μου που με κοιτουσε απο την πορτα του δωματιου μου.
"Οχι μαμα, ειμαι ενταξει" της ειπα.
Επρεπε να παω. Επρεπε να ειμαι στο πλευρο της οικογενεια της εκεινη την στιγμη.
Η μαμα μου εφυγε και εγω κοιταζα το μαυρο φορεμα απο τον καθρεφτη. Δεν μου πηγαινει καθολου αυτο το χρωμα. Ειναι τοσο σκοτεινο και χωρις σημαδια ζωης.
Αφησα το φορεμα στο κρεβατι και ξαπλωσα διπλα του.
Κοιταξα το ταβανι και οι αναμνησεις ηρθαν αμεσως στο νου μου.
Παρελθο
"Ροζα πολλα ρουχα εχεις" ειπε η Σαρα και κοιταξε καλα..καλα την ντουλαπα μου. Καποια στιγμη εσκυψε και αρπαξε ενα μαυρο φορεμα.
"Αυτο σου ειχε πεσει κατω" ειπε η Σαρα και μου το εδειξε.
Εγω ημουν ξαπλωμενη στο κρεβατι και την κοιταξα.
"Δεν μου αρεσει αυτο το φορεμα. Δεν το φοραω αρα δεν με ενδιαφερει η υπαρξη του". της ειπα. Μου το εχει αγορασει η μαμα μου αλλα δεν μου αρεσει. Ο μονος λογος που το κραταω ειναι για καμια κηδεια.
"Εγω πιστευω οτι σηντομα θα το φορεσεις και θα εχει μεγαλο ενδιαφερον η υπαρξη του." Μου ειπε.
Με γρηγορες κινησεις αφησε το φορεμα στο ντουλαπι και γυρισε να με κοιταξει.
"Ωρα να σε βαψω, μην ξεχνας οτι θα βγεις σημερα" μου ειπε.
Με πλησιασε και αρχισε να κανει τα θαυματα της.
"Αυτο με το φορεμα,τι εννουσες;" την ρωτησα.
"Μην με ακους, βλακειες λεω. Μου αρεσει να πεταω τετοιες βλακειες"
μου ειπε και χαμογελασε.
Απο τις σκεψεις μου με ξυπνησε ο ηχος του κινητου μου.
Ηταν η μητερα της Σαρας.
Ηθελε να παω απο το σπιτι της.
Εχω να πατησω σε εκεινο το σπιτι πολυ καιρο.
Το μηνυμα το κοιταγα για μερικα λεπτα.
Δεν ηξερα πια τι μπορουσα να αντεξω. Πρωτη φορα θα παω στο σπιτι της Σαρας και δεν θα την δω εκει .
Απαντησα ενα απλο ΟΚ στο μηνυμα και πηρα το φορεμα για να ετοιμαστω.
Τα μαλλια μου τα αφησα να πεσουν κατω.
Δεν βαφτηκα καθολου στο προσωπο . Εριξα μονο λιγο νερο και βουρτσισα τα δοντια μου.
Μετα ξεκινησα να ντυνομαι.
Εβαλα το μαυρο φορεμα και εβγαλα οτι βραχιολα και κοσμηματα ειχα απο πανω μου.
Καθως εβγαζα κατι χρυσα βραχιολα ο νους μου ετρεξε στις ερευνες της αστυνομιας.
Καποιος της πηρε τα χρυσα κοσμηματα που ειχε πανω της και την σκοτωσε. Μαλλον η υποθεση ειναι ληστεια
Το τελευταιο βραχιολι με δυσκολια το εβγαλα και το αφησα στο γραφειο μου.
Μου το ειχε κανει δωρο στα τελευταια μου γενεθλια η Σαρα.
Πια ημουν ετοιμη να φυγω.
Εβαλα τα παπουτσια που ειχα διπλα απο την πορτα και βγηκα απο το δωματιο.
Το μονο πραγμα που κραταγα πανω μου ηταν το κινητο μου.
"Μαμα θα φυγω" της ειπα δυνατα για να το ακουσει σε οποιο δωματιο και αν ειναι.
Μαλλον θα κοιμιζε τις διδυμες.
Πολυ ησυχια υπηρχε στο σπιτι.
Βγηκα εξω και εκλεισα την πορτα πισω μου.
Το σπιτι της Σαρας δεν ηταν πολυ μακρια και ετσι μπορουσα να παω με τα ποδια.
Ξεκινησα να περπαταω αργα.
Στον δρομο πολλα ατομα γυριζαν να με κοιταξουν.
Η κολλητη της νεκρης ηταν πια το δευτερο μου ονομα.
Εφτασα στο σπιτι της Σαρας.
Η οικογενεια της ειναι πολυ πλουσια και ετσι εχουν εναν φυλακα να προσεχει το τεραστιο σπιτι .
"Ονομα" ρωτησε ο φυλακας.
"Ροζα Βαντερ" ειπα και ο φυλακας μου εκανε νοημα να περασω.
Υπηρχε ενας τεραστιος κηπος που επρεπε να περασω για να φτασω στο σπιτι.
Ο κηπουρος ειχε κανει τελεια δουλεια και το αποτελεσμα ηταν μαγικο. Στην Σαρα αρεσε παρα πολυ αυτο.
Εφτασα στην εξωπορτα του σπιτιου και χτυπησα την πορτα.
Μετα απο ενα δευτερολεπτο η υπηρετρια μου ανοιξε.
Ο κηπουρος με κοιτουσε επιμονα απο το σπιτακι του και στο τελος μπηκε μεσα.
Μπηκα μεσα στο σπιτι και ειδα την κυρια Ροσε να κατεβαινει τις σκαλες.
"Ροζα μου" ειπε και ηρθε κοντα μου να με αγκαλιασει.
Τα ματια της ηταν κοκκινα και το σωμα της φαινοταν αδυναμο.
"Χαιρομαι πολυ που ηρθες" μου ειπε.
"Δεν κανει τιποτα. Ηθελα πολυ να βρισκομαι εδω. Παρολο που με ποναει πολυ ολο αυτο" της ειπα.
"Σε ευχαριστω, σου εστειλα μηνυμα γιατι θελω την βοηθεια σου" μου ειπε.
"Πως μπορω να σας βοηθησω;"την ρωτησα.
"Μετα την κηδεια ο κοσμος θα ερθει απο εδω για να πιει καφε . Θελω να εισαι εδω και να με βοηθησεις με οτι χρειαζονται αυτοι." Μου ειπε.
"Μαλιστα"της ειπα εγω.
"Σε ευχαριστω παρα πολυ" μου ειπε..
Στην σκαλα εμφανιστηκε ο αδερφος της Σαρας . Αμεσως με κοιταξε και αρχισε να κατεβαινει.
"Γεια σου Ροζα" μου ειπε αυτος και με αγκαλιασε.
"Γεια σου Τονι" του ειπα εγω.
Ο Τονι ειναι ο μεγαλος αδερφος της Σαρας. Ηταν νομιζω ο πρωτος που εμαθε για την δολοφονια της αδερφης του.
Δεν μπορουσα να τον ψυχολογησω αυτο το ατομο. Δεν ξερω τι μπορει να νιωθει αυτη την στιγμη.
"Η Ροζα θα με βοηθησει με αυτο που σου ελεγα πριν" ειπε η κυρια Ροσε.
"Ωραια, ευχαριστω που πηρες την θεση μου. Εγω δεν θα μπορω να το κανω" ειπε ο Τονι.
"Παμε στο σαλονι" ειπε η κυρια Ροσε και εγω με τον Τονι την ακολουθησαμε.
Η κυρια Ροσε οσο ειμασταν στο σαλονι δεχοταν συνεχεια τηλεφωνηματα ενω ο Τονι απαντουσε νευριασμενος σε κατι μηνυματα.
Εγω καθομουν ησυχη και παρατηρουσα το μερος.
Τοσες πολλες αναμνησεις με ενα ατομο και τωρα αυτο το ατομο δεν ειναι στην ζωη.
Δεν ξερω πως να το ξεπερασω αυτο. Ειναι πολυ περιεργο να ειχες ενα ατομο στην ζωη σου και τωρα να μην το ξαναδεις ποτε. Δεν θα ξανακουσεις την φωνη του.
"Ροζα τι σκεφτεσε;" με ρωτησε η μητερα της Σαρας.
Ο Τονι σταματησε να στελνει και με κοιταξε.
Μαλλον η απαντηση μου τους ενδιεφερε.
"Σκεφτομαι διαφορα πραγματα απο αυτο το δωματιο.
Ειδικα τις βραδιες κινηματογραφου που καναμε με την Σαρα."
Βλεπαμε ταινιες . Διαλεγαμε τις καλητερες και μετα τις σχολιαζαμε.
"Θελω να σου δωσω κατι" ειπε η μαμα της Σαρας.
"Τι;" ρωτησα εγω. Αμα ειναι λεφτα ή τιποτα αξιας δεν το θελω. Απο την καρδια μου εκανα..οτι εκανα.
" Υπαρχει μια κουτα της Σαρας και θα ηθελα να στην δωσω. Εχει διφορα πραγματα μεσα και μαλλον θα ειναι απο τα διαφορα πραγματα που κανατε μαζι."μου ειπε.
"Ποια κουτα λες;" λεει ο αδερφος της.
"Μια που βρηκα κατω απο το κρεβατι της." Ειπε η κυρια Ροσε και με κοιταξε.
Εγω δεκτηκα να την παρω. Λογικα ειναι το κουτι με τα παιχνιδια και τις κατασκευες που καναμε μαζι. Θα τα ηθελα πισω. Για να θυμαμε τα καλα..
"Δεν την εχω ανοιξει ειναι η αληθεια αλλα ξερω σιγουρα οτι ειναι για σενα και για εκεινη.
"Ενταξει, την θελω "της ειπα.
Ο αδερφος της συνεχιζε να μιλαει στο κινητο με μηνυματα ενω η μητερα της πηγε πανω να μου την φερει.
Το σπιτι ηταν τοσο αδειο. Φασαριες και φωνες δεν υπηρχαν πια.
Στο τραπεζι υπηρχε μια φωτογραφια της Σαρας.
"Πολυ ομορφη φωτογραφια" ειπα.
Ο αδερφος της Σαρας με κοιταξε και μετα κοιταξε την φωτογραφια.
"Εγω την διαλεξα" ειπε και αυτη ηταν η τελευταια του κουβεντα πριν φυγει.
Η μητερα της Σαρας ηρθε με την κουτα στα χερια. Οπως ειπε ηταν κλειστη και το περιεχομενο δεν το ειχε δει κανεις.
"Αυτη ειναι" ειπε και μου την εδωσε.
Εγω την κρατησα και χαμογελασα.
"Ευχαριστω πολυ, αμα βρω κατι που δεν ειναι για μενα θα σας το φερω ." Της ειπα.
"Λοιπον , μαλλον ηρθε η ωρα.
Ο Τονι θα παει να φερει το αμαξι.
Ασε εδω την κουτα και παμε.
Οι ωρες μετα απο αυτη την προταση περασαν γρηγορα. Καθε ωρα ειχε τον δικο της ρολο και κομματι. Τα συναισθηματα αλλαζανε συνεχεια. Τα ματια μου δακρυσαν πολλες φορες και εκλαψαν παρα πανω..
Ειπα το μεγαλο αντιο που ηθελα να πω. Ειπα φωναχτα τα πραγματα που ηθελα να πω. Εβγαλα λογο και εδειξα στο καθε ατομο εκει μεσα γιατι θεωρουσα αυτη την κοπελα κολλητη μου.
Τα περισσοτερα ατομα απο αυτα ηρθαν και για καφε..
Η κυρια Ροσε μιλαγε με διαφορα ατομα ενω εγω εβαζα καφε και βοηθουσα οποιο ατομο ηθελε βοηθεια.
"Λιγο καφε θα ηθελα και εγω" ειπε ενα ατομο που μακαρι να μην ηταν εδω.
Ο Τζον . Το πρωην αγορι μου. Αυτο που η Σαρα μου ανοιξε τα ματια.
"Τζον τι θελεις εδω;" τον ρωτησα.
"Ηθελα να πω τα συλλυπητιηρια μου στην οικογενεια" μου ειπε και τοτε εγω παγωσα.
Δεν μπορουσα να το πιστεψω οτι αυτο το ατομο ειναι εδω.
Δεν μιλησα. Αφησα τον καφε στο τραπεζι και εφυγα.
Εψαχνα καποιον απο την οικογενεια για να του πω οτι πρεπει να φυγω.
Ολοκληρωσα την δουλεια μου.
Η κυρια Ροσε δεν ηταν πια στο τραπεζι που την ειχα δει. Ετσι σκεφτηκα να ενημερωσω τον Τονι .
Σιγουρα θα ειναι στο δωματιο του.
Παντα οταν ερχομουν εδω η Σαρα αυτο μου ελεγε. Κλεινετε με τις ωρες στο δωματιο του.
Αυτη ομως την φορα δεν ηταν μονος του.
Ανοιξα την πορτα και τον ειδα στο κρεβατι με την Ντιανα.
Επαθα το σοκ της ζωης μου.
Η Ντιανα ειναι η αντιπαλος της Σαρας.
Εκλεισα την πορτα.
Δεν μπορουσα να πιστεψω αυτο που ειδα.
Ετρεξα γρηγορα κατω.
Πηρα την κουτα και εφυγα γρηγορα..
Ελπιζω η κυρια Ροσε να μην νιωσει ασχημα που εφυγα ή να νευριασει.
Η κουτα ηταν πολυ βαρια και στον δρομο μου εβγαλε την πιστη.
Μολις εφτασα σπιτι η μαμα μου ανοιξε και μπηκα μεσα.
Της ειπα για την κουτα και μετα πηγα στο δωματιο μου.
Την αφησα στο κρεβατι.
Το μυαλο μου ηταν πολυ μπερδεμενο και δεν μπορουσα να επεξεργαστω ολα αυτα που εγιναν.
Εβγαλα το μαυρο φορεμα απο πανω μου και ετρεξα στο μπανιο.
Εικονες απο την σημερινη μερα ηρθαν στο μυαλο μου.
Ο πρωην μου... το σκηνικο με τον Τονι..το σπιτι και οι αναμνησεις με την Σαρα.
Δεν μπορουσα να σκεφτω τιποτα ομως περισσοτερο..
Οι ωρες περασαν πολυ γρηγορα και σιγα..σιγα νυχτωνε.
Οταν βγηκα απο το μπανιο και κοιταξα το κινητο μου, το ρολοι ελεγε 20:00
Εβαλα γρηγορα..γρηγορα τις πιτζαμες μου και επεσα στο κρεβατι.
Οταν τεντωσα τα χερια μου, το ενα χτυπησε την κουτα.
Τοτε θυμηθηκα την υπαρξη της. Η περιεργια μου για την κουτα μεγαλωσε και ηθελα να μαθω το περιεχομενο της.
Πηρα ενα μαχαιρι απο την κουζινα και με γρηγορους ρυθμους το ανοιξα.
Αυτο που περιμενα να εχει η κουτα μεσα δεν το ειχε.
Ηταν πραγματα της Σαρας αλλα οχι αυτα που ηθελα.
Τα κοιταξα και τα επεξεργαστηκα για λιγο αλλα τιποτα δεν ηταν γνωστο.
Το μεγαλητερο σοκ το επαθα με το ημερολογιο.
Ειχε το κουτι μεσα ενα τετραδιο που εγραφε με πρασινα και ροζ γραμματα Το ημερολογιο μου
Επαθα σοκ, η Σαρα εγραφε ημερολογιο.
Κοιταξα τις σελιδες και σταματησα στην τελευταια.
Ενα μηνα πριν..
Αγαπημενο μου ημερολογιο, το πρωι ηρθε πολυ δυσκολα. Το βραδυ ξυπναγα συνεχεια και το περιμενα. Η νυχτα ηθελα να γινει ημερα. Την φοβομουν την νυχτα.
Καθε βραδυ ενιωθα οτι δεν θα δω το πρωι. Δεν θα εβλεπα αλλη μια μερα να ξημερωνει και ο ηλιος να φωτιζει την γη.
Αυτες οι προτασεις ειναι πολυ περιεργες. Δεν μπορω να πιστεψω οτι η Σαρα εγραφε ολα αυτα. Παντα ηταν χαρουμενη και γεματη ζωη.
Ηθελα να διαβασω κι αλλο. Επρεπε.
Ενα βραδυ ενιωσα οτι δεν ημουν μονη. Ηταν και αλλος στο δωματιο.
Αλλα οταν ανοιξα τα φωτα ημουν μονη μου.
Αυτο το ατομο φοβαται το φως. Τρεμει την αληθεια..
Ξαναδιαβασα αυτη την προταση
Αυτο το ατομο φοβαται το φως. Τρεμει την αληθεια.
Για ποιο πραγμα μιλαει.
Ηθελα να διαβασω κι 'αλλο .Επρεπε να καταλαβω.
Σηκωθηκα απο το κρεβατι μου και κοιταξα τα πραγματα μου. Καποιος ηταν παλι εδω χθες βραδυ..
Ολα τα πραγματα μου ηταν ανω-κατω.
Επρεπε να σκεφτω κατι να κανω. Μπορει ολο αυτο να ειναι στην φαντασια μου.
Τι εκανε ομως;.
"Γιατι δεν λεει τι εκανε..."
Γραφει μετα την μερα της.
Ειχα τρομαξει.
Γυρνουσα σελιδα..σελιδα μεχρι που..
Στο κεντρο μια σελιδας υπηρχε μια προταση.
10 ατομα που με θελουν νεκρη.

************************************

ΡΟΖΑ

ΤΟΝΙ

ΜΗΤΕΡΑ ΣΑΡΑΣ

ΜΗΤΕΡΑ ΡΟΖΑΣ

ΤΖΟΝ