#62
Μπηκα σπιτι και εκλεισα με δυναμη την πορτα. Επεσα στον καναπε και αφησα τα δακρυα μου να κυλησουν για μια ακομη φορα. Όλα αυτά που ειχαν συμβει μου ειχαν ερθει πολύ απότομα.
Ο θανατος της Στεφ και επειτα το μωρο. Εκλεισα τα ματια μου και προσπαθησα να κοιμηθώ για λιγο γιατι η αυπνια ηταν εμφανης στο προσωπο μου. Ματαιος κοπος. Δε μπορουσα με τιποτα να κοιμηθώ.
Σηκωθηκα βιαστηκα και εφυγα απο το σπιτι. Η ωρα ηταν 11 το βραδυ. Δεν ειχε και πολύ κοσμο εξω. Αγορασα τσιγαρα και πηγα στην ταρατσα μας.
Ακουμπησα το κεφαλι μου σε έναν τοιχο και εμεινα εκει να κοιταω την πολη να απλωνεται στα ποδια μου. Τα δυο τσιγαρα εγιναν τρια και τα τρια εγιναν 20. Ειχα καπνισει ολο το πακετο.
Κοιταξα την ωρα στο κινητο μου και ειδα ότι ημουν πανω από 3 ωρες εδώ περα. Σηκωθηκα και κατεβηκα την πολυκατοικια. Ειχα παρει τις αποφασεις μου. Θα πηγαινα να σπουδασω. Ο Νικος ειχε δικιο για οσα μου ειπε. Εξαλλου επρεπε κατι να κανω με τη ζωη μου.
Εφτασα σπιτι και ξεντυθηκα βιαστηκα. Μπηκα στο μπανιο και ανοιξα τη βρυση. Αρχισε να τρεχει καυτο νερο και συντομα το μπανιο γεμισε υδρατμούς. Αθελα μου ηρθαν στο μυαλο σκηνες με μενα και τη Στεφ στο μπανιο.
Flashback
Με κολλησε στον τοιχο της ντουζιέρας. Οι υδρατμοι ειχαν γεμισει το δωματιο δημιουργοντας μια υπεροχη ατμοσφαιρα. Πλησιασε το προσωπο της στο δικο μου και ενιωσε τα χειλια μας σε ένα αγριο φιλι.
Το χερι της εκανε βολτες στο στηθος και στους κοιλιακους μου. Εσκυψε στον λαιμο μου και και αρχισε να μου αφηνει υγρα φιλια εκει. Αθελα μου βγηκε ενας αναστεναγμος.
Εκεινη χαμογελασε πονηρα και το χερι της πλησιασε το μοριο μου. Αρχισε να κουναει αργα το χερι της και οι αναστεναγμοι πλεον ηταν ανεξέλεγκτοι.
Αρης: Στεφ
Στεφ: Τι μωρο μου;
Αρης: Μη με βασανίζεις γαμω
Στεφ: Μα εγω δεν κανω κατι
Αρης: Τελειωνε γαμωτο μου
Εκεινη εσκυψε με ένα πονηρο χαμογελο στο ομορφο προσωπο της και καθισε στα γονατα. Επιασε το μοριο μου και το εβαλε στο στομα της. Το εκανε τοσο καλα γαμω.
Ημουν ετοιμος να τελειωσω και εκεινη τραβηκε το κεφαλι της. Την κοιταξα νευριασμένος. Χωρις να πω τιποτα την αρπαξα δυνατα απο τη μεση και την κολλησα στον τοιχο.
Επιασα τους μηρους της και την σηκωσα. Μπηκα μεσα της δυνατα. Εβγαλε έναν δυνατο αναστεναγμο. Το χερι της κολλησε στο τζαμι της ντουζιέρας που ηταν θολο από τους υδρατμούς.
Εμπαινα μεσα της γρηγορα και δυνατα και φαινοταν ποσο το απολαμβαναμε και οι δυο. Λιγο αργοτερα τελειώσαμε ταυτόχρονα. Επεσε στην αγκαλια μου και την φιλησα στα μαλλια.
Τελος Flashback
Δεν ειχα καταλαβει τα δακρυα που ετρεχαν απο τα ματια μου. Τα σκουπισα γρηγορα και βγηκα πιανοντας μια πετσετα. Μπηκα στο δωματιο και καθισα στο κρεβατι. Εβαλα το κεφαλι μου αναμεσα στα χερια μου και εμεινα εκει.
Να σκέφτομαι το ποσο γαμημενα πολύ ειχε αλλαξει η ζωη μου το τελευταιο διάστημα. Ξεφυσιξα και σηκωθηκα απότομα απο το κρεβατι.
Εριξα την πετσετα στο πατωμα και φορεσα ένα μποξερακι και μια βερμουδα. Ξαπλωσα στο κρεβατι και αγκαλιασα το μαξιλαρι της Στεφ.
Ειχε περασει πολυς καιρος και πλεον το αρωμα της ειχε φυγει από πανω. Εκλεισα τα ματια μου. Λιγο αργοτερα ειχα παραδωθει στην αγκαλια του μορφεα.
Ανοιξα τα ματια μου και τεντωσα τα χερια μου τεμπελικα. Σηκωθηκα και εφτιαξα έναν καφε. Ειχα παρει καποιες αποφασεις και επρεπε να τις στηρίξω.
Σηκωθηκα και ανοιξα τον υπολογιστη μου. Αρχισα να ψαχνω καποιο σπιτι για να μεινω που να είναι κοντα στη σχολη μου.
Μετα από πολύ ψαξιμο ειχα καταφερει να βρω μερικα σπιτια που θα ηθελα να μεινω. Εστειλα ένα μηνυμα στη μανα μου για να παμε καποια στιγμη να τα δουμε και ντυθηκα.
Λιγο αργοτερα βρισκομουν στο γραφειο του Αντρεα. Ηταν το τελευταιο μας ραντεβού πριν φυγω. Ειδα τη Νασια να με κοιταει λυπημενη.
Της εριξα μια ματια και καθισα να περιμενω. Καταλαβα ότι με κοιτουσε επιμονα και σηκωσα το βλεμμα μου. Συναντησα το δικο της και την κοιταξα με ένα αγριο και παραλληλα απορημενο βλεμμα.
Νασια: Συγγνωμη για χτες
Σηκωσα αδιαφορα τους ωμους μου
Αρης: Οκ
Εκεινη ξεφυσιξε
Νασια: Ξερεις όταν με εδιωξες την πρωτη φορα που σου εφερα τη ζακετα σου απλα περιμενα από κατω για να σε ρωτησω αν είναι όλα καλα. Και μετα σε ειδα να βγαινεις σε χαλια κατασταση και ανησυχησα πολύ. Συγγνωμη αν εκανα κατι που σε πειραξε. Απλα ανησυχησα
Αρης: Και σενα τι σε νοιαζει αν είμαι καλα;
Νασια: Νοιαζομαι για σενα Αρη. Όταν μας αρεσει καποιος πολύ νοιαζομαστε για αυτόν. Απο την πρωτη φορα που σε ειδα να μπαινεις εδώ μεσα μου αρεσες πολύ. Και ακομα μου αρεσεις.
Εκεινη την ωρα ανοιξε ο Αντρεας την πορτα και με φωναξε να μπω. Λιγο πριν μπω γυρναω προς το μερος της
Αρης: Ναι αλλα εμενα δε μου αρεσεις οποτε σταματα να με ενοχλείς και να μπλέκεσαι μεσα στα ποδια μου
Την κοιταξα νευριασμένος και μπηκα μεσα. Καθισα απέναντι απο τον Αντρεα.
Αντρεας: Όταν με πηρες τηλεφωνο ακουγοσουν χαλια. Τι εγινε;
Τον κοιταξα ψυχρα και γυρισα το βλεμμα μου στο παραθυρο
Αρης: Η Στεφ ηταν εγκυος.
Αντρεας: Τι λες αγορι μου
Αρης: Ναι με πηραν απ το νοσοκομειο και μου το ειπαν. Μαζι της πεθανε και το μωρο. Το μωρο μας. Το παιδι μας. ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΟΙ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΙ.
Αντρεας: Ηρεμα αγορι μου ηρεμα. Σε παρακαλω.
Αρης: Δε γινεται αυτό. Εγω φταιω για όλα. Δε τους προστατεψα
Αντρεας: Ηρεμα Αρη μου. Ξερω ποσο απαισιο είναι αυτό αλλα το να κλαις και να κατηγορεις τον εαυτο σου δεν λυνει το πρόβλημα.
Αρης: Πηρα καποιες αποφασεις. Θα φυγω. Περασα ιατρικη οποτε θα παω εκει.
Αντρεας: Καλα θα κανεις αγορι μου. Πρεπει να προχωρήσεις στη ζωη του
Τον κοιταξα και του χαμογελασα λυπημένα βγαινοντας απο την πορτα.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top