Ανοιξα σιγα σιγα τα ματια μου και προσπαθησα να συνηθησω το φως που εμπαινε απο το παραθυρο. Σηκωθηκα και εκανα καφε. Καθισα κοντα στο παραθυρο και κοιταξα εξω. Οι ανθρωποι ειχαν ξυπνησει και εκαναν βολτες. Τελη Αυγουστου ηταν ακομα.

Ακουσα την πορτα να χτυπαει. Αφησα την κουπα στο τραπεζι του σαλονιου και ανοιξα. Μολις ειδα τους γονεις μου εμεινα να τους κοιταω. Η μανα μου επεσε στην αγκαλια μου και με εσφιξε εκει.

Παντα αυτο έκανε οταν ειχα καποιο προβλημα. Εκανα με τον πατερα μου μια αντρικη αγκαλια και μπηκαμε μεσα. Τους εκανα καφε και καθισαμε.

Κα Νικη: Αγορι μου πως εισαι; Μαθαμε για οτι εγινε

Αρης: Ε ενταξει την παλευω

Κ. Πετρος: Ακουσε Αρη μου. Ξερουμε οτι αυτη η κοπελα ηταν παρα πολυ σημαντικη για σενα. Ξερουμε το ποσο χαλια εισαι αυτη τη στιγμη και επισης ξερουμε πως το μονο που χρειαζεσαι ειναι βοηθεια και στηριξη για να μπορεσεις να συνεχίσεις τη ζωη σου κανονικα. Ετσι αποφασισαμε να σου κλεισουμε ραντεβου σε εναν ψυχολογο.

Τους κοιταξα νευριασμενος

Αρης: Δεν ειμαι μωρο παιδι για να χρειαζομαι ψυχολογο ουτε αρρωστος. Μπορω να τα καταφερω και μονος μου. Δε χρειαζομαι κανεναν

Κα Νικη: Αγαπη μου το ξερουμε οτι δε θες να ανοιχτεις σε κανεναν αλλα θα σου κανει καλο πιστεψε μας. Πηγαινε μια πρωτη φορα και αν δε σου αρεσει μη ξαναπας. Αλλα τουλαχιστον πηγαινε μια φορα.

Αρης: Θα δω

Κα Νικη: Το ραντεβου ειναι για σημερα στις 5

Η μανα μου χαμογελασε και αφου καθισαν λιγο ακομη εφυγαν. Επεσα με φορα στον καναπε. Ανοιξα την τηλεοραση να χαζεψω αλλα δεν ειχε τιποτα. Ξεφυσιξα και την εκλεισα. 

Σηκωθηκα και ντυθηκα. Εβαλα το μπουφαν μου και αφου πηρα κλειδια εφυγα. Κατεβηκα απο την πολυκατοικια και αρχισα να περπαταω προς μια αγνωστη κατευθυνση. Βρεθηκα σε ενα εγκαταλελειμενο παρκο. Μακρυα απο ολους και απο ολα. 

Καθισα και εβγαλα τα τσιγαρα απο την τσεπη μου. Αναψα ενα και καθισα εκει να κοιταω τον κοσμο που περνουσα. Χαθηκα στις σκεψεις μου. 

Χωρις να το καταλαβω αρζισαν να τρεχουν δακρυα απο τα ματια μου. Οι ανθρωποι με κοιτουσαν περιεργα. Λογικο. Δεν ειναι και το πιο φυσιολογικο πραγμα στον κοσμο να βλεπεις ενα αγορι να καθεται και να κλαιει καπνιζοντας. 

Κοιταξα το κινητο μου και ειδα οτι η ωρα ηταν 4.30. Σηκωθηκα αποφασισμενος να παω στον ψυχολογο. 20' μετα εφτασα στη διευθυνση που μου ειχε στειλει η μανα μου. 

Χτυπησα το κουδουνι της πολυκατοικίας και αφου μου ανοιξαν μπηκα μεσα και ανεβηκα στο ιατρειο. Μου ανοιξε μια κοπελα. Καθισα και περιμενα να με φωναξει ο γιατρος. 

Η κοπελα με κοιτουσε συνεχεια αλλα δε της εδινα την παραμικρη σημασια. Λιγο μετα βγηκε ο γιατρος.

Γιατρος: Αρης Παπαδοπουλος svstaq

Σηκωθηκα και μου χαμογελασε. Μπηκαμε μαζι στο γραφειο του. Καθισα σε μια καρεκλα και εκεινος καθισε απεναντι μου. Ηταν ενας αντρας γυρω στα 45, ψηλος και χαμογελαστος. Τελικα μαλλον δεν εκανα και ασχημα που ηρθα.

Γιατρος: Λοιπον Αρη, με λενε Αντρεα και ειμαι 47. Θελω να μιλαμε στον ενικο. Για αρχη απλα πες μου μερικα πραγματα για σενα.

Αρης: Εμ ωραια...ειμαι ο Αρης και ειμαι 18. Περασα Ιατρικη και μαλλον θα παω. Γενικα δεν ημουν και το πιο κοινωνικο ατομο, αλλα πλεον μπορω να πω πως εχω βελτιωθει αρκετα.

Αντρεας: Μαλιστα. Και εδω γιατι ηρθες;

Αρης: Τι δε σου ειπε η μανα μου;

Αντρεας: Οχι. Το μονο που ξερω ειναι πως σου συνεβει κατι και δεν εισαι καλα. Αυτο μονο.

Αρης: Μαλιστα.

Αντρεας: Θα ηταν καλο να παρουμε την ιστορια απ την αρχη.

Αρης: Ναι. Φετος η χρονια ξεκινησε πολυ απλα. Ημουν ενα απο τα φυτα του σχολειο. Δεν ημουν οπως ειμαι τωρα. Ντυνομουν πολυ διαφορετικα, φορουσα γυαλια, δεν ειχα σκουλαρικια και τατουαζ και ο μονος φιλος που ειχα ηταν ο Νικος που ακομα ειμαστε κολλητοι. Απο την 1η λυκειου ημουν ερωτευμενος με το κακο κοριτσι του σχολειου. Την Στεφ. Μολις την εβλεπα δε μπορουσα να ξεκολλησω. Εκεινη με κοροιδευε με τους φιλους της. Και οσο περνουσε ο καιρος τοσο πιο πολυ κολλουσα μαζι της. Αλλα ηξερα πως εκεινη δε θα γυρνουσε ποτε να κοιταξει ενα φυτο. Ηταν αναρχικη. Καπνιζε, επινε. Ηταν αλητισσα οπως ελεγαν πολλοι. Ολοι την ηθελαν και εκεινη γενικα ειχε κανει κατι με παρα πολλα αγορια. Καποια στιγμη μας βαλανε μια εργασια και εγω μπηκα μαζι της. Με υποχρεωσε να κανω μονος μου την εργασια προφανως αλλα εγω της ζητησα κατι. Της ζητησα να με βοηθησει να γινω bad boy. Μολις το ακουσε με κοροιδευε αλλα τελικα με βοηθησε. Ηταν ο μονος τροπος να με προσεξει εστω και λιγο. Μου εβαλε 10 κανονες. Καποια στιγμη εκεινη πηγε στο νοσοκομειο και εκει της ειπα οσα νιωθω για αυτην. Της ζητησα να τα φτιαξουμε και ειπε ναι. Ο καιρος περνουσε και εγω ενιωθα υπεροχα που ημουν διπλα της. Κάποια στιγμη εφυγε και χωρισαμε. Οταν γυρισε δε μου μιλουσε καν. 2 μερες μετα με πηραν τηλεφωνο και μου ειπαν πως η μονη κοπελα που αγαπησα με ολο μου το ειναι ηταν νεκρη. Για μενα. Για να με προστατεψει...