#55

Στεφ

Ελενα: Γιατι τον εδιωξες ετσι ρε μαλακα;

Στεφ: Και τι να τον εκανα μωρε; Νταξει παιχτηκε κατι αλλα στο διάστημα που ελειπα εγιναν πολλα και αλλαξα. Δε μπορω να ασχολούμαι άλλο μαζι του

Ελενα: Μαλλον όταν εφυγες αλλα του εδειξες. Τον ειδα πολύ αποφσισμενο σημερα

Στεφ: Πρόβλημα του. Ελενα εχω μπλεξει και αν θελω να τον προτατευσω ολο αυτό που υπαρχει μεταξυ μας πρεπει να τελειωσει τωρα. Οι ΤΒΑ πλεον συνεργάζονται με ολους μου τους εχθρούς. Μολις μαθουν ότι υπαρχουν ατομα που αγαπαω και ενδιαφέρομαι για αυτά θα τα σκοτωσουν κατευθείαν. Για αυτό αν θελω να προστατεω τον Αρη πρεπει να μεινω μακρυα του οσο και αν αυτό μας πληγωνει και τους δυο.

Ολοι με κοιταξαν προβληματισμένοι. Ηξεραν ότι ειχα απολυτο δικιο. Πλεον δεν είμασταν εμεις οι ισχυροι και αυτό δε μπορουσε να αλλαξει ευκολα. Ολοι οσοι με μισουσαν ηταν με τους ΤΒΑ. Και πιστεψτε με είναι πολλοι αυτοι που θελουν να με δουν νεκρη. 

Σηκωθηκα πανω νευριασμενη, πηρα την τσαντα μου και βγηκα εξω. Ηταν ακομη απογευμα. Ανεβηκα στη μηχανή και πηγα στην αγαπημενη μου παραλια. 

Εκει που ειχα περασει ολες μου τις δυσκολιες. Ηταν ακομα καλοκαιρι. Εγω ειχα μεινει ταξη. Ο Αρης ειχε περασει Ιατρικη. Εγω περασα ένα καλοκαιρι κυνηγημενη και σκοτωνωντας κοσμο. Εκεινος πηγε διακοπες με την οικογενεια του και περασε καλα. 

Ειμαστε από διαφορετικούς κοσμους. Ημουν βυθισμενη στα σκοταδια μου και κεινος ηρθε και με εβγαλε από εκει οσο και αν δε το καταλαβε.

Ανοιξα ένα μπουκαλι μπυρας και εβαλα ένα τσιγαρο στο στομα μου. Τα τελειωσα και εβγαλα τα ρουχα μου. Ειχε αρχισει να δυει ο ηλιος. Μπηκα αργα στη θαλασσα. Βουτηξα μεσα το κεφαλι μου. 

Ανοιξα τα ματια μου στο νερο και ειδα την αντακλαση του ηλιοβασιλέματος. Λιγα δευτερόλεπτα αργοτερα εβγαλα το κεφαλι μου και πηρα μια βαθια ανασα. Καθισα για αρκετη ωρα εκει μεσα χαζεύοντας το απειρο. 

Ευτυχώς η παραλια ηταν ερημικη και ειχα την ηρεμια μου. Λιγο μετα βγηκα και εβγαλα εντελως τα εσώρουχα μου. Εβαλα από πανω τα ρουχα μου και μαζεψα τα μαλλια μου. 

Γυρισα στο παλιο μου σπιτι και ειδα ότι ο Αρης δεν εμενε εκει πλεον. Καλυτερα. Δε θα χρειαζοταν να μαλωσω μαζι του και να τον διωξω. Ειδα ένα σημείωμα στο τραπεζι της κουζινας.

Στεφ,

Ηλπιζα η επιστροφή σου να είναι αλλιως. Δεν καταλαβα τι εκανα ή τι εγινε εκει που πηγες και αλλαξες τοσο. Θα παω να μεινω στους γονεις μου. Ούτως ή αλλως το σπιτι δικο σου είναι. Και χαρη μου εκανες που εμενα εδώ. Ευχαριστω για ολες τις ωραιες στιγμες που μου προσφερες. Συγγνωμη αν εκανα κατι που σε πληγωσε καποια στιγμη. Σαγαπω πολύ. Εισαι η πρωτη γυναικα που αγαπησα οσο κανεναν. Με αλλαξες και με εκανες να δω τη ζωη από μια άλλη οπτικη γωνια, και ομολογω πως αυτή η πλευρα μου αρεσε. Μου εμαθες παρα πολλα καινουρια πραγματα. Πολλες καινούριες εκδοχες του εαυτου μου που δε θα τις ανακαλυπτα ποτε χωρις τη βοηθεια σου. Σε ευχαριστω για όλα. Δε θα σε ξεχασω... 

                                                                                                                                                                                     Αρης

Το πηρα και το διπλωσα προσεκτικα. Το εβαλα στο κομοδινο διπλα στο κρεβατι μου. Ειχα βουρκωσει. Σκουπισα τα ματια μου με την αναστροφη του χεριου μου και εφτιαξα κατι προχειρο να φαω. Και μενα θα μου λειψεις μωρο μου. Αλλα δε γινεται αλλιως.

Χτυπησε το κουδουνι. Ανοιξα και μπροστα μου ειδα την Κωνσταντινα. Με κοιταξε ανησυχη. Της εκανα νοημα να περασει μεσα. Καθισε στον καναπε και καθισα διπλα της. 

Κωνσταντινα: Στεφ σε ψαχνουν

Στεφ: Χα πες μας και κατι καινουριο

Κωνσταντινα: Βρηκα ενα γραμμα στην πορτα μου που λεει οτι αν δε σε στειλουμε σε αυτους θα μας σκοτωσουν ολους.

Στεφ: Το εχεις μαζι σου;

Κωνσταντινα: Ναι

Μου το εδωσε και το περιεργαστηκα. Χαμογελασα ειρωνικα

Στεφ: Ας ερθουν να με πιασουν αν με θελουν τοσο πολυ

Κωνσταντινα: Πρεπει να επιτεθουμε Στεφ

Στεφ: Ναι και γω αυτο νομιζω αλλα πρεπει να βρουμε την καταλληλη στιγμη.

Κωνσταντινα: Υπαρχει. Αυτη η στιγμη είναι αυριο το βραδυ.

Στεφ: Για λεγε

Κωνσταντινα: Οι ΤΒΑ συμμαχησαν με τους εχθρους σου σωστα;

Στεφ: Ναι

Κωνσταντινα: Αυριο ομως ειναι συναντηση

Στεφ: Εννοεις-

Κωνσταντινα: Ναι τη συναντηση που καταλαβες εννοω. Οι ΤΒΑ πρεπει υποχρεωτικα να μη βρισκονται στη συγκεκριμενη συναντηση

Στεφ: Ναι θυμαμαι

Κωνσταντινα: Αρα...;

Στεφ: Αρα μερα για επιθεση. Απο οτι εμαθα αλλαξαν στεκι

Κωνσταντινα: Ναι το ξερω

Στεφ: Ωραια λοιπον στειλε μηνυμα στα παιδια της ομαδας να συναντηθουμε αυριο. Και τωρα δρομο γιατι ειναι ξημερωματα αν δε το θυμασαι

Γελασε και αφου μαζεψε τα πραγματα της εφυγε. Καθισα στον καναπε με ενα ποτηρι ουισκι στο ενα χερι και ένα τσιγαρο στο αλλο. Βγηκα στο μπαλκονι και στηριξα τους αγκωνες μου στα καγκελα. Αυριο λοιπον. Αφου το ηπια ολο πηγα στο δωματιο μου που με πηρε και ο υπνος. 

Το αλλο πρωι

Ξυπνησα κατα τις 1 το μεσημερι. Τεντωθηκα και επιασα το κινητο μου απο το κομοδινο. Η συναντηση ειχε κανονιστει για σημερα στις 4 το απογευμα. Εκανα ενα μπανιο και καθισα να φαω. 

Αραξα για λιγο με το κινητο και χαζεψα στα σοσιαλ μεχρι να περασει η ωρα. Οταν ηρθε η ωρα εβαλα ενα μαυρο κολαν, ενα μαυρο μπουστακι και πηρα μαζι μου τη μαυρη ζακετα και τη μασκα των Criminals. 

Ανεβηκα στη μηχανη και ξεκινησα. Οταν εφτασα ηταν ολοι μαζεμενοι εκει. Κανονισαμε το πως θα γινουν όλα και οταν η ωρα ειχε περασει αρκετα, ετοιμαστηκαμε και φυγαμε.

Φτασαμε εξω απο την καινουρια αποθηκη τους. Κατεβηκαμε απο τα αυτοκινητα μας αθορυβα και φτασαμε εξω απ την πορτα. 

Ευα

Φτασαμε απ εξω και ειδα τη Στεφ να σηκωνει το ποδι της και να κλωτσαει με μεγαλη δυναμη την πορτα. Εκεινη εσπασε και αναγκαστικα ανοιξε. Ορμησαμε ολοι μεσα και βρηκαμε ολους τους ΤΒΑ και τους εχθρους της Στεφ να μας κοιταζουν ειρωνικα. 

Για μια στιγμη διστασαμε αλλα γρηγορα βρηκαμε την αυτοκυριαρχια μας και αρχισαμε να τους ριχνουμε. Αυτοι ηταν πολυ περισσοτεροι απο μας. Ηταν καμια 20αρια περισσοτεροι. 

Ξαφνικα ειδα τη Στεφ να πεφτει κατω και αμεσως μετα μια κοκκινη λιμνη να σχηματιζεται γυρω απο το σωμα και το κεφαλι της. Φωναξα και ετρεξα διπλα της. 

Ο Γιαννης την ειδε απο μακρυα και ετρεξε και αυτος προς τα εδω. Τη σηκωσαμε μαζι και τρεξαμε εξω. Ευτυχως μπορεσαμε να ξεφυγουμε. 

Τη βαλαμε στο αυτοκινητο και τρεξαμε στο κοντινοτερο νοσοκομειο. Μπηκαμε μεσα τρεχοντας σιγουροι οτι κατι δεν πηγαινε καλα. 

Βρηκαμε εναν γιατρο και πηραν τη Στεφ με ενα φορειο στο χειρουργιο. Καθισαμε στην αιθουσα αναμονης και περιμεναμε. Λιγο αργοτερα χτυπησε το κινητο μου. Η Αγγελικη. 

Ευα: Ναι;

Αγγελικη: Που ειστε;

Ευα: Η Στεφ χτυπησε ασχημα και την φεραμε στο νοσοκομειο με τον Γιαννη. Εσεις πως πηγε;

Αγγελικη: Ευτυχως μπορεσαμε και ξεφυγαμε. Μαλακα μας την ειχαν στημενη. 

Ευα: Το καταλαβα. Οι πουστηδες

Αγγελικη: Ερχομαστε

Το κλεισαμε και μειναμε εκει. Σε αυτη τη γαμημενη αιθουσα του νοσοκομειου να περιμενουμε για τα νεα της Στεφ. 


Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top