#39

Τον κοιταξα τρομαγμενη.

Στεφ: Ηρεμησε και κατσε κατω

Αρης: ΠΩΣ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ ΓΑΜΩ; ΕΛΕΙΠΕΣ ΟΛΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ, ΔΕ ΣΗΚΩΝΕΣ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΧΑΛΑΡΗ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΣ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΩ

Στεφ: Ε ρε πουστη μου κατσε κατω και θα σου εξηγησω

Καθισε και με κοιταξε μ ενα βλεμμα που δηλωνε οτι ζητουσε εξηγησεις

Στεφ: Ωραια θα σου πω αλλα θα μεινει ψυχραιμος

Αρης: Στεφ τι εκανες;

Στεφ: Υποσχεσου μου οτι θα με αφησεις να τελειωσω και μετα θα αντιδράσεις

Αρης: Εε

Στεφ: Απλα καντο

Αρης: Ωραια στο υποσχομαι

Στεφ: Ωραια...λοιπον...χτες το βραδυ οπως ξερεις βγηκα με τα κοριτσια. Ε πηγαμε σε ενα κλαμπ και ηπια λιγο παραπανω και μεθυσα. Και χορευα και καποια στιγμη ηρθε ενας τυπος. Αλλα δεν καταλαβαινα τιποτα. Και μετα πηγαμε στις τουαλετες και το πρωι ξυπνησα στο δωματιο του.

Με κοιτουσε σοκαρισμενος. Κοιταξα αλλου. Με κοιταξε με μισος και χωρις να πει τιποτα σηκωθηκε και εφυγε χτυπωντας πολυ δυνατα την πορτα.

Στεφ: ΓΑΜΩ

Επιασα το ποτηρι που βρισκοταν μπροστα μου και τον πεταξα με δυναμη στον τοιχο. Ακουστηκε ενας δυνατος θορυβος και το ποτηρι επεσε κατω σε χιλια κομματια. 

Πηγα στην κουζινα και ανοιξα το ντουλαπι με τα πιατα. Τα επαιρνα και τα εσπαγα ενα ενα στον τοίχο απεναντι μου. Μολις τελειωσα με τα πιατα επιασα τα ποτηρια. Εσπασα οτι γυαλινο υπηρχε μεσα στο σπιτι. 

Καθισα στον καναπε και ανοιξα ενα μπουκαλι ουισκι και άρχισα να το πινω. Μολις αρχισα να ζαλιζομαι το πηρα και το πεταξα στον τοιχο. Σηκωθηκα, ντυθηκα και εφυγα.


Μετα απο λιγο εφτασα σ ενα κοντινο κλαμπ. Μπηκα μεσα και πηγα στο μπαρ.

Μπαρμαν: Γεια σου Στεφ πως και απο τα μερη μας;

Στεφ: Βαλε μου κατι να πιο και τα λεμε μετα Νικ

Νικ: Οτι πει η ομορφη

Μου εδωσε το ποτο μου και αρχισα να το πινω.

3 ωρες μετα

Ζαλιζομαι. Πολυ. Ειμαι πάνω στη μπαρα και χορευω. Απο κατω ολοι οι αντρες του κλαμπ ειναι μαζεμένοι και φωναζουν. Συνεχιζω να χορευω προκλητικά χωρις να καταλαβαινω και πολλα. Μαλακα τι σκατα κανω εδω πανω;

Μολις τελειωσε το τραγουδι κατεβηκα γρηγορα απ τη μπαρα αγνοωντας τις φωνες αυτων που με κοιτουσαν πριν. Βγηκα εξω απ το μπαρ και αρχισα να περπαταω χωρις να ξερω τον προορισμο. Μετα απο καποια ωρα εφτασα σε ενα γνωστο μερος. Κοιταξα το σπιτι που ειχα απεναντι μου και προσπαθησα να θυμηθώ. 

Το σπιτι του Αρη.

Αρης

Την κοιταξα με μισος και εφυγα χτυποντας πισω μου την πορτα δυνατα. Βγηκα στο δρομο και κατευθυνθηκα προς το σπιτι μου. Τα ματια μου καιγανε απο τα δακρυα που ηταν ετοιμα να κυλησουν. "Πηγα μαζι του στην τουαλετα και ξυπνησα στο δωματιο του" . Τα λογια της δε φευγουν απο το μυαλο μου. Γιατι ρε πουστη μου;

Εφτασα σπιτι μου. Ανοιξα την πορτα και πεταξα τη ζακέτα μου στο πατωμα. Πηγα στο ντουλαπι που ειχε ο πατερας μου τα ποτα. Πηρα ενα μπουκαλι που πανω ελεγε ουισκι. Αυτο δεν επινε η Στεφ για να ξεχασει; Μαλλον βοηθαει. 

Καθισα στον καναπε και το ανοιξα. Αρχισα να πινω σιγα σιγα. Δεν ημουν μαθημενος. Με εκαιγε αλλα η ζαλη που μου προκαλουσε ηταν τετοια που αρνηθηκα να το αφησω. Μετα απο 2 ωρες ημουν τελειως μεθυσμενος. Πεταξα το μπουκαλι στο πατωμα και εγινε χιλια κομματια. 

Ανοιξα το κινητο μου με την ελπιδα να δω καποιο μηνυμα η καποια κληση της, αλλα τιποτα. Αρχισα να κλαιω. Λενε οτι τα αγορια δεν κλαινε...ψεμα...τα αγορια κλαινε...σηκωθηκα και εριξα με δυναμη οτι υπηρχε πανω στο τραπεζι του σαλονιου. 

Πως μπορεσε να το κανει αυτο; Ακουσα την πορτα να χτυπαει αλλα δεν εδωσα σημασια. Μετα απο λιγο ξαναχτυπησε. Σηκωθηκα και ανοιξα. Ηταν εκει. Μπροστα μου. Ο θυμος με κατεκλυσε αλλα εκεινη προλαβε και μπηκε στο σπιτι. Ηταν και εκεινη μεθυσμενη

Στεφ: Αρη πρεπει να με ακουσεις

Αρης: ΦΥΓΕ ΓΑΜΩ ΦΥΓΕ

Στεφ: ΑΚΟΥΜΕ ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΥΤΑΝΑ ΜΟΥ. ΑΚΟΥ ΜΕ

Αρης: ΤΙ Ν ΑΚΟΥΣΩ; ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΣΟΥ; ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΝ ΕΝΙΩΣΕΣ ΤΙΠΟΤΑ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ

Στεφ: ΚΟΨΕ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΑΡΗ. ΕΝΙΩΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΛΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΤΣΙ. ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΚΑΝ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΞΙΖΕ ΚΑΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ. ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΕΠΕΛΕΞΕΣ ΝΑ ΤΟ ΑΓΝΟΗΣΕΙΣ. ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΗ. ΠΟΛΛΑ ΛΑΘΗ. ΤΑ ΑΓΝΟΗΣΕΣ ΟΛΑ ΚΑΙ ΕΠΕΛΕΞΕΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.

Αρης: ΜΕ ΑΠΑΤΗΣΕΣ

Στεφ: Συγγνωμη μωρο μου...συγγνωμη

Την ακουγα και ηθελα να την αρπαξω και να τη φιλησω. Την αγαπαω γαμωτο. Αλλα απο οτι φαινεται αυτη οχι. Μαλλον ολο αυτο ηταν λαθος

Αρης: Ασε με. Μαλλον ολο αυτο ηταν λαθος

Στεφ: Οχι μωρο μου δεν ηταν λαθος. Ηταν κατι που θελαμε και οι δυο. Ξερεις πολυ καλα οτι αν δε το ηθελα δε θα το ξεκινουσα καν. Κι ομως το ξεκινησα. Επελεξα για μια φορα να δειξω τα συναισθηματα μου. 

Με κοιταξε με ενα απροσδιόριστο βλεμμα και εφυγε. Καθισα στον καναπε και εβαλε το κεφαλι μου μεσα στα χερια μου. Ε ρε Στεφ τι μου εκανες...

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top