#34
Αρης
Περασαμε ολο το πρωι στο κρεβατι. Κατα το μεσημερι γυρισα σπιτι μου γιατι επρεπε να συνεχισω το διαβασμα. Εφτασα σπιτι μετα απο λιγο. Ειχε αρχισει να κανει αρκετη ζεστη και το περπατημα δεν ηταν και οτι καλυτερο. Εφτασα στο σπιτι μου και μπηκα μεσα. Βρηκα τη μανα μου μπροστα στην πορτα. Φαινοταν θυμωμενη
Κα Νικη: Που ησουν ολο το βραδυ;
Αρης: Τι σε νοιαζει ρε μανα;
Κα Νικη: Με νοιαζει παιδι μου και πολυ μαλιστα.
Αρης: Στην Στεφ ημουν
Κα Νικη: Μαλιστα
Γυρισε και εφυγε θυμωμενη στο δωματιο της. Πηγα στην κουζινα, πηρα φαγητο και πηγα στο δωματιο μου. Ανοιξα τα βιβλια και ξεκινησα το διαβασμα.
4 ωρες μετα
Δεν μπορω αλλο. Θελω να τελειωνω επιτελους με τις γαμημενες τις πανελληνιες. Εστειλα μηνυμα στη Στεφ.
Αρης: Χευυ
Στεφ: Γεια
Αρης: Πως παει;
Στεφ: Καλα με τα παιδια ειμαι. Εσυ
Αρης: Σπιτι. Διαβασμα. Σε 1.5 μηνα ειναι οι πανελληνιες
Στεφ: Ιου
Αρης: Εσυ τι θα κανεις;
Στεφ: Τι εννοεις;
Αρης: Με τις πανελληνιες
Στεφ: Τιποτα. Εμεινα στην ιδια ταξη τι θες να κανω; Αλλα και να περνουσα δε θα εδινα
Αρης: Μαλιστα. Ενταξει
Εκλεισα το κινητο μου και συνεχισα το διαβασμα για αλλες 3 ωρες. Ειχα 7 ωρες που διάβαζα. Κατεβηκα στην κουζινα και πηρα να φαω απο το μεσημεριανο γιτι πεινουσα πραγματικα πολυ.
Κα Νικη: Διαβαζες αγορι μου;
Αρης: Ναι
Κα Νικη: Θα τα πας τελεια. Μην ανησυχεις για τιποτα. Ξερεις ηθελα να σου μιλησω
Αρης: Πες μου
Κα Νικη: Λοιπον. Πρεπει να ζητησω συγγνωμη απ την Στεφ που της μιλησα ετσι εκεινη την ημερα. Ξερω οτι ηταν απαίσια η συμπεριφορα μου και δεν τα εννοουσα. Τα ειπα πανω στον θυμό μου. Απλα ηθελα να περασουν πρωτα οι πανελληνιες και μετα να ασχοληθεια με ερωτες. Η αληθεια ειναι οτι διαβαζεις αρκετα και ελπιζω να τα πας καλα.
Την κοιταξα και της ειπα να προσπαθησει η ιδια να τα βρει με την Στεφ. Γκρινιαξε λιγο αλλα στο τελος την επεισα. Ανεβηκα ξανα στο δωματιο μου και ανοιξα το λαπτοπ να δω καμια ταινια.
Οταν τελειωσε η ταινια ειδα οτι η ωρα ειχε παει 12. Επεσα για υπνο κατευθειαν γιατι ειχα και ενα σχολείο να παω αυριο.
Το πρωι με ξυπνησε η μανα μου. Μου ειχε ετοιμασει και πρωινο. Εκανα ενα μπανιο, ντυθηκα, εφαγα και εφυγα γρηγορα. Γαμω επρεπε να μαζέψω λεφτά για αυτοκινητο. Ειχα στην ακρη 6.000€. Μεσα ειναι και αυτα που μου ειχε δωσει η Στεφ. Αλλα με αυτα τα χρηματα δεν παιρνω ουτε πατινι.
Οι ωρες του σχολειου περασαν γρηγορα. Μολις γυρισα σπιτι και ειδα και τους δυο γονεις μου εκει. Τελεια. Ηρθε η ωρα να τους μιλησω για το αυτοκινητο.
Αρης: Μαμα μπαμπα θελω να σας μιλησω
Κος Πετρος: Τι εγινε παιδι μου;
Αρης: Χρειαζομαι αυτοκινητο.
Κα Νικη: Τι;; Απο που κι ως που;
Αρης: Τι απο που κι ως που ρε μανα; Χρειαζομαι αυτοκινητο. Σε λιγο θα γινω 18
Κος Πετρος: Δεν εχεις καν διπλωμα ακομα. Οταν γινεις 18 θα σου παρω. Στο υπόσχομαι. Αλλα μεχρι τοτε ξεχνα το.
Αρης: Κατι ειναι και αυτο
Χαμογελασα και ανεβηκα πανω για να ξεκινησω το διαβασμα.
Ευα
Πηρα τηλεφωνο τη Στεφ για να δω τι κανει. Μου ειπε να μαζευτουμε ολοι μαζι στην αποθηκη. Κατι θα ετοιμαζει για να μας μαζευει ολους. Ντυθηκα και ηρθε ο Γιαννης να με παρει.
Μπηκα στο αυτοκινητο του και πηγαμε στην αποθήκη. Ηταν ηδη 8 οταν φτασαμε. Καθισαμε και περιμεναμε την Στεφ να ερθει. Μετα απο λιγο ηρθε και καθισε σε εναν καναπε.
Στεφ: Ακουστε. Σε λιγο οι TNC θα κανουν μια επιθεση σ ενα κλαμπ μερικα χιλιομετρα απο δω. Ψήνεστε να παμε;
Ολοι: ΝΑΙΙ
Χαμογελασα πονηρα
Αλεξ: Εσυ που το εμαθες;
Στεφ: Καθομουν σ ενα παρκο και καπνιζα και καθισαν στο παγκακι απο πισω μου ο Γιωργος και ο Μαριος απ τους TNC. Φορουσα κουκουκλα και δε με καταλαβαν αλλα τους ακουσα να λενε οτι εχει κανονιστει για σημερα η επιθεση στο κλαμπ.
Ευα: Μπραβο ρε Στεφ να σπασουμε λιγη πλακα.
Με κοιταξε πονηρα και αρχισαμε να ετοιμαζομαστε σιγα σιγα.
Στεφ
Τους ειπα οσα ειχα ακουσει απο κεινους τους μαλακες στο παρκο. Ηταν ο Γιωργος και ο Μαριος. Οι TNC αποτελουνται απο 8 ατομα. Τον Γιωργο που είναι αρχηγος τους, τον Μαριο, τον Αντρεα, την Χριστινα, την Μαρια, την Σια, την Κατερινα και τον Λεωνιδα. Στην προηγουμενη επιθεση μας ειχαμε σκοτωσει τον Αντρεα και την Μαρια.
Ετοιμαστηκαμε και ανεβηκε ο καθένας στη μηχανη του. Μονο εγω πηρα το αυτοκινητο γιατι με αυτο ειχα ερθει. Ειχα ενα κακο προαισθημα για σημερα. Σαν να ηξερα οτι κάποιος θα παθει κατι. Αλλα εγω δεν πιστευω σε αυτα.
Φτασαμε στο κλαμπ που θα ηταν και οι TNC και μπηκαμε μεσα γρηγορα αφού ηξερα τον τυπο στην εισοδο. Καθίσαμε και παραγγειλαμε. Μετα απο λιγο η Κωνσταντινα ειδε τους TNC να μπαινουν. Δεν μας ειχαν δει.
Ειχαν περασει 45 λεπτα απ την ωρα μπου μπηκαν στο κλαμπ. Καποια στιγμη ακουσα τσιριδες και φωνες. Γυρισα προς τα εκει και ειδα τον Γιωργο να πεταει μια μολοτοφ. Σηκωθηκαμε ολοι γρηγορα και βγαλαμε και τις δικες μας μολοτοφ.
Οι TNC ηταν σοκαρισμένοι. Φυσικα και δεν περιμεναν να μας δουν εδω ομως συνηλθαν γρηγορα. Εβγαλα το οπλο μου και σημαδεψα τον Γιωργο. Τον πετυχα στο ποδι και επεσε κατω. Σε μια στιγμη που σημαδευα την Σια ακουσα απο πισω μου μια δυνατη φωνη πονου.
Γυρισα και ειδα τον Αλεξ πεσμενο κατω. Η καρδια μου εχασε εναν χτυπο βλεποντας τον πεσμενο στο πατωμα. Εσκυψα αμεσως απο πανω του. Ο Ιαν κοιταξε προς το μερος μας και φωναξε
Ιαν: Παρτον απο δω θα σας καλύψω εγω
Τον σηκωσα οσο μπρορουσα και τον κουβαλησα εξω απο το κλαμπ. Τον πηγα στο αυτοκινητο μου και τον ξαπλωσα στα πισω καθισματα. Η σφαιρα τον ειχε βρει στον θωρακα. Μεσα στο αυτοκινητο βρήκα ενα κουτι με επιδεσμους και μπεταντιν. Εβαλα στην πληγη του και την εδεσα. Ειχε κλειστά τα ματια του και ανεπνεε με δυσκολια.
Αλεξ: Στεφ σαγαπαω
Στεφ: Και γω Αλεξ. Πιο πολυ απο οτι νομιζεις.
Του αφησα ενα φιλι κοντα στο στομα και ξεκινησα το αυτοκινητο για το νοσοκομείο. Τον κουβαλησα μεχρι μεσα και βρηκα ενα φορειο και μια νοσοκομα. Φωναξε τον γιατρο και τον εβαλαν στο χειρουργιο αμεσως.
4 ωρες μετα
Ειναι ολοι εδω. Οι TNC υποχωρησαν. Ο Αλεξ ειναι ακομα μεσα στο χειρουργιο. Δε θελω να τον χασω. Στην αρχη είμασταν πολυ καλοι φιλοι. Μετα γιναμε friends with benefits και τωρα ειμαστε και παλι φιλοι. Μου εχει σταθει σαν αδερφος και τον αγαπαω πολυ.
Ειναι το ατομο που με ξερει καλυτερα απ ολους. Φυσικα και δε με ξερει εντελως αλλα τουλαχιστον καλυτερα απο τους αλλους. Ηταν παντα εκει για μενα σαν μεγαλος αδερφος. Δε γινεται να πεθανει αυτο το παιδι. Τις σκεψεις μου διεκοψε ο γιατρος που βγηκε απ το χειρουργιο. Αμεσως πεταχτηκα πανω και επεσα πανω του.
Στεφ: Ειναι καλα;
Γιατρος: Λυπαμαι
Ειπε και με αφησε συξυλη στον διδρομο του νοσοκομειου. Κοιταξα τα παιδια. Ειμσταν ολοι τρομοκρατημενοι. Δε γινεται αυτο. Ο Αλεξ δε μπορει να πεθανε. Ορμισα μεσα στο χειρουργείο. Οι νοσοκομες ηταν ακομα εκει. Της εσπρωξα και ετρεξα στον Αλεξ.
Στεφ: Δε γινεται να πεθανεις. Οχι και συ. Δε γινεται να με αφησεις. Πρωτα οι γονεις μου και η αδερφη μου και τωρα εσυ. Σε παρακαλω Αλεξ ξυπνα. Ξυπνα. Δε γινεται αυτο. Θυμασαι το ποσο ωραια περνουσαμε; Σε παρακαλω. Δε γίνεται να πεθανεις και συ. Εισαι ο πιο σημαντικός ανθρωπος της ζωης μου. Σαγαπαω Αλεξ
Πλεον ειχα πεσει πανω του και τον ειχα αγκαλια. Οι νοσοκομες φωναξαν τον γιατρο γιατι δε μπορουσαν να με βγαλουν απο το χειρουργειο με τιποτα. Μολις εκεινος ηρθε του εριξα μια μπουνια στα μουτρα. Εκεινος φωναξε την ασφαλεια και με βγαλαν εξω απο το νοσοκομειο.
Εκει αφησα τον θυμο μου ελευθερο. Κατεστρεψα ολο τον κηπο του νοσοκομειο απο τα νευρα μου. Μπηκα στο αυτοκινητο μου και πηγα στην αποθηκη. Εκει ξεσπασα πανω στο σακο του μποξ. Δεν το ειχα καταλαβει αλλα τοση ωρα εκλαιγα.
Συνεχισα να χτυπαω με μανια και ταυτοχρονα να κυλανε τα δακρυα στα μαγουλα μου. Μπηκε μεσα ο Ιαν και με ειδε σε μια τραγικη κατασταση. Ημουν κατακοκκινη, ειχα πρησμενα ματια, ανακατεμενα μαλλια και ματωμενα χερια. Με εβαλε στην αγκαλια του και εκλαψα εκει. Μου επλυνε τα χερια και μου τα εδεσε.
Ακομα δε μπορουσα να πιστεψω οτι ο Αλεξ εφυγε. Πιστευα οτι απο στιγμη σε στιγμη θα μπει μεσα και θα με παρει βολτα, θα με κανει να γελασω ακομα και οταν δε θελω, θα με γαργαλησει. Δε μπορω να πιστεψω οτι δε θα τον ξαναδω ποτε.
Καθίσαμε αμιλητοι στον καναπε. Καποια στιγμή σηκωθηκα αποτομα και εφυγα. Πηγα σπιτι και πηρα οσα τσιγαρα και ποτα ειχα. Τα εβαλα στο αυτοκινητο και πηγα στην παραλια. Η ωρα ηταν 3.30 τα ξημερωματα. Αναψα το πρωτο τσιγαρο και ανοιξα το πρώτο μπουκαλι.
Ιαν
Μπηκα στην αποθηκη και βρηκα τη Στεφ σε αθλια κατασταση. Της καθαρισα τις πληγες και καθισαμε αμιλητοι. Καποια στιγμή σηκωθηκε αποτομα και εφυγε. Γαμω σε αυτη την κατασταση δεν πρεπει να την αφησω να παει πουθενα μονη της.
Σηκωθηκα και την ακολούθησα. Πηγε πρωτα στο σπίτι της. Εβαλε κατι στο αυτοκινητο της και εφυγε. Μετα απο λιγο καταλαβα οτι πηγαινε στην παραλια. Εφτασα και την ειδα να παιρνει ενα πακετο τσιγαρα και ενα μπουκαλι που δεν ηξερα καν τι ποτο εχει μεσα και να καθετε στην αμμο.
Τελειωσε ολο το πακετο και ολο το μπουκαλι και πηγε να παρει κιαλλο. Τι διαολο ποσα εχει μαζι της; Βγηκα απ το αυτοκινητο και την πλησιασα. Της πηρα τα τσιγαρα και το μπουκαλι. Τα εβαλα στο αυτοκινητο της και ξαπλωσα μαζι της. Δε μιλουσε κανεις. Καποια στογμη εσπασε τη σιωπη.
Στεφ: Ηταν αδικο
Συμφωνησα μαζι της. Καθισαμε ετσι για πολλη ωρα. Ειχε αρχισει να ξημερωνει. Σηκωθηκε και πηγε στο αυτοκινητο της. Με χαιρετησε και εφυγε. Μετα απο λιγο εφυγα και γω.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top