Εχω που εχω τις στεναχωριες μου, στεναχωριεμαι και για αυτο το βιβλιο που στο επομενο κεφαλαιο τελειωνει κλαψ κλαψ :(

Επειδη κατι κοριτσια με ρωτησαν "Τι φαση με τη Συμβουλατορα Καμελια κλπ κλπ" στο επομενο και τονιζω ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ κεφαλαιο θα μαθετε αρκετα πραγματα για αυτο.

Τι εκανε δλδ η Καμελια με τον ιστοτοπο της κλπ.

Πφ, λογικο ειναι να αισθανομαι ασχημα που αυτη η ιστορια τελειωνει;

~~~

<<Λοιποοοον;>> καθεται ο Αλεξ ακριβως διπλα μου στον καναπε και με σκουνταει στον ωμο. <<Πως ειναι η Καλιφορνια;>> ρωταει και στηριζει το πηγουνι του στο χερι του κοιτωντας με εξεταστικα.

Αισθανομουν παντα αβολα οταν το εκανε αυτο ο Αλεξ. Ειχα συνηθισει να με κοιταει μονο ο Χαρρυ με αυτο το βλεμμα.

Κλεινω τα ματια μου και αναστεναζω ενω προσπαθω να θυμηθω οτι ειχα δει τον τελευταιο ενα χρονο. <<Ειναι... ειναι απλα υπεροχα. Τεραστια πολη. Και φυσικα παρα μα παρα πολλοι ανθρωποι. Ειναι η πολη με τους περισσοτερους κατοικους στις ΗΠΑ. Το πανεπιστημιο δε... φανταστικο. Ειναι ο,τι πρεπει για μενα>> εμφανιζεται ο Χαρρυ και καθεται απεναντι μας στην πολυθρονα. <<Δεν πιστευω οτι υπαρχει ανταξιο του πουθενα αλλου>> τονιζω ενω κοιταζω τον Χαρρυ.

Προφανως και ειναι σποντα αυτο. Για οταν μου ειχε πει να τον ακολουθησω στην Ιταλια, λεγοντας μου οτι εκει υπαρχει παρομοιο Πανεπιστημιο. Ηξερα οτι δεν μου ελεγε την αληθεια, για αυτο και τωρα προσπαθω να του το τριψω στη μουρη.

Οχι οτι τον νοιαζει ιδιαιτερα...

<<Σοβαρα;>> μπαινει και η Αννι στη συζητηση κοιταζοντας με το στομα ανοιχτο. Η μικρη στην αγκαλια της χασμουριεται και χαμογελαω ασυναισθητα.

<<Ναι, το προγραμμα σπουδων ειναι πολυ καλο. Εχει αρκετα μαθηματα που ειναι ευκολα. Εξαλλου η Αγγλικο Φιλολογια δεν ειναι και τοσο δυσκολη>> ανασηκωνω τους ωμους μου και τα παιδια κουνανε το κεφαλι τους θετικα. Εκτος τον Χαρρυ.

<<Γνωρισες κανεναν;>> ρωταει πονηρα ο Αλεξ και ο Χαρρυ γυρναει απευθειας το βλεμμα του προς αυτον κοιτωντας τον επιθετικα. Παω στοιχημα οτι ανετα θα μπορουσε να τον σκοτωσει με μια μονο ακομη κουβεντα του. <<Για παρεα γκχμ... εννοω για παρεα>> βιαζεται να διορθωσει και ειναι η σειρα μου να κοιταξω νευριασμενη τον Χαρρυ.

<<Ναι>> απανταω σχεδον θυμωμενη <<Γνωρισα πολλους>> παιρνω το βλεμμα μου απο πανω του και κοιταζω οπουδηποτε αλλου.

<<Ναι, σιγα>> καγχασε η Αννι. <<Ορεξη σε ειχα οι πολλοι>> με πειραζει προσπαθωντας να ελαφρυνει το κλιμα και την χτυπαω χωρις να ακουμπησω την μικρη.

<<Χαρρυ, εσυ ποτε φευγεις;>> τον ρωταει ο Αλεξ και εγω βγαζω το κινητο μου απο την τσεπη μου για να προσποιηθω οτι ασχολουμαι με κατι.

<<Σε 2 εβδομαδες>> απανταει στεγνα και σουφρωνω τα φρυδια μου.

<<Γιατι τοσο ρε; Καλοκαιρι ειναι>> μιλαει η Αννι αντι για μενα.

<<Εχω δουλειες>> απανταει κοφτα και κοιταζομαστε για λιγο. Η φωνη του προδιδει οτι μας λεει ψεμματα.

<<Εσυ Καμι;>>

<<Σεπτεμβριο λογικα. Τοτε αρχιζει η εξεταστικη. Τι; Θελεις απο τωρα να με διωξεις ακομη δεν ηρθα;>>

<<Οχι ρε χαζη>> με σπρωχνει γελωντας ο Αλεξ <<Απλα λεγαμε με την Αννι κατι για διακοπες>>

<<Ναιιι, διακοπες χρειαζομαστε ολοι φιλεναδαα>> 

<<Τι διακοπες;>>

<<Τυπου αφηνουμε με τη μπεμπα στους παπουδες της και την κοπαναμε εμεις οι 4...>> μολις το λεει αυτο κοιταζω τον Χαρρυ που ειναι συνοφριωμενος <<...για κανενα νησακι αν ψηνεστε>>

<<Ο...Ο Τζος;>> ρωταω και γελανε οι δυο τους.

<<Ο Τζος στη Νεα Υορκη καλοπερναει φιλεναδα>> λεει η Αννι και σηκωνεται ορθια. <<Σε επαιρνε τηλεφωνο αλλα δεν σε εβρισκε μου ειπε>>

<<Ναι, εχω αλλαξει νουμερο. Εχει λιγους μηνες>>παραδεχομαι <<Θα σας το... εμ δωσω αργοτερα>>

<<Εγω δεν το θελω>> απανταει ειρωνικα ο Αλεξ και τον τσιμπαω.

<<Αλεεεξ;; Η μικρη νυσταζει>> λεει η Αννι παραπονεμενη και ο Αλεξ σηκωνεται και την πλησιαζει.

<<Ει, παλι θελει να κοιμηθει;>> ρωταει και παιρνει αγκαλια το μωρο, που εχει ηδη γλαρωσει, στην αγκαλια του.

<<Αυτο το παιδι οντως μου μοιαζει>> μονολογει η Αννι και προχωραει προς το δωματιο τους.

<<Επιτελους το καταλαβες>> την κοροιδευει ο Αλεξ ακολουθωντας την.

Γιατι ρε γαμωτο πρεπει να μενουμε παντα μονοι;

Γιατι;

Σηκωνομαι σιγα σιγα ορθια. <<Εε πες στα παιδια οτι φευγω>> του ψιθυριζψ και κανω να παρω τη τσαντα μου απο το τραπεζακι.

Σηκωνεται σχεδον κατευθειαν ορθιος και πεταει την τσαντα μου στην ακρη του δωματιου. <<Σημερα στις 9 θα σε περιμενω σπιτι μου>>

<<Δεν θα ερθω>> απανταω οσο πιο ηρεμα μπορω προσευχομενη να μην εχει σπασει το κινητο μου που ηταν μεσα στη τσαντα ετσι βιαια που την πεταξε στα πλακακια.

<<Θα ερθεις>>

<<Οχι>>

<<Ξερεις που ειναι. Θα σε περιμενω>>

<<Σταματα πια>> του φωναζω και κανω ενα βημα πισω. <<Δεν εχεις ιδεα τι περναω. Το να ερχεσαι και να μου ξαναναστατωνεις τη ζωη με κανει να γυρναω στα παλι και σου ειπα οτι εχω τελειωσει. Εκανα μια νεα αρχη. Αλλα εσυ, οπως παντα, ερχεσαι πισω και τα ανακατωνεις ολα>> σταματαω και νιωθω τα δακρυα να πλυμμηριζουν τα ματια μου. <<Αλλαξα, Χαρρυ. Ακομη και εσυ το ειπες. Δεν ειμαι η Καμελια που ηξερες και καλα θα κανεις να το καταλαβεις. Ολα εχουν τελειωσει, παρτο αποφαση>> του λεω με μιση καρδια παροτι ξερω οτι τιποτα απο οτι ειπα δεν ισχυει.

Σηκωνω την τσαντα μου απο το πατωμα με τρεμαμενα χερια σκουπιζοντας βιαστικα το προσωπο μου.

<<Λες ψεμματα>> κουναει το κεφαλι του και με τα ματια του με παρακαλαει να του πω την αληθεια. <<Σε αγαπω>>

Γελαω ασυναισθητα και συνοφριωνεται. <<Χριστε μου, Χαρρυ. Γινε λιγο πιο πρωτοτυπος. Ολο τα ιδια πραγματα λες, δεν βαρεθηκες; Ακριβως τα ιδια λογια που μου ελεγες περυσι. Θυμασαι; Στο δωματιο μου, λιγες μερες πριν φυγω>> κανω πως σκεφτομαι. <<Τι μενει να κανουμε; Αα ναι, να παραδεχτω οτι σε θελω και εγω, να κανουμε ερωτα για μια "τελευταια φορα" ακομη, να πουμε παλι "συγγνωμη" ο ενας στον αλλο και μετα να ξαναφυγεις>> βαζω τα χερια μου στη μεση μου και τον κοιταζω. <<Τι περιμενεις; Γδυσου>>

<<Γιατι εισαι σκυλα;>> ρωταει και τον κοιταζω ειρωνικα. Πρωτη φορα με λεει σκυλα.

<<Σκυλα; Την αληθεια σου λεω Χαρρυ. Δεν την εχεις συνηθισει ε;>> ρωταω και εκεινη τη στιγμη νιωθω οτι ειμαι πραγματικα μια σκυλα.

Με κοιταζει για λιγο αφωνος. <<Θα σε περιμενω στις 9>> λεει και παιρνει το κινητο του απο το τραπεζακι και χωρις να με κοιταξει δευτερη φορα προχωραει στον διαδρομο και βγαινει εξω.

Με το που κλεινει την πορτα πισω του αφηνω ολα τα δακρυα μου να βγουν.

Σκατα εγινα παλι.

~~~

Θελω τοσο πολυ να κλαψω με ολο αυτοοοοοο

Αλλη ερωτηση ομως εχω να σας κανω.

Θα παει η Καμελια στο σπιτι του Χαρρυ ή θα μουλαρωσει 

Instagram: @ria_zoitsaki

Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp

Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️

Σχολιακι και αστερακι για να συνεχισω♥