Ο τιτλος ειναι κακος...

Ετοιμαστειτε...

λετσ γκο

~~~

Ετοιμαζομαι να παρω τηλεφωνο την Αννι αλλα εκεινη προλαβαινει και με καλει.

<<Γεια>> μου λεει ψιθυριστα. Απορω πως την ακουσα.

<<Γεια σου μπειμπι>> την χαιρετω καθως μασουλαω σαλατα. Ξαφνικα αρχιζει να κλαιει. <<Αννι τι εγινε;>> φωναζω μολις καταπιω την μπουκια μου.

<<Σε χρειαζομαι>> μου λεει αναμεσα στα αναφιλητα της. 

Σηκωνομαι ορθια αγχωμενη. <<ΤΙ ΕΓΙΝΕ; Πεθανε κανεις;>>

<<Οχι>> σταματαει για λιγο για να φυσηξει τη μυτη της. <<Δ-δεν πε-πεθανε κανεις>>

Αναστεναζω. Παλι καλα. <<Ε τοτε τι εγινε;>>

<<Νο-νομιζω, δεν ειμαι τε-τελειως σιγουρη, αλλα νομιζω οτι ειμαι ε-εγκυος>>

Και εκεινη τη στιγμη ειναι που παθαινω κριση πανικου.

ΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ;

ΠΩΣ;;;;;;

Η ΑΝΝΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΟΣ;

Η ΑΝΝΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΓΚΟΜΕΝΟΥΣ ΣΑΝ ΤΑ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ;

ΩΧ ΘΕΕ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ;

<<Ακους ή λι-λιποθυμησες>> προσπαθει να με επαναφερει και εγω πεφτω με φορα στον καναπε.

Πως εγινε αυτο ρε γαμωτο;

<<Εκανες test εγκυμοσυνης;>> ειναι το μονο που καταφερνω να ψελλισω.

<<Ο-οχι ακομη. Αλλ εχω 4 μερες καθυστερηση>> λεει και σουφρωνωτα φρυδια μου. <<Παντα ο κυκλος μου ειναι ρολοι και τις περισσοτερες φορες αδιαθετω πριν την κανονικη ημερομηνια>> μου εξηγει. Για αυτο οταν επιστρεφαμε ηταν μουτρωμενη. 

Θεε μου. Που να το φανταστω και εγω.

<<Μπορεις να ερθεις; Χρειαζομαι καποιον>> με παρακαλει και κατευθειαν βαζω παπουτσια.

<<Ειναι κανεις εκει;>>

<<Οχι ειμαι μονη μου και θελω να πεθανω>> λεει και ξαναρχιζει το κλαμα.

<<Κοψε τις βλακειες>> την αποπερνω. <<Παω να αγορασω κανα 2 τεστ εγκυμοσυνης και σε 15 λεπτα θα ειμαι εκει>>

<<Μην αργεις. Σε χρειαζομαι>>

[...]

Χτυπαω το κουδουνι και νιωθω πως τα δευτερολεπτα περνανε βασανιστικα αργα μεχρι να ερθει και να μου ανοιξει την πορτα. <<Ηρθες>> με αγκαλιαζει σφιχτα και ανταποδιδω.

Σηκωνω την σακουλα με τα τεστ. <<Γρηγορα στο μπανιο. Πρεπει να βεβαιωθουμε πριν πραξουμε αναλογως>> κουναει το κεφαλι της και τρεχει στο μπανιο του πανω οροφου.

Ανεβαινω σιγα σιγα τα σκαλοπατια και φτανω στο δωματιο της. Στους τοιχους της εχει καρφωμενες φωτογραφιες με εμας τις δυο να ποζαρουμε σε διαφορες στασεις. Μπορω να βρω φωτογραφιες απο μωρα. Οι μητερες μας εκαναν παρεα απο πολυ πριν γενηθουμε εμεις.

Τοτε παιζαμε με τις κουκλες μας... και τωρα...

<<Τα εκ-εκανα>> βγαινει απο το μπανιο και ερχεται μεσα στο δωματιο.

<<Και;>> προς το μερος της.

<<Ει-ειναι θετικα... και τα δυ-δυο>> λεει και πεφτει στην αγκαλια μου πετωντας τα κατω. Ισα ισα που προλαβα να δω τις γραμμουλες πανω τους. Οχι ρε γαμωτο.

Η ΑΝΝΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΥΟΣ.

ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΜΩΡΟ.

ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!!!

<<Δεν μπορω Καμελια. Δε-δεν θα μπορεσω να το με-μεγαλωσω. Ειμαι ακομη παι-παιδι>>

<<Ναι εισαι. Αλλα σεξ μπορεις να κανεις σαν παιδι>> την ειρωνευομαι και με κοιταει λυπημενη. <<Δεν πηρατε προφυλαξεις;>>

<<Ο-οχι>> λεει ντροπιασμενη και κατεβαζει το κεφαλι της. <<Δεν ειχαμε εκεινη τη στιγμη πανω μας. Εγινε ο,τι εγινε και βγηκε πριν τελειωσει. Υποθεσαμε οτι δεν θα γινοταν τιποτα>>

<<ΡΕ ΑΝΝΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ; ΔΕΝ ΣΕ ΠΙΣΤΕΥΩ>> λεω και φευγω μακρια της νευριασμενη. <<Αυτο ειναι αδιανοητο. Σεξ χωρις προφυλαξεις;>> αρχιζει να κλαιει.

<<Μη μου φω-φωναζεις>>

Παω διπλα της <<Συγγνωμη συγγνωμη συγγνωμη...Απλα ειναι τρελο να συμβαινει κατι τετοιο. Παντα βαζουμε προφυλαξεις. ΠΑΝΤΑ. Γιατι αλλιως...>> την δειχνω <<...καταληγεις ετσι>>

<<Και τωρα τι κανω;>>

<<Καταρχας, ο Αλεξ δεν ειναι ο πατερας του... παιδιου;>>

Γνεφει. <<Απο τοτε που ειμαστε μαζι μονο με αυτον κανω σεξ>>

<<Ωραια. Πρεπει να του το πεις>>

<<Τι; Αποκλειεται>> αρνειται και παει προς το παραθυρο ακουμπωντας την κοιλια της.

<<Τι εννοεις αποκλειεται; Δεν σκοπευεις να του το πεις; Ολοι θα το μαθουν καποια στιγμη. Δεν πρεπει να το μαθει τελευταιος γιατι->>

<<ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΡΕ ΚΑΜΕΛΙΑ>> φωναζει αλλα μετα απο λιγο ηρεμει. <<Δεν ξερω καν αν θα το κρατησω>>

Την πλησιαζω. <<Σκεφτεσαι αυτο που σκεφτομαι; Θα κανεις εκτρωση;>> λεω ελπιζοντας να πει οχι. Τι φταει το μωρακι αν αυτοι ειναι απροσεκτοι;

<<Ειλικρινα Καμελια αυτη τη στιγμη περνανε χιλιαδες σκεψεις απο το μυαλο μου. Δεν ξερω τι να κανω. Το μονο σιγουρο ειναι οτι δεν μπορω να μεγαλωσω ενα παιδι, αυτη τη στιγμη>> μου φωναζει και τραβιεμαι λιγο. <<Συγγνωμη>> μου λεει γλυκα. <<Απλα εχω τρελαθει με ολη αυτη τη φαση>>

Την αγκαλιαζω. <<Ο,τι κι αν γινει θα ειμαι διπλα σου>> της ψιθυριζω. <<Ο,τι και αν επιλεξεις θα το δεχτω αρκει εσυ να νιωθεις πως κανεις το σωστο>>

Χαμογελαει. <<Ευχαριστω για ολα>>

Αχ βρε Αννι.

~~~

#pregnant

#socked huh?