#39 Coffee on the floor
Φωνη Ριας
Καλησπερα και καλη βραδια.
Χεχ πλακιτσα.
Ξερω οτι τωρα τελευταια ανεβαζω συνεχεια κεφαλαια και σρσλυ δν ξερω γιατι.
Εντωμεταξυ εχουν ξεκινησει οι εξετασεις απο δευτερα κι εγω εχω φαγωθει να διαβαζω αλλα και να ανεβαζω κεφαλαια.
Δλδ ποσο ανωμαλη πια;
Τεσπα εμ γκχμ....
Καλη αναγνωση
Για τυχον ερωτησεις μην με ρωτησετε σας εφαγα
Εμ και....
Αυτα βσκ☺☺
Μπουδουγου μιας και το εφερε η κουβεντα σημερα ειδα εναν ακομη που μου αρεσει εδω και 1 μηνα πρπρ; δεν ξερω ονομα και που μενει αλλα ειναι κουκλοοοοος.
Χεχ
Μπαιζ
~~~
<<Θεε μου τα ποδια μου με εχουν πεθανει>> γκρινιαζει η Αννι και καθεται σε μια καρεκλα απο κια καφετερεια στο κεντρο της Ρωμης. <<Τουλαχιστοκ ψωνισα αυτα που ηθελα>>
Πλησιαζουμε κι εμεις στο τραπεζακι και καθομαστε. Εγω αναμεσα στον Χαρρυ και τον Τζος. Μπορει να ηταν κουραστηκα αλλα η Ρωμη ειναι πανεμορφη. <<7 σακουλες μονο>> την κοροιδευω και γελαει.
<<Μια φορα ερχεσε στη Ρωμη αγαπητη μου>> λεει και την παιρνει αγκαλια ο Αλεξ.
<<Να δω που θα τα χωρεσεις ολα αυτα στη βαλιτσα σου>> την πειραζει κι εκεινη τον φιλαει.
<<Παω να παραγγειλω καφεδες>> ανακοινωνει ο Τζος και σηκωνεται ορθιος. Του δινουμε τις παραγγελειες μας και παει μεσα.
<<Χθες το βραδυ τι κανατε;>> με εωταει πονηρα η Αννι και εγω κοιταω εκνευρισμενη τον Χαρρυ.
Τι καναμε; ΚΟΙ-ΜΗ-ΘΗ-ΚΑ-ΜΕ. Μονο υπνος! Εγω, η ηλιθια φταιω. Εγω του ειχα πει οτι νυσταζω κι οτι ειμαι κουρασμενη και αμεσως με πιστεψε. Ελεος πια!
<<Κοιμηθηκαμε, ε Καμελια;>> με παιρνει αγκαλια ο Χαρρυ και με κοιταει χαμογελαστος.
Βλαμμενε.
<<ΝΑΙ>> λεω κοφτα και κοιταω τα παιδια. <<Εσεις;>>
<<Δεν ειχαμε υπνο και πηγαμε στο roof garden και καθησαμε μεχρι το πρωι>> λεει ο Αλεξ και κοκκινιζει. Αω γλυκακιιι.
<<Ηρθαν οι καφεδ->> φωναζει σαν χαζοχαρουμενο ο Τζος και τη στιγμη που γυρναμε για να τον δουμε, μια κοπελα τρεχοντας πεφτει πανω του ριχνοντας τα παντα κατω.
<<Γαμωτο>> βριζει ο Τζος καθως ο Χαρρυ προσπαθει να κρυψει το γελιο του κι εγω σηκωνομαι για να τον βοηθησω.
<<Συγγνωμη>> λεει η κοπελα σοκαρισμενη. Μαλλον τουριστρια κι αυτη γιατι δεν μιλαει Ιταλικα. <<Χιλια συγγνωμη, ασε με να σε βοηθησω>> παει να μαζεψει τα γυαλια και μου χαριζει ενα ζεστο χαμογελο.
Ομορφουλα ειναι. Κοκκινομαλλα με γαλαζια ματια. <<Απο που εισαι;>> την ρωταω ευγενικα.
<<Μιση Αγγλιδα, μιση Ελληνιδα>> απανταει και πιανει τα μαλλια της κοτσιδα. <<Καιρο ζω στο Λονδινο>>
<<Εχεις εκπληκτικη προφορα>> παρατηρω και ο Τζος με στραβοκοιταζει. <<Η Ελλαδα ειναι πανεμορφη χωρα. Θα ηθελα καποτε να την επισκεφτω>> της λεω και τα παιδια συμφωνουν μαζι μου. <<Βασικα, πως σε λενε; Ξεχασα να σε ρωτησω>>
Γελαει <<Κιαρα, χαρηκα εσεις;>>
<<Εγω ειμαι η Καμελια, απο εδω ο Τζος, ο Χαρρυ, η Αννι και ο Αλεξ>> της συστηνω τα παιδια και κουναει το κεφαλι της ευγενικα.
<<Χαρηκα που σας γνωρησα ολους>> γυρναει προς τον Τζος. <<Τζος, ειλικρινα συγγνωμξ που τα εριξα κατω ολα>>
Ο Τζος της χαμογελαει <<Ολα καλα. Μην το σκεφτεσαι>> ΤΙ; Αυτος πριν δεν ηταν Τουρκος που του τα εριξε ολα κατω; *ΑΓΓΛΟΣ που ειναι τωρα στην ΙΤΑΛΙΑ του γυαλισε η ΑΓΓΛΟΕΛΛΗΝΙΔΑ και επειδη νευριασε ειναι ΤΟΥΡΚΟΣ. Μπραβο Ριααα
Μπα, του γυαλισε η κοκκινομαλλα Ελληνιδα;
Ζηλευεις μηπως μωρη;
Φυσικα και δεν ζηλευω. Δηλαδη... εμ.... αυτος ηταν νευριασμενος πριν.... αφου... αυτη δεν....
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΝΑΙ ΖΗΛΕΥΩ. ΑΜΑΝ
<<Θες να κατσεις μαζι μας, Κιαρα;>> της ρωταει γλυκα ο Τζος κι εγω τον κοιταω με γουρλωμενα ματια.
<<Θα το ηθελα πολυ αλλα εχω μια δουλεια να κανω>> λεει και εγω ευχαριστημενη γυρναω στην θεση μου.
Παρτον Τζος!
Σκυβω στο αφτι του Χαρρυ <<Φιλα με>>
Με κοιταει απορρημενος. <<Εγινε κατι;>>
<<Φιλα με>> του ξαναλεω και χαμογελαει με αυρα τα υπεροχα λακακια του. Ηζησξδξδξξδδξδξξρξρρξ.
<<Μη ζηλευεις την Κιαρα. Εισαι πολυ καλυτερη απο αυτην μωρο μου>> μου ψιθυριζει και με φιλαει.
Κλεινω το ματια μου και το απολαμβανω. Φυσικα και ειμαι καλυτερη απο αυτην. <<Σαγαπω>> του λεω στο αφτι καθως βλεπω με την ακρη του ματιου μου τον Τζος να ανταλλαζει τηλεφωνα με αυτη, την Κιαρα.
Καλα κανει. Καιρος να προχωρησει.
<<Κι εγω σαγαπω Καμι>> με κλεινει στην αγκαλια του και μυριζω το μεθυστικο αρωμα του.
<<Αυριο ειναι τα γενεθλια σου>> του υπενθυμιζω και μου χαιδευει το χερι.
<<Το ξερω>> απανταει κοφτα.
<<Θες να βγουμε με τα παιδια;>> ρωταω αν και ηδη ξερω την απαντηση του.
<<Οχι. Μαζι θελω να βγουμε. Οι δυο μας>> με φιλαει στο κεφαλι και χαμογελαω. Τα εχω ηδη κανονισει ολα.
<<Μχμ... κατι θα κανω για αυτο>> ψιθυριζω και η συζητηση τελειωνει εδω.
Κααααατ
Μμμμμμμ
Εμενα μ αρεσε που ζηλεψε η παλιοσκυλα (χιχι)
Το φχαρηστηθηκα ρε ανθρωπε...
Λοιπον πειτε μ αν σας αρεσε❤❤
SPOILERALERT🚨: κατι ερωτες του παρελθοντος... αχ βαχ.
Αντε καληνυχταα❤
-ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΔΑ ΠΑΛΙ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗΗ. ΠΑΕΙ ΤΡΙΤΗ ΛΥΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑ ΓΙΑ ΦΒ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΑ ΔΙΕΓΡΑΨΕ ΛΟΓΩ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΑΛΛΑ ΜΟΛΙΣ ΤΑ ΞΑΝΑΑΝΟΙΞΕΙ ΘΑ ΜΟΥ ΣΤΕΙΛΕΙ ΜΗΝΥΜΑ.
ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΦΑΣΗ:
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΤΣΕΙ-
εμ εννοω ειναι τοσο κιουτ..
❤❤❤
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top