Hey babiess

Ξερω ξερω οτι με αγαπατε πολυ για αυτο και σας εβαλα 2ο κεφαλαιο μεσα σε πολυ συντομο χρονικο διαστημα😂

Λατρεψτε με😍😍

(Θεε μου τι ακουμε)

Γχμ... εμ σας εβαλα και μια εκπληξουλα φυσικα
😍😍
Χεχ

Χαβ φαν μπιτσακιαα❤❤

~~~

Joss POV. (aka ΤΖΟΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣΣΣΣΣΣΣΣΣ Ω ΝΑΙ Ω ΝΑΙ Ω ΝΑΙ)

Ειμαι εξω απο την πορτα της. Πρεπει να της το πω, επιτελους. Ω ελα ρε Τζοσουληη. Μπορεις μαναρακι μουυ. Μην εχεις αγχος. Μην εχεις αγχος. Τι σου εχω μαθει; Βαθιες ανασες!

Χτυπαω την πορτα διστακτικα καθως απο μεσα μου προβαρω τα λογια μου. Την ακουω ν πλησιαζει και μ ανοιγει την πορτα.

<<Τζος;>> *οχι μωρη ο γιαννης απο απεναντι ειναι ποσο γκαουτσαλι θεε μ* λεει ξαφνιασμενη και δεν την αδικω. Παιζει να ειμαι αρκετα μαλακας που ερχομαι μεσα στο καταμεσημερο για να της πω 3 γαμημενες λεξουλες.

<<Εμ, γεια;>> λεω και ακουγεται σαν ερωτηση. Την παρατηρω. Μου εχει λειψει αρκετα. Τα ματια της ειναι κλαμμενα. Ποιος ξερει τι εγινε. <<Να περασω;>>

Πιανει το λαιμο της. Παντα το κανει αυτο οταν βρισκεται σε αβολη θεση. <<Φυσικα, περνα>> μου ανοιγει το δρομο και προχωραω. Το δωματιο της ειναι ακριβως οπως το θυμαμαι. Μπροστα απο την ντουλαπα εχει μια στοιβα με γυρω στα 200 ρουχα και γουρλωνω τ ματια μου. Παναγια μ δηλαδη. Τι θα τα κανει ολα αυτα;

<<Για το ταξιδι ειναι>> απανταει στην ερωτηση μου παρολο που δεν προλαβα να την κανω. <<Δεν θα τα παρω ολα μαζι, κανω μια διαλογη τωρα>> λεει και καθεται στο κρεβατι της.

<<Σωστα. Αφου εχεις γυρω στα χιλια ρουχα σιγουρα χρειαζεται να κανεις μια διαλογη>> αστειευομαι και χαμογελαει.

<<Ει. Χιλια ειναι παρα πολλα>> μου λεει για πλακα.

<<Τα μισα τοτε;>>

<<Χμ, μαλλον>> γελαω και κανει το ιδιο. Καθομαι στο γραφειο της και κοιταζω εξω απο το παραθυρο. <<Λοιπον πως και περασες απο εδω;>> με ρωταει και αρχιζουν να ιδρωνουν τα χερια μου απο το αγχος. Ηρεμα μωρο μου. Ολα καλα θα πανε.

<<Βασικα ηρθα για να σου μιλησω>>

<<Συμβαινει κατι;>> με ρωταει παραξενεμενη. <<Ειναι για την Ιταλια;>>

<<Οχι, οχι>> κουναω το κεφαλι μου αρνητικα. <<Για εμας τους δυο προκειται>>

<<Αα>> λεει νε κομμενη την ανασα και κοιταει το πατωμα. <<Ξερεις οτι ειμαι με τον Χαρρυ...>>

<<Ναι βεβαια>> λεω και παω να κατσω κοντα της. <<Αυτο ειναι το θεμα. Εισαι με τον Χαρρυ πια και χαιρομαι για αυτο>> Τζιζας, πως τα λεω ετσι ο ατιμος.

Με κοιταζει και σουφρωνει τα φρυδια της. <<Χαιρεσε;>>

<<Ναι. Ηθελα να σου πω οτι σε εχω ξεπερασει πια και απλα θελω να εισαι καλα μαζι του>> Ω ναι ω ναι ω ναι το ειπα μαδαφακερςς.

<<Ω>> με κοιταζει με γουρλωμενα ματια. <<Εμ ευχαριστω, μαλλον. Απλα εγω νομιζα->> παει να πει αλλα σταματαει.

<<Τι;>>

<<Ο,τι ηρθες για να μου πεις ακριβως το αντιθετο>> μου εξηγει και την κοιταω με ανεκφραστο βλεμμα. <<Ο,τι δηλαδη ξερεις... με θες και τετοια>> σκυβει το κεφαλι της στα χερια της <<Θεε μου ποσο ηλιθια ειμαι;>> μετα με κοιταει και χαμογελαει <<Ειλικρινα χαιρομαι που προχωρησες κ εσυ>>

Χαμογελαω. Νομιζε οτι την ηθελα ακομη; Βεβαια ρε μαλακα. Πας ετσι στο ξεκουδουνο γιατι θες να της μιλησεις και φερεσαι σαν καθυστερημενος. Λογικο να το πιστευει.

Αχ ρε Καμελια. Δεν φταιω εγω. Αν δεν πηδιοσουν εσυ με τον Χαρρυ ακομη μαζι θα ημασταν...

<<Εκανα καιρο για να τα ξεπερασω. Ο,τι εγινε με εσενα και τον Χαρρυ>> της λεω κι εκεινη με κοιταει με συμπονετικο βλεμμα. <<Προσπαθουσα να σε ξεχασω τελειως. Οποτε πηγαινα να παραφερθω υπενθυμιζα στον εαυτο μου ποσο σκυλα και τσουλα ησουν που μου το εκανες αυτο>> ΕΜ ΟΥΠΣ << Ετσι το πηρα αποφαση. Εχω ξεχασει ηδη το παρελθον και θα ηθελα να προχωρησουμε σαν φιλοι, μονο>>

Βαζει το χερι της στο ποδι μου. <<Σαγαπω. Παντα θα σαγαπω. Ειτε εισαι το αγορι μου, ειτε εισαι ο φιλος μου. Νοιαζομαι για εσενα. Μαλλον δεν επρεπε να ειμαστε μαζι. Δεν σου αξιζω>> παιρνει το χερι της και κοιταει μπροστα.

<<Μη το λες αυτο. Εισαι υπεροχη κοπελα, απλα... δεν δουλεψε αυτο που ειχαμε μεταξυ μας. Ησουν πιεσμενη απο μερους μου και το καταλαβαινω. Εχεις τον Χαρρυ ομως τωρα και εισαι χαρουμενη. Θα ειμαι διπλα σου και θα στηριζω παντα>> της λεω και τα ματια της βουρκωνουν.

Με παιρνει αγκαλια <<Σε ευχαριστω>> λεει ενω κλαιει.

Την χαιδευω. <<Μη κλαις>> Μη κλαις ματια μου! <<Πρεπει να φυγω. Θα τα ξαναπουμε>> σηκωνομαι και εκεινη κανει το ιδιο.

<<Οντως. Τωρα θα ερθει και ο Χαρρυ οποτε...>> λεει και γελαω.

<<Σιγουρα δεν θα θελει να με δει εδω>> με αγκαλιαζει στα πεταχτα και το βλεμμα μου πηγαινει στο κρεβατι της.

Γαμωτο! Εχει ακομη τη μπλουζα που της ειχα κανει δωρο το καλοκαιρι. Γιατι να το κανει αυτο; Εγω δεν εχω κρατησει τιποτα δικο της. Πανω στο θυμο μου τα πεταξα ολα. Για αυτο μαλλον καταφερα να προχωρησω.

Και χαιρομαι που εχει κανει και η ιδια της αυτο το πραγμα.

ΜΕ ΑΓΑΠΑΤΕ ΑΠΕΙΡΑΑΑΑΑΑΑΑ

ΑΝΕΒΑΣΑ ΠΟΒ ΤΟΥ ΤΖΟΣΣΣΣΣ

ΕΙΜΑΙ ΘΕΑΑΑΑΑ😚😚😚😚

αγαπαμε τζοςςςςςςςς

Και δν μπορειτε να πειτε ανεβασα πολυ συντομα😍

Τεσπα ελπιζω να σας αρεσε..

SPOILERALERT🚨 : γερο καμ μπακ του χαρρυ

Σας φιλω γλυκακιαααα😚😚😚😚

Ριτσι το μπιτσι
Το οποιο σμρ ειναι πλ χαρουμενο γτ καταλαβα επιτελους οτι οσο κ αν προσποιειται καποιος οτι δν ενδιαφερεται, βαθια μεσα του σκαει απο ζηλεια...

Σιγουρακι!