Εμ γεια.

Ιτς ρια χιαρ....

Χεχ. Ξερωοτισαςεχωξενερωσειαπειραπουεχωναανεβασωπαραμαπαραπολυκαιροαλλακαταλαβαιτεμεεχωκεγωπροβληματα.

Και επισης ενα σορυ που σας εστησα τοσο πολυ. Χαβ φαν!

Αν και μπουδουγου εχω ξεχασει πανω κατω την ιστορια και τρ μολις διαβασα το τελευταιο που εγραψα για να την θυμηθω πρπ. Μην περιμενετε πολλα.

☆εμμ οταν πατε στο φλασμπακ ακουστε το τραγουδι. Γαμαει☆

😚😚

~~~

Σε μια εβδομαδα θα φυγουμε. Ειλικρινα ανυπομονω τοσο πολυ να παω στην Ιταλια με τον Χαρρυ και τα παιδια.

Εχει 3 μερες που τελειωσαν οι εξετασεις και επιτελους νιωθω ελευθερη. Βασικα οσο σκεφτομαι οτι του χρονου θα σπουδαζω κατι με πιανει. Αλλα ακομη νωρις δεν ειναι για να αγχωνομαι;

Καθομαι στο δωματιο σε μια στοιβα απο ρουχα προσπαθωντας να βρω τι πρεπει οπωσδηποτε να παρω μαζι μου στην ιταλια για να μην κυκλοφορω σαν τον λετσο.

Μπλουζες, τζιν, φουστες και φορμες ειναι πεσμενα στο πατωμα και εγω καθομαι πανω τους. Μια μπλουζα ομως πεταμενη στην ακρη της ντουλαπας μου κανει εντυπωση. Την πιανω και κατευθειαν η μνημη αρχιζει να παιρνει μπρος...

Flashback
- Καλοκαιρι 2016-

<<Μωρο μου σου πηρα ενα δωρο>> μου λεει ετσι στα ξαφνικα ο Τζος καθως πηγαινουμε στο σπιτι μου για να δουμε μια ταινια.

Τον κοιταω με παραξενο υφος. <<Τι δωρο; Δεν εχω ουτε γενεθλια, ουτε ειναι η επετειος μας ουτε...>> απομακρυνομαι και βαζω ταχαμου δηθεν πληγωμενη το χερι μου στην καρδια μου. << Θες να με χωρησεις με αυτο το δωρο;>> του γυρναω την πλατη.<<Δεν το περιμενα αυτο απο εσενα Τζος>>

Γελαει και η καρδια μου φτερουγιζει. Το γελιο του ειναι ο,τι καλυτερο υπαρχει. Λατρευω να τον ακουω. <<Νομιζεις οτι θα ξεφυγεις τοσο ευκολα απο εμενα;>> με πιανει απο τη μεση και με σταματαει για να τον κοιταξω.

<<Ναι αυτο νομιζω>> του λεω για να τον τσιγλισω (μην ρωτησετε το σημαινει θα σας φαω το λαρυγγι)

<<Τοτε εισαι πολυ με πολυ γελασμενη μικρη Καμελια. Δεν προκειται να σε αφησω να φυγεις>> μου δινει ενα παθιασμενκ φιλι και χανομαι στην αγκαλια του.                << Σ'αγαπω>> μου λεει μεσα στο φιλι του και τον τραβαω πιο κοντα μου για να μυρισω το αρωμα του.

Γινεται να ειναι τοσο υπεροχος;

Γινεται να τον αγαπω τοσο πολυ;

Σταματαω το φιλι παραζαλισμενη και τον κοιταω στα ματια. <<Και γιατι μου πηρες δωρο;>>

Βαζει μια τουφα που ειχε ξεφυγει πισω απο τα μαλλια μου (ΟΜΓ ΛΙΩΝΩΩΩΩ😍😍) <<Γιατι οταν τα ειδα σε θυμηθηκα και φανταστηκα εσενα να το φορας κι να εισαι πολυ σεξυ με αυτο>> μου ψιθυριζει στο αφτι και μετα μου δαγκωνει τον λαιμο.

<<Μπλουζα μου πηρες;>> τον ρωταω και γνεφει. Κανει μια κινηση και μεσα απο την τσαντα του βγαζει μια μικρη σακουλα και μου την δινει. <<Ευχαριστω μωρο μου>> τον φιλαω κι κοκκινιζει.

Βγαζω βιαστικα το δωρο του και το ξετυλιγω. Ειναι μπλε, αμανικη και λεει πανω νε καλλιγραφικα γραμματα: You are my curse, bae (Εισαι η καταρα μου, μωρο).

<<Ειναι τελεια Τζος>> του λεω και τον αγκαλιαζω. <<Δηλαδη υπονοεις οτι εγω ειμαι η καταρα σου ή εσυ η δικη μου;>>

Σκεφτεται. <<Μαλλον εγω η δικη σου. Γιατι εσυ μονο καταρα δεν εισαι για εμενα μωρο μου>> μου λεει και τον φιλαω πριν προλαβει να ολοκληρωσει. Ειναι ο,τι πιο γλυκο εχω ακουσει.

<<Μην το ξαναπεις ποτε αυτο!>> τον μαλωνω πειραχτικα. <<Σ'αγαπω>>

<<Για παντα θα εισαι διπλα μου;>> ρωταει και του χαιδευω το προσωπο.

<<Δεν προκειται ποτε να σε αφησω ματια μου>> με φιλαει και μπαινουμε μεσα στο σπιτι.

End of Flashback

Την παιρνω στην αγκαλια μου και την μυριζω. Τον ειπα οτι θα τον αγαπω. Ελεγα οτι δεν θα τον αφησω ποτε. Κι ετσι απλα... εφυγα. Ενα δακρυ πεφτει στα ματια μου και φτανει στην μπλουζα.

Αυτο το τισερτ συμβολιζει ολα οσα περασαμε. Καθομαι πανω στην στοιβα με τα ρουχα εχοντας το αγκαλια μου. Τον αγαπω. Δεν θα παψω ποτε να τον αγαπω... εστω ναι φιλικα. Αποτελει ενα κομματι της καρδιας μου και δεν θα τον αφησω να φυγει.

Ειναι καιρος ομως να προχωρησω.

Κοιταω την μπλουζα για ακομη μια φορα και παρατηρω τα γραμματα που εχω ξεθωριασει λιγο απο τα πλυσηματα.

Την διπλωνω προσεκτικα και την βαζω στη βαλιτσα. Θα του τη δωσω πισω απο κοντα. Πρεπει επιτελους να συνεχισω τη ζωη μου.

Δυο χτυπηματα στην πορτα με βγαζουν απο τις σκεψεις μου και βιαστικα σκουπιζω κατι δακρυα που βγηκαν αδεσποτα.

Σηκωνομαι και ανοιγω την πορτα χωρις να μαζεψω τον χαμο μπροστα μου.

Ανοιγω την πορτα και αντικριζω αυτα τα ματια. Και τοτε συνειδητοποιω ποσο μου εχουν λειψει.

Ολα πια ανηκουν στο παρελθον ομως.

<<Τζος;>>

Χευυυυ μαφαγακας

Εκανα εκπληκτικο καμ μπακ εε;

Εχω να γραψω γιουχου ποσο καιρο αλλα δεν ειχα σκοπο να εγκαταλειψβ την ιστορια

Νοτ μπιτσιζ

Οποτε πως σας φανηκε;

αχ ρε τζος αυτα τα ματια σ αχ😍😍😍😍😍😍😍

SPOILERALERT🚨 (μλκ ποσο μ ελειψε😢😢) ΚΑΙ ΝΑΙ ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΖΟΣ ΠΟΒ

ΦΑΚ ΓΙΕΣ ΦΑΚ ΓΙΕΣ

Μην αγχω δεν θα υπαρχει αλλο τζοσελια απλα αυτες ειναι οι τελευταιες στιγμες; καπως ετσι.

Θα ρθει και ο χαρρυ σ λιγο.

Ρουφιχτα φιλια απο τον Χαρρυ😚😚😚

Ριτσι το μπιτσι ποτ αργησε ποσους μηνες να γραψει και δν ξερατε αν ζουσε ή αν πεθανε.
Χεχ

-βλεπει κανεις power of love?
Αγαπω στελλα-πανο😍❤