Ενταξει, δεν παιζει να ειναι και το πιο φυσιολογικο πραγμα στον κοσμο, ενα αγορι με κακη φημη, σε ευρυτερο πλαισιο, να σε προσκαλει να μεινεις μαζι του. Βασικα ειναι τερμα τρελο.

Κι ακομα πιο τρελο, να στο λεει την πιο ευαλωτη στιγμη: κολλημενη πανω του, εξω απο ενα κλαμπ, στο οποιο γινεται παρτυ για τα γενεθλια σου, για να συμφωνησεις και μετα να σε παει σπιτι του για να σε πηδηξει.

Ναι, οντως!

<<Κοιτα, νομιζω οτι βιαζεσε λιγο>> λεω μετα απο αρκετη ωρα φρικαρισματος.

<<Ελα ρε Καμελια. Δεν σου ζητησα και να παντρευτουμε κιολας>> κοκκαλωνω και χαμογελαει σφιγμενος. <<Εε ψιτ πλακιτσαα>>

Κουναω το κεφαλι μου. <<Εμ... ναι γκοτ για. Αλλα δεν σε καταλαβαινω>>

<<Τι πραγμα;>>

<<Για ποιον φακινγκ λογο να θελεις να μεινεις μαζι μου;>>

Με αγκαλιαζει οπως πριν και στηριζω το κεφαλι μου στο στερνο του. <<Ωω μωρο μου. Ελα τωρα! Σε αγαπω και με αγαπας. Εκτος απο αυτο, ομως, σκεψου>> σηκωνει ενα δαχτυλο και αρχιζει να απαριθμει. <<Θα ξυπναμε καθε μερα αγκαλια, και θα κοιμομαστε μαζι, θα κανουμε σεξ οποτε θελουμε χωρις να μας νοιαζει αν θα μας πιασουν>> λεει και μου κλινει το ματι.

Τραβιεμαι λιγο και τον κοιταω στα ματια. Πραγματικα, το θελω αυτο; Το ξερει οτι τον αγαπω, αλλα δεν ειναι λιγο νωρις για συγκατοικιση;

<<Σαγαπω και τα θελω ολα αυτα που ειπες, αλλα...>> κομπιαζω και το καταλαβαινει.

<<Δεν θελω να βιαστουμε. Σκεψου το. Δεν θα σε πιεσω καθολου, μικρη μου>> λεει και με φιλαει στο στομα.

<<Ευχαριστω>> ψιθυριζω και τον τραβω στην αγκαλια μου.

<<Οξεια πιτσουνιδιους, τι γινεται εδω περα;>> μας τρομαζει ο Αλεξ και με κανει να πεταχτω.

<<Αι στο καλο ρε Αλεξ>> του λεω και πιανω την καρδια μου. <<Με τρομαξες βλακα>>

Γελαει μαζι με την Αννι, η οποια ερχεται πιο μετα. <<Σε ψαχναμε>>.

<<Γιατι; Θελετε να με βασανισετε κι αλλο;>>

<<Για τα δωρα σου μωρη μπιτς>> με κοπαναει η Αννι με την σακουλα στο κεφαλι.

<<Αου>> λεω και αρπαζω την σακουλα. <<Τι ειναι;>>

<<Ανοιξε το. Εχει μεσα και το δικο μου δωρο και του Αλεξ>> χοροπηδαει η Αννι και εγγω γεματη περιεργεια ανοιγω την σακουλα.

Απο τον Αλεξ εχω μια τελεια φωτογραφικη μηχανη. <<ΟΜΓ δεν σε πιστευω. Αυτο που ηθελα εδω και τοσα χρονιααα>> τσιριζω και ορμαω στην αγκαλια του. <<Ευχαριστωωωωω>>

Γελαει. <<Παρακαλω. μικρε φωτογραφε. Τωρα μπορεις να βγαζεις εμενα φοτος σε διαφορες ποζες ντυμενο ή γυμνο>> λεει και σκαμε στα γελια εγω και ο Χαρρυ.

<<Αντεεεε ανοιξε και το δικο μουυυ>> γκρινιαζει η Αννι απο πισω.

Το ανοιγω και τι να δω. Εσωρουχα. Σουτιεν και βρακι ασορτι. Ενα τιγρε, ενα μαυρο και ενα... ροζ με παγωτακια;

<<Νομιζω οτι σε λατρευω Αννι>> λεει ο Χαρρυ γελωντας μολις τα βλεπει. <<Αν και το ροζ με τα παγωτακια το εχουμε ηδη. Σωστα Καμι;>>με τσιμπαει.

<<ΧΑΡΡΥ>>τον κοιταω αγρια και με φιλαει με παθος. Γυρναω λιγο ζαλισμενη στην Αννι. <<Κατι πιο... σεμνο δεν μπορουσες να παρεις;>>

<<Ηθελα να το γλεντησετε ρε αδελφε>> μου κλινει το ματια και ρολαρω τα ματια μου.

<<Καλοπερνατε εσεις εδω εε;>> ρωταει ο Τζος και ερχεται προς το μερος μας.

Η Αννι κατευθειαν σοβαρευει και ανταλασσει ενα επιφυλακτικο βλεμμα με τον Αλεξ.

<<Τζος δεν ειναι η καταλληλη στιγμη να->> λεει ο Αλεξ αλλα τον σταματαω.

<<Κι ομως>> φωναζω και με κοιτανε ολοι παραξενα. <<Θελω να σας ανακοινωσω κατι που σκεφτηκα πριν>>

Κοιτιουνται ολοι μεταξυ τους. <<Τωρα;>> ρωταει ο Χαρρυ φανερα εκνευρισμενος με την παρουσια του Τζος και σταυρωνει τα χερια του κατω απο το στερνο του.

Γνεφω. <<Ο Τζος μου εδωσε την ιδεα>> κοιταζω προς την πλευρα του και μου χαμογελαει. Ειχα τοσο πολυ καιρο να δω αυτο το υπεροχο χαμογελο του. <<Για δωρο προσφερθηκε να μου δωσει κατι εισητηρια για την Ιταλια και σκεφτηκα πως θα ηταν τελειο αν πηγαιναμε ολοι μαζι. Τι λετε;>>

Με κοιτανε ολοι εκτος του Τζος με γουρλωμενα ματια σαν να μην πιστεουν αυτο που μολις ειπα.

Μα ενταξει, σιγα το πραγμα.

Απλα θελω να παω διακοπες με τους φιλους μου.

Βασικα, με την κολλητη μου, τον κολλητο μου, το αγορι μου και το πρωην αγορι μου που με χωρησε και τωρα τα ξαναβρηκαμε.

Αγκχ πως τα εκανα ετσι;;;;;

<<Εγω ειμαι μεσα>> λεει τελικα ο Αλεξ ανακουφιζοντας με. <<Ιταλια. Γαμαει αυτη η χωρα>> γυρναει στην Αννι. <<Εσυ μωρο;>>

Τον κοιταει σαν να ειναι απο αλλον πλανητη. <<Εν-νο-ει-ται! ΦΥΣΙΚΑ και ειμαι μεσα!!>> χοροπηδαει και χτυπαει παλαμακια.

Γυρναω προς το μερος του Χαρρυ. <<Εσυ μωρο μου; Τι λες;>>

Ανασηκωνει τους ωμους του. <<Μπα, δεν μπορω>> λεει και γυρναει την πλατη του και απομακρυνεται απο κοντα μας..

Γεια σε ολους γκαιζ

Σορυ που αργησα τοσο πολυ να ανεβασω, αλλα εχω δικους μου λογους

τωρα τελευταια δεν ειμαι πολυ καλα

ψυχολογικα κυριως αλλα και σωματικα...

εχουν γινει αρκετα πραγματα που πραγματικα με κρατανε λιγο πισω και μου κοβεται η ορεξη, δυστηχως

για μια στιγμη σκεφτηκα να σταματησω τελειως τις ιστοριες εδω περα, αλλα αυτο το βιβλιο σε 4-5 κεφ τελειωνει οποτε ειναι κριμα...

θα ανεβαζω οποτε μπορω, αλλα δεν σας υποσχομαι τιποτα.

φιλακια

ριτσι το στεναχωρημενο και κουρασμενο ψυχολογικα σας μπιτσι♥