<<Ζευγαρι;>> μαντευει και κουναω το κεφαλι μου. <<Αν το θες εσυ... Εγω σαν τρελος σε θελω>> χαμογελαω και τον αφηνω να με ζουληξει στην αγκαλια του.

Απο εδω και στο εξης ο Χαρρυ ειναι το αγορι μου!

[...]

Το κινητο μου χτυπαει και ξεκολλαω τα χειλη του Χαρρυ για να απαντησω με κομμενη την ανασα.

<<Ναι;>> απαντω αναστατωμενη.

<<Ευτυχως σε βρηκα ρε Καμελια>> φωναζει η Αννι απο την αλλη πλευρα της γραμμης.

<<Τι εγινε;>>

<<Ο Τζος ειναι στο νοσοκομειο. Τον χτυπησε αυτοκινητο. Πρεπει να ερθεις, σε χρειαζεται>>

...

ΤΙ;

ΤΙ ΕΙΠΕ ΜΟΛΙΣ ΤΩΡΑ Η ΑΝΝΙ;

Ο ΤΖΟΣ

ΕΙΝΑΙ

ΣΤΟ

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ;

<<Τι; Σε ποιο νοσοκομειο;>> φωναζω και ο Χαρρυ -ντυμενος πλεον- ερχεται διπλα μου γρηγορα.

<<Στο κρατικο. Βιασου>> λεει η Αννι και εγω γρηγορα κατεβαινω τα σκαλια και φτανω στην πορτα με τον Χαρρυ ξωπισω μου.

<<Σε 10 ειμαι εκει>> ανακοινωνω και κλεινω το κινητο στα μουτρα της.

<<Τι εγινε Καμ;>>ρωταει ο Χαρρυ ανιδεος καθως με κοιταει να μπουρδουκλωνομαι βαζοντας τα παπουτσια μου.

<<Ο Τζος ειχε ατυχημα. Παω στο νοσοκομειο>> τον φιλαω πεταχτα στο στομα. <<Θα μιλησουμε>>.

<<Δεν θες να σε παω;>> ρωταει αλλα εχω ηδη βγει εξω.

<<Δεν χρειαζεται>> φωναζω κι τραβαω για τη σταση του λεωφορειου.

<<Συγνωμη, ο Τζοσουα Χαγκμαν βρισκεται εδω;>> ρωταω στην υποδοχη μολις μπω στο νοσοκομειο.

Η γραμματεας ψαχνει σε εναν υπολογιστη βαριεστημενα κανοντας με να νευριασω. <<Ναι, βρισκεται στην ενταντικη>>.

Γουρλωνω τα ματια μου. <<Εν-εντατικη ειπατε;>>

Γνεφει. <<Στον κατω οροφο>> την ευχαριστω και τρεχω προς το ασανσερ.

Ωω σε παρακαλω. Κανε να ειναι καλα. Σε παρακαλω.

Ανοιγουν οι πορτες και βλεπω φατσα καρτα την Αννι μαζι με τον Αλεξ. Τρεχω προς το μερος τους. <<Παιδια, τι εγινε;>> ρωταω και η Αννι με αγκαλιαζει ενω κλαιει.

<<Ατυχημα. Ενας μαλακας πιωμενος φταιει>> εξηγει ο Αλεξ. <<Ημασταν κι εμεις μπροστα, εγω και η Αννι δηλαδη. Πηγαιναμε βολτα και τον ειδαμε που ερχοταν προς το μερος μας. Και τοτε...>> αρχιζω να κλαιω και υστερα τον παιρνω αγκαλια.

<<Μεχρι να ερθει το ασθενοφορο, ελεγε το ονομα σου>> λεει η Αννι οταν ηρεμει καπως.

Κλαιω ακομη παραπανω και καθομαι στην καρεκλα. <<Σας ειπανν τιποτα οι γιατροι;>>

Κουνανε και οι 2 τα κεφαλια τους κι στηριζω το δικο μου στον τοιχο πισω μου. Ολα θα πανε καλα Καμελια.

<<Παω για καφε, θελει κανεις τιποτα;>> ρωταει η Αννι μετα απο λιγο με ματια βουρκωμενα.

Κουναω το κεφαλι μου και ο Αλεξ λεει την παραγγελια του. Μολις φευγει η Αννι, με πλησιαζει και καθεται διπλα μου. <<Γιατι δεν το σηκωνες πιο πριν;>>

Τον κοιταω ανεκφραστη και επειτα εστιαζω στην πορτα της εντατικης. <<Ειχα δουλεια>> απαντω απλα.

<<Ησουν με τον Χαρρυ, ετσι;>> με ρωταει αν και μοιαζει περισσοτερο με δηλωση.

<<Αλεξ->>

<<Οχι, Καμελια>> λεει εξαγριωμενος. <<Ο Τζος τραυματιστηκε σοβαρα και εσυ πηδιοσουν με το νεο σου γκομενο. Καταλαβαινεις τι εκανες;>>

<<Κι εσενα τι σε νοιαζει τι κανω εγω με τον Χαρρυ;>>

<<Γαμωτο, πας καλα; Αυτος φταιει για ολα. Για αυτον χωρησες τον Τζος. Αν δεν ειχε εμφανιστει, δεν θα ηταν ο Τζος στο χειρουργιο τωρα>> φωναζει κι σηκωνεται ορθιος.

<<Δεν εχεις ιδεα>> του λεω απογοητευμενη.

<<Σοβαρα; Δεν εχω ιδεα; Τα εχεις κανει μανταρα στη ζωη σου Καμελια. Οταν σε γνωρισα ειχα εντυπωσιαστει απο αυτο που ησουν. Αυτο που εκανες στον Τζος, ομως, ειναι ασυγχωρητο>> μου λεει και ενω παω να του απαντησω, ενας γιατρος βγαινει απο την εντατικη και ερχεται προς το μερος μας.

Σηκωνομαι ορθια προσπερνωντας τον Αλεξ. <<Γιατρε, γιατρε πως ειναι ο Τζος;>>

Με ακολουθει ο Αλεξ. <<Τι γινεται γιατρε;>>

<<Ειστε συγγενεις;>> ρωταει και κοιταζομαστε με τον Αλεξ.

<<Φιλοι, ειμαστε>> λεω και συγκρατω τα δακρυα μου. Ακουω την Αννι να ερχεται και να αφηνει τους καφεδες στο τραπεζι.

<<Η κατασταση του ειναι κρισημη. Υπεστη εσωτερικη αιμοραγια. Οι επομενες 24 ωρες θα ειναι πολυ επικινδυνες>>.

Πιανω το χερι της Αννι. <<Τι εννοειτε; Υπαρχει πιθανοτητα να...>>

<<Θα κανουμε ο,τι μπορουμε>> μας διαβεβαιωνει ο γιατρος και ξαναμπαινει στην εντατικη.

<<Οχι, δ-δεν μπ-μπορει να πε-πεθανει, ε-ετσι Αννι;>> ρωταω κλαιγοντας και με παιρνει αγκαλια.

<<Οχι, αγαπη μου. Δεν θα παθει τιποτα ο Τζοσι μας>> με καθυσηχαζει και κλαιω στον ωμο της.

[...]

Μπαινω στο σπιτι τελειως κουρασμενη και ανοιγω ολα τα φωτα. Η ωρα ειναι 1παρα και ο μπαμπας αφαντος. Παω στο δωματιο του και τον βλεπω να κοιμαται. Ευτυχως. Υπεροχη Πρωτοχρονια.

Η κατασταση του Τζος ειχε βελτιωθει παρ'ολο που βρισκεται ακομη σε κινδυνο. Ο γιατρος μας ειπε να παμε σπιτια μας και μας ενημερωσε οτι αν τυχον συμβει κατι, θα μας ειδοποιησει.

Ανοιγω τον υπολογιστη, μιας και δεν εχω υπνο και μπαινω στο blog μου. Η φωτεινοτητα του μου τρυπαει ταματια αλλα δεν δινω σημασια.

Χιλιαδες μηνυματα και αναρτησεις βρισκονται στο προφιλ μου. Μακαρι να μπορουσα να απαντησω σε ολα. Παω στην στυλη με τις 10 συμβουλες και περναω αυτες που δεν ειχα γραψει. Σκεφτομαι μια στα γρηγορα και την γραφω με τρεμαμενα χερια.

Νουμερο 6: Σε φλερταρει κρυφα.

Ισχυει; Βασικα, ναι. Αυτο κανει συνεχεια ο Χαρρυ τωρα που ειμαστε... ε... μαζι. Ειναι γλυκος και μοναδικος και τρυφερος και σεξυ.

ΘΕΕ ΜΟΥ. Καμελια, τι λες; Ο Τζος ειναι στο νοσοκομειο και εγω σκεφτομαι τον Χαρρυ; Ντροπη και αισχος!

Σβηνω τον υπολογιστη δινοντας υποσχεση στον εαυτο μου οτι θα απαντησω σε κανενα μηνυμα αυριο, αν μπορεσω και αν πανε ολα καλα! Αλλαζω και με το που ξαπλωνω με παιρνει ενα ταραγμενος υπνος.

Το ξυπνητηρι χτυπαει αλλα εχω τα ματια μου ηδη ανοιχτα. Ενας οξυς πονος υπαρχει στο κεφαλι μου και κατευθειαν σκεφτομαι τον Τζος.

Σηκωνομαι σβελτα απο το κρεβατι και μεσα σε 10 λεπτα ειμαι ετοιμη για να παω παλι στο νοσοκομειο.

Φτανοντας στην κουζινα, ενα χαρτακι βρισκεται στον παγκο περιμενωντας εμενα να το ανοιξω.

"Καμελια μου,

Εφυγα νωρις σημερα γιατι εχω ενα πολυ σημαντικο ραντεβου με εναν μετοχο που στηριζει την ιδεα μου. Αν παρει η μαμα σου τηλεφωνο, σε παρακαλω ενημερωσε με. Πηγαινε στο νοσοκομειο και δες τι κανει ο Τζος. Αν ειναι καλα μετεφερε του τα περαστικα μου. Σ'αγαπω.

                                                                                                                                                                        Ο μπαμπας"

Ξεφυσαω και αφηνοντας το χαρτακι παλι πανω στον παγκο βγαινω εξω στο κρυο για να αντιμετωπισω αυτο που με περιμενει.

ΑΛΟΧΕΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ

ΚΟΡΙΤΣΑΡΕΣ ΜΟΥΥΥΥΥΥΥ

ΑΝΕΒΑΣΑ ΕΝΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣΣΣΣ

Τι κανετε;;

Ελπιζω να σας αρεσε!

Instagram: @ria_zoitsaki

Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp

Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️

Σχολιακι και αστερακι για να συνεχισω♥