Το πρωι ξυπναω και νιωθω το κεφαλι μου βαρυ. Εξακολουθω να αισθανομαι ασχημα για την Αννι και τον μπαμπα.

Κατεβαινω στο σαλονι και τον βλεπω να ειναι ξαπλωμενος στον καναπε με ενα μπουκαλι ουισκι σχεδον αδειο διπλα στο τραπεζακι. Ειναι εξουθενωμενος. Τον πλησιαζω και τον φιλαω. <<Καλημερα μπαμπα. Παω να μας φερω πρωινο. Μεινε εδω, ενταξει;>>

Γνεφει. <<Πηρε η μαμα σου κανενα τηλεφωνο;>> ρωταει απελπισμενος κι εγω απλα κουναω το κεφαλι μου.

Βγαινω εξω πριν τα δακρυα που συγκρατω στα ματια μου γινουν ποταμι.

Στο μικρο "καφε της Μπετυ" γινεται χαμος απο γελια και φωνες. Η μυρωδια του τηγανισμενου λιπους με χαιρετα σαν να ειμαστε φιλοι απο παλια.

Μπαινω μεσα και βρισκω ενα τραπεζι στο παραθυρο. Καθως προχωρω προς τα εκει, ενας δυο αγνωστοι μου ευχονται "Καλη Χρονια" κι εγω απλα χαμογελω.

Γιατι μεχρι τωρα μονο καλη δεν ειναι.

Παραγγελνω αυγα τηγανιτα, λουκανικα, κρουασανακια και τοστ μαζι με καφε αλλα μολις τα βλεπω μου κοβεται η ορεξη.

Αφηνω το φαγητο στην ακρη να κρυωνει και αρπαζω ενα στυλο και μια χαρτοπετσετα για να γραψω το καθιερωμενο μου.

Αποφασεις της Καμελιας για την νεα χρονια:

-Να μιλησω με τον Χαρρυ και να ξεκαθαρισω οτι τον θελω.

-Να μιλησω με τον Τζος. Πρεπει να βρεθει μια λυση.

-Να ξανακανω σεξ.

-Να κανω περισσοτερο γυμναστικη.

-Να τρωω 5 μεριδες φρουτα και λαχανικα καθε μερα.

-Να ελεγξω τα στατιστικα του blog μου. Ανεβηκα ή επεσα;

Αφηνω το στυλο να αιωρειται στα χερια μου και σκεφτομαι τι αλλο θα ηθελα.

-Να νοικιασω ενα αεροστατο και να κανω βολτες με αυτο πλαι στα πουλια. Μπα αυτο δεν παιζει να συμπεριλαμβανεται στις αποφασεις.

Τηλιγω την χαρτοπετσετα και την χωνω στην τσεπη του μπουφαν μου, οταν ενα χερι με χτυπα στην πλατη και πεταγομαι απο την λαχταρα μου.

<<Καλη Χρονια>>μου λεει ο Χαρρυ απο πισω και εγω σηκωνομαι ορθια για να τον παρω αγκαλια.

<<Καλη χρονια>> απαντω κι εγω και μολις τον αφηνω βλεπω το σαστισμενο προσωπο του. <<Που με βρηκες;>>

Ανασηκωνει τους ωμους του. <<Απλως περνουσα απεξω και σε ειδα να γραφεις κατι. Ειπα να περασω να πω ενα γεια>>.

Χαμογελαω. <<Θες να καθησεις;>> του δειχνω το τραπεζι.

<<Αμε>> καθεται απεναντι μου. Το χαμογελο δεν λεει να φυγει απο τα χειλη μου. Μπορει να μην τρεχει τιποτα με εμενα και τον Χαρρυ -ισως- αλλα και μονο που τον βλεπω ταραζομαι. <<Λοιπον, τι λεει;>>

Στηριζω το κεφαλι μου στο χερι και κοιτω εξω τον καιρο. Τα συννεφα μου μοιαζουν με αλογο. <<Οι γονεις μου χωρησαν, τελικα>>.

Γουρλωνει τα ματια του. <<Σοβαρα;>>

Γνεφω. <<Η κατασταση στο σπιτι ειναι τελειως χαλια. Η μαμα σηκωθηκε και εφυγε τα Χριστουγεννα και εχουμε μεινει μονο εγω και ο μπαμπας εκει μεσα>>.

Μου πιανει το χερι και αισθανομαι τους σφυγμους μου να πολλαπλασιαζονται. <<Ειναι καλα ο πατερας σου;>>

<<Ετσι λεει, αλλα... οχι, δεν ειναι. Μενει ξαγρυπνος μεσα στο βραδυ και την περιμενει να γυρισει. Εχει το τηλεφωνο αγκαλια και την καλει συνεχεια αλλα αυτη δεν απαντα. Πραγματικα δεν ξερω τι να κανω>>.

<<Λυπαμαι>> λεει χαμηλοφωνα κι εγω τον κοιταζω ανεκφραστη.<<Λοιπον, εχθες τι εκανες; Για την αλλαγη της χρονιας λεω. Πηγες σε κανενα παρτυ, κλαμπ;>>

<<Στο σπιτι της Αννι. Μολις φυγαμε, εκεινη πηγε στο παρτυ της Κατι>> λεω και σουφρωνει τα υπεροχα φρυδια του.

<<Μολις φυγατε; Ποιοι;>>

<<Εγω και ο Αλεξ>> λεω σαν να ειναι αυτονοητο και τον βλεπω να κουναει το κεφαλι του τραβωντας το σκουλαρικι που εχει στα χειλη του. Αυτο με αναβει περισσοτερο απο οτιδηποτε αλλο. <<Εσυ; Να φανταστω... πηγες στο παρτυ της Κατι, ετσι δεν ειναι;>>

<<Ναι, εκει ημουν>> λεει ετσι απλα κανοντας με να νιωσω χαζη που τον ρωτησα κατι τετοιο. Εννοειται πως θα ηταν εκει!

<<Αα>>

<<Καμελια, δεν εγινε απολυτως τιποτα. Στο ορκιζομαι>> μου εξηγει και βαζω λιγο καφε στο στομα μου.

<<Δεν χρειαζεται να απολογησε, Χαρ->>

<<Χρειαζεται, γαμω. Χρειαζεται>> τονιζει εντονα. <<Εγω εχω ξεκαθαρισει τη θεση μου απεναντι σου. Περιμενω μια απαντηση, ομως, και το ξερεις>>.

Καθομαι και τον κοιταω. Τα πρασινα του ματια με κοιτουν εξεταστικα και απο τα ματια μου κατευθυνονται στο στομα μου. Μαλλον θελει να με φιλησει. Εγω; Εγω θελω;

Φυσικα και θες, χαζη!

<<Κι εγω σε θελω Χαρρυ>> ΩΩΩΩΩΩ ΝΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟΥ ΤΟ ΕΙΠΑ. Τον βλεπω να χαμογελαει.

<<Σοβαρα; Εισαι σιγουρη; Το σκεφτηκες;>> μου ριχνει απανωτες ερωτησεις.

Γνεφω.

Σηκωνεται και καθεται στην καρεκλα διπλα απο την δικια μου. Μεχρι να τον ρωτησω γιατι το κανει αυτο,τα χειλη του κολλανε στα δικα μου.

Ειναι ζεστα και η αντιθεση με το παγωμενο σκουλαρικι με αναβει πολυ.

Τα χερια του με πιανουν απο τη μεση και εγω πιανω τα μπρατσα του για να στηριχτω. <<Καμελια, σε θελω τωρα>> μου λεει αναμεσα απο το φιλι.

Τραβιεμαι διστακτικα. <<Τι εννοεις;>>

<<Θελω να σε γαμη- εεε.. να κανουμε ερωτα>> λεει και κοκκινιζω.

Κοιταζω δεξια και αριστερα. <<Τι; Τωρα;>>

Γνεφει. <<Με εχεις τρελανει περισσοτερο απο οσο πρεπει μωρο μου>> λεει και γνεφει προς τα κατω.

Χαμογελω ντροπαλα. Ξαφνικα σηκωνεται ορθιος και με τραβαει εξω απο το μαγαζι. <<Που παμε;>>

<<Σπιτι μου>> μου λεει πονηρα.

Ωω ναι γαμωτο. Τον θελω τωρα!!!

.

.

.

ΑΛΟΧΕΣΣΣ

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

ΕΙΜΑΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΕΝΗΗΗΗΗΗ

ΤΑ ΒΡΗΚΕ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΡΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ

ΓΙΕΣΣΣΣΣ

*φανγκερλινγκ απο τα κοριτσια που ειναι χαρριτσες*

Ελπιζω να σας αρεσε!

Instagram: @ria_zoitsaki

Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp

Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️

Αστερακι και σχολιακι για να συνεχισωω♥