#20 Why?
<<ΑΝΝΙ;>> φωναζω κι εγω με την σειρα μου και ενα δακρυ κυλαει στο μαγουλο μου.
Γυριζει αποτομα καθως σταματαει να φιλιεται με τον Τζος.
Η Αννι με τον Τζος. Φιλιοντουσαν, πισω απο τον φραχτη.
Κανω ενα βημα πισω. Επρεπε να το φανταστω οτι θα συνεβαινε κατι τετοιο. *οκ οταν το εγραφα το δακρυ λιμνουλες εκανε κλαψ😢*
<<Καμι, ασε με απλως να σου εξηγησω>> μου λεει παρακλητικα η Αννι και νε πλησιαζει. Ο Τζος με κοιταει σοκαρισμενος. *μαλακας κ αυτος😡*
<<ΤΙ; ΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ;>> ουρλιαζω και αισθανομαι τον Αλεξ να μου ψιθυριζει να ηρεμισω. <<ΜΕ ΤΟΝ ΤΖΟΣ; ΡΕ ΑΝΝΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΖΟΣ;>>
Σκυβει το κεφαλι της. <<Δεν ειναι αυτο που φαινεται, Καμι μου. Σοβαρα αν σου πω θα σκασεις στα γελια. Εγω και ο Τζος ποτε δεν->> παει να πει αλλα την χαστουκιζω.
Ποιος; Εγω.
Την χαστουκιζω με την ελαχιστη δυναμη που μου εχει απομεινει. Οχι, δεν θα κλαψω αλλο. Ειμαι πιο δυνατη απο οσο δειχνω.
<<Σε εμπιστευομουν>> της λεω και εκεινη πιανει το πονεμενο της μαγουλο. <<Σε εμπιστευομουν και εσυ; Πηγες και φιληθηκες με τον Τζος. Με τον Τζος, που ηταν το αγορι μου, γαμω. Για ποιο λογο; ΓΙΑΤΙ;>> γυριζω και βλεπω τον Τζος να μας κοιταει ανεκφραστος. <<Εισαι θυμωμενος, το ξερω. Αλλα με την Αννι; Γιατι; Επιτηδες; Επειδη πηδηχτηκα με τον Χαρρυ, ετσι; Πηρες εκδικηση;>> σκουπιζω τα χερια μου. <<Καλα εκανες. Μου αξιζει>> γυριζω προς τον Αλεξ.
Με πλησιαζει και με παιρνει αγκαλια. <<Ηρεμισε, ηρεμισε>> μου λεει στο αφτι κι εγω χαλαρωνω στον ωμο του. *ποσο καλος πια;😍😍*
<<ΤΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΟΛΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ;>> φωναζει ο Χαρρυ και ερχεται προς το μερος μου. Ωχ, μονο αυτος ελειπε τωρα!
Βγαινω απο την αγκαλια του Αλεξ και τον πλησιαζω. <<Τιποτα Χαρρυ>> χαμογελαω ψευτικα. <<Τιποτα>>.
<<Καμελια>> μου πιανει το χερι <<τα ακουσα ολα. Ξερεις ουρλιαζες.>> με αφηνει και παει προς τον Τζος. <<Εσυ αποβρασμα της κοινωνιας θα μου το πληρωσεις πολυ ασχημα>> τον πιανει απο τον γιακα. <<Μην τολμισεις να την ξαναπληγωσεις, θα σε σκοτωσω... μαλακα>> του λεει αγριεμενος και τον βλεπω να ετοιμαζεται να του δωσει μπουκετο.
<<ΧΑΡΡΥ>> του φωναζω και το υπεροχο προσωπο του γυρναει για να με κοιταξει. <<Σε παρακαλω. Ασ'τον>>.
Μου χαμογελαει γλυκα. <<Τωρα, μωρο μου. Μισο λεπτο>> μου λεει και γυρναει παλι στον Τζος.
<<Κανονισε τι θα κανεις, δεν θα ξαναμπλεχτεις στα ποδια μας. Την Καμελια να την ξεχασεις. Να παε στον αγυριστο μαλακα>> του φωναζει και κοιταω τον Αλεξ.
<<ΓΑΜΩΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ>> φωναζει ο Τζος και σβρωχνει τον Χαρρυ απο πανω του. <<Θαρρος ή αληθεια παιζαμε μεσα και ετυχε να φιλησω την Αννι εδω εξω. Απο που και ως που εγω με την Αννι, ρε Καμελια;>> με κοιταζει και εγω μενω ακινητη στη θεση μου.
Ελα μου; Τι γινεται;
<<Ναι βρε Καμι.>> μου λεει γλυκα η Αννι και με πλησιαζει. <<Εγω με αυτον ουτε στα ονειρα σου>> *ναι καλα μωρη λες και σε πεφτει λιγος το μαναρι μου*
<<Σο-σοβαρα;>> την ρωταω και γνεφει. <<Αννι, συγνωμη. Ειλικρινα και για το χαστουκι>> κουναει το κεφαλι της χαμογελωντας και με αγκαλιαζει. Επειτα πλησιαζω τον Τζος. <<Τζος συγνωμη>>.
Παιρναει το χερι του μεσα απο τα μαλλια του. <<Καμελια, το πραγμα εχει ξεκαθαρισει. Θελω να απομακρυνθουμε για λιγο καιρο. Η ολη ιστορια με εχει κουρασει>> μου λεει και αισθανομαι το χερι του Χαρρυ να τηλιγεται γυρω απο τη μεση μου.
Γνεφω και τον βλεπω να με προσπερναει και να φευγει. Σιγα σιγα φευγουν και η Αννι με τον Αλεξ και μενουμε μονο εγω και ο Χαρρυ εκει.
<<Μεθαυριο ειναι Χριστουγεννα>> σπαει τη σιωπη και εγω τον κοιταζω περιεργα.
<<Ναι, και;>> βγαζει κατι απο την τσεπη του πριν πω τιποτα αλλο.
<<Ανοιξε το>> μου δινει το μαυρο κουτι και το ανοιγω.
OMG!!!! Το σκουλαρικι που ειχα χασει εδω και 3 μηνες στο παρτυ της Αννι ειναι ακριβως μπροστα μου. <<Που ρο βρηκες;?>>
<<Δεν εχει σημασια>> μου λεει και το βγαζω για να το δω καλυτερα. Ειναι οντως αυτο!
<<Καμελια>> μου πιανει το προσωπο. <<Ειμαι ερωτευμενος μαζι σου. Μπορει να στο εχω πει 100 φορες αλλα... πρωτη φορα μου συμβαινει>>
<<Χαρρυ>> του λεω και βλεπω οτι εχει κοκκινησει λιγο. <<Το ξερω. Και επισης ξερω οτι δεν μπορω να σε εμπιστευτω. Επειτα απο ο,τι εγινε, κανονικα δεν θα επρεπε ουτε καν να σου μιλαω. Αλλα κοιτα! Ειμαι ακριβως μπροστα σου και μολις δεχτηκα το χαμενο μου σκουλαρικι. Και εμενα μου αρεσει... αλλα θελω λιγο χρονο για να σκεφτω. Λιγο χρονο για να επιστρεψει η αληθινη Καμελια. Μπορεις να περιμενεις;>>
Γνεφει. <<Ναι, μωρο μου!>> γελαω και σιγα σιγα επιστρεφουμε στο παρτυ.
Σκυβει και μου ψιθυριζει πριν μπουμε μεσα. <<Αα και εισαι πανεμορφη σημερα. Πραγματικα κρατιεμαι να μην σου σκισω αυτο το φορεμα, γλυκα>> μου λεει και μου κλινει το ματι.
Νουμερο 5: Σου κανει κοπλιμεντα ακομη και αν ξερεις οτι δεν ισχυουν.
.
.
.
.
.
.
.
[...]
ΧΕΥ ΜΠΕΙΜΠΙΖΖΖ
Τι κανετε καλεε;😂😂
Μου λειψατε...
Instagram: @ria_zoitsaki
Instagram ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΆ για το Wattpad: @itsria_wp
Btw εκεί ⬆️ είναι και τα στορυ και γενικά θα βρεις πολλά πράγματα για τις ιστορίες μου. Αν θες τσεκαρε τα και τα δύο και ακολούθησε με❤️
Σχολιακι και αστερακι για να συνεχισω♥
Φιλακιαααα
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top