#17 The truth is...

Κλεινω την πορτα του σπιτιου του πισω μου οριστικα. Ειναι η τελευταια φορα που ερχομαι εδω. Για μενα πια ο Τζος τελειωσε.

Παιρνω το δρομο για το σπιτι μου, αποφασισμενη να ξεχασω οτι εχει γινει και να κανω μια νεα αρχη.

Ανοιγω διστακτικα την εξωπορτα και μπαινω μεσα. <<Γεια>> λεω στην μαμα και τον μπαμπα που καθονται στο σαλονι και βλεπουν τις μεσημεριατικες ειδησεις.

Η μητερα μου σηκωνεται ορθια πρωτη. <<Γεια σου αγαπη μου. Σε περιμεναμε για να φαμε ολοι μαζι>> λεει και ταυτοχρονα βαζει τα πιατα απο τον παγκο στο τραπεζι.

<<Δεν πειναω, θα φαω αργοτερα>> τους ανακοινωνω και με κοιτανε και οι δυο καλα-καλα πρωτου παρει τον λογο ο πατερας μου.

<<Ενταξει κοριτσι μου>> λεει και κατευθηνομαι προς το δωματιο μου.

Λοιπον μια νεα αρχη!

Ανοιγω τον υπολογιστη και μπαινω στο blog μου. Ειμαι τοσο χαρουμενη. Υπαρχουν πολλα πολλα μηνυματα που δεσποζουν στην αρχικη μου. Τα περισσοτερα αφορουν τα Χριστουγεννα. Ενα ομως με κανει να μεινω με το στομα ανοιχτο.

"Αγαπητη Σ. Καμελια,

Ειμαι εγκυος. Το πιστευεις;

Το εμαθα μολις εχθες και πραγματικα δεν ξερω τι να κανω. Ειμαι 16 χρονων ακομη. Δεν εχω ζησει την εφηβικη μου ηλικια. Τι να κανω; Εκανα μια μεγαλη βλακεια, παρασυρθηκα. Και τωρα; Να το πω στον πατερα του παιδιου ή οχι; Μεχρι στιγμης το ξερει μονο η κολλητη μου η οποια μολις το ακουσε επαθε σοκ.

Θελω να πεθανω...

Τρελαμενη, 16"

Πραγματικα, δεν ξερω τι να σκεφτω τωρα. Οχι, οχι, δεν μπορω να την βοηθησω. Εδω τον εαυτο μου δεν μπορω να κουμανταρω.

Ενα μηνυμα στο κινητο μου με ξυπναει. Ο Αλεξ. Ωχ, τον ξεχασα αυτον.

6 και 20 πηγε. Φτου γαμωτο!

"Θα ρθεις τελικα ή οχι; Σε περιμενω στο Cave. Στο coffe island εχει πολυ κοσμο. Ελα να με βρεις".

Ντυνομαι γρηγορα και φευγω απο το σπιτι.

Εχω αργησει!

<<Αργησεςς>> με μαλωνει πειραχτηκα ο Αλεξ με το που με εντοπιζει καθως μπαινω στην εισοδο του Cave.

<<Κι εγω χαρηκα που σε ειδα>> του λεω με την σειρα μου και λυνομαστε στα γελια. Μου κανει μια αγκαλια και υστερα καιθομαστε για να παραγγειλουμε.

<<Λοιπον;>> ρωταει μολις φευγει ο σερβιτορος με τις παραγγελειες. <<Εχω τοσο καιρο να σε δω δεσποινις Καμελια. Θελω να μου πεις τα νεα σου>>.

Χαμογελαω πικρα. Σκεφτομαι να του τα πω ολα, αλλα δεν ξερω. Ντρεπομαι αρκετα. <<Μπα, τα γνωστα. Δηλαδη, περιπου. Χωρησα με τον Τζος>>.

Γουρλωνει τα ματια του. <<Τι; Ποτε; Για ποιο λογο;>> απανωτες ερωτησεις με χτυπουν και δεν ξερω σε ποια να πρωτοαπαντησω.

<<Εγιναν πολλα. Για αυτο το λογο θελω να με βοηθησεις>> του λεω απλα, ετοιμη να εφαρμοσω το σχεδιο μου.

<<Δηλαδη;>> ρωταει και χαμογελαω. Σιγουρα θα πετυχει!


Ποτε εφτασε η Παρασκευη κανεις δεν πηρε χαμπαρι. Σε μιση ωρα ειναι το παρτυ και ακομη δεν ξερω αν εκανα το σωστο και επελεξα να εχω συνοδο τον Αλεξ.

Αυτος φυσικα δεχτηκε χωρις ιδιαιτερη πιεση μιας και αυτη την εβδομαδα ξεκινησε το σχολειο και θελει να γνωρισει τα παιδια καλυτερα.

Κοιταζομαι στον καθρευτη. Μπορει απεξω να δειχνω ωραια με το ασπρο φορεμα μου με χρυσες λεπτομερειες, αλλα απο μεσα ημουν χαλια. Χαλια, που θα πρεπει να δω τον Χαρρυ και τον Τζος. Χαλια, που δεν εχω ξεπερασει κανεναν απο τους δυο.

Η πορτα του δωματιου μου χτυπα και χωρις να περιμενει απαντηση, η Αννι εισβαλει στο δωματιο μου. <<Πςς μαναρακι σε εκανα>>.

Χαμογελαω ακεφα.<<Σιγα τα λαχανα>>

<<Αμαν βρε Καμι. Εισαι κουκλαρα, αποδεξου το επιτελους>> μου λεει και στρογγυλοκαθεται στο κρεβατι μου. Καθομαι και εγω διπλα της σιωπηλη. <<Τι εγινε;>> ρωταει.<<Ο Τζος που ειναι; Τα βρηκατε, ετσι δεν ειναι;>>

Την κοιταω και ετοιμαζομαι να κλαψω αλλα με σταματαει. <<Οχι,οχι,οχι. Σημερα δεν εχει κλαματα. Απλα ρωτησα. Νομιζα οτι δεν θα τον πειραζε ενα φιλακι που εδωσες τυχαια με τον Χαρρυ>> μου λεει και μου χαιδευει την πλατη.

Ουπς... Νομιζω οτι μερικα πραγματα για εμενα και τον Χαρρυ, η Αννι δεν θα ξερει. Βασικα, δεν της τα εχω πει, αν και θα επρεπε. Ουτε για το σεξ, ουτε για τον Τζος που με επιασε κρυφα να φιλαω τον Χαρρυ... τιποτα. <<Αννι, κοιτα...>>

<<Μα, σοβαρα, ρε παιδια. Οταν τα ειχα με τον Τζοσουα, τον θυμασε;>> γνεφω ανικανη να απαντησω. <<Ωραια, ναι. Ειχα φασωθει μια φορα με τον Μαρκ. Οταν τελωσπαντων μας ειδε ο Τζοσουα, κατα λαθος, εκεινος αντεδρασε απολυτως φυσιολογικα>>

<<Αννι, εγω δεν...>>

<<Βασικα, θυμαμε οτι υποτιθεται εκλαιγα για να τον κανω να με συγχωρεσει. Αχ, να δεις, τι του ειχα πει; Οτι ημουν πιωμενη και δεν ηξερα τι εκανα; Κατι τετοιο, νομιζω>> με ξαναδιακοπτει.

<<ΑΝΝΙ>> φωναζω και επιτελους σταματαει.<<Εγω... ε-εκανα... ε->>

<<Τι;>>

<<Εκανα σεξ με τον Χαρρυ>> ψιθυριζω.

Η Αννι γουρλωνει τα ματια της και μενει τελειως ακινητη. <<Αννι>> την ταρακουναω. <<Ζεις;>> της λεω για πλακα.

<<Εκανες. Σεξ. Με. Τον. Χαρρυ;>> ρωταει κι εγω κοκκινιζω. <<Δεν το πιστευω>>σηκωνεται ορθια και εγω μουτζωνω τον εαυτο μου χιλιες φορες που της το ειπα.

<<Ναι και τωρα δεν ξερω τι να κανω>> καταφερνω να μιλησω.

Γυριζει και με κοιταζει με μισο ματι. <<Τουλαχιστον ηταν ωραιο για πρωτη φορα ή μαπα;>>

<<Ρε Αννι. Μην τα ρωτας αυτα!>>την αποπερνω.

<<Και τι να ρωτησω, δηλαδη; Εκανες που εκανες την μαλακια, τουλαχιστον θα επρεπε να την ευχαριστηθεις>>.

Σκυβω το κεφαλι μου κσι την βλεπω να ερχεται και να καθεται παλι διπλα μου. <<Ο Τζος τι σου ειπε; Το ξερει;>>

<<Ναι και δεν θελει να με ξαναδει στα ματια του>>.

<<Θες να του μιλησω εγω τωρα στο παρτυ;>> με ρωταει και σηκωνω αποτομα το κεφαλι μου.

<<Θα το κανεις αυτο για μενα;>> την ρωταω και χαμογελαει.

Με παιρνει μαι αγκαλια προσεκτικα. <<Ακομη κι αν ειχες κανει την πιο μεγαλη βλακεια του κοσμου, δεν παυεις να εισαι κολλητη μου>> μου λεει και την σφιγγω ακομη περισσοτερο στην αγκαλια μου.

Αμα την εχω διπλα μου, ισως καταφερω κατι.


ΜΩΡΑΑΑΑΑΑ

ΑΛΟΧΕΣ ΜΠΕΙΜΠΙΖΖ

Τι μου κανετε;;;;;

Λοιπον, μου φαινεται οτι η Αννι δεν ξερει απολυτως τιποτα για το σιπ μας Χαρελια,...

ΕΛΕΟΣ ΜΩΡΗΗ

ΑΑΑ και κατι ακομα

STAY TUNED BITCHES <3 <3

SPOILER ALERT🚨 : Christmassss party is ON ............ Harry party bitches <4

Πολλα πολλα ερωτικα φιλουδιααααα

απο Χαρρυ

Τζος

κι Αλεξ <3

Αστερακι + Σχολιακι για να συνεχισω♥

Φιλακιααα♥♥♥

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top