#11 Problems, again
Μολις φτανω σπιτι αποφασιζω να μπω στο blog μου, μιας και με τις στεναχωριες μου το ειχα παραλειψει για αρκετο καιρο. Ενα μηνυμα ομως, μου κινει την περιεργεια.
"Αγαπητη Σ-Κ,
Εχουν φτασει Χριστουγεννα και πραγματικα καταριεμαι την καθε ωρα και στιγμη. Στο σπιτι γινεται πανικος. Η μαμα και ο μπαμπας τρεχουν με τις δουλειες τους και δεν μου δινουν σημασια και ακομη και ο μικρος μου αδελφος δεν ασχολειται μαζι μου. Γιατι; Γιατι βρηκε κοριτσι, λεει, και την αγαπα σαν τρελος.
Η κολλητη μου εχει βρει αγορι τον τελευταιο 1 μηνα και ολη την ωρα ειναι μαζι. Καθε φορα που της τηλεφωνω για να βρεθουμε ή λεει οτι δεν μπορει επειδη 'εχει δουλειες' ή ακα χειροτερα προτεινει να συναντηθουμε και οι 3. Πραγματικα δεν αντεχω αλλο. Ολοι τους με εχουνε γραμμενη.
Τι προτεινεις να κανω για να περασουμ αυτα τα Χριστουγεννα με οσο το δυνατον λιγοτερα κλαματα;
Magia, the bee-15"
Οκ. Μερικων τα προβληματα ειναι πολυ χειροτερα απο τα δικα μου. Τουλαχιστον, σε αυτο εγω ειμαι μια χαρα. Χαζοχαρουμενος μπαμπας συν τρελιαρικη μαμα συν εφηβη κορη μας κανουν μια αρκετα ευτυχισχμενη και τρελη οικογενεια. Λεμε τωρα...
Ενα χτυπημα στην πορτα με βγαζει απο τις σκεψεις και κατευθειαν ελαχιστοποιω το παραθυρο του blog. Η μαμα ανοιγει την πορτα και μπουκαρει μεσα χωρις καν να της απαντησω.
<<Αφου δεν περιμενεις απαντηση γιατι χτυπας την πορτα;>> ρωταω και γελαω μονη μου.
<<Τι;>> ρωταει η μαμα. Δεν ειναι καλα νομιζω. Μοιαζει αφηρημενη. Τα μαλλια της δεν λαμπουν οπως συνηθως και φαινεται κουρασμενη.
<<Τιποτα>> λεω και την παρατηρω να παιρνει τα ρουχα που ειχα πανω στο κρεβατι για να τα παει στα απλυτα.
<<Καλα γιατι δεν συμαζευεις τα ρουχα σου; Απο ποτε εγινες τοσο τσαπατσουλα Καμελια;>> ρωταει αγανακτησμενη και ερχεται στο γραφειο μου μαλλον για να επιθεωρησει τι κανω. Κλασσικα.
Βασικα, εχει δικιο. Τον τελευταιο καιρο δεν υπαρχει οργανωμενη Καμελια και πραγματικα δεν ξερω γιατι. Μαλλον φταιει που ειμαι ακομα κολλημενη με αυτον τον τυπο. Μαλον φταιει που ειμαι τοσο ηλιθια και ειμαι κολλημενη με αυτον τον τυπο.
<<Συγνωμη, απλα εγιναν διαφορα. Στο υποσχομαι δεν θα το ξαναμελησω>> της χαμογελω και μου χαιδευει τα μαλλια. <<Εγινε τιποτα;>>
Κουναει αρνητικα το κεφαλι της. Εκεινη την ωρα στελνεται ενα μηνυμα στο κινητο μου. Το αρπαζω για να δω ποιος ειναι πριν το κανει η μαμα.
"Πρεπει οπωσδηποτε να μιλησουμε. Χαρρυ"
<<Ποιος ειναι ο Χαρρυ;>> ρωταει η μαμα βλεποντας κρυφα το μηνυμα.
<<Ενα παιδι... εμ κανουμε μια εργασια μαζι στο... project>> της λεω και κατευθειαν κοκκινιζω. Θελει να συναντηθουμε; Πως; Που; Ποτε; <<Θελεις κατι αλλο;>>
Κουναει το κεφαλι της και με κοιταζει για μια στιγμη εντονα στα ματια και φευγει χωρις να χτυπησει την πορτα του δωματιου, οπως κανει συνηθως.
Επιστρεφω στο μηνυμα και ενω σκεφτομαι αν πρεπει να απαντησω στελνει ακομη ενα και κανει την καρδια μου να φτερουγιζει.
"Σε 10 να εισαι στο παρκο Χαρρυ"
Και τωρα; Τι κανω;
Κοιταω το κινητο μου. Ποτε προλαβε και πηγε 6μιση;
Κλεινω τα ματια μου και ακουμπαω πισω κανοντας την καρεκλα να γυρει επικινδυνα.
Δεν θα παω. Γιατι να παω εξαλλου; Για να μου ζητησει ενα "sorry" ξανα, να με φιλησει και να με πηδηξει παλι πισω απο τους θαμνους;
Ναι, για αυτο θελω να παω. Γιατι τρελενομαι να τον βλεπω. Λατρευω τα φιλια του και το αγγιγμα του.
Θα παω. Κι οτι ειναι να γινει ας γινει. Σωστα;
Ωχ, πρεπει να απαντησω και στην Magia, the bee, η κοπελα θελει πολυ βοηθεια.
Παιρνω μια ανασα και με σκορπιες σκεψεις γραφω.
"Αγαπητη Magia, the bee,
Χαιρομαι που μου γραφεις μηνυμα για αυτο το προβλημα σου. Πιστευω οτι πρεπει να χαλαρωσεις, παντως.
Οταν μου ειπες οτι στο σπιτι γινεται πανικος, υπεθεσα καυγαδες, βρισιες και κλαματα. Εφοσον τιποτα αππ αυτα δεν συμβαινει, γιατι στεναχωριεσαι; Οι Χριστουγεννιατικες μερες ειναι οι πιο "busy" απ'ολες οποτε οι γονεις σου λογικο να τρεχουν νυχθημερων. Relax!
Οσο παί για τον αδελφο σου... Χα. Τα Χριστουγεννα σε φερνουν πιο κοντα με ολους τους ανθρωπους. Ο αδελφουλης σου μαλλον βρηκε το αλλο του μισο (χιχιχι) και επειδη ειναι μικρος ειναι καταχαρουμενος. Μην του στερεις την χαρα!
Η κολλητη σου... μου φαινεται οτι πρεπει να της μιλησεις ευθεως. Αν και δεν νομιζω οτι το αγορι της σου προκαλει προβλημα.
Μηπως εσυ ζηλευεις, που εχει σχεση;
Καταλαβαινω, κι εγω ετσι θα ενιωθα. Αλλα και εσυ στη θεση της δεν θα ηθελες να ησουν με το αγορι σου συνεχεια; Μιλησε της και θα δεις που ολα θα εχουν μια λογικη εξηγηση. Και ποιος ξερει; Χριστουγεννα ειναι, θαυματα γινονται.
Μπορεις και εσυ να βρεις κατι να ασχολεισαι. Κατι ψηλο, ξανθο, γαλαζοματικο προτεινω!!
Καλη τυχη και καλα Χριστουγεννα,
Συμβουλατορας Καμελια"
Τελειως ευχαριστημενη με την απαντηση, κλεινω τον υπολογιστη και ετοιμαζομαι για να παω στο παρκο.
Ηρθε η ωρα!
Αλοχεςςς αμιγκοςςςςς
Τι μου κανετε;?;?;?;
Τελικα δεν εβαλα αυτη την περιβοητη συναντηση μεταξυ Χαρυ-Καμελια...
Αλλα μην ανυσηχειτε... θα μπει στο επομενο..
Βασικα αυτο ειναι και το σποιλερακι...
Αλλα και κατι ακομα θα γινει που αυτο ΔΕΝ θ σας το πω γτ ειναι πολυ ΤΖΟΥΣΙΙ😢😢😢
Λοιπον βαρετο κεφαλαιακι αλλα με ηθικο διδαγμα το γραμματακι μας
Btw αν θελετε συμβουλες ειμαι ανοιχτη να σας ακουσω.😂😂
Μπορω να το παιξω κι εγω Συμβουλατορας Ρια....😈😈😈
Μαλλον...
Παντως τωρα που το θυμηθηκα σας αγαπω για τα μηνυματακια στο chat που μου στελνεται ολοι σας💘💘
Δεν ξερετε ποσο χαρουμενη με κανετε😰😰
Λοιπον, σας αγαπω.. ααα και κατι ακομα...
ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ GHOST READERS ΓΑΜΩΤΟΟΟ😢😢
με ξενερωνετε απιστευτα...😢😢😢
Τεσπα, τα λεμε (τωρα εχω νευρα για το ⬆⬆οποτε δεν σας στελνω ζουμερα φιλουδια. 😝😝
Ριτσι το πολυ μπιτσι👅👅
Αστερακι + Σχολιακι για να συνεχισω♥
Φιλακιααα♥♥♥
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top