Στο προηγούμενο παρτ :

Αφού έγραψε στο ημερολόγιο της τις πληροφορίες βαριεστημενη ξαπλωσε ωστε να γυρισει πισω στην θεση της.

¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤

Ξύπνησα πάνω στην επιφάνεια της ντουλάπας.

Σηκωσα το κεφαλι μου και το χτυπισα στο ταβανι.

Εβγαλα μια στριγκλιά πονου και με μια αγαρμπη κινηση επεσα κατω στο πατωμα χτυπωντας την λεκάνη και τους αγκώνες μου. Πονοντας σηκώθηκα και σιγα - σιγα ξεκινησα να περπαταω για να κατσω στο ακαταστατο κρεβατι μου.

Επιασα το πονεμενο μερος του κεφαλιού μου και κοίταξα το μερος τρομοκρατιμενη.

Το δωματιο ηταν άνω-κάτω.

Ενας χαμος κυριαρχουσε καθως ολα ηταν πεταμένα.

Τα κομοδινα ηταν αναποδογυρισμένα, οι βαλιτσες μου πεταμενες, η ντουλαπα ανοιγμενη και τα ρουχα σκορπισμενα παντου.

Τα ματια μου εξερευνουσαν τον χωρο οταν επεσαν πανω στο τετράδιο που ηταν κρεμασμενο πανω στο παραβαν.

Πηγα βογκοντας απο τον πονο της πτωσης μέχρι εκει και το επιασα.

Γυρισα τις σελίδες περιεργη και κοιταξα τις νέες σελίδες που ηταν γραμμένες με παραξενα γράμματα.

Ηταν η δεύτερη φορα που τα εβλεπα αυτα.

Ηταν ιερογλυφικά και δεν γνωριζω πως να την μεταφρασω.

Η πλακα ειναι πως ειναι γραμμενη με τα γραμματα μου.

Ξερω πως θα τα μεταφρασω.

Αυτα τα γράμματα ανήκουν στην αλλη πλευρα μου, εκεινη μπορουσε να μιλησει ολες τις γλωσσες αλλα ηξερε να γραφει μονο μια.

Την δαιμονική αλφάβητο.

Ηταν μια αρκετά δύσκολη γλώσσα και με την "απλη" αυτη πλευρα μου θα είναι δυσκολο να την διαβασω.

Αφησα το τετραδιο στο κρεβατι και ξεκινησα να σημαζευω.

Οταν τελειωσα πηγα να κανω ενα μπανιο και οταν ημουν πλεον γιατρεμενη, χωρις κανέναν πονο, ντημενη και καθαρη, πέρνοντας το τετραδιο ,κατεβηκα κατω.

Μπηκα στην αιθουσα της τραπεζαρίας και εκατσα ανάμεσα στην Patty και την Era.

Οταν γυρισα το κεφαλι μου ειδα τον Erik να κάθετε απεναντι μου και αναμεσα απο τον Riki και τον Bern.

Σερβιριστικαμε και σιωπη υπηρχε στο τραπεζι.

Ολοι ρίχνανε ματιες σε εμενα και σε καποια φαση η Patty αφησε νευρικη το κουταλι της και ειπε.

Pat: ενταξει αρκετα. Τι εγινε εχθες;

Πηγα να απαντήσω μα προτου το κανω ο Erik με διεκοψε εκνευρισμενος.

Erik: Που πηγες; Γιατι απομακρυνθηκες απο τους υπόλοιπους; Γιατι δεν μας ενημερωσες;

Art: Δεν θυμάμαι αλλα..

Πηγα να πω ομως ο Bern με διεκοψε ξανα.

Bern: ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΔΕΝ ΘΥΜΑΣΑΙ; ΟΤΙ ΚΑΝΑΜΕ ΔΗΛΑΔΉ ΠΗΓΕ ΣΤΡΑΦΕΙ;

Art:ΑΦΙΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΩ.

Ολοι με κοιταξαν σοβαροι και πηρα μια βαθια ανασα ησιχαζοντας με.

Art: Οταν μεταμορφώνομαι χάνω κάθε αίσθηση του είναι μου, οταν γυρναω παλι σε εμενα δεν θυμάμαι τίποτα ωστοσο ομως, αφηνω σημειώσεις. Αυτο εκανα κ εχθες.

Ειπα δείχνοντας το τετραδιο.

Art: Μπορει να μην ξερω εγω να το διαβαζω αλλα μπορω να κανω την αλλη πλευρα μου να το κανει.

Οι περισσότεροι εγνεψαν ενω ο Bern μου ζήτησε συγνώμη.

Ο Erik έμεινε με τις απορίες του αλυτες αλλα ξερω πως θα μιλήσουμε μετα και ναι...

Φαγαμε σιωπιλοι το φαγητο μας και μολις τελειώσαμε υπιαμε το τσαι μας και πηγαμε στην μεγαλη αιθουσα συνεδριάσεων για να συζητήσουμε.

Κατσαμε ολοι κυκλικα στο τραπεζι και κοιταξαμε το τετραδιο.

Το πηρα μπροστά μου και το ανοιξα στις σελίδες που επρεπε να διαβάσω.

Τους κοιταξα και αναστεναξα.

Εκλεισα τα ματια μου και εβγαλα την καλυπτρα αφήνοντας την διπλα στο τετράδιο.

Ανοιξα τα ματια μου και ενιωσα καθε αυρα, ενεργεια τα παντα.

Πηρα μια βαθια ανασα και ξεκινησα να διαβαζω.

Flash back

Κομης: Περιμενε.. θα στα πω ολα. Το ορκίζομαι.. μην με σκοτώσεις... Σε παρακαλω.

Φωναξε απελπισμενος και εκεινη χαμογελασε ικανοποιημενη δείχνοντας ολα τις τα δοντακια.

Κομης: τους ειχαν φερει απο εμενα. Ηταν μόνο 3ης. Ηταν λυποθημοι. Το μόνο που γνωρίζω είναι πως θα τους μεταφερναν σε μια πόλη που την ονομάζουν Flower. Εκει θα τους αναλαμβανε ενας Αρχηγός. Νομίζω λέγεται. ..

Τελος Flashback

Με κοιτουσαν ολοι εντονα καθως εδενα και παλι την καλυπτρα στο ματι μου.

Bern: Αρα; τι θα κανουμε τωρα;

Riki: θα παμε σε αυτην την πολη.

Erik: θα ερθω και εγω.

Art: Ωραια, και θα πρεπει να βρουμε αυτην την συντεχνια;

Era: πως θα το κανουμε αυτο;

Ciel: Γνωρίζω ενας κυριο. Πιστεύω θα σας βοηθήσει. Ειναι αρχηγος της ποιο δυνατης συντεχνιας στο Fiore. Ονομάζεται Makarov Dreyar και η συντεχνια του Fairy tail.

Erik: εχω ακουστα αυτην την συντεχνια, ειναι μελος ενας φιλος μου. Τον λενε Gajeel Redfox και ειναι Dragon slayer.

Pat: Dragon slayer ;σαν τον salamander ;

Ειπε σχεδον τσιριζοντας ενω γουρλωσε τα μάτια της και μετά άρχισε να βγαίζει καρδούλες( ένα πράγμα σαν την Juvia😂)

Πριν μπορέσουμε να την σταματησουμε άρχισε να τσιρίζει και να χοροπηδαει.

Μετα απο πολυ προσπάθεια την ησιχασαμε και κατσαμε ξανα στην θεση μας.

Ciel:μπορώ να μιλήσω με τον αρχηγό τους για να σας φιλοξενήσουν. Μία φορά ειχαν στείλει μία ομάδα για να μας βοηθήσουν σε κάτι.

Erik: άρα η επόμενη στάση είναι στον φίλο μου, αλλά δεν θα πάμε στην πόλη Flower αλλά στην πόλη Magnolia.

Ολοι συμφωνήσαμε.

Χωριστήκαμε για να πάμε κάποια βόλτα.

Ημουν στον πισω κηπο οταν ενιωσα την παρουσια καποιου.

Ηξερα οτι ηταν ο Erik.

Με πλισιασε και εκατσε μαζι μου κατω.

Erik: λοιπόν πώς σου φαίνεται τώρα που είσαι κοντά στον αδερφό σου;

Art: στάσου ακόμα δεν φτάσαμε. Αυτή είναι η αρχή.

Erik: Artesia θέλω να έρθω μαζί σου θέλω να ειμαι διπλα σου, να σε μαθω, να μπορω να σε προστατευω, θελω τοσο πολυ να με αφήσεις να σε μαθω...

Art: αλήθεια το λες αυτό ;

Erik: ναι γιατί όχι;

Τα χέρια του αγκάλιασαν το προσωπο μου.

Αφέθηκα στο αγγιγμα του.

Μου χαιδευε τοσο τρυφερά το μαγουλο μου.

Τα βλέμματα μας ειχαν κλειδωσει.

Ωστόσο το δικο του κοιτουσε μια τα ματια και μια τα χιλια μου.

Η απόσταση μεταξύ μας άρχισε να μειώνεται, τα χείλια του ήταν σε απόσταση αναπνοής από τα δικά μου, ενιωθα την ανασα του που εκανε το δερμα των χιλιων μου να μιρμιγκιασει.

Ειμασταν ετοιμοι να φιληθουμε μα πριν προλάβουμε να κνουμε το οτιδήποτε, ο Riki χάλασε την στιγμή.

Εκεινος ξεροβηξε και τρομάζοντας αμέσως χωριστήκαμε.

Riki: Χιλια συγνώμη που σας διεκοψα.

Art: Δ-δεν πειράζει...

Erik: αλλωστε δεν θα το γλυτώσει. Καποια στιγμη θα γίνει..

Μου ειπε κλείνοντας μου το ματι ενω με βοήθησε να σηκωθώ.

Ημουν σιγουρη πως ειχα κοκκινησει τοσο πολυ.

Σταθηκαμε για λιγο ακινητοι μιας και πλέον η κατάσταση ηταν αβολη.

Ξεροβιξα επίτηδες και ειπα

Art: Δεν παμε καλύτερα;

Εκείνοι εγνεψαν και ξεκινήσαμε να προχωραμε.

[...]

Τελεία αρχισε να βραδιάζει.

Η Πανσελινος θα βγει σε λιγο.

Ολοι μας κλειστικαμε στα ποιο κλειστα δωματια ωστε να μην μας επηρεάσει το φεγγάρι.

Ακομα και ο Pluto ειχε κρυφτεί.

O Sebastian βέβαια ειχε τον ελενχο οποτε θα μας προσεχε.

Ωστοσο το ποιο δυσκολο κομμάτι ηταν οτι εκεινα τα δωματια ηταν 3.

Οπότε αναγκαστηκα επρεπε να εχω συγκατικο.

Ενταξει στην αρχη σκευτηκα την Patty, ελα ομως που εκεινη η βρωμομουσιτσα ηταν συνεννοημενη με τον αλλον και πανω στην χαρα μου μου ειπε πως επρεπε να ειναι με τον Riki για να προσεχουν ο ενας τον αλλον.

Οποτε ποιον φορτωθικα;

Ναι ναι, τον Erik.

Αν και για να πω την αληθεια , δεν τον φορτωθηκα εγω αλλα αυτος εμένα μιας και επρεπε να περασω την νύχτα μου σε αυτον.

Και το καλύτερο;

Κατεστρεψα τα ρουχα που εφερα, και δεν υπήρχε περίπτωση να φορεσω εκεινα τα φορεματα που ειναι τερμα κοντα.

Καταανχωμενη εφτασα εξω απο την πορτα του δωματιου του.

Την Χτύπησα.

Ησυχία απλωθηκε για λιγο μεχρι που ακουσα τα βαρια του βηματα, επιτα ακουσα την πορτα να ανοιγει και τσουπ.

Ενα εγκεφαλικο,

Δυο.. οχι τρια.. τσ. 6 εγκεφαλικα.. οπως και οι κοιλιακοι του.

Οπως καταλαβατε ηταν στο μπανιο και εμφανιστικε με μονο μια πετσετα.

ΜΟΝΟ!

Art: Πανε ντυσου.. ΤΩΡΑ.

Του φωναξα.

Εκεινος χαμογελασε. Και εγω εκλεισα τα ματια μου ωστε να μηνν βλεπω.

Ακουσα τα βηματα να απομακρυνοντε απο μενα και να πανε κάπου αλλού.

Η περιέργεια με εφαγε και ανοιξα το ενα δαχτυλακι.

ΘΕΕ ΜΟΥ.

Ενα πραγμα εχω να πω.

Η πλατη του, ηταν τοσο μιωδει και απλα..

Ξανα εκλεισα τα ματια μου.

Αυτος αφισε ακόμα ενα γελιο και ειπε.

Erik: ξερεις οτι ακουω την σκεψη σου ετσι;

Κοκκινισα παλι και απλα αναστεναξα ψυθιριστα, κατι που βεβαια ακουσε και ημουν σιγουρη πως χαμογελουσε.

Erik: ειμαι ετοιμος μπορεις να γυρισεις.

Ειπε και ανοιξα τα ματια μου.

Τουλαχιστον τωρα ειναι ντυμενος.

Εκλεισα την πορτα και έκατσα σε μια καρεκλιτσα.

Erik: Να φανταστω χαλασες τα ρουχα σου και αυτα που σου δωσαν ηταν κοντα.

Κοκκινισα και αλλο,- μα ποσο ποιο πολυ- και εγνεψα ντροπιασμενη.

Εκεινος μου πεταξε ενα σορτσακι και μια μπλουζα του.

Erik: φορα τα.

Εγω εγνεψα και πηγα στο μπανιο.

Μου ειναι τεραστια.

Η μπλουζα φτανει ποιο κατω απο τα γονατα ενω το σορτακι μου ηταν σαν φουστα.

Εκανα 5-6 φιογκους και οταν μου ηταν καπως στενο οπως το παρει κάνεις βγηκα και με κοιταξε.

Art: Ευχαριστώ για τα ρουχα.

Erik: τιποτα. Να θυμηθω να σου δεινω δικα μου ρουχα να βαζεις...

Μου εκανε νοημα να κατσω διπλα του και μου εδωσε ενα σοκολατακι.

Erik: φατω ειναι με αμύγδαλο.

Art-Erik: ειναι το αγαπημένο μου.

Ειπαμε ταυτόχρονα και γελασαμε.

[...]

Erik: Κοιμησου στο κρεβατι εγω θα κοιμηθώ στο ντιβανι.

Art: δεν χρειάζεται.. θα κοιμηθώ εγω εκει.

Erik: Μην ακουω χαζομαρες. Αντε ξαπλωσε.

Ξαπλωσα και εκεινος με σκεπασε καλα.

Επιτα μου φιλησε στοργικα το μετωπο και μου ειπε καληνύχτα.

[...]

Όχι δεν γίνεται αυτό.

Δεν πρέπει να γίνει.

Όχι δεν-δεν μπορεί..

Δεν γίνεται.

Erik: Artesia ξυπνά ,ξύπνα όλα είναι καλά, ολα καλα ,ειμαι εδω μαζι σου.

Τον ακουσα να μου λεει και άνοιξα τα μάτια μου τρομαγμένη.

Ημουν τοσο φοβισμενη που τον αγκαλιασα και αρχισα να κλαιω.

Ο Erik με εσφιξε στην αγκαλιά του και αρχισε να με χαιδευει την πλατη.

Erik: ολα καλα;

εγώ έγνεψα αρνητικά και ετριψα το μαγουλο μου στο στέρνο του.

Art: Erik; μπορεις να κοιμήθεις μαζί μου; φοβάμαι πως αν κοιμηθώ θα δω κατι κακο στον υπνο μου.

Εκείνος το μόνο που έκανε ηταν να με μετακινήσει λιγο ωστε να ανεβει στο κρεβατι.

Εχωντας με ακομα μέσα στην αγκαλιά του σηκωσε το κεφαλι μου και με εκανε να τον κοιταξω στα ματια.

Μου σκούπισε τα δακρια και ειπε.

Erik : θα κανω κατι που θα σου αποσπάσει την προσοχή για λιγο ενταξει;

Εγνεψα καταφατικα και εκεινος μιωσε εβαλε τα χερια του στο προσωπο μου, μειωσε την αποσταση και ενωσε τα χιλια μας.

Εμεινα με γουρλωμενα τα ματια μου να κοιταζω τα δικα του κλειστα.

Οταν ξεπερασα το σοκ ανταπεδωσα και εκεινος συνεχεισε να με φιλαει γλυκα.

Οταν το φιλι μας σταματησε ακουμπησε το μετωπι του στο δικο μου και ειπε.

Erik: Αυτο το φιλι ηταν ο ορκος μου σε εσενα. Θα σε φιλαω απο ολες της έννοιες. Θα σε προστατευω και θα σε προσεχω σαν τα ματια μου.

Του χαμογέλασα και τον αγκαλιασα ξανα.

Αυτη την φορα ξαπλωσαμε.

Εβαλα το κεφάλι μου στο στέρνο του και ο ύπνος με πήρε κατευθείαν , αφου ο χτύπος της καρδιάς του με εκαναν να νιωθω ασφάλεια.

Οπα να το και το επομενο.

Οκ παιδακια φτανουμε στο τελος του βιβλιου σχεδον.

Πως σας φαίνεται ολο αυτο;

Βασικα θα εκτιμουσα αμα κανατε Vote η ενα Com γιατι θα ηθελα να μαθω την γνωμη σας!!!

!Οι εικονες δν ειναι δικες μου οποτε δν μου ανήκουν!

Τα λεμεεε❤