Jacob en Renesmee zijn al een tijdje samen. Renesmee is 7 is mensenjaren, en is nu dus volledig volgroeid. Jake is 19 maar hij zou er altijd zo uit blijven zien. (Hij werd dus niet oud!)

P.o.v Renesmee

'Jake!' : riep ik terwijl ik hem tegenmoet liep en hem een knuffel gaf. Het was alweer een week geleden dat ik hem nog gezien had en weken zonder Jake leken wel eeuwen. Ik drukte mijn lippen op de zijne en hij pakte mijn hand. We wandelden naar het grote huis.

Edward. Mijn vader, en Alice waren druk in gesprek. Waarover wist ik niet. Maar ik was er eerlijk gezegd ook niet geinterresseerd in. Jake haalde een paar snacks terwijl ik in de sofa neerplofte en probeerde het gesprek van Alice en Edward te volgen maar toen ze zagen dat ik meevolgden zetten ze hun gesprek in de keuken verder. Jake kwam terug met een kommetje chips en kaasblokjes. Hij had ook 2 glazen cola bij maar die weigerde ik. Ik moest tenslotte een beetje op mijn gewicht letten. Ik kon misschien niet ouder worden, maar dikker worden kon wel. Jammergenoeg.

'Cola is alleen maar suiker. Geef mij maar water.' : zei ik. Jake keek bedroefd. Hij was het niet eens met mijn dieet plannen en vond dat ik veel te mager zou worden. Ik wierp hem een waarschuwende blik toe en hij draaide zich meteen om om een glas water voor me te halen.

'Dankje.' : zei ik toen Jake me een glas water aangaf. Hij kwam weer naast me zitten en sloeg een arm om me heen. Zijn andere hand hield de mijne vast en af en toe liet hij me los om wat chips te nemen. Uiteindelijk had hij het bakje helemaal alleen op. Hij was stil. Stiller dan normaal.

'En ga jij op vakantie?' : vroeg ik in de hoop een gesprek aan te knopen. (het was bijna zomervakantie)

Hij schudde zijn hoofd. 'Ik moet klaarstaan als de roedel me nodig heeft.'

Ik knikte. 'Ik dacht dat we misschien samen ergens heen konden gaan. Als een soort van huwelijksreis.'

Ik keek hem even aan om te kijken of zijn gezichtsuitdrukking veranderde maar hij bleef gewoon recht voor zich uit staren zonder iets te zeggen.

'Ik moet naar huis. De roedel roept me' : zei hij en hij stond op. Ik kreeg niet eens de tijd om hem een kus te geven want hij was al weg. Hij wou duidelijk niet over ons huwelijk praten en misschien had hij daar ook wel gelijk in. Ik was nog zo jong. En hij ook. Maar ik hield van hem. Heel veel zelfs. En als je van elkaar houdt dan trouw je toch? Of niet? Zo had mijn moeder het altijd vertelt toen ze naast me op bed zat en sprookjes vertelde. Ik zuchtte.