In dit hoofdstuk zal meerdere keren worden gescholden...

Ik lig onrustig in mijn bed te woelen.

Morgen moeten we weer naar school. En ik heb het gevoel dat er iets ergs staat te gebeuren. En ik heb geen zin om weer dezelfde droom te krijgen.

Na ongeveer een uur te hebben gewoeld in mijn bed val ik dan eindelijk in slaap.

~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~*~~~*~*~*~*~*~*~*~*~**~*~*~*~*~**~*~**~*~~

Ik loop achter Lily aan door de muur van perron 9 3/4. Daar begint de hel.

Een heleboel heksen en tovenaars komen op me af. Ze beginnen allerlei rare vragen te stellen. Dan komt hij. Die eikel. Cornelius Fudge stapt uit de menigte. "Is het waar dat je vier muggles hebt vermoord?" Vraagt hij aan mij.

Ik slik. "Waar de fuck heb je het over." Vraag ik aan hem. Waar zou hij dat nou weer vandaan hebben gehaald?

Een klein meisje, die ik herken als Dolores Umbridge, stapt ook naar voren. Ze duwt de Daily Prophet in mijn gezicht. "Geen idee?" Vraagt ze. Ik kijk met een afgrijselijke blik naar de krant. Naar de voorpagina.

Er staan een paar foto's op. Op de een sta ik als animagus vorm, in het klaslokaal van Dumbledore vuur te spuwen, en op een andere staat en afgefikt huis, en op nog een foto staan vier dode lijken. De titel luid als volgt: Grey. Kan je haar vertrouwen, of is ze net als haar vader?

Ik geef de krant terug aan Dolores. Nou ja, ik sla hem op haar hoofd en laat hem daarna los, maar het kwam op hetzelfde neer.

"Waarom zou ik deze mensen willen vermoorden? Ik ken ze niet eens." spuug ik in Cornelius' gezicht. Hij deinst terug, maar herpakt zich daarna weer. "Ken je Theodore Grey niet?" vraagt hij doordringend. Kut. Dat is mijn oom. "Waarom zou ik mijn oom willen vermoorden?" kaats ik. "Weet ik veel, maar het Ministry denkt dat jij er iets mee te maken hebt." zegt hij arrogant. De zevende jaar wacht op mijn come-back. "Het Ministry mag denken wat hij wil, maar volgens mij zijn ze niet de snuggerste als ze denken dat een fucking vierde jaars 4 mensen heeft vermoord." zeg ik.

"Je vader werkt bij het Ministry idioot." Zegt Cornelius minachtend. "Mijn vader kan me geen ene reet schelen." kaats ik weer terug, met een even minachtende stem als die van Cornelius.

"En, als ik al iemand zou vermoorden, dan zouden het jij en je vriendinnetje geweest zijn." zeg ik nog een laatste keer voordat ik Cornelius aan de kant duw en de menigte inloop.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

We zitten in onze coupé als Dolores en Cornelius binnenkomen. "Grey, nog even zodat je het weet, we zijn niet verliefd op elkaar." zegt Dolores arrogant. Ze loopt weg en Cornelius volgt haar. Hij slaat de deur hard achter zich dicht. Ik rol met mijn ogen naar Lily, die een brede grijns op haar gezicht heeft.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

We zitten in de Great Hall, wanneer er een aantal Slytherins op ons af komen. "Zo zo. Grey heeft mensen vermoord." zegt een van de jongens op een zielige toon. "Nu ben ik bang voor haar." zegt een andere, Severus, zielig. Ik blijf rustig zitten. Van de jongens herken ik Regulus, Severus en Lucius. De vierde herken ik niet. "En wie de fuck ben jij?" Vraag ik heel niet netjes. "Ik dacht dat James dat al wel had verteld." zegt de jongen, en James ziet eruit alsof hij door de grond wil zakken.

"Het was niet zo aardig van jou om mij niet uit te nodigen voor kerst." zegt hij dan. Ik wissel een zijdelingse blik met Lily die haar schouders ophaalt. "Mijn naam is Hugo. Hugo Potter." Zegt de jongen. Ik kijk verbaasd naar hem en daarna verbaasd naar James. "Heb jij een broer?"

James wil antwoorden, maar Dumbledore begint te praten, en de vier jongens gaan terug naar hun tafel.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De dag daarna ontwijkt Sirius me de hele tijd. Bij het avondeten kan ik het niet meer aan. "Wat is er met hem?" vraag ik aan Lily, gebarend naar Sirius die opstaat als wij de Great Hall inlopen.

"Sirius houd er niet zo van om in de spotlight te staan." zegt Lily. "Dan hoeft hij toch niet zo te doen?" vraag ik. Ik voel de ogen van een groepje eerstejaars in mijn rug prikken.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ik loop samen met Lily door de gangen, wanneer we inde bibliotheek aankomen. Een aantal kinderen staan haastig op en lopen weg, en de rest van iedereen kijkt me aan.

Sirius pakt zijn boeken en maakt aanstalten om te vertrekken, maar ik hou hem tegen.

Ik bijt op mijn lip om niet in huilen uit te barsten, wanneer hij me een vuile blik schenkt. Als blikken konden doden was ik nu morsdood geweest.

Ik trek Sirius met een mengeling van verdriet en woede naar de gang. Daar wil ik losbarsten.

"Waarom ontwijk je me?" Is de eerste vraag die ik stel. Sirius kijkt me verdrietig aan.

"Dat weet je best."

"Niet waar."

"Wel waar."

"Niet waar, en als je het me niet verteld zal ik er nooit achterkomen."

"Je liegt."

"Dat doe ik niet."

"Jawel."

"Niet waar."

"Ontken het maar niet."

"Ik ontken niks."

Sirius begint tegen me te schelden, en ik scheld gewoon net zo goed terug.

Ik begin de drang om Sirius op zijn neus te slaan groter en groter te voelen worden.

"Waarom doe je zo?" vraag ik.

Sirius kijkt me intens verdrietig aan. Een traan rolt over zijn wang.

"Ik haat het dat ik van je houd!" roept hij dan uit.

Ik kijk hem intens verbaasd aan en ik bijt harder en harder op mijn lip, totdat ik bloed proef. Dan beginnen bij mij ook de tranen te lopen.

POV Lily

Ik loop een moment na Belle en Sirius achter ze aan.

Ik loop de hoek om en sta stil.

Het stel is aan het bekvechten.

Er word gescholden.

Ik zie dat Belle Sirius op zijn neus wil slaan, en ik voel de drang om haar tegen te houden. Maar ik hou me in.

Dan val ik bijna flauw door wat Sirius zegt.

POV Belle

Sirius begint weer te schelden.

Ik kijk even naar de bieb, en zie Lily de hoek om gluren.

"Je bent net zoals je vader!" schreeuwt Sirius uit.

"Het zou me niks verbazen als jij echt je oom hebt vermoord!" roept hij.

Ik bevries.

"Wat zei je daar?" vraag ik.

"Je hoorde het best. Ik zei dat je best je oom zou kunnen vermoorden. Je bent namelijk echt een bitch." zegt Sirius koel.

Nu ging hij te ver.

Ik begin weer te huilen, maar niet van verdriet.

Van woede.

Ik sla Sirius hard op zijn neus, en die begint te bloeden.

Sirius kijkt me woedend aan.

"Ik haat je!" Roept hij uit.

"HET IS UIT!"

Ooh, cliffhanger...

Sorry ik moest dit gewoon doen. Ik hoop dat jullie allemaal een hele fijne kerst hebben gehad.

Vraag 1. Hoe was jullie kerst?

Vraag 2. Zijn jullie een avond of ochtend mens?