Α:"Τι;,Λιλ τι λες αφού την είδα δεν γίνεται να-"

Λ:"Δεν ήταν στα αλήθεια εδώ Αλμπους"

Α:"Δεν καταλαβαίνω"

Σ:"Αλλάξαμε πολλά,η μάλλον υπερβολικά όταν γυρίσαμε στον χρόνο"

Α:"Πως ακριβώς-"

Λ:"Το μόνο που ξέρω είναι ότι προσπάθησε να αφαιρέσει κάτι δυνάμεις και αυτό την σκότωσε..."

Α:"Τι δυνάμεις;"

Λ:"Δεν ξέρω..."πλησιάσαμε προς την πόρτα όπου ακούσαμε συζητήσεις και είδα με τον μπαμπά με την θεία Ζακλίν.

Ζ:"Δεν πρέπει να είσαι τόσο σκληρός μαζί του, δεν είναι-"

Χ:"Μπορώ να το χειριστώ και μόνος μου"

Ζ:"Αυτό νομίζεις αλλά αν δεν το έχεις προσέξει τον απομακρύνεις"

Α:"Αν είναι η θεία Ζακλίν εδω δεν έχουν αλλάξει όλα"

Λ:"Είναι απο τα ελάχιστα που έχουν επιβιώσει"

Χ:"Μπορώ και μόνος μου"

Ζ:"Σταματά να γίνεσαι τόσο ψυχρός και απόμακρος....σε όλους μας λείπει"ο μπαμπάς σταμάτησε όπως είχε κάνει και εκείνη νωρίτερα.

Χ:"Δεν καταλάβω τι εννοείς"

Ζ:"Καταλαβαίνεις και πολύ καλά.Ξερω ότι αυτή την στιγμή το τελευταίο που θες είναι να χάσεις ενα απο τα παιδιά όμως η συμπεριφορά σου αυτό θα καταφέρει....ο Τζέιμς έχει απομακρυνθεί ήδη"

Χ:"Τ-τι εννοείς;"ήταν η πρώτη φορά που γύρισε να την μετά απο τόσοι ώρα.

Ζ:"Ο Τζέιμς ρώτησε τον Ιαν αν θα μπορούσε να έρθει για τα Χριστούγεννα σε εμάς...όπως και το καλοκαίρι"

Χ:"Θα του μιλήσω..."

Ζ:"Δεν νομίζω ότι είναι καλή ιδέα..."

Χ:"Γιατί οχι;"

Ζ:"Κάθε φορά που πας να του μιλήσεις τσακώνεστε όπως και με τον Αλμπους"

Χ:"Η Λιλ-"

Ζ:"Η Λίλι σε αποφεύγει για να μην γίνει το ίδιο και με εκείνη"ο μπαμπάς δεν απάντησε.

Ζ:"Δωστους λίγο χρόνο"

Χ:"Δεν θα το συζητήσω μαζί σου"είπε και έφυγε

Α:"Εντάξει μάλλον δεν ήταν πολύ καλή ιδέα"

Λ:"Νομίζεις;!"

Α:"Εντάξει ωραία απλά γυρνάμε πίσω στο χρόνο φέρνουμε τον Σέντρικ πίσω και όλα"

Σ:"Θα το χτυπήσεις εσύ η εγω;"

Α:"Ε!"

Λ:"Στο είπα από την αρχή δεν πρέπει να παίζουμε με τον χρόνο"

Α:"Μα-"

Σ:"Έχει δίκιο Αλ"

Α:"Μια τελευταία φορά και μετά τέλος σας στο υπόσχομαι"

Λ:"Ξέχνα το"

Α:"Απλά έχετε μου εμπιστοσύνη"ο Αλ πήρε με γρήγορες κινήσεις την χρονομηχανή απο τον Σκορπ.

Σ:"Δεν θα το κάνουμε! δωσ'την μου πίσω!"

Α:"Όχι! δεν αυτό παρά είναι σημαντικό!"

Σ:"Ναι παρά είναι σημαντικό σημαντικό-για εμάς.Δεν είμαστε καλή σε αυτό! θα τα κάνουμε πάλι θάλασσα"

Α:"Ποιος λέει ότι θα τα κάνουμε θάλασσα;"

Σ:"Είδες τι έγινε! ότι και να θες να αποδείξεις στον πατέρα σου-"

Α:"Δεν έχω τίποτα να αποδείξω! έχω να φέρω πίσω τον Σέντρικ και όσα καταστροφικαν!"

Λ:"Σταματήστε! βαρέθηκα το τελευταίο που χρειαζόμαστε είναι να τσακωθούμε"

Σ:"Έχει δίκιο..."

Α:"Ναι...οχ όχι"είπε ενώ κοίταγε πίσω μου.

Σ:"Τι;"

Α:"Η ΜακΓκοναγκαλ, δεν πρέπει να μας δει μαζί σου Σκορπ"

Λ:"Περίμενε"άνοιξα την τσάντα μου και....

Α:"Ο αόρατος μανδύας; πως τον πήρες απο τον Τζέιμς;"

Λ:"Δεν ξέρει να κρύβει πράγματα και εξάλλου είναι πολύ ακατάστατος θα του πάρει τρεις μέρες για να καταλάβει ότι λείπει, ελάτε"έριξα τον μανδύα από πάνω μας πριν προλάβει να μας δει η ΜακΓκοναγκαλ.

Μακ:"Πότερ;Μαλφόι;μα που στο καλό είναι"κοίταζε ένα κομμάτι περγαμηνής και δεν μου πήρε πάνω από ένα δευτερόλεπτο να καταλάβω τι ήταν.

Λ:"Ο χάρτης..."ψιθύρισα

Α:"Σσσς"

Μακ:"Αφού δεν σας είδα δεν μπορώ να κάνω κάτι"μόλις βεβαιωθηκα ότι έφυγε έβγαλα τον μανδύα από πάνω μας.

Α:"Ακούστε, ξέρω ότι δεν είναι καλή ιδέα αλλά αν φέρουμε τον Σέντρικ πίσω φέρνουμε και μαμά με την Ναόμι,και όλα όσα καταστρέψαμε"

Σ:"Είσαι σίγουρος για αυτό;"

Α:"Ναι"

Σ:"Τι λες Λιλ;"

Λ:"Καλά...αλλά δεν μπορούμε να μείνουμε εδώ"

Α:"Και που θα πάμε;"

Λ:"Έχω μια ιδέα"

*
*
*

Α:"Το μπάνιο της Μυρτιάς που κλαίει...αυτό θα βοηθήσει με το σχέδιο..."

Λ:"Είναι το λιγότερο επικίνδυνο μέρος στο κάστρο αυτή την στιγμή"

Α:"Καλά ακούστε το σχέδιο"και άρχισε να το εξηγήσει.

Σ:"Μισό, για να το καταλάβω,το σχέδιο είναι το μεγεθυντικό ξόρκι;"

Α:"Ναι Σκόρπιους, Λιλ πιάσε μου εκείνο το σαπούνι, αν έχεις την
καλοσύνη"

Λ:"Ορίστε"

Α:"Διαστέλιους!"το σαπούνι τετραπλασιάστηκε πέφτοντας στο πάτωμα

Σ:"Εντάξει θεωρείστε με διασελιούσεντυπωσιασμένο"

Λ:"Έχεις το δικό σου λεξιλόγιο έτσι;"

Σ:"Μπορεί"είπες ανασηκώνοντας τους ώμους του.

Α:"Ο δεύτερος άθλος ήταν ο άθλος της λίμνης.Οι πρωταθλητές έπρεπε να αποκτήσουν κάτι που τους είχαν κλέψει το οποίο αποδείχτηκε ότι ήταν-"

Λ:"Αγαπημένοι τους άνθρωποι..."

Α:"Ο Σέντρικ χρηματούσε ένα ξόρκι περίκλειστης της κεφαλής σε φυσαλίδα για να διασχίσει κολυμπώντας τη λίμνη,το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τον ακολουθήσουμε εκεί μέσα και να χρησιμκτική τουμε το μεγεθυντικό ξόρκι για τον μετατρέψουμε σε κάτι πολύ μεγαλύτερο.Τώρα ξέραμε ότι η χρονομηχανή δε μας δίνει πολύ χρόνο, άρα θα πρέπει να ειμαστε γρήγοροι.Θα πρέπει να βρούμε τον Σέντρικ και μεγαλώνουμε το κεφάλι του, και μετά απλώς θα κάτσουμε να παρακολουθήσουμε το ρεύμα να τον παραγει εκτός λίμνης -εκτός άθλου-εκτός τριάθλου...."

Σ:"Ναι, αλλά ακόμη δε μας είπες πώς θα φτάσουμε ως τη λίμνη" ξαφνικά,ένας πίδακας νερού πετάχτηκε απ' τον νιπτήρα και στη συνέχεια αναδύεται μια πολύ βρεγμένη Μυρτιά που κλαίει.

Μ:"Αχ τι ωραία! παλιά δε μου άρεσε καθόλου αυτό.Όταν όμως φτάνει κανείς στην ηλικία μου, βολεύεται με ό,τι μπορεί..."

Σ:"Φυσικά είσαι μεγαλοφυΐα, η Μυρτιά που κλαίει...!"

Μ:"Πως με αποκάλεσες; με βλέπεις να κλαίω; κλαίω αυτή τη στιγμή, κλαίω;κλαίω;"

Σ:"Όχι"

Μ:"Πώς με λένε;"

Σ:"Μυρτιά"

Μ:"Ακριβώς.Μυρτιά,Μυρτιά Ελίζαμπεθ Γονεν έκαναν όνομα... το όνομά μου. Δεν υπάρχει λόγος για κλάματα.

Σ:"Εεε ναι,ναι..."

Μ:"Καιρός για αγόρια. Στις τουαλέτες μου.Στις τουαλέτες των κοριτσιών...καλά, εντάξει, δεν είναι ακριβώς έτσι... ανέκαθεν όμως είχα μια συμπάθεια για τους Πότερ και μια μικρή προτίμηση για έναν κάποιο Μαλφόι επίσης. Πείτε μου τώρα εσείς οι δυο... πώς μπορώ να σας βοηθήσω;"

Α:"Ήσουν εκεί, Μυρτιά, στη λίμνη. Είχαν γράψει για σένα Κάποια έξοδος πρέπει να υπάρχει απ' αυτούς τους σωλήνες"

Λ:"Ναι πολύ βοηθητικό αυτό που είπες

Μ:"Παντού ήμουν αλλά πού συγκεκριμένα εννοείς;"

Α:"Στον δεύτερο άθλο,τον άθλο της λίμνης.Στο Τρίαθλο Μαγείας πριν από δεκαεπτά χρόνια,με τον Χάρι και τον Σέντρικ.

Μ:"Τι κρίμα που έπρεπε να πεθάνει ο ομορφούλης! Όχι πως ο πατέρας που δεν είναι όμορφος...αλλά ο Σέντρικ Ντίγκορι...δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολλά κορίτσια είχα ακούσει να κάνουν ερωτικά ξόρκια σε τούτες εδώ τις τουαλέτες...και να κλαίνε με μαύρο δάκρυ όταν τους τον πήραν"

Α:"Βοήθησε μας Μυρτιά, βοήθησε μας να βρεθούμε μέσα σ' εκείνη τη λίμνη"

Μ:"Νομίζετε ότι μπορώ να σας βοηθήσω να ταξιδέψετε στον χρόνο;"

Λ:"Θέλουμε να το κρατήσεις μυστικό"

Μ:"Τρελαίνομαι για μυστικά. Ψυχή δε θα το μάθει. Ορκίζομαι στη ζωή μου η τέλος πάντων, στο αντίστοιχο για τα φαντάσματα,ξέρετε"

Ο Αλμπους έκανε νόημα στον Σκορπιους, ο οποίος αποκάλυψε τη χρονομηχανή,

Σ:"Στον χρόνο μπορούμε να ταξιδέψουμε, εσύ θα μας βοηθήσεις να ταξιδέψουμε στις σωληνώσεις.Θα σώσουμε τον Σέντρικ Ντιγκορι"

Μ:"Διασκεδαστικό ακούγεται"

Α:"Και δεν έχουμε ώρα για χάσιμο."

Μ:"Από αυτόν εδώ τον νιπτήρα.Αδειάζει κατευθείαν μέσα στη λίμνη αντιβαίνει κάθε κανονισμό, τούτο το σχολείο όμως ανέκαθεν ήταν της παλιάς σχολής.Βουτηξτε, και ο σωλήνας θα σας βγάλει κατευθείαν εκεί"

Λ:"Πως θα χωρέσουμε στον σωλήνα;"

Μ:"Μεγαλώνει όταν πάτε να μπείτε"

Λ:"Δεν θέλω να ξέρω γιατί"

Α:"Ωραία θα πάω πρώτος"

Σ:"Λιλ αυτό δεν είναι δικό σου;"τον κοίταξα και είδα ότι κράταγε το μενταγιόν μου,ασυναίσθητα έβαλα το χέρι μου στον λαιμό μου

Σ:"Έχει χαλάσει το κούμπωμα"

Λ:"Δεν έχω τσέπη μπορείς να το κρατήσεις και να μου το δώσεις μετά;"

Σ:"Ναι φυσικά"και το έβαλε στην τσέπη του

Α:"Ξεκινάμε;"

Σ&Λ:"Ναι"

Α:"Ωραία.Παρτε απο αυτό"και μας έδωσε ένα σακουλάκι με πράσινα φύλλα

Λ:"Βραγχιοβότανο; Θα χρησιμοποιήσουμε βραγχιοβότανο; για ν' αναπνέουμε μέσα στο νερό;

Α:"Ακριβώς όπως έκανε και ο μπαμπάς,έτοιμοι;"

Σ:"Μην ξεχνάτε, αυτή τη φορά δεν πρέπει να μας προλάβει το ρολόι"

Α:"Πέντε λεπτά, μόνο τόσο έχουμε στη διάθεσή μας ώσπου η μηχανή να μας ξαναπετάξει στο παρόν"

Σ:"Πείτε μου ότι όλα θα πάνε"

Λ:"Όλα θα πάνε μια χαρά Σκορπ"

Α:"Ωραία πάμε"έφαγε το βραγχιοβότανο και εξαφανίστηκε στον σωλήνα.

Λ:"Θα πάω πρώτη....αυτό το πρόγραμμα φαίνεται αηδία"

Σ:"Και θα είναι"

Λ:"Ωραία...μπορώ να το κάνω.."το έφαγα και την ίδια στιγμή ήθελα να κάνω εμετό.

Σ:"Είσαι-"

Λ:"Είναι απαίσιο"είπα πριν μπω στον σωλήνα.

~February 24, 1995~
~Hogwarts, Βlack lake~

Λουντο Μπαγκμαν:"Κυρίες και κύριοι,αγόρια και κορίτσια,σας παρουσιάζω το περίφημο,ο καταπληκτικό το ασυναγώνιστο το ένα και μοναδικό ΤΡΙΑΘΛΟ ΜΑΓΕΙΑΣ.Αν είστε από το Χόγκουαρτς.Ζητοκραυγάστε δυνατά"Δυνατές ζητωκραυγές ακούγονται.

Ήμασταν λίγο πιο πέρα απο την εξέδρα μέσα στο νερό.

Λ.Μ.:"Αν είστε από το Ντάρμστρανγκ - ζητοκραυγάστε δύνατα"πάλι δυνατές ζητωκραυγές ακούγονταν

Λ.Μ:"ΚΙ ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΟΜΠΑΤΟΝ, ΖΗΤΩΚΡΑΥΓΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΑ"Κομματάκι άτονες ζητωκραυγές ακούστηκαν

Λ.Μ.:"Η γαλλική αποστολή έχει αρχίσει να παίρνει το κολάι,και ξεκινούν ο Βίκτορ είναι σκέτος καρχαρίας, και βέβαια είναι, η Φλερ φαίνεται εξαιρετική, ακόμη και το λιοντάρι ο Χάρι χρησιμοποιεί βραγχιοβότανο, έξυπνο, Χάρι, πολύ εξυπνο... και ο Σέντρικ ε, ο Σέντρικ, τι χάρμα οφθαλμών, κυρίες και κύριοι, ο Σέντρικ χρησιμοποιεί ένα ξόρκι περίκλεισης της κεφαλής σε φυσαλίδα για να διασχίσει τη λίμνη.

Ο Σεντρικ Ντιγκορι μας πλησίαζε μέσα στο νερό,με το κεφάλι του κλεισμένο μέσα σε μια φυσαλίδα.Ο Άλμπουμς και ο Σκορπιους σήκωσαν μαζί τα ραβδιά τους και τον κατακεραυνωσαν μ' ένα μεγεθυντικό Ξόρκι.Ο Σεντρικ γυρίζει και τους κοίταξε σαστισμένος και το ξόρκι τον χτύπησε και τότε ο Σεντρικ αρχίζει να μεγεθύνεται.

Λ:"Νομίζω ότι το παρακανατε"Ο Σεντρικ κοίταζε τον εαυτό του-εντελώς πανικόβλητος.

Λ.Μ.:"Μα όχι, τι είναι αυτό; Ο Σέντρικ Ντίγκορι αναδύεται
απ' το νερό, ανυψώνεται, βγαίνει από τη λίμνη και, όπως δείχνουν τα πράγματα, κι από τον διαγωνισμό. Ω, κυρίες και κύριοι, δεν έχουμε νικητή, σίγουρα όμως έχουμε ηττημένο. Ο Σέντρικ Ντίγκορι μετατρέπεται σε μπαλόνι, κι αυτό το μπαλόνι θέλει να πετάξει. κυρίες και κύριοι,να πετάξει μακριά από τον άθλο κι έξω από το Τρίαθλο και ω, σε καλό μας, το πράγμα γίνεται ακόμη πιο συναρπαστικό"γύρω από τον Σέντρικ έσκασαν πυροτεχνήματα που έλεγαν:«Ο Ρον αγαπάει την Ερμιόνη»

Λ.Μ.:"Και το πλήθος τρελαίνεται από ενθουσιασμό, ω, κυρίες και κύριοι, το ύφος του Σέντρικ! τι έκφραση, τι εικόνα, τι τραγωδία. Πρόκειται για εξευτελισμό, και δεν υπάρχει άλλη λέξη για να το περιγράψεις."

Α:"Τα καταφέραμε!"

Σ:"Η χρονομηχανή τρέμει, γυρίζουμε"

~September 2, 2016,Now~
~Hogwarts, Βlack lake~
~Scorpius pov~

Βγήκα στην επιφάνεια της λίμνης και το πρώτο πράγμα που είδα ήταν ότι ο ουρανός είναι μαύρος αλλά δεν έδωσα σημασία.

Σ:"Τα καταφέραμε!"κοίταξα γύρω μου αλλά δεν είδα κανέναν.

Σ:"Άλ;,Λιλ;"αλλά κανείς δεν φάνηκε.

Σ:"Άλμπους;! Λίλι;!.... ΆΛΜΠΟΥΣ?! ΛΙΛΙ?!"

?:"Σκορπιούς Μαλφοϊ!βγες αμέσως απο την λίμνη!"γύρισα και είδα μια γυναίκα που φορούσε ροζ ρούχα.

Σ:"Κυρία χρειάζομαι βοήθεια σας παρακαλώ"

?:"Κυρία; η καθηγήτρια Αμπριτζ είμαι, είμαι η διευθύντρια του σχολείου σου"

Σ:"Είστε η διευθύντρια;μα-"

Ν:"Είμαι η διευθύντρια, και όσο σημαντική κι αν είναι η οικογένεια σου, αυτό δεν είναι δικαιολογία για να σαχλαμαρίζεις τριγυρνώντας από δω κι απο κει"

Σ:"Υπάρχει ένα αγόρι μέσα σ' αυτή τη λίμνη.Πρέπει να φέρετε βοήθεια. Ψάχνω δυο φίλους μου, κυρ- διευθύντρια. Δυο μαθητές του Χόγκουαρτς, τον Άλμπους και την Λίλι Πότερ

Ν:"Πότερ, Άλμπους και Λίλι Πότερ; Δεν υπάρχουν τέτοιοι μαθητές εδώ για την ακρίβεια, χρόνια έχει να περάσει. Πότερ από το Χόγκουαρτς - κι ο τελευταίος που πέρασε δεν είχε και τόσο καλή κατάληξη. Όχι τόσο πολύ αναπαύσου εν ειρήνη, Χάρι Πότερ, όσο αναπαύσου εν αιωνία απογνώσει. Μέγας ταραξίας,

Σ:"Ο Χάρι Πότερ είναι νεκρός;"βγήκα απο την λίμνη και την πλησίασα

Ν:"Μήπως κατάπιες τίποτα περίεργο εκεί μέσα; μήπως έγινες λασποαίματος χωρίς να το πάρουμε είδηση;Ο Χάρι Πότερ πέθανε πριν από δεκαεπτά χρόνια, σ' εκείνο το αποτυχημένο πραξικόπημα που έγινε στο σχολείο - ήταν ένας απ' αυτούς τους τρομοκράτες του Ντάμπλντορ που εξολοθρεύσαμε με γενναιότητα στη Μάχη του Χόγκουαρτς. Έλα τώρα, πάμε - δεν ξέρω τι παιχνίδι παίζεις, αλλά αναστατώνεις τους Παράφρονες και καταστρέφεις εντελώς την Ημέρα Βόλντεμορτ."

Σ:"Ημέρα Βόλντεμορτ;"

*
*
*
*

Έχουν περάσει τρεις μέρες που έχω κολλήσει εδώ και αλήθεια δεν το αντέχω.

Ήμουν στο γραφείο της Αμπριτζ...γιατί τόσο ροζ;

Ν:"Σκόρπιους, θέλω να σου μιλήσω για κάτι σημαντικό"

Σ:"Κυρία Διευθύντρια-"

Ν:"Σκόρπιους, όπως γνωρίζεις, το σκέφτομαι εδώ και πολύ καιρό ότι έχεις τα προσόντα για υπεύθυνος κοιτώνα. Ανόθευτο αίμα, γεννημένος αρχηγός, αθλητικός όσο λίγοι..."

Σ:"Αθλητικός;"

Ν:"Περιττές οι μετριοφροσύνες, Σκόρπιους σ' έχω δει στο γήπεδο του Κουίντιτς δεν υπάρχει χρυσή μπάλα που να μην πιάνεις. Χαίρεις μεγάλης εκτίμησης σε τούτο το σχολείο,το διδακτικό προσωπικό σε εκτιμά απεριόριστα, και ειδικότερα εγώ.Οι αναφορές μου για σένα στο Ογκιουρι είναι απολύτως διθυραμβικές,η δουλειά που κάναμε μαζί,το γεγονός ότι καταφέραμε ν' απαλλαγούμε από τους πιο αργόστροφους, τους πιο ερασιτέχνες μαθητές, έκανε το σχολείο μας πιο ασφαλές - και πιο ανόθευτο επίσης"

Σ:"Το έκανε;"

Από μακρύτερα ακουστικε μια κραυγή και κοίταξα προς το μέρος της.

Ν:"Στις τρεις μέρες όμως που πέρασαν από τότε που σε βρήκα σ' εκείνη τη λίμνη, την Ημέρα Βόλντεμορτ, παρατήρησα ότι η συμπεριφορά σου γίνεται όλο και πιο...ασυνήθιστη. Ειδικά αυτή η ξαφνική εμμονή σου με τον Χάρι Πότερ"

Σ:"Εγώ δεν-"

Ν:"Να ρωτάς όποιον βρίσκεις για τη Μάχη του Χόγκουαρτς, για το πώς πέθανε ο Πότερ,γιατί πέθανε ο Πότερ κι αυτή η γελοία ψύχωση με τον Σέντρικ Ντιγκορ... άλλο κι αυτό Σκόρπιους, σε ελέγξαμε για δεσίματα και κατάρες -- και από όσο μπόρεσα να δω, δεν έχεις απολύτως τίποτα. Γι' αυτό λοιπόν θα σε ρωτήσω αν υπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω επιδήποτε -- για να... για να σε αποκαταστήσω στον πρότερο εαυτό σου.Για να ξαναγίνεις αυτό που ήσουν μέχρι πολύ πρόσφατα"

Σ:"Όχι. Όχι. Θεωρήστε με αποκαταστημένο. Δεν ήταν παρά μια προσωρινή παρέκκλιση.Τίποτα παραπάνω."

Ν:"Ώποτε μπορούμε να συνεχίσουμε τη συνεργασία μας;"

Σ:"Μπορούμε"

Ακούμπησε το χέρι της στο μέρος της καρδιάς κι ενώνει τους καρπούς της.

Ν:"Για τον Βόλντεμορτ και την Ανδρεία"

Σ:"Για χμ...ναι...αυτό"

*
*
*
*

Έφυγα και μπήκα στο τζάκι,ο πατέρας μου, μου έστειλε γράμμα να τον συναντήσω ελπίζω τουλάχιστον να μην έχει αλλάξει αυτό.

Ν:"Άργησες"

Σ:"Αυτό είναι το γραφείο σου;"

Ν:"Και αγενής;"

Σ:"Είσαι επικεφαλής του μαγικού νόμου;"

Ν:"Πως μπορείς να με ντοπιαζεις και να μην μου ζητας καν συγγνώμη;"

Σ:"Συγγνώμη"

Ν:"Κύριε"

Σ:"Συγγνώμη κύριε"

Ν:"Δεν σε μεγάλωσα για να με ντοπιαζεις Σκορπιούς"

Σ:"Να σε ντροπιαζω;"

Ν:"Με όλες αυτές τις ερωτήσεις σου για τον Χάρι Πότερ τι νομίζεις ότι κανείς; πως μπορείς να ντροπαζεις έτσι το όνομα της οικογένειας μας έτσι;!"

Είδα την εφημερίδα πάνω στο γραφείο του και μια απαίσια σκέψη πέρασε απο το μυαλό μου.

Σ:"Οχ οχι... δική σου δουλειά είναι; όχι δεν γίνεται..."

Ν:"Σκορπιούς..."

Σ:"Αυτό που έγραφε σήμερα ο ημερήσιος προφήτης, ότι τρεις μάγοι ανατίναξαν μια γέφυρα για να δουν πόσοι μαγκλ θα πεθάνουν ήταν δική σου δουλειά έτσι δεν είναι;"

Ν:"Πρόσεχε τα λόγια σου νεαρέ μου!"

Σ:"Και τα στρατόπεδα θανάτου των γενιμενων απο μαγκλ, οι βασανισμοί, οι αντίπαλοί του που καίγονται ζωντανοί στην πυρά; Έχεις κι εσύ ευθύνη γι' αυτά; Για πόσα από αυτά; Θυμάμαι πάντα τη μαμά να μου λέει ότι ήσουν πολύ καλύτερος άνθρωπος απ' αυτό που μπορούσα να δω, φαίνεται όμως τελικά ότι δεν είναι έτσι. Ένας δολοφόνος είσαι, ένας βασανιστής, ένας,-"

N:"Μη χρησιμοποιείς το όνομά της επί ματαίω, Σκόρπιους. Μην προσπαθείς να με χτυπήσεις έτσι. Δεν το αξίζει αυτό η μητέρα σου
και όχι, αυτοί οι ηλίθιοι Μαγκλ που έγιναν σκόνη δεν ήταν δική μου δουλειά, αν και εγώ θα είμαι αυτός που θα ζητήσει από το Όγκιουρι να λαδώσει τον πρωθυπουργό των Μαγκλ...."

Σ:"Είσαι ίδιος με τον παππού"είπε και απομακρυνθηκα

Ν:"Πως τολμάς!"

Σ:"Και δεν πρόκειται να γίνω το ίδιο με εσένα"

Ν:"Αυτό είναι το μέλλον Σκορπιούς η αυτό η κυνηγημένος....το καλό που σου θέλω να μην καταντήσεις προδότης του αίματος σαν τους Σκορπιούς... είχαμε ήδη αρκετούς στην οικογένεια"

Σ:"Όπως η Ανδρομέδα η ο Σείριος Μπλάκ; η ακόμα καλύτερα η Σελίνα Μπλάκ;"

Ν:"Μην αναφέρεις το όνομα της!"και με γρήγορα βήματα ήρθε μπροστά μου.

Ν:"Πως νομίζεις ότι θα αντιδράσουν αν ακούσουν να λέμε το όνομα της υπέρτατης εβεριν εδώ μέσα; δεν ξέρουμε καν που βρίσκεται"

Σ:"Είναι ζωντανή;"

Ν:"Φυσικά και είναι! και είναι η μόνη που μπορεί να σταματήσει τον άρχοντα του σκότους πλέον... ειδικά μετά το τρίαθλο..."

Σ:"Τι εννοείς;"

Ν:"Τα συναισθήματα της δυνάμωσαν την μαγεία της μετά τον θάνατο του Πότερ...και των υπολοίπων,είναι πιο ισχυρή απο πριν και πρέπει να την βρούμε αμέσως"

*
*
*
*

Γύρναγα στον κοιτώνα του Σλίθεριν όταν άκουσα θόρυβο απο το γραφείο του Σνέιπ.

Ω Μέρλιν μπορεί να είναι εδώ!

Άνοιξα την πόρτα και των είδα να κάθεται στο γραφείο του.

Σν:"Δε σ' έμαθε κανείς να χτυπάς, μικρέ;"

Σ:"Σέβερους Σνέιπ! ευτυχώς δεν έχει αλλάξει αυτό!"

Σν:"Καθηγητά Σνέιπ, παρακαλώ.Μπορεί εσύ να φέρεσαι σαν βασιλιάς σε τούτο το σχολείο, Μαλφόι, αυτό όμως δε σημαίνει ότι είμαστε όλοι υποτελείς σου"

Σ:"Μα είστε η απάντηση"

Σν:"Πόσο ευχάριστο για μένα.Αν έχεις κάτι να πεις, μικρέ, θα σε παρακαλέσω να το πεις αλλιώς κλείσε την πόρτα φεύγοντας"

Σ:"Χρειάζομαι τη βοήθειά σας"

Σν:"Στις υπηρεσίες σας"

Σ:"Μόνο που δεν ξέρω τι είδους βοήθεια χρειάζομαι,συνεχίζετε τη μυστική δράση σας; Εξακολουθείτε να προσφέρετε τις μυστικές υπηρεσίες σας στον Ντάμπλντορ;"

Σν:"Στον Ντάμπλντορ; Ο Ντάμπλντορ έχει πεθάνει και οι υπηρεσίες μου σ' αυτόν κάθε άλλο παρά μυστικές ήταν η δίδασκα στο σχολείο του.

Σ:"Όχι,δεν κάνατε μόνο αυτό.Παρακολουθούσατε τους Θανατοφάγους για λογαριασμό του,τον συμβουλεύατε ολοι είχαν πιστέψει ότι τον δολοφονήσατε...τελικά όμως αποδείχτηκε ότι τον στηρίζατε.Ότι σώσατε τον κόσμο"

Σν:"Αυτοί είναι πολύ επικίνδυνοι ισχυρισμοί, μικρέ και δε νομίζω ότι το όνομα Μαλφόι θα μ' εμποδίσει να επιβάλω τιμωρία"

Σ:"Αν όμως σας έλεγα ότι υπάρχει ένας άλλος κόσμος, ένας κόσμος στον οποίο ο Βόλντεμορτ ηττήθηκε στη μάχη του Χόγκουαρτς, κι ότι οι νικητές ήταν ο Χάρι Πότερ και ο στρατός του Ντάμπλντορ τι θα λέγατε τότε;"

Σν:"Θα έλεγε ότι οι φημες που θέλουν το λατρευτό τέκνο του Χόγκουαρτς, τον Βασιλιά Σκορπιό, να χάνει τα λογικά του είναι απολύτως βάσιμες"

Σ:"Όλα άρχισαν με μια κλεμμένη Χρονομηχανή.Εγώ την έκλεψα μαζί με τον Άλμπους και την Λίλι, είναι τα δίδυμα Πότερ οι γονείς τους είναι ο Χάρι Πότερ και η Σελίνα Μπλάκ. Προσπαθήσαμε να φέρουμε πίσω τον Σέντρικ Ντίγκορι από τον κόσμο των νεκρών, όταν ήταν νεκρός...προσπαθήσαμε να τον κάνουμε να χάζει στο τρίαθλο μαγείας και κάνοντάς τον να χάσει, τον μετατρέψαμε σ' ένα σχεδόν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο."

Σν:"Ο νικητής εκείνου του Τριάθλου ήταν ο Χάρι Πότερ Μαλφοϊ, νόμιζα ότι το ήξερες καλά αυτό"

Σ:"Υποτίθεται ότι δε θα το έκανε μόνος του,υποτίθεται ότι θα νικούσε μαζί με τον Σέντρικ.Εμείς όμως εξευτελίσαμε τον Σέντρικ για να βγει εκτός συναγωνισμού και να μπορέσει να ζήσει.Ως αποτέλεσμα αυτού του εξευτελισμού, όμως, εκείνος έγινε Θανατοφάγος,δεν ξέρω τι έκανε ο Σέντρικ στη μάχη του Χόγκουαρτς -αν σκότωσε κάποιον ή όχι-, σίγουρα όμως έκανε κάτι, κι αυτό το κάτι άλλαξε τα πάντα"

Σν:"Ο Σέντρικ Ντίγκορι σκότωσε μόνο έναν μάγο, και μάλιστα όχι σημαντικό τον Νέβιλ Λονγκμπότομ"

Σ:"Α, μα βέβαια, αυτό είναι! υποτίθεται ότι ο καθηγητής Λονγκμπότομ θα σκότωνε τη Ναγκίνι, το φίδι του Βόλντεμορτ.Η Ναγκίνι έπρεπε να πεθάνει για να μπορέσει να πεθάνει ο Βόλντεμορτ,αυτό είναι λύσατε το μυστήριο!.Εμείς καταστρέψαμε τον Σέντρικ,ο Σέντρικ σκότωσε τον Νέβιλ,ο Βόλντεμορτ κέρδισε τη μάχη,δεν το βλέπετε;

Σν:"Αυτό που βλέπω είναι ότι πρόκειται για ακόμη ένα από τα γνωστά παιχνιδάκια του Μαλφόι,σήκω και φύγε από δω μέσα πριν ειδοποιήσω τον πατέρα σου και σε βρουν ακόμη χειρότεροι μπελάδες"

Σ:"Αγαπούσατε τη μητέρα του...δεν τα θυμάμαι όλα,ξέρω όμωςότι αγαπούσατε τη μητέρα του. Τη μητέρα του Χάρι-τη Λίλι-ξέρω ότι περάσατε χρόνια στη μυστική δράση,ξέρω ότι χωρίς εσάς ο πόλεμος δε θα είχε κερδηθεί ποτέ.Πώς θα μπορούσα να τα ξέρω όλ' αυτά αν δεν είχα δει εκείνο τον άλλο κόσμο;"Ο Σνεϊπ δε λέει τίποτα απλά με κοιτούσε

Σ:"Μόνο ο Ντάμπλντορ το ήξερε, σωστά δε λέω; και πρέπει να νιώσατε πολύ μόνος όταν τον χάσατε.Το ξέρω ότι είστε καλός άνθρωπος,ο Χάρι Πότερ είπε στον γιο του ότι είπε ένας σπουδαίος άνθρωπος"

Σν:"Ο Χάρι Πότερ είναι νεκρός.Τελος"

Σ:"Όχι στον δικό μου κόσμο,στον δικό μου κόσμο,ο Χάρι Πότερ είπε ότι είστε ο πιο γενναίος άνθρωπος που γνώρισε πότε, αυτός βλεπετε, ήξερε το μυστικό σας και του Ντάμπλντορ και σας θαύμαζε για την προσφορά σας,σας θαύμαζε πολύ.Γι' αυτό έδωσε στον γιο του, τον καλύτερο μου φιλο- τα ονόματα και των δυο σας, γι' αυτό τον ονόμασε Άλμπους Σέβερους Πότερ"Ο Σνέιπ δεν απάντησε.

Σ:"Σας παρακαλώ, για χάρη της Λίλι Έβανς, για χάρη του κόσμου, βοηθηστε με"

Ο Σνεϊπ με πλησίασε βγάζοντας το ραβδί του, σημάδεψε την πόρτα και...

Σν:"Κλειδαμπαρωσιους"

Μια αόρατη κλειδαριά ακουστικε και ο Σνειπ άνοιξε μια καταπακτή στο πίσω μέρος της τάξης και με κοίταξε.

Σν:"Έλα λοιπόν, τι περιμένεις;"

Σ:"Μία ερώτηση μόνο που ακριβώς... πηγαίνουμε;"

Σν:"Αναγκαστήκαμε πολλές φορές να μετακομίσουμε.Όπου και αν στήναμε το αρχηγείο μας, το κατέστρεψαν. Αυτή η δίοδος θα μας πάει σε μια αίθουσα κρυμμένη στις ρίζες της Ιτιάς που δέρνει"

Σ:"Αναγκαστηκατε είπατε; πρώτο πληθυντικό, ποιοί;"

Σν:"Θα δεις"μπήκαμε σε ένα δωμάτιο που ήταν γεμάτο σκόνη.

Σ:"Η καλύβα που ουρλιάζει;"

Σν:"Απο ότι φαίνεται οι παρέα με τους Πότερ σε δίδαξε κάποια πράγματα"

Σ:"Η Λίλι έχει έναν χάρτη απο την μητέρα της"

Σν:"Φυσικά και το έχει..."

?:"Ποιος είναι εκεί;"ακουστικε μια φωνή και εμφανίστηκε η Ερμιόνη, μόλις με είδε σήκωσε το ραβδί της.

Ε:"Μια κίνηση να κάνεις, και ο εγκέφαλός σου θα γίνει βάτραχος και τα χέρια σου λαστιχένια"

Σν:"Εντάξει,το παιδί είναι εντάξει.Ποτέ σου δεν άκουγες ησουν απίστευτα βαρετή ως μαθήτρια, και τώρα είσαι απίστευτα βαρετή ως...ό,τι κι αν είσαι"

Ε:"Ήμουν εξαιρετική μαθήτρια"

Σν:"Ήσουν μέτρια έως καλή....με το μέρος μας είναι"

Σ:"Είμαι, Ερμιόνη"

Ε:"Οι περισσότεροι με γνωρίζουν ως Γκρέιντζερ και δεν πιστεύω λέξη απ' ένα λες, Μαλφοϊ"

Σ:"Εγώ φταίω για όλα,δικό μου το λάθος,δικό μου και του Άλμπους"

Ε:"Του Άλμπους; του Άλμπους Ντάμπλντός;τι δουλεία έχει μ' αυτό ο Άλμπους Ντάμπλντος;"

Σν:"Δεν εννοεί τον Νταμπλντορ, καλύτερα να καθίσεις Ερμιόνη"

Ο Ρον μπήκε στο δωμάτιο τρέχοντας με την Σελίνα να τον ακολουθεί, και οι δυο ήταν τέλειος διαφορετικοί.Τα ρούχα τους ήταν θαμπά όπως και της Ερμιόνης,Ο Ρον έμοιαζε αρκετά πιο λεπτός ενώ το χαρακτηριστικό χαμόγελο που είχε η Σελίνα είχε πλέον εξαφανιστεί.

P:"Τι γυρεύει αυτός εδώ;"είπε και με σημάδεψε με το ραβδί του.

Ρ:"Είμαι οπλισμένος και πάρα πολύ επικινδυνος και σε-"

Σε:"Ρον"κατέβασε το ραβδί του και τον κοίταξε

Ρ:"Είναι Μαλφοϊ"

Σε:"Είναι παιδί"

Ρ:"Σελ-"

Σε:"Όχι"

Σν:"Το παιδί είναι μαζί μας"

Ρ:"Καλά"

Χελοου μανιταρακια μου

Επέστρεψα:D

Τι κάνετε?:)

Ελπίζω να σας άρεσε αυτό το κεφάλαιο