Ν:"Μάντεψε!"είπε και πήδηξε στο κρεβάτι μου.

Λ:"Θέλω να ηρεμήσεις"

Ν:"Ήρεμη είμαι"

Λ:"Το βλέπω, τώρα πες τι θες"

Ν:"Θα κάνουν όντως χορό για τα Χριστούγεννα!"

Λ:"Ναι το ξέρω αυτό"

Ν:"Σαν καλή φίλη που είσαι θέλω να πεις στον Αλμπους να μου ζητήσει να πάμε μαζί"

Λ:"Τον Αλμπους; σοβαρά;"

Ν:"Ναι, αλλά να του το πεις με τρόπο να μην το καταλάβει"

Λ:"Μην ανησυχείς και ξεκάθαρα να του το πω δεν θα το καταλάβει"

Ν:"Ελααα θα του το πεις;"

Λ:"Εντάξει αλλά δεν υπόσχομαι ότι θα καταλάβει"

Ν:"Ωραία πήγαινε"

Λ:"Τώρα;'

Ν:"Ναι,θα είναι στην τραπεζαρία με τον Σκορπ και τον Σεμπάστιαν"

Λ:"Πφφφ καλά πάμε"μόλις το είπα αυτό πετάχτηκε και πήγε στην πόρτα.

Ν:"Ελα προχωρά πιο γρήγορα"

Λ:"Καλά καλά"σηκώθηκα και την ακολούθησα μέχρι την τραπεζαρία.

Ν:"Ωραία πήγαινε να του το πεις και θα έρθω σε πέντε λεπτά"

Λ:"Έχεις φτιάξει ολόκληρο σχέδιο πίσω απο αυτό;"

Ν:"Φυσικά, τώρα πήγαινε"είπε και με έσπρωξε προς την πόρτα της μεγάλης αίθουσας.

Πήγα στο τραπέζι που καθόταν ο Αλ με τον Σκορπ και τον Σεμπάστιαν.

Λ:"Γειά"

Α:"Γειά"

Λ:"Γιατί λέτε;"

Σ:"Για τον επόμενο άθλο αναρωτιόμαστε τι θα είναι"

Λ:"Ακούγεται κάτι για κάποιο ζώο"

Σκ:"Τότε μπορούμε να ρωτήσουμε τον Χάγκριντ"

Σ:"Δεν πρόκειται να μας πει"

Σκ:"Γιατί;"

Λ:"Είναι απόρρητο, αφορά τον διαγωνισμό οπότε απαγορεύεται για να μην μάθουν οι διαγωνιζόμενοι"

Α:"Λογικό"

Λ:"Λοιπόν τι έχετε να πείτε για τον χορό την παραμονή των Χριστουγέννων;"

Σκ:"Θα είναι εντάξει πιστεύω"

Λ:"Με ποιον θα πάτε"

Σ:κ"Δεν έχω βρει κάποιον"

Α:"Ούτε εγώ"

Λ:"Εσύ Σεμπάστιαν;"

Σ:"Δεν θα πάω"

Λ:"Γιατί;"

Σ:"Έχει πανσέληνο εκείνο το βράδυ"

Α:"Εσυ με ποιον θα πας;"

Λ:"Δεν το είχα σκεφτεί είναι η αλήθεια οπότε δεν έχω κάποιον...εϊ εχω μια ιδέα"

Α:"Τι ίδια"

Λ:"Η Ναόμι δεν έχει ούτε αυτή οπότε μπορείτε να πάτε μαζί για να μην είστε μόνοι"

Α:"Ναι δεν ακούγεται άσχημο, και εσυ μπορείς να πας στον χορό με τον Σκορπ για τον ίδιο λόγο"

Λ:"Τι πράγμα;"

Ν:"Εγω συμφωνώ"ακουστικε η Ναόμι που εκείνη την ώρα έκατσε δίπλα μου.

Α:"Αφού ο Σεμπ δεν θα έρθει για να πας μαζί του και ο Σκορπ δεν πρόκειται να ζητήσει απο κάποια γιατί-"

Σκ:"Γιατί να μην ρωτήσω;"

Α:"Γιατί είσαι κότα να της το ζητήσεις"

Ν:"Να ζητήσει πια;"

Σκ:"Δεν σας αφορά"

Σ:"Σας το είπα"

Ν:"Το ξερά!"

Λ:"Όχι!"

Ν&Σ:"Ναι!"

Σκ:"Γιατί ακριβώς λένε;"

Α:"Δεν έχω ιδέα"

*
*
*
*

Κάποιες εβδομάδες αργότερα ήταν ο δεύτερος άθλος και αρχίσαμε να πηγαίνουμε προς την αρένα που θα γινόταν ο άθλος.Πλεον είχε χιονίσει και το περπάτημα στην κατηφόρα προς την αρένα ήταν δύσκολο, άρχισα να περπατάω πιο γρήγορα για να προλάβω τους υπόλοιπους γλίστρησα στο χιόνι.

Ν:"Είχαμε"

Α:"Πως έπεσες;"

Λ:"Γλίστρησα"

Σκ:"Θα σου πρότεινα να μην πάθεις κάτι τις επόμενες 28 ώρες ώστε να πάμε στον χορό"είπε και με βοήθησε να σηκωθώ.

Λ:"Προσπαθούσα να σας φτάσω"

Σ:"Περπατάς λίγο αργά και το χιόνι το κάνει χειρότερα"

Λ:"Το κατάλαβα"

Ν:"Βράχηκες"

Λ:"Ναι γιατί έπεσα στο χιόνι, καλύτερα να πάω να αλλάξω θα έρθεις μαζί μου;"

Ν:"Όχι, γιατί μετά θα πρέπει να ξανά έρθω"

Λ:"Ναι αλλά αν δεν θα μπορώ να σας βρω;"

Σκ:"Θα έρθω εγω μαζί σου"

Λ:"Σίγουρα;"

Σκ:"Ναι έλα πάμε"

Γυρίσαμε στον κοιτώνα και ανέβηκα στο δωμάτιο μου ενω ο Σκορπ έμεινε στο εντευκτήριο.Δεν έβρισκα το παντελόνι που ήθελα και φόρεσα την φούστα της στολής, ταίριαζε μια χαρά με το μαύρο φούτερ μου οπότε δεν άλλαξα μπλούζα, φόρεσα τα μποτάκια μου και κατέβηκα κάτω.

Σκ:"Δεν θα κρυώσεις;"

Λ:"Όχι είμαι καλά, πάμε"γυρίσαμε στην αρένα.

Σκ:"Τους βλέπεις;"

Λ:"Όχι, που στο καλό πήγαν"

Σκ:"Δεν νομίζω να έχει θέσεις εκεί που θα είναι και να τους βρούμε"

Λ:"Δυστυχώς θα συμφωνήσω"

Σκ:"Ε δες έχει θέσεις δίπλα στο Ίαν,τον Εντ και τον Τζέιμς"

Λ:"Πάμε εκεί τότε"πήγαμε και κάτσαμε δίπλα τους

Ε:"Α να και το μικρό"

Λ:"Κοφτό.Με τι έχει να κάνει ο άθλος;"

Τ:"Κάνεις δεν ξέρει"

Μετά απο λίγα λεπτά ανακοινώθηκε με τι έχει να κάνει ο δεύτερος άθλος.Οι διαγωνιζόμενοι έπρεπε να εξημερωσουν ένα απο τα μαγικά ζώα που θα τους τύχουν.Η Βαλέρια Ντρεκουρ ξεκίνησε πρώτη, ευτυχώς για εκείνη το ζώο που έπρεπε να εξημερωσει ήταν ένας μονόκερος.Ο μονόκερος στην αρχή προσπάθησε να την χτυπήσει με το κέρατο του και να την κλωτσήσει, κατάφερα να τον εξημερώσει στα τελευταία πέντε λεπτά.Επομενος ήταν ο Λουκ Άντερσον ο οποίος ήταν λιγότερο τυχερός έπρεπε να αντιμετωπίσει μια γάτα γουαμπους, δεν ήταν πολύ ευγενικός μαζί της όμως ήταν αρκετά απρόσεκτος με αποτέλεσμα η γάτα να καταφέρει να τον υπνωτίσει και κατέληξε να νομίζει ότι είναι παπαγάλος.Ο Κρίστοφερ έπρεπε να εξημερωσει εναν ιππόγρυπα, ήταν τυχερός καθώς ο Χάγκριντ μάθαινε σε όλους όταν έφταναν στο τρίτο έτος πως να κερδίσουν την εμπιστοσύνη ενός,το κατάφερε μέσα σε είκοσι λεπτά και μάλιστα ο υππογρυπας τον άφησε να ανέβει στην ράχη του.Ο Κρίστοφερ βγήκε πρώτος,η Βαλέρια δεύτερη και ο Λουκ τρίτος.

*
*
*
*
*

Τ:"Λοιπόν Λιλ με ποιον θα πας στον χορό; έχεις βρει κάποιον;"

Κ:"Αν όχι θα ήθελα να πάμε μαζί"είπε ο Κρίστοφερ και με κοίταξε ενω ανεβαίναμε τον λόφο όλοι μαζί.

Τ:"Είναι αδερφή μου αν δεν το ξεχνάς"

Κ:"Δεν νομίζω ότι με αφήνεις να το ξεχάσω"

Λ:"Συγγνώμη Κρίστοφερ αλλά έχω ήδη κανονίσει"

Τ:"Με ποιον;"

Σκ:"Με εμένα"

Τ:"Σοβαρά;"

Λ:"Ο Αλ θα πάει με την Ναόμι και εγω με τον Σκορπ"

Τ:"Ο Σεμπάστιαν;"

Σ:"Δεν θα πάω...έχω να κανονίσω κάποια πράγματα εξάλλου την επόμενη μέρα θα φύγω, γυρίσω σπίτι για τις διακοπές των Χριστουγέννων"ο Τζέιμς τον κοίταξε και εγνεψε καταφατικά.

~Next day night~

Ν:"Να σου φτιάξω τα μαλλιά;"

Λ:"Όχι"

Ν:"Γιατί;"

Λ:"Τα θέλω να απλά και κάτω,θα κάνω απλά κάτι σαν στεφανακι και τέλος"

Ν:"Ελααααααα"

Λ:"Ξέρεις ότι δεν μου αρέσει να μου πιάνουν τα μαλλιά"

Ν:"Ναι αλλά-"

Λ:"Όχι"

Ν:"Κάποιες φορές απορώ μαζί σου"

Λ:"Δεν πειράζει"

Ν:"Καλά πάω βαφτώ"έφυγε και πήγε στο μπάνιο όπου έχει τον καλύτερο φωτισμό"

Μετά από μία ώρα αφού ετοιμαστηκαμε κατεβήκαμε κάτω.Η Ναόμι φόρεσε ενα σκούρο μπλε μακρύ φόρεμα με σκίσιμο στο πλάι απο κάτω μέχρι σχεδόν την μέση στο μπούτι.Το ίδιο ήταν και το δικό μου μόνο που ήταν σκούρο πράσινο και είχα βάλει ενα κόσμημα στο σημείο μου ξεκινούσε το σκισιμο, ένα δερμάτινο τσοκερ που έδενε γύρω απο εκείνο το σημείο του ποδιού μου απο το όπιο κρεμούσαν μικρές ασημένιες αλυσίδες ξεκινούσαν απο την μπροστά μεριά του και κατέληγαν στην πίσω, μια μικρή αλυσίδα στο κέντρο κατέβαινε πιο κάτω και στο τελείωμα της είχε ενα μισοφέγγαρο.Τα παπούτσια μου ήταν μαύρες γόβες όπως και της Ναόμις.Κατεβαίναμε τις σκάλες για την μεγάλη αίθουσα όταν είδαμε τον Αλ με τον Σκορπ στην άκρη της να μιλάνε.Ενιωσα έναν κόμπο στο στομάχι μου κι άρχισα να επιβραδύνω το βήμα μου.

Ν:"Αγχώνεσαι;"

Λ:"Λίγο"

Ν:"Γιατί;"

Λ:"Δεν ξέρω"

Ν:"Πάντα αγχώνεσαι χωρίς λόγο"

Λ:"Όχι πάντα"

Ν:"Ναι ότι πεις...του Αλ του πάει το κουστούμι"

Λ:"Τι ακούω..."

Ν:"Αλήθεια λέω"

Λ:"Ότι πεις"

Είμασταν στα τελευταία σκαλιά αλλά η Ναόμι ήταν πιο μπροστά απο εμένα,ο Αλ χαμογέλασε στην Ναόμι όταν την είδε και πήγε δίπλα στην όταν κατέβηκε την σκάλα, ήμουν στα τελευταία σκαλιά και κοιτούσα τους άλλους.

Σ:"Μα τον Μέρλιν και την Μοργκάνα"

Α:"Σοβαρά Σκόρπ είναι η αδερφή μου"

Σ:"Δεν είπα το αντίθετο"

Α:"Δεν θα το σχολιάσω"

Σ:"Και να το έλεγες δεν θα άλλαζε κάτι"ο Αλ πήγε να κάνει ενα βήμα προς τον Σκορπ αλλά η Ναόμι τον σταμάτησε.

Λ:"Τι σας έχει πιάσει εσάς τους δυο;"

Α:"Τίποτα, πάμε"

Μπήκαμε στην μεγάλη αίθουσα που ήταν στολισμένη για τον χορό,ο ουρανός στο ταβάνι ήταν νυχτερινός και χιόνιζε όπως και έξω.Τα χρώματα που επικρατούσαν ήταν ψυχρό γαλάζιο και ψυχρό άσπρο, στο κέντρο της αίθουσας υπήρχε ενα γλυπτό από πάγο που ήταν κύκνος.Στην δεξιά μια άκρη της αίθουσας υπήρχαν αναψυκτικά και σνακ.

Ν:"Η αίθουσα δείχνει τεράστια χωρίς τα τραπέζια και τις καρέκλες"

Λ:"Ναι όντως"

Α:"Καταταλα ο Τζέιμς δεν είχε σύνοδο"

Λ:"Τι εννοείς;"

Α:"Χορεύει με την Άλις"

Σ:"Θα ήθελα να ξέρω την αντίδραση του καθηγητή Λονγκμπότομ όταν τους δει"

Ν:"Θα το μάθει σύντομα αφού οι καθηγητές κάθονται απέναντι"

Κοίταξα προς τα εκεί που κοιτούσε η Ναόμι και είδα την μαμά να μιλάει με την Μαντάμ Μαξίμ όταν ο Ζακ Γκριντελβαλντ τις πλησίασε η μαμά έφυγε και πήγε στον καθηγητή Λονγκμπότομ,μιλούσαν ενώ κοιτούσαν τον Τζέιμς και την Άλις.

Α:"Ναόμι; θες να χωρεψουμε;"

Ν:"Ναι"χαμογέλασε,τον ακολούθησε και άρχισαν να χορεύουν.

Σ:"Εμμ Λίλι;"

Λ:"Ναι;"

Σ:"Θα ήθελες να χωρεψουμε;"

Λ:"Ω εμμμ ναι εντάξει"πήγαμε μέχρι το κέντρο της αίθουσας που ήταν όσοι χόρευαν.

Σ:"Απλά θα βάλω τα χέρια μου εδω"και έβαλε τα χέρια του στην μέση μου όμως εγω δεν έκανα κάτι είχα παγοσει στην θέση μου.

Σ:"Απλά βάλε τα χέρια σου εδω"πήρε τα χέρια μου και τα έβαλε στον λαιμό του μετά επέστρεψε τα χέρια του στην μέση μου.

Λ:"Δεν είναι σίγουρη αν-"

Σ:"Δεν χρειάζεται να αγχώνεσαι εντάξει;"

Λ:"Ν-ναι"αρχίσαμε να χωρευουμε και συνεχίσαμε για αρκετή ώρα μέχρι που ένιωθα ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω οπότε σταμάτησα.

Σ:"Λιλ; είναι όλα καλά;"

Λ:"Νιώθω ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω"με κοίταξε τρομαγμένος,με έπιασε απο το χέρι και με πήγε μέχρι την αυλή απο κάτσαμε σε ένα παγκάκι για λίγα λεπτά.

Σ:"Είσαι καλύτερα;"

Λ:"Κάπως"

Σ:"Τι έπαθες;"

Λ:"Ένιωθα ότι είχε υπερβολική ζέστη"

Σ:"Κατάλαβα"

Ακούσαμε βήματα λίγο πιο πέρα, γύρισα και είδα την μαμά να έρχεται έξω πήγε προς τα αριστερά, ακούμπησε την πλάτη της στον τοίχο, ξεφυσηξε και ακούμπησε το χέρι της στο κεφάλι της.Ακουστικάν ξανά βήματα και ο Γκριντελβαλντ εμφανίστηκε κοίταξε την μαμά και άρχισε να πηγαίνει προς το μέρος της, όταν τον είδα κατέβασε το χέρι της και τον κοίταξε ψυχρά.

Σε:"Τι θες;"του είπε επίσης ψυχρά σφίγγοντας το ραβδί της στο χέρι της.

Ζ:"Να μιλήσουμε"

Σε:"Ποιος σου είπε ότι θέλω να μιλήσουμε;"πήγε να φύγει όμως ο Γκριντελβαλντ τις έπιασε το χέρι.

Σε:"Μην με ακουμπάς!"του φώναξε, τραβώντας το χέρι της και σημαδεύοντας τον με το ραβδί της.

Ζ:"Ηρεμ-"

Σε:"Αν τολμήσεις και με ξανά ακουμπήσεις σου ορκίζομαι ότι θα σε σκοτώσω"έμεινε να έχει για λίγα δεύτερα με το ραβδί της στον λαιμό του πριν φύγει και μπει πάλι στο κάστρο.

Σ:"Τι ήταν αυτό;"

Λ:"Δεν ξέρω"

Χελοου μανιταρακια μου

Τι κάνετε;

Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο;