Μάζευα τα πράγματα μου για το Μπαροου όταν χτύπησε η πόρτα και μπήκε μέσα ο Χάρι

Χ:"Είσαι έτοιμη;"

Σ:"Ναι ενα πραγμα να πάρω"Είπα και πήγα να πιάσω το αρκουδάκι μου που ήταν στην άλλη μεριά του κρεβατιού αλλά πρόλαβε και το πήρε ο Χάρι.

Πήγα να το πάρω αλλά δεν μου το έδωσε και το σήκωσε ψηλά.

Γιατί πρέπει να είναι τόσο ψηλός είπαμε?

Γιατί πρέπει να είσαι τόσο κοντή είπαμε?

Σκάσε Κούλα!

Πφφφφ

Σ:"Ει! δώστο μου!"Είπα και έκανα μύτες για να το πιάσω αλλά χωρίς αποτέλεσμα.

Δεν έκανε τίποτα απτό να γελάσει

Σ:"Χάρι"

Χ:"Τι;"

Σ:"Δώστο μου"

Χ:"Μπααα"

Έκανα πάλι μύτες για να το πάρω αλλά αυτό που κατάφερα ήταν το απόλυτο τίποτα.

Όπως πάντα:)

Δεν είσαι αστεία

Άσε μας ρε κοντή αρχίζω να ακουγομε σαν την Θεοπούλα

Ποια?

Άστο

Καλά

Του πήρα τα γιαλιά και πήγα προς τα πίσω

Χ:"Ε! δωστα μου"

Σ:"Δώσε μου πρώτα το αρκουδάκι μου"

Χ:"Καλά πάρε"

Το πείρα του έδωσα τα γιαλιά του και πήγα να φύγω.

Σ:"Βλάκα"Είπα και με σήκωσε στον αέρα.

Σ:"Ε ασε με κάτω"

Η πόρτα άνοιξε απότομα και μπήκε η Ζακλίν.

Ζ:"Μαντεψτε ποια θα έρθει μαζί σας! ναι αυτό δεν θα το σχολιάσω"Και ο Χάρι με άφησε

Σ:"Τι εννοείς ότι θα έρθεις μαζί μας;"

Ζ:"Στο Μπαρου ο Φρεντ μου είχε πει αν θέλω να πάω μια μέρα και αφού θα πάτε και εσείς να η ευκαιρια μου!"

Σ:"Ποιος σου είπε ότι θα πάμε στο Μπαροου;"

Ζ:"Πέρασα νωρίτερα ο Χάρι μου είπε κάτι περίεργα που δεν πολύ κατάλαβα-"

Σ:"Αλλά ότι θα πάμε στο Μπαροου το κατάλαβες"

Ζ:"Ναι"Είπε και με τον Χάρι γελάσαμε

Ζ:"Τι;"

Σ:"Τίποτα πάμε"

Ζ:"Εντάξει"

Κατεβήκαμε κάτω αποχαιρετήσαμε τον μπαμπά και τηλεμεταφερθηκαμε στο σαλόνι του Μπαροου

Χ:"Περίεργο συνήθως κάποιος θα είναι εδω"

Σ:"Πάμε στην κουζίνα ίσος ο Ρον είναι εκεί"

Αφισαμε τα πράγματα μας εκεί και μπήκαμε στην κουζίνα

Σ:"Ο Ρον δεν είναι στην κουζίνα; αυτό είναι περίεργο"

Ακούσαμε ομιλίες απο το σαλόνι πήγαμε και είδαμε την Τζίνι να έρχεται προς το μέρος μας αγκάλιασε πρώτα εμένα και μετά τον Χάρι

Σ:"Ει που πήγε η Ζακλίν;"Κοίταξα γύρω και την είδα να μπενει στο σαλόνι με τον Φρεντ γελώντας.

Χ:"Ναι μια χαρά θα είναι"

?:"Χάρι! Σελ!"Γύρισα είδα την Ερμιόνη με τον και τους αγκάλιασα.

Μετά ήρθε η κυρία Ουέσλι και μας αγκάλιασε τόσο που νόμιζα ότι θα σκάσω.

Μ:"Γιατί δεν με ενημερώσετε ότι θα έρθετε;"

Χ:"Δεν το ξέραμε ότι θα έρθουμε και η τρεις ο Νταμπλουντορ-"

Μ:"Αυτός ο άνθρωπος αλλά τι θα κάναμε χωρίς αυτόν λοιπόν αφήστε τα πράγματα σας και ελάτε για βραδινό"

Πήγα στο δωμάτιο της Τζίνι μαζι με την Ζακλίν αφήσαμε τα πράγματα μας και κατεβήκαμε για φαγητό

Μόλις φάγαμε πήγα πάνω στο δωμάτιο του Ρον με την Ερμιόνη τον Ρον και τον Χάρι

Ενω η Ζακλίν ναι βασικά νομίζω πως ξέρετε όλοι που πήγε

Χ:"Ποτέ ήρθες εδω;"

Ε:"Πριν λίγες ήμερες στις μέρες ζούμε δεν ήξερα αν θα έρθω"

Ρ:"Η μαμά είχε τρελαθεί την τελευταία εβδομάδα λέει ότι η Τζίνι κι εγω δεν χρειάζεται να πάμε στο Χόγκουαρτς είναι πολύ επικίνδυνο"

Χ:"Ο ελα τώρα"

Ε:"Ακόμα και η γονείς μου που είναι μαγκλ νιώθουν ότι κάτι κακό συμβαίνει"

Ρ:"Τέλος πάντων ήταν ανένδοτη μας πήρε λίγες μέρες αλλά την καταφέραμε"

Ε:"Σελ τι σημαίνει;"

Σ:"Ούτε ο μπαμπάς ήταν σίγουρος για το αν είναι καλή ιδέα να έρθω φέτος στο Χόγκουαρτς..."

Χ:"Μα μιλάμε για το Χόγκουαρτς για τον Νταμπλουντορ που θα ήμασταν ποιο ασφαλείς;"

Ε:"Δεν έχουμε μιλήσει για αρκετά πράγματα πρόσφατα αλλά ο Ντάμπλντορ έχει γεράσει κάπως"

Χ:"Βλακείες δεν είναι ούτε... πόσο είναι;"

Ρ:"Πεντακοσίων; μήπως κρύβει λίγα;"Είπε και γελάσαμε

~Next Day~

Έχουμε έρθει στην Διαγώνιο Αλέα στο μαγαζί του Φρεντ και του Τζορτζ όλοι είναι χαρούμενη δεν καταλαβαίνεις ότι πλησιάζει πόλεμος

Χ:"Στιγμιαία σκόνη σκοταδιού"

Τζ:"Ξοδέψαμε αρκετά για αυτήν"

Φ:"Είναι ότι πρέπει για μια γρήγορη διαφυγή"

Σ:"Θα πάρω δυο"

Φ:"Καλή επιλογή"

Τζ:"Δέκα γαλέρες"

Σ:"Ορίστε"Τους της έδωσα και πήγαν στην Ερμιόνη την Τζίνι και Ζακλίν.

Φ&Τζ:"Γεια σας κυρίες"

Τζ:"Ερωτικά φίλτρα ε; πραγματικά έχουν αποτέλεσμα"

Φ:"Μεταξύ μας αδελφούλα εσυ τα καταφέρεις μια χαρά και μόνη σου"

Τ:"Τι εννοείς;"

Τζ:"Ακούσαμε ότι βγαίνεις με τον Ντιν Τόμας"

Τ:"Δεν σας αφορά αυτό"Είπε και έφυγε

Με τον Χάρι κοιταχτήκαμε και γελάσαμε.

Ρ:"Πόσο κάνει αυτό;"

Φ&Τζ:"Πέντε γαλέρες"

Ρ:"Κόψτε κάτι"

Φ&Τζ:"Πέντε γαλέρες"

Ρ:"Είμαι ο αδελφός σας"

Ο Φρεντ και ο Τζορτζ κοιταχτηκανε και...

Φ&Τζ:"Δέκα γαλέρες"Και ο Ρον γύρισε προς τα εμάς.

Ρ:"Πάμε παιδιά..."

Βγήκαμε έξω και αρχίσαμε να περπατάμε στους δρόμους της Διαγώνιο Αλέα.

Ζ:"Περίμενα ότι η Διαγώνιο Αλέα ποιο χαρούμενη"

Χ:"Κάποτε ήταν"

Σ:"Πριν την επιστροφή του Βολ- του Ξέρεις-Ποιου και τις επιθέσεις των Θανατοφαγων"

Ζ:"Εσυ κάποτε έλεγες ολο το όνομα όχι ο Ξέρεις-Ποιος τώρα τι έπαθες;"

Σ:"Ο κόσμος είναι φοβισμένος και ακόλουθοι του μπορεί να υπάρχουν οπουδήποτε είναι καλύτερα να προσέχουμε"

Είπα και το επόμενο λεπτό όλοι σταματήσαμε να προχωράμε εκτος απο την Ζακλίν.

Ζ:"Τι πάθατε;"

Ε:"Ποιος έκλεισε τον Ολιβαντερ;"

Ζ:"Ολιβαντερ;"

Σ:"Από εδω περνούμε τα ραβδιά μας"

Ζ:"Οου"Και μπήκαμε μέσα η τουλάχιστον σε ότι είχε απομείνει απο το μαγαζί

Σ:"Δεν νομίζω να τον έκλεισαν μοιάζει περισσότερο με επίθεση"

Ρ:"Παιδια είναι η ιδέα μου η ο Ντράκο και η μητέρα του δεν θέλουν να τους δει κανείς;"Είπε και κοιτάξαμε όλοι απο την μισό γκρεμισμένη βιτρίνα.

Χ:"Ας τους ακολουθήσουμε"

Σ:"Στην Αδιέξοδο Αλέα;"

Χ:"Ναι"Βγήκε έξω και τον ακολουθήσαμε.

Περνάγαμε απο διάφορους στενούς δρόμους που ήταν γεμάτη με τρελούς?

Ένας μίλαγε και γελαγε σε έναν τοίχο.

Ένας άλλος κράταγε με λουρί δυο τεράστια σκυλιά τα οποία τον έσερναν.

Κάποια στιγμή ένας άρχισε να μας πλησιάζει και ο Χάρι με τράβηξε κοντά του.

Ε:"Ισως πρέπει να γυρίσουμε πίσω"

Χ:"Πιστεύω πως σε λίγο θα σταματήσουν"

Ζ:"Τουλάχιστον να βγάλουμε τα ραβδιά μας για να είμαστε σε αυτοάμυνα"

Σ:"Οχι θα νομίζουν ότι θα τους επιτεθούμε"

Ζ:"Εμείς θα τους επιτεθούμε;"

Χ:"Περιμεντε"Ο Μαλφοϊ με την μητέρα του μπήκαν σε ενα μαγαζί.

Ρ:"Και τώρα;"

Σ:"Την οροφή"Είπα και έδειξα την σκέπη

Ζ:"Θες να ανέβουμε εκεί πάνω;"

Σ:"Προτιμάς να μείνεις εδω με όλους αυτούς τους τρελαρες τριγύρω;"

Ζ:"Στην σκέπη λοιπόν"Και ανεβήκαμε.

Ο Μαλφοϊ φαινόταν κάτι να κάνει σε μια ντουλάπα.

Ξαφνικά ένας μεγαλόσωμος άντρας μπήκε μπροστά στο παράθυρο.

Χ:"Σκύψτε"Και αυτό κάναμε.

Ρ:"Ε αυτός καταζητείται είναι ο..."

Σ:"Φένριρ Γκρέιμπακ"

Ρ:"Ναι πως-"

Σ:"Είναι λυκάνθρωπος δάγκωσε τον Ρέμους όταν ήταν παιδί δεν ήταν εκ γενετής λυκάνθρωπος"

Ακούστικε κάτι να πέφτει σαν ύφασμα και όταν ξανά κοιτάξαμε υπήρχε ενα μαύρο πανί

*
*
*
*
*

Επιτέλους γυρίζουμε στο Χόγκουαρτς ήμαστε στο χόγκουαρτς εξπρές

Ζ:"Φτάνουμε;"

Σ:"Θα σταματήσεις ποτέ;"

Ζ:"Θα μου πεις ποτέ;"

Σ:"Σε λίγο"

Ζ:"Σε πόση ώρα δηλαδή;"

Σ:"Ζακλίν!"

Ζ:"Καλά σταματάω"

Συγγραφέας:"Και κάπου εδω καταλαβαίνω τι πέρναγε η μαμά μου με εμένα και την αδελφή μου όταν πηγαίναμε κάπου με το αυτοκίνητο 🙂"

Χ:"Τι να έκανε ο Μαλφοϊ με αυτή την ντουλάπα και ποιεί ήταν αυτοί μαζί του;"Και όλοι τον κοιτάξαμε

Χ:"Δεν το καταλάβετε; ήταν μια τελετή μια μύηση"

Ε:"Σταματα Χάρι ξέρουμε που θες να καταλήξεις"

Χ:"Είναι ενας απο αυτούς"

Ρ:"Ενας απο ποιους;"

Ε:"Ο Χάρι έχει την εντύπωση ότι ο Ντράκο είναι τώρα ένας θανατοφάγος"

Ρ:"Σοβαρά τώρα απο που έβγαλες αυτό το συμπέρασμα;"

Χ:"Τι έκανε στο Μποργκιν και Μπερκ; έψαχνε για έπιπλα;"

Σ:"Χάρι αυτό δεν αποδεικνύει ότι είναι θανατοφάγος"

Χ:"Ο πατέρας του είναι θανατοφάγος έχει λογική"

Σ:"Απο μια άποψη ναι αλλά απο μια άλλη οχι δεν νομίζω ότι είναι Χάρι"

Χ:"Ησασταν μαζί όταν τον είδαμε"

Ε:"Το είπαμε ότι δεν είμαστε σίγουροι για αυτό που είδαμε"

Χ:"Χρειάζομαι αέρα"Είπε σηκώθηκε και βγήκε εξω.

Σ:"Γιατί πήρε τον αόρατο μανδύα μαζί του;"

Ε:"Αυτό δεν είναι καλό"

Σ:"Σίγουρα"

*
*
*
*
*
*

Επιτέλους φτάσαμε στον σταθμό του Χογκσμιντ ο Χάρι ακόμα δεν έχει γυρίσει και εχω αρχίσει να ανησυχώ

Ε:"Μια χαρά θα είναι Σελ"

Σ:"Το ξέρω ότι μου το λες μόνο για να με καθησυχασεις"

Ε:"Νομίζω ότι θα είναι εντάξει"Και άνοιξε την πόρτα του κουπέ

Σ:"Γεια Λουνα"

Ε:"Γεια"

Λ:"Γειά... χαίρομαι που σας βλέπω"

Σ:"Ωραία γιαλιά είναι...ασυνήθιστα"

Λ:"Ευχαριστώ"

Ε:"Ελάτε πάμε"

Λ:"Θα έρθω σε λίγο...θέλω να δω κάτι"

Σ:"Θα έρθω μαζί σου Ερμιόνη θα τα πούμε στο Χόγκουαρτς"

Ε:"Εντάξει"Είπε και έφυγε.

Σ:"Λοιπόν απο που πάμε;"

Λ:"Απο εδω"Άρχισε να περπατάει και την ακολούθησα.

Κάποια στιγμή εμφανίστηκε μπροστά μας ο Μαλφοϊ έμεινε ακίνητος μας κοίταξε για λίγο και φάνηκε σαν να πάγωσε και μετά πέρασε απο διπλά μας σαν να μην μας είχε δει

Σ:"Περίεργο συνήθως δεν περνάει χωρίς να με ενοχλήσει"

Λ:"Μάλλον βιαζόταν"

Σ:"Μπορεί"

Είδα την Λουνα να πλησιάζει την πόρτα στο τέλος του διαδρόμου

Σ:"Αυτό δεν είναι το βαγόνι του Σλιδεριν;"

Λ:"Ναι"

Η Λουνα άνοιξε την πόρτα και ήταν άδειο όπως περίμενα.

Πήγα να φύγω όταν η Λουνα έκανε ενα ξόρκι ένας ήχος απο ύφασμα ακούστικε ο αόρατος μανδύας του Χάρι πετάχτηκε ποιο διπλά και ο Χάρι εμφανίστηκε ξαπλωμένος στο πάτωμα με την μύτη του να αιμορραγεί

Σ:"Χάρι!"Είπα και τον πλησίασα

Σ:"Τι έγινε;"Και του έδειξα την μύτη του.

Χ:"Ο Μαλφοϊ"Είπε και σηκώθηκε

Χ:"Πως ξέρατε που είμαι;"

Λ:"Μαγική σκόνη τα χέρια σου είναι γεμάτα απ'αυτην"

Χ:"Καλλίτερα να φύγουμε"

*
*
*
*

Σ:"Συγγνώμη που σε κάναμε να χάσεις την μεταφορά με την άμαξα Λουνα"

Λ:"Δεν πειράζει"Μετά απο λίγο είδαμε τον καθηγητή Φλίτγουικ.

Φ:"Καιρός ήταν! έφαγα όλον τον κόσμο για να σας βρω!"Είπε και άνοιξε μια περγαμηνή.

Φ:"Ονόματα;"

Χ:"Καθηγητά Φλίτγουικ με ξέρετε εδω και πέντε χρόνια"

Φ:"Δεν κάνουμε εξαιρέσεις Πότερ!"

Λ:"Αυτός τι κάνει;"Είπε και κοίταξε εναν άντρα που ήταν πιο πέρα.

Φ:"Μπορις ασφάλεια"Και έφυγε

Ποιο πέρα ο Μαλφοϊ τσακωνόταν με τον Φλιτς και ο Σνέιπ ήταν μαζί του

Σε:"Είναι εντάξει κύριε Φλιτς μπορώ να εγγυηθώ εγω για τον κύριο Μαλφοϊ"Ο Φλιτς έφυγε ο Μαλφοϊ γύρισε προς τα εμάς και...

Ν:"Ωραία μύτη Ποτα!"(BellaLestreinge. χαρούμενη?😂)

Είπε και έφυγε και ο Σνέιπ το ίδιο.

Σ:"Θες βοήθεια με αυτό;"Είπα και του έδειξα την μύτη του

Χ:"Ναι αλλά την τελευταία φορά ποναγα για δυο εβδομάδες κάποιος άλλος τρόπος;"

Λ:"Μπορώ εγω με ξόρκι"

Χ:"Το έχεις ξανακάνει;"

Λ:"Οχι αλλά εχω φτιάξει μερικά δάχτυλα πόσο διαφορετικό να είναι;"

Χ:"Εντάξει"

Λ:"Επισκευή"Είπε και ακούστικε ο χαρακτηριστικός ήχος απο κόκαλα και έκλεισα τα μάτια μου

Χ:"Αου!"

Λ:"Θα περάσει γρήγορα"

Χ:"Πως φαίνομαι;"

Λ:"Εξαιρετικά συνηθισμένος"

Χ:"Υπέροχα"

Σ:"Ψώνιο"Και τον χτύπησα στον σβέρκο

Σ:"Ελάτε πάμε"

*
*
*
*

Πλέον είμαστε στην μεγάλη αίθουσα

Ε:"Χάρι; τι έπαθες;"Αλλά δεν της απάντησε

Ε:"Σελ;"

Σ:"Πήρε τον αόρατο μανδύα και πήγε στο βαγόνι του Σλιδεριν για να παρακολουθήσει τον Μαλφοϊ"

Ε:"Μα δεν είναι σίγουρο ότι είναι... ξέρετε"Είπε και κοίταξε γύρω

Ρ:"Αυτός σε χτύπησε;"

Χ:"Ναι"

Ντ:"Καλησπέρα σε όλους"Και γυρίσαμε προς τον Νταμπλουντορ

Ντ:"Αρχικά επιτρέψτε μου μου να σας γνωρίσω το νέο μέλος του προσωπικού μας τον Οράτιο Σλαγκχορν"Ο καθηγητής Σλαγκχορν σηκώθηκε και τον χειροκροτήσαμε

Ντ:"Ο καθηγητής Σλαγκχορν δέχτηκε να επιστρέψει και να διδάξει στην παλιά του θέση στο μάθημα των φίλτρων εν τω μεταξύ η θέση του καθηγητή της άμυνας εναντίον των σκοτεινών τεχνών θα ανατεθεί στον καθηγητή Σνέιπ"

Χειροκροτήματα ακούστηκαν μόνο απο τον κοιτώνα του Σλιδεριν.

Ντ:"Οπως γνωρίζετε όλοι περάσατε απο έλεγχο κατά την άφιξη σας εδω απόψε κι έχετε δικαίωμα να γνωρίζετε τον λόγο κάποτε υπήρχε ένας άντρας που όπως και εσείς ένιωθε εδω σαν το σπίτι του περπατούσε στους διαδρόμους στις τάξεις έβρισκε το καταφύγιο του εδω φαινόταν σε όλους ένας μαθητής σαν όλους τους άλλους το όνομα του.."

Έκανε μια παύση

Ντ:"Τομ Ριντλ"

( BellaLestreinge ναι είμαι καλά)

Μερικοί άρχισαν να ψιθυρίζουν άλλοι κοίταγαν γύρω τους η Τζίνι κοίταγε κάτω και φαινόταν αναστατωμένη

Σ:"Είσαι καλά;"

Τ:"Ναι.."

Ν:"Ησυχία!"Και όλοι σταμάτησαν.

Ν:"Σήμερα φυσικά είναι γνωστός με άλλο όνομα και αυτός είναι ο λόγος που στέκομαι και απευθύνομαι σε εσάς απόψε υπενθυμίζοντας το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι κάθε ημέρα αυτή την δεδομένη στιγμή ίσως σκοτεινές δυνάμεις προσπαθούν να διεισδύσουν στα τοίχοι του κάστρου στο τέλος η ισχυρότερη άμυνα είστε εσείς..."Έκανε μια παύση

Ντ:"Τώρα ώρα να πάτε στα κρεβάτια σας"

Φύγαμε και πήγαμε στο εντευκτήριο και μιλάγαμε για διάφορα.

Η αίθουσα είχε αδειάσει όταν...

Ρ:"Ο Σνέιπ καθηγητής για την άμυνα στις σκοτεινές τέχνες; ο Νταμπλουντορ έχει τρελαθεί"

Ζ:"Γιατί; εννοώ δεν ήμουν εδώ ποίο πριν αλλά γιατί αντιδρας έτσι;"

Ρ:"Γιατί ο Σνέιπ είναι ο πιο ξινός καθηγητής εδω μέσα όπως είπες δεν ήσουν εδω τις προηγούμενες χρονιές αλλά εσείς θυμάστε το μάθημα των φίλτρων που έκανε"

Σ:"Οπως είπες έκανε μαθήμα φίλτρων"

Ρ:"Ναι...τι εννοείς με αυτό;"

Σ:"Το μάθημα των φίλτρων με το μάθημα της άμυνας εναντίον των σκοτεινών τεχνών είναι τελείως διαφορετικό"

Ρ:"Συνέχισε"

Σ:"Οπότε ίσως να είναι διαφορετική και η συμπεριφορά του"

Ε:"Που θες να καταλήξεις;"

Σ:"Στο ότι ίσως μπρέπει να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία στον Σνέιπ... δηλαδή θα μας κάνει άλλο μάθημα σε αυτό μπορεί-"

Ρ:"Το ξανά λες άλλη μια αυτό το τι πρέπει να κάνουμε γιατί δεν το άκουσα καλά;"

Σ:"Να δώσουμε άλλη μια ευκαιρία στον Σνέιπ"

Ρ:"Ναι δυστυχώς αυτό άκουσα"

Σ:"Ο ελάτε τώρα εντάξει συμφωνώ ότι δεν είναι και ποιο συμπαθητικός καθηγητής αλλά γιατί οχι;"

Ζ:"Εγω συμφωνώ"

Ρ:"Εσυ δεν ίσουν καμ εδω της προηγούμενες χρονιές"

Ζ:"Ναι αλλά με έπεισε"

Ε:"Εντάξει και εγω"Είπε και χαμογέλασα

Ρ:"Χάρι;"

Χ:"Δεν ξέρω"Δεν φάνηκε και πολύ σίγουρος για την απάντηση του

Σ:"Ελαααα"

Χ:"Καλά"

Ρ:"Σοβά;...καλά υπολογίστε και εμένα"

Σ:"Ναι!"

Χελοου μανιταράκια μου

Τι κάνετε?

Και για κάποιος και κάποιες:

Γωγω τι κάνεις?

Πως σας φάνηκε αυτό το κεφάλαιο?

Τι λέτε να γίνει στην συνέχεια?

Αν θέλετε γράψτε μου πράγματα που θέλετε να συμβούν και ίσως τα γράφω στα επόμενα κεφάλαια

Γράψτε τις ιδέες σας εδώ (☞ ͡° ͜ʖ ͡°)☞

Και φυσικά αν τις χρησιμοποιήσω θα αναφέρω ποια νου ήταν η ίδια

Αυτά τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο