╔══════════༺❀༻════════╗

╚════════════════════════╝

{...}

Ο άνδρας με τα ανήσυχα όνειρα άνοιξε τα μάτια του όταν οι ακτίνες του ήλιου τρύπωσαν από την κλειστή του μπαλκονόπορτα.

Πετάρισε ελαφρά τις βλεφαρίδες του έτσι ώστε να καταφέρει να δει μέσα από τα κουρασμένα του μελί μάτια.

Οι κόρες του έπιασαν την πλάτη μιας οικείας φιγούρας να ξαπλώνει μπροστά του ενώ οι κόκκινες άκρες των μαλλιών της ατίθασα σκορπίζονταν επάνω στο μαύρο σεντόνι.

Ο νέος άνδρας χαμογέλασε πλατιά καταλαβαίνοντας ποια ξαπλώνει δίπλα του και έπειτα κατέβασε το βλέμμα του νιώθοντας το χέρι του να τυλίγει μια λεπτεπίλεπτη μα κακοτράχαλη επιφάνεια.

Την μέση της. Την μέση της αγκάλιαζε το βαρύ του γεμάτο μελάνι χέρι.

Έκλεισε τα μάτια του μπερδεμένος για το έπρεπε να κάνει.

Να το πάρει ή να το αφήσει εκεί?

Η κοπέλα που επίσης ταραγμένη από δίπλα του ξάπλωνε δεν είχε ακόμα ξυπνήσει.

Ο χτύπος της πόρτας ακούστηκε και η ησυχία εξαφανίστηκε απότομα.

Ο Jungkook πετάχτηκε και διστακτικά τράβηξε το χέρι του από το σώμα της γυναίκας που εφαίνετο πως επρόκειτο να ξυπνήσει σύντομα μιας και η νέκρα της αίθουσας διαταράχθηκε.

Σηκώθηκε αφού σκέπασε καλύτερα την κοπέλα με το ζεστό μαύρο πάπλωμα και πλησίασε την πόρτα ανοίγοντας την ελάχιστα.

Η γυναίκα μπροστά του υποκλίθηκε και τον καλημέρησε.

Yeadi: Κύριε Jeon. Είναι η σωματοφύλακας Lee εδώ μέσα? Δεν βρίσκεται στο δωμάτιο της..
Jk: Ναι εδώ είναι, κοιμάται..

Της απάντησε και βγήκε έξω από το σκοτεινό δωμάτιο έτσι ώστε να μην την ξυπνήσει από την ομιλία.

Έκλεισε την πόρτα από πίσω του και κοίταξε την κοντότερη γυναίκα που ζητούσε την σωματοφύλακα.

Yaedi: την ψάχνει ο σωματοφύλακας Park. Πήρε στης βίλλας το τηλέφωνο επειδή δεν την έβρισκε στο δικό της. Είναι εντάξει?
Jk: Ναι... Κουρασμένη είναι.. τι την χρειάζεται?
Yaedi: Είναι κάτι επείγον λέει.. νομίζω για μια κηδεία που πρέπει να παρευρεθούν.. αποδήμησε χθες ο κολλητός του και γνωρίζονταν με την σωματοφύλακα Lee..

Ψιθύρισε και ο Jungkook αναστέναξε μιας και είχε ακούσει τέτοια κουβέντα και ακόμα δεν είχε ξυπνήσει.

Jk: Θα της πω..
Yeadi: Θέλετε να σας φτιάξω πρωινό?
Jk: Θα φάμε έξω πιθανόν.

Της απάντησε πριν μπει αθόρυβα ξανά μέσα στο δωμάτιο.

Πλησίασε το κινητό της κοπέλας που ξάπλωνε πάνω στο μαύρο κομοδίνο και άνοιξε την οθόνη.

Κοίταξε την οικεία ταπετσαρία που είχε δει ξανά εβδομάδες πριν και έκλεισε τα μάτια του απογοητευμένος.

Πρόσεξε τα πολλά μυνήματα και κλήσεις από τα δύο ίδια άτομα και άφησε το κινητό της πίσω στο κομοδίνο.

Λύγισε τα γόνατα του και έσκυψε μπροστά από το πρόσωπο της καλύπτοντας τον ήλιο που ζέσταινε τα μάγουλα της και χρύσωνε τις φακίδες της.

Τα φρύδια της φαίνονταν σφιγμένα προκαλώντας ρυτίδες γύρω από τα μάτια της. Τρεμόπαιζαν. Προσπαθούσε να ανοίξει τα μάτια της μέσα στον εφιάλτη που παρακολουθούσε.

Jk: Sonya..

Της ψιθύρισε γλυκά και το χέρι του προσγειώθηκε στα μαλλιά της για να την χαϊδέψει.

Τα μάτια της άνοιξαν απότομα και τρομαγμένα ενώ η ανάσα της είχε σταματήσει λίγο πριν το οξυγόνο εισβάλει στα ρουθούνια της.

Στραβοκατάπιε το σάλιο που είχε κολλήσει στον ουρανίσκο της και σύντομα άνοιξε το στόμα της για να αρθρώσει αυτές τις δύο λέξεις.

Sonya: Κ-κυριε Jeon...

Ψιθύρισε φοβισμένη.

Νόμιζε πως εκείνοι επέστρεψαν.

Άλλωστε αυτούς έβλεπε πάλι στο όνειρο της.

Jk: σε τρόμαξα.. συγνώμη.

Μάζεψε το χέρι από το κεφάλι της και εκείνη ανασηκώθηκε ώστε να τρίψει τα μάτια της.

Sonya: τι ώρα είναι.. άργησα για κάτι? Σας συνέβη κάτι? Ξέχασα κάτι? Με πήρε ο ύπνος?

Ρώτησε ανήσυχη ενώ οι λέξεις που ξεγλυστρούσαν από το στόμα της έτρεχαν όλο και πιο γρήγορα.

Jk: ηρέμησε ηρέμησε.. ένα ένα..

Της ακούμπησε τον ώμο καθησυχαστικά και εκείνη άφησε ένα άβολο γελάκι.

Sonya: γιατί με παίρνει πάντα ο ύπνος..
Jk: καλύτερα για εμένα.

Σχολίασε χαμογελώντας της και αυτή γέλασε δυνατότερα αυτήν την φορά.

Ο Jungkook της έδωσε το κινητό της και απομακρύνθηκε ώστε να πιάσει τα ρούχα του στα οποία ήθελε να αλλάξει.

Jk: το αγόρι σου λέει πως έχετε να παρευρεθείτε σε μια κηδεία ή κάτι και σε ψάχνει.
Sonya: κηδεία.. σωστά!

Φώναξε ξυπνώντας επιτέλους και έλεγξε όλα τα μυνήματα και την ώρα.

Sonya: Πφφ. Ένα ξυπνητήρι δεν σκοτώνει Sonya..

Έλεγξε το πρόγραμμα του αφεντικού της και βλέποντας τις κενές ώρες σε σύγκριση με την ώρα της κηδείας, έτρεξε μέχρι τις επαφές της.

Πάτησε πάνω στην αναπάντητη και σηκώθηκε γρήγορα από το κρεβάτι του άνδρα.

Sonya: Jiminnie?

Ψιθύρισε η κοπέλα τρέχοντας έξω από το δωμάτιο του Jungkook.

Εκείνος δάγκωσε τα χείλη του και έκλεισε την πόρτα του ώστε να αλλάξει τα φωτεινά του ρούχα σε μια μαύρη ενδυμασία.

Jm: Καλημέρα μωρό μου..σε ξύπνησα?
Sonya: καλά έκανες βασικά.. πες μου! Τι θα κάνουμε τελικά?
Jm: Δεν μπορώ να έρθω να σε πάρω επειδή θα οδηγήσω τον Gayeo στο νεκροταφείο..
Sonya: τότε θα έρθω εγώ με τον κύριο Jeon.
Jm: Δεν μπορείς να τον αφήσεις σπίτι εκείνον έτσι?
Sonya: Όχι φυσικά.. άλλωστε για λίγο θα έρθουμε..έχει συνάντηση με κάτι άλλα μοντέλα το μεσημέρι..
Jm: καλά ψυχή μου, εσύ ξέρεις. Θα σε δω εκεί.
Sonya: Μμ. Μπαααιι.

Έστειλε φιλάκια αφού χαιρέτησε γλυκά και τερμάτισε την κλήση.

Προσπαθούσε να τον εμψυχώσει. Στην κηδεία του κολλητού του θα πήγαιναν. Δεν θα άντεχε εάν θα έπρεπε να κάνει το ίδιο για την μικρή μαϊμού της την Ele.

Η κοπέλα φόρεσε το μαύρο της πουκάμισο, την μαύρη της φαρδιά σιδερωμένη παντελόνα και τα μαύρα της τακούνια.

Το παντελόνι περικύκλωνε την μέση της αφού η μαύρη ζώνη έδενε πάνω από το ύφασμα.

Φόρεσε το μαύρο της σακάκι και περπάτησε έξω έως το απέναντι δωμάτιο.

Χτύπησε την πόρτα και ο άνδρας βγήκε έξω πιάνοντας τον χαρακτηριστικό ήχο.

Εκείνος είχε ντυθεί παρόμοια. Μαύρο πουκάμισο, μαύρο φαρδύ παντελόνι και κοντά μαύρα ακριβά υποδήματα.

Είχε φορέσει μια μαύρη μάσκα και είχε ρίξει τα μαύρα του μαλλιά μπροστά από το πρόσωπο του. Όλα αυτά για να μην είναι ευδιάκριτος.

Sonya: Συγνώμη που σας παίρνω μαζί μου και σας ταλαιπωρώ πρωί πρωί..

Προχώρησε από πίσω του όσο κατέβαιναν την σκάλα και εκείνος γύρισε το κεφάλι του να την κοιτάξει όσο ακόμα προχωρούσε.

Jk: Μην το συζητάς..

Χαιρέτησαν και πλησίασαν το μαύρο τζιπ στο υπόγειο πάρκινγκ.
{..}

Sonya: Jimin..

Ψιθύρισε η κοπέλα ενώ πλησίαζαν αθόρυβα τον τόπο τελετουργίας.

Εκείνος γύρισε το κεφάλι του στην γνωστή φωνή και την πλησίασε σύντομα.

Τα χέρια του σύντομα τύλιξαν το σώμα της και το κεφάλι του έσκυψε μέσα στον λαιμό της ώστε να μαλακώσει το πρόσωπο του που τόση ώρα κρατούσε σοβαρό και αυστηρό.

Εκείνη τύλιξε τον ψηλότερο άνδρα πίσω και έτριψε την πλάτη και το πίσω μέρος του κεφαλιού του με τα δάχτυλα της.

Sonya: είμαι εδώ, χμ?

Του ψιθύρισε μέσα στο κοκκινισμένο από το κρύο αυτί του, προσπαθώντας να του επιβεβαιώσει πως όλα θα είναι εντάξει.

Εκείνος έσφιξε λίγο παραπάνω την μέση της και ρούφηξε την μύτη του.

Τράβηξε το κεφάλι του έξω και της άφησε ένα απαλό φιλί στο μέτωπο.

Εκείνη σκούπισε τα δύο αθόρυβα δάκρυα που είχε στα μάγουλα του και του χαμογέλασε πονεμένη.

Sonya: μη κλαίς, πονάω.

Του τσίμπησε το μάγουλο και εκείνος χαμογέλασε πικραμένος.

Το βλέμμα του έπεσε στον Jungkook που τους κοιτούσε χαμένος λίγα μέτρα παραπίσω.

Ο Jungkook υποκλίθηκε διακριτικά και ο Jimin έκανε το ίδιο λίγο πιο άτονα.

Οι τρεις τους προχώρησαν προς τον κόσμο που βρίσκονταν αρκετά βήματα μακριά και στάθηκαν αθόρυβοι και σκυμμένοι.

Η Sonya υποκλίθηκε στην γυναίκα που την πρόσεξε αν και έκλαιγε δυνατά, σαν να μην το είχε κάνει ήδη όλη μέρα και όλο το βράδυ έως τώρα.

Αμέσως μετά υποκλίθηκε στον Gayeo που την κοίταξε και στη συνέχεια στους υπόλοιπους σωματοφύλακες.

Έπιασε το χέρι του αγοριού της που έξυνε το παντελόνι του από το άγχος και το έβαλε μέσα στο παντελόνι του μαζί με το δικό της να το αγκαλιάζει.

Το βλέμμα της πλησίασε τον Jungkook που στέκονταν από δίπλα της.

Εκείνος παρατηρούσε τον κόσμο τριγύρω και την τελετή.

Το βλέμμα της γυναίκας εφόσον δεν άντεχε να βλέπει τον χλωμό ξαπλωμένο άνδρα, ταξίδεψε στα δέντρα τριγύρω προσέχοντας για τυχόν κάμερες. Δεν ήθελε να μπλέξει τον Jungkook στις ειδήσεις πάλι.

Έναν άνδρα πρόσεξε πίσω από τα δέντρα.

Έμοιαζε λες και μιλούσε στο κινητό.

Ντυμένος επίσης στα μαύρα και το πρόσωπο του συνοδευόμενο από ένα μαύρο ζευγάρι γυαλιών ηλίου.

Ο άνδρας κοίταξε την σωματοφύλακα που ήδη τον παρατηρούσε.

Κάτι της ξίνιζε. Όχι δεν ήταν οικείος ο άνδρας.

Απλά το κεφάλι της έλεγε πως ο ύποπτος άνδρας, για εκείνη τουλάχιστον, δεν είχε καλές προθέσεις.

Ο άνδρας με τα γυαλιά κοίταξε για λίγο ακόμα την κοπέλα και έπειτα τερμάτισε την κλήση που έκανε.

Η Sonya βλέποντας τον να πλησιάζει τον κόσμο πέταξε το βλέμμα της πίσω στον παπά.

Πάπας: αναπαύσου εν ειρήνη..

Η Sonya στραβοκατάπιε και άφησε το χέρι του αγοριού της για να του επιτρέψει να πλησιάσει με το τριαντάφυλλο του στο χέρι.

Η γυναίκα που σπάραζε εδώ και ώρα στην τελευταία φράση του κυρίου με το ράσο, φώναξε δυνατότερα.

Με τις κραυγές της να ακούγονται στο μισό δάσος η Sonya αναστέναξε λυπημένη.

Δεν ήθελε να μπει στην θέση της. Δεν ήθελε ούτε να το σκέφτεται.

Ένιωσε ένα χέρι να ακουμπάει τον ώμο της και το βλέμμα της εκτοξεύθηκε στον άνδρα από πίσω της.

Ο άνδρας με τα γυαλιά...

Φαινόταν ακόμα πιο ψηλός από πίσω της.

Η Sonya φύτεψε το βλέμμα της επάνω του και ο άνδρας με το ακριβό αγαθό υλικό που σκίαζε τα μάτια του, της χαμογέλασε.

Ο Jungkook έσμιξε τα φρύδια του κοιτώντας τους.

«Μπορώ σωματοφύλακα Lee να σας μιλήσω για λίγο?»

Το βλέμμα της κόπηκε στην φωνή του και το επίθετο της.

Κοίταξε ελαφρά αγχωμένη τον Jungkook και ύστερα τον Jimin που ακόμα βρίσκονταν με όλους τους υπόλοιπους.

Sonya: δεν είναι καλή στιγμή συγνώμη..

Απάντησε διπλωματικά και ο άνδρας μπροστά της σήκωσε τα γυαλιά ηλίου βάζοντας τα πάνω στα μαύρα του μαλλιά, φανερώνοντας επιτέλους τα πράσινα σχιστά του μάτια.

«λίγο μόνο, αλήθεια δεν θα πάρει πολύ»

Η Sonya επέστρεψε το βλέμμα της στον Jungkook που την χάζευε μπερδεμένος και ανήσυχος.

Sonya: Πηγαίνετε στον Jimin..

Ψιθύρισε στον άνδρα με το σκουλαρίκι στο φρύδι και αυτός στραβοκατάπιε αφήνοντας την να απομακρυνθεί με τον άγνωστο άνδρα.

Sonya: πως με γνωρίζετε..

«και ποιος δεν σας γνωρίζει?»

Σχολίασε γελώντας και έβγαλε την ταυτότητα του έξω από το μαύρο του σακάκι.

«Fedrigo Hugyeo, ανήκω στο δυτικό αστυνομικό τμήμα της Busan. Σας ζητούν για επίσκεψη στα κρατητήρια..»

Sonya: πως? Στις φυλακές της Busan?
Hugyeo: Μμ.
Sonya: κάποιο λάθος θα πρέπει να έχει γίνει.. δεν έχω κάποιον μέσα..
Hugyeo: είστε σίγουρη? Δεν γνωρίζετε αυτούς τους δύο ανθρώπους?

Της έδειξε δύο φωτογραφίες από τα πρόσωπα που δεν ήθελε να ξαναδεί μπροστά της. Οι φιγούρες που κοίταξε έκαναν σβούρες στο κεφάλι της. Μόλις είχε ξεκλειδώσει εικόνες που δεν θα ήθελε να θυμάται. Τα πρόσωπα τους ξεθόλωσαν από την μνήμη της και εκείνη τον κοίταξε με μεγάλα μάτια.

Sonya: Δεν- Δεν-

Ένα χέρι αγκάλιασε σύντομα την μέση της και την τράβηξε επάνω στο σώμα του ίδιου ιδιοκτήτη.

Εκείνη σήκωσε το κεφάλι της γρήγορα και πρόσεξε τον κοκκινομάλλη άνδρα που κοιτούσε αυστηρά τον αστυνομικό.

Jm: Συμβαίνει κάτι?

Με το που ο Jungkook ενημέρωσε τον Jimin πως η Sonya είχε απομακρυνθεί με έναν ξένο ύποπτο άνδρα, ο σωματοφύλακας δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να τρέξει προς το μέρος της φοβισμένος πως κινδύνευε.

Hugyeo: εσείς.. είστε?
Jm: εσείς ποιος είστε?
Sonya: α-..

Αναφώνησε πριν καταπιεί το σάλιο της ακόμα ταραγμένη.

Ο Jimin την έσφιξε επάνω του κοιτώντας την με τα φρύδια σφιγμένα.

Sonya: αστυνομικός..

Ψιθύρισε αφού ξεπέρασε, σχεδόν, το σοκ της.

Το βλέμμα του Jimin εκτοξεύθηκε στον άνδρα με τα πράσινα μάτια και άνοιξε το στόμα του ελαφρά.

Jm: Τι έκανε??
Hugyeo: Η σωματοφύλακας Lee? Τίποτα.. την ζητούν για επίσκεψη στα κρατητήρια δύο μεσήλικες που ισχυρίζονται πως είναι οι γονείς της..

Στις τελευταίες λέξεις η Sonya έκλεισε τα μάτια της και έπιασε απότομα το χέρι του αγοριού της που στηρίζονταν στην μέση της σταθερά.

Jm: δεν έχει γονείς.

Απάντησε για εκείνη, κοφτά και ψυχρά.

Hugyeo: άρα.. δεν τους γνωρίζετε..?
Jm: τι την θέλουν?
Hugyeo: κάποιος τους κατήγγειλε.. κατηγορούνται για δολοφονία, βίαιη συμπεριφορά, ενδοοικογενειακή βία και ανευθυνότητα περί γονικής μέριμνας. Η καταγγελία ήταν από ανώνυμο άνδρα..

Η Sonya έκρυψε το κεφάλι της στο στήθος του αγοριού της αφού δεν κατάφερε να κοιτάξει τον αστυνομικό μετά από ότι είχε πει.

Εκείνος της φίλησε το κεφάλι και χάιδεψε τα μαλλιά της κρατώντας την στην αγκαλιά της.

Jm: Και η Sonya που θα χρειαστεί?
Hugyeo: την ζητούν ώστε να καταθέσει.. να τους αποδείξει αθώους.
Jm: αθώους.

Ψιθύρισε ενοχλημένος και άφησε ένα ειρωνικό γελάκι πριν θανατώσει με το βλέμμα του τον άνδρα μπροστά του.

Jm: πείτε τους ότι δεν δέχεται να καταθέσει και ότι είναι απασχολημένη.
Hugyeo: μάλιστα.. θα το περάσω σε εκείνους.. καλή σας μέρα.

Υποκλίθηκε και απομακρύνθηκε.

Η Sonya έσφιξε το μαύρο πουκάμισο του σωματοφύλακα ανάμεσα από τις γροθιές της και ένιωσε τον ξηρό λαιμό της να τσούζει κάθε δευτερόλεπτο.

Sonya: γιατί.. γιατί μετά από τόσα χρόνια..
Jm: Σουσσς.. όλα είναι εντάξει..

Της ψιθύρισε σφίγγοντας την στην αγκαλιά του λίγο παραπάνω.

Ο άνδρας με τα μαύρα μαλλιά τους κοίταξε για ακόμα μια φορά από απόσταση και έσκυψε το κεφάλι του. Το απογοητευμένο βλέμμα του κοκκινομάλλη έπεσε επάνω του.

Ο Jungkook νιώθοντας τα σχιστά μάτια του Jimin επάνω του, τον κοίταξε πίσω και πλησίασε το ζευγάρι αφού ο κοκκινομάλλης του σήμανε να έρθει προς το μέρος τους.

Έβγαλε την Sonya από την αγκαλιά του και της φίλησε τα χείλη πεταχτά μα γλυκά.

Jm: μη μου στεναχωριέσαι..σε παρακαλώ..

Της σκούπισε τα μάγουλα και τα αγκάλιασε με τις μεγάλες του παλάμες.

Jm: κοίταξε με.. δεν θα σε πειράξουν εντάξει? Μπορείς να προστατεύσεις τον εαυτό σου. Και θα είμαι και εγώ εκεί όποτε με χρειαστείς.
Sonya: θα... είσαι..?

Ρώτησε ρουφώντας την κόκκινη μυτούλα της.

Jm: φυσικά μωρό μου.. φυσικά.

Ακούμπησε το μέτωπο του στο δικό της και την έχωσε πάλι στην μεγάλη του ζεστή αγκαλιά.

Ο άνδρας με τα μαύρα μαλλιά κοίταξε λυπημένος την μικρή κοπέλα που είχε χαθεί μέσα στα μαύρα.

Jm: Jungkook.. σε παρακαλώ..

Του ψιθύρισε τόσο αθόρυβα ώστε να μην τον ακούσει η κοπέλα που βρίσκονταν από κάτω του.

Jm: πρόσεχε την μου.. στο ζητώ σαν χάρη..

Τα μάτια του δεν ήταν σκληρά πλέον. Είχαν μαλακώσει. Είχαν ευαισθητοποιηθεί.

Ο Jungkook άνοιξε το στόμα του ελαφρώς άναυδος και συμφώνησε όσο πιο σύντομα μπορούσε.

Jk: το υπόσχομαι.

Ψιθύρισε το ίδιο άηχα και στραβοκατάπιε όταν είδε πως η μικρότερη κοπέλα δεν είχε ξεκολλήσει πάνω από το σώμα του αγοριού της.

Πώς να ξεκολλήσει. Και αν επέστρεφαν? Αν το έσκαγαν και έπαιρναν εκδίκηση που δεν δήλωσε ψευδή αθωότητα για τους γονείς της? Που δεν τους βοήθησε?

Και αν ακολουθούσε και ο δικός της θάνατος?

Δεν θα το επέτρεπε.. αλλά.. δεν ήξερε για το τι ήταν ικανοί. Δεν κατάφερε ποτέ να μάθει τα όρια των γονιών της.

Ήταν απάνθρωποι..

Gayeo: Σωματοφύλακα Park. Αποχωρούμε.

Ενημέρωσε από απόσταση και η Sonya με δυσκολία άφησε το αγόρι της.

Sonya: πήγαινε...
Jm: Να προσέχεις.

Της φίλησε ξανά τα χείλη σύντομα και την άφησε προχωρώντας προς τον πολιτικό στα μαύρα και τους τρεις σωματοφύλακες του.

Εκείνη τον χαιρέτησε με έναν τραυματισμένο βλέμμα και μάτια μεγάλα. Εκείνος της χαμογέλασε στέλνοντας διακριτικά ένα φιλάκι στον αέρα.

Εκείνη χαμογέλασε ξαφνικά και έσκυψε το κεφάλι της ρουφώντας για τελευταία φορά την μύτη της.

Jk: Θες.. μια ακόμα αγκαλιά?

Την ρώτησε διστακτικά και εκείνη χωρίς δεύτερη ή ιδιαίτερη σκέψη χώθηκε μέσα στα δικά του χέρια, λιγότερο σχετικά ευάλωτη από πριν.

Jk: Δεν ξέρω τι συνέβη.. αλλά θα είμαι εδώ εντάξει?

Της ψιθύρισε και εκείνη χαμογέλασε που ο γλυκός άνδρας δεν γινόταν πιεστικός.

Εφόσον ήθελε μια ειλικρινή σχέση μαζί του, θα του έλεγε όταν θα ήταν έτοιμη, το τι ακριβώς είχε συμβεί.

Εφόσον αυτός το είχε κάνει ήδη της φαινόταν δίκαιο να το κάνει και εκείνη.

Απλά για τώρα.. σκεφτόταν μόνο το πώς θα μείνει και εκείνη αλλά και ο Jungkook, σώοι και ασφαλείς από τους αλκοολικούς ανθρωποκτόνους..

__________
*UNEDITED

ΛΕΖΓΚΟΟΥ.

⭐ ΑΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΕΕ

-Minnie