☽︎ 𝚠𝚑𝚊𝚝 𝚑𝚊𝚙𝚙𝚎𝚗𝚎𝚍 𝚝𝚘 𝚢𝚘𝚞𝚛 𝚑𝚊𝚒𝚛 ☾︎

~ 2 μέρες αργότερα ~

Αλέξις pov

Ακούω τις καθαρίστριες να κάνουν φασαρία και απλά ουρλιάζω να φύγουν ... Εκείνες με υπακούν όπως είναι φυσικό και γυρίζω να δω την ώρα ...

8:40

Πώς????? Έχω εννιά μάθημα γαμω...

Σηκώνομαι αν και ξέρω ότι δεν πρέπει να το κάνω .... Αλλά δεν είναι πια εδώ η μάνα μου για να μου το επιβάλλει

Έτρεξα και μπήκα στον δικό μου μικρό κόσμο .... Και σε δευτερόλεπτα ήμουν έτοιμη

Αρπάζω την τσάντα μου και με αργές κινήσεις αυτή την φορά κατεβαίνω τις σκάλες

Εδώ και δύο μέρες ο Φίλιππος με τον πατέρα μου τρώνε πρωινό μαζί ...

Ποτέ σαν οικογένεια δεν τρώγαμε όλοι μαζί ... Τώρα το θυμήθηκε?

Άφησα την τσάντα μου σε μια καρέκλα και πήρα ένα ποτήρι καφέ και ένα κρουασάν και μουρμουρισα ένα καλημέρα και έκατσα δίπλα στον Φίλιππο

« καλημέρα Αλέξις » είπε ο πατέρας μου και ο Φίλιππος απλά κούνησε το κεφάλι του

Γύρισα τα μάτια μου και ξανά σηκώθηκα ήπια λίγο ακόμα από τον καφέ μου και άρπαξα την τσάντα μου

« θα αργήσω στο μάθημα τα λέμε »
Είπα αλλά η φωνή του Φιλίππου με σταμάτησε

« μπορώ να σε πάω γω » είπε και φυσικά ήθελα να με πάει οπότε συμφώνησα χαιρέτησε τον πατέρα μου και με ακολούθησε

Βγήκαμε έξω και μπήκα στο αμάξι του

Με ρώτησε πού είναι η σχολή του εξήγησα και λίγα λεπτά μετά ημασταν εκεί

Σε όλη την διαδρομή δεν μιλήσαμε
Εκείνος όμως έσπασε την σιωπή

« πως τα πας στην ζωή σου Αλέξις ? Μετά τον θάνατο της μητέρας σου ? » μου είπε χωρίς να έχει καμία οπτική με εμένα

« τέλεια ... Μπορεί να ήταν η μητέρα μου αλλά ποτέ δεν φέρθηκε σαν να ήταν ... Αλλά μου φερόταν σαν να είμαι βάρος ... » δεν περίμενε τέτοια απάντηση με κοίταξε στιγμιαία Και μετά ξανά γύρισε στον δρόμο

Από κει και πέρα δεν ξανά είπαμε τίποτα ... Κατέβηκα από το αμάξι τον ευχαρίστησα και είδα τον Στέφανο να κάθεται στο παγκάκι και να με περιμένει

Με αγκαλιασε και μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και προχωρήσαμε μέσα

Γύρισα να ψάξω το αμάξι του Φίλιππου μα είχε φύγει ....

|•|

Ο Στέφανος και η Αλέξις βγήκαν από το κτήριο μετά από μια βασανιστική μερα και αποφάσισαν να πάνε για καφέ

Αν και δεν είχε όρεξη η Αλέξις μετα την συζήτηση της με τον Φίλιππο ... .

Ο Στέφανος ήταν ο κολλητός της που γνώρισε την πρώτη μέρα στην σχολή ...

Γενικά δεν ήταν πολύ κοινωνική οπότε μόλις γνώρισε τον Στέφανο δεν ήθελα να γνωρίσει αλλά παιδιά

[...]

Επέστρεψε στο σπίτι το πρώτο πράγμα που αντίκρισε ήταν η χλόη με τον Φίλιππο αρκετά κοντά όρθιοι στο σαλόνι

Και να υπάρχει μια φανερή ένταση ανάμεσα τους

« γεια σας » είπε για να τους κίνησει το ενδιαφέρον

« γεια σου Αλέξις » αναφώνησε η χλόη με όση φωνή της είχε απομείνει από τον τρόμο από την εμφάνιση της Αλέξις

« τι λέτε » είπε και έκατσε στον καναπέ

Η χλόη την κοίταζε μπερδεμένη και δεν ήξερε τι να πει

« λέμε να βγούμε όλοι μαζί το βράδυ »
Έσωσε την καταστήση ο Φίλιππος

Η Αλέξις αν και δεν τους πίστεψε συμφώνησε με ένα χαμόγελο και πριν φύγει είπε

« θα πω στον Στέφανο να έρθει » δεν τους άφησε να πουν κάτι διότι έφυγε από το σαλόνι

•|•

Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και δεν μπορώ να καταλάβω ποια είμαι και τι κάνω. ..

Μπορεί να φανεί παράξενο αλλά ποτέ στην ζωή μου δεν ένοιωσα ότι κάνω κάτι στην ζωή μου ποτέ δεν βρήκα τον σκοπό της ζωής μου να το πούμε ...

Ποτέ δεν ένοιωσα ευτυχισμένη ή ερωτευμένη ....

Ποτε δεν ένοιωσα ολοκληρωμένη και σημαντική ...

Κοίταξα μια τελευταία φορά τον εαυτό μου με το μαύρο φόρεμα μου και βγήκα από το δωμάτιο με αργά βήματα ...

Δεν έχω καλό προαίσθημα για αυτό

Μόλις έφτασα στην σκάλα άκουσα μια δυνατή αστραπή ν σκάει στον ουρανό και ένοιωσα ένα κύμα γαλήνης αλλά και τρόμου

Κάτι έχει αλλάξει γύρω μου μα δεν ξέρω τι ...

Γεια σαααας

Λοιπόν ακούω την γνώμη σας τι πιστεύετε ότι θα γίνει στο κλάμπ ...

Θα μάθει τι έλεγαν η χλόη και ο Φίλιππος ...

Τι ήταν αυτή η αστραπή στο τέλος 🙄

Τα λέμε στο επόμενο

Μπαιιιιι 💞

16/04/20