Αλέξις pov

Flashback

Πετάω την κουβέρτα από πάνω μου και πιάνω τα μαλλιά μου ψηλά

Σηκώνομαι με αργές κινήσεις και βλέπω το φώς του μπάνιου ανοιχτό και καταλαβαίνω ότι μέσα είναι η χλόη

Κατευθύνομαι στο κοινόχρηστο μπάνιο

Μπαίνω μέσα και το είδωλο μου είναι οριακά τρομαχτικό....

Σήμερα είναι η πρώτη μέρα της τρίτης λυκείου .... Φυσικά και δεν θέλω να πάω....

Κάνω τα απαραίτητα και κατεβαίνω κάτω ακούω φωνές από το γραφείο του πατέρα μου και πλησιάζω να ακούσω

« πρέπει Μάνθο !» ακούω την μητέρα μου να φωνάζει

« δεν θα της πεις τίποτα , σε ανέχομαι αλλά αυτό δεν θα το κάνεις , κατάλαβες ? » τον ακούω να χτυπάει το χέρι του στο γραφείο και απομακρυνόμαι ... Και ανεβαίνω τις σκάλες

Δεν είναι η πρώτη. Φορά που τους ακούω να τσακώνονται το έχω συνηθίσει ...

Έχει καταντήσει γέλοιο πια....

End flashback

Πάω να σηκωθώ αλλά νιώθω ένα βάρη και καυτό σώμα να με έχει τυλίξει

Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω τον Φίλιππο χωρίς μπλούζα

Νιώθω τον πανικό να με καταβάλει όσο και να μου αρέσει εδώ δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο που βρίσκομαι στην αγκαλιά του

Χτυπάω με το χέρι του το στερνό του και παρατηρώ ότι στα κόκκαλα δίπλα στον λαιμό του έχει ένα τατουάζ

Είναι μια πρόταση με καλλιγραφικά γράμματα

Που έλεγαν "I'm not coming back"

Η περιέργεια με κατακλύζει αλλά δεν είναι πρωτεύων θέμα αυτή την στιγμή

Εκείνος ανοίγει τα μάτια μου και και μου χαμογελάει

Αυτό το πανέμορφο άσπρο χαμόγελο σε συνδυασμό με τα γκρι του μάτια με κάνουν να θέλω να του όρμηξω

Πριν προλάβει να πει κάτι ανασηκώνω όσο μπορώ τι κεφάλι μου γτ δεν με έχει αφήσει ακόμα και τον ρωτάω τι κάνω εδώ ?

Εκείνος περνάει το άλλο του χέρι πίσω απ'τα μαλλιά του

Και γυρίζει ελαφρά τις κόρες των ματιών του

« ο Άρον δεν ήξερε άλλο δωμάτιο και πήγε και κοιμήθηκε μαζί με την χλόη στο κρεβάτι σου » είπε και με άφησε σηκώνοντας τον κορμό του

Εγώ σηκώνομαι και κάθομαι οκλαδόν μπροστά του και κοιτάω τα πανέμορφα μάτια του

« και γτ δεν με πηγές σε κάποιο άλλο δωμάτιο ? Τόσα έχει » είπα και σταύρωσα τα χέρια μου κάτω από στήθος μου

Εκείνος χαμογέλασε πονηρά και φάνηκε ότι κάτι ηλίθιο σκέφτεται

« ναι αλλά δεν θα σε είχα αγκαλιά » είπε και εγώ γέλασα λίγο ειρωνικά

Όμως δεν πρόλαβα να απαντήσω...

Μέσα στο δωμάτιο μπουκαραν οι δύο μπαμπουίνοι που είχαμε για κολλητούς

« καλημέρα » φώναξε ο Άρον και από πίσω του μπήκε η χλόη σέρνοντας ένα καροτσάκι με φαγητά

« γτ δεν βοηθάς την κοπέλα ρε ηλίθιε ?» λέει ο Φίλιππος και όλοι τον κοιτάμε εμ απορία

« σκαστε έχω τρόπους » είπε και σηκώθηκε παίρνοντας το καροτσάκι

Εμείς γελάσαμε με την ψυχή μας

κάτσαμε να φάμε το φαγητό που έφερε η χλοη

Καθώς γελαγαμε με τα παιδιά

Μια ανάμνηση μου ήρθε στο μυαλό
Ένιωσα τα χέρια μου να μουδιάζουν

Πέφτει κάτω το πιατο που κρατούσα και ακούω τον ουρανό να ουρλιάζει από κεραυνούς

Αμέσως καταλαβαίνω ότι το κάνω εγώ

Και τότε όλα μαύρα

Flashback

Μουσική , θόρυβος , ιδρωμενα Κορμια παντού

Νιώθω να χορεύω στον Ρυθμό της μουσικής και δύο αντρικά χέρια να πιάνουν τους γοφούς μου

Κανω πίσω για να τα αποφύγω και βγαίνω από το μαγαζί

Είχε παντού καπνό και ομίχλη

Τα σύννεφα ήταν πυκνά και φωτίζονταν από τα φώτα της πόλης

Άρχισα να περπατάω και ένιωσα έναν πόνο σε όλο μου το κορμί και τα μάτια μου να αλλάζουν χρώμα ο ουράνος άνοιξε και η βροχή ήταν καταρρακτώδης

Αστραπές ακούγονται

Πήρα μια βαθιά ανάσα και κοίταξα γυρω μου

Ήμουν μόνη μου ... Άρχισα να τρέχω και έχασα τον χρόνο

Ακουσα μουσική και μια δόνηση στο ποδι μου

Σταματάω λίγο πριν πέσω πάνω σε ένα δέντρο

Η βροχή ήταν ασταμάτητη

Δεν μπορούσα να την ελέγξω δεν τον έκανα εγω αυτό πια ....

Είδα το όνομα της μητέρας μου να αναγράφεται στην οθόνη

Δεν ήθελα να το απαντήσω μετά την συζήτηση μας το μεσημέρι

Αλλά το αλκοόλ με έπεισε να το κάνω

« ναι » λέω και περιμένω την απάντηση της όμως αντί αυτού ακούω την βαριά ανάσα της και λίγο πριν τερματίσει η κλήση άκουω τα τελευταία της λογια

" μην του δείξεις ποτέ ποια είσαι „

Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια της μητέρας μου ....

7/5/20