Νεφέλης pov

Άνοιξα ελαφρά τα μάτια μου λόγω των βίαιων ακτίνων του ήλιου που εισέρχονταν στο μεγάλο δωμάτιο.
Ένιωθα το κεφάλι μου βαρύ ενώ το στομάχι μου με εγκατέλειπε από στιγμή σε στιγμή.

Πόσο ήπια χθες?

Γύρισα αυτόματα πλευρό προσπαθώντας να παραδοθω ξανά στην αγκαλιά του Μορφέα αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη βρέθηκα σε μια ξένη αγκαλιά.

Τα μάτια μου άνοιξαν αυτόματα ενώ άρχισαν να περιεργάζονται τον άγνωστο νεαρό που βρισκόταν μπροστά μου.

Ήταν πανέμορφος ενώ η ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα του έλαμπε κάτω από τις πρωινές ακτίνες.

Ένιωσα πως ξυπνούσε και ασυναίσθητα έκλεισα τα μάτια μου προσπαθώντας να δείξω πως δεν είχα ξυπνήσει ακόμη.

Λίγη ώρα αργότερα σηκωθηκε από το κρεβάτι και αφού μάζεψε τα πράγματά του έφυγε από το μεγάλο δωμάτιο.

Τότε ήταν που σηκώθηκα και εγώ. Αφού ντύθηκα έπιασα τα μαλλιά μου μια αλογοουρά και μπήκα στο μπάνιο.

Τρόμαξα μόλις είδα το είδωλο μου στον καθρέφτη. Το σώμα μου ήταν γεμάτο μωβ και κόκκινα σημάδια.

«Θα με σκοτώσει ο Dominic»

Μονολογησα και έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου προσπαθώντας να θυμηθώ έστω και κάτι όμως ήταν άδικος κόπος.

Δεν μπορούσα να ανασύρω τίποτα από την χθεσινή νύχτα μονο ένα έντονο καστανό χρώμα και δύο σχιστά μάτια να με κοιτάζουν κάτω από το αστραφτερό φεγγάρι.

Στην ανάμνηση αυτή ανατριχιασα ενώ έπιασα το κεφάλι μου το οποίο πονούσε ακόμη από το χθεσινό μεθύσι.

Πήρα τα πράγματα μου και κατευθυνθηκα προς την πόρτα. Ένα χαρτάκι βρισκόταν κολλημένο επάνω της.

Έπιασα το μικρό χαρτάκι στα χέρια μου και το διάβασα.

«Δεν γνωριζόμαστε αλλά μετά το χθεσινό μας βράδι θα αναγνώριζα το σώμα σου ανάμεσα σε χιλιάδες»

Ένα πονηρό χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη μου ενώ τα μάτια μου έπεσαν πάνω σε μια υπογραφή.

«K.TH»

Έβαλα στο μικρό σημείωμα στην τσάντα μου και άνοιξα γρήγορα την πόρτα του δωματίου. Πήρα το ασανσέρ και κατέβηκα βιαστικά στο ισόγειο του ξενοδοχείου.

Πέρασα την υποδοχή και πλέον βρισκόμουν στα όμορφα στενά της Νάπολης.

~

Ένιωσα το κινητό μου να δονείται ενώ οι μεγάλες σιδερένιες πόρτες τις αυλής άνοιξαν. Βρισκόμουν έξω από το σπίτι της Σελήνης.

Κλήση 📞

Νεφ:έλα τι έγινε.

Σελ:Έλα σπίτι μου έχουμε πρόβλημα με την "επιχείρηση". Είναι και ο αδελφός σου εδώ

Νεφ:Ν-ναι εεε κ-καλυτερα να μην με δει τώρα

Σελ:Γιατι?

Νεφ:θα σου εξηγήσω αλλά όχι τώρα

Σελ:καλά έλα τώρα όμως γιατί έχουμε πρόβλημα.

Τέλος κλήσης

Τι έγινε πάλι και πως θα εμφανιστω έτσι μπροστα στον Dominic.

Σελήνης pov

Σελ: ΔΕΝ ΓΊΝΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΣ

Enzo: Α-αρχηγε ...

Σελ:ΠΩΣ ΓΊΝΕΤΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΕΛΕΙΨΑ . ΒΑΣΙΚΑ ΑΚΟΜΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΑΒΕΙ ΤΑ ΚΑΘΉΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΊΝΕΙ ΑΥΤΌ?!

Enzo:Α-αρχηγε αφήστε με να σας εξηγήσω...

Είπε χαμηλόφωνα ο Enzo ενώ εγώ πυροβόλησα για πολλοστή φορά τον στόχο που είχα μπροστά μου. Έπρεπε κάπου να βγάλω τα νεύρα μου.

Σελ: ΜΙΛΆ ΔΥΝΑΤΑ ΔΕΝ ΣΕ ΑΚΟΥΩ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΆΓΜΑ ΠΟΥ ΜΙΣΩ

Enzo: Ν-ναι

Είπε για ακόμη μια φορά χαμηλόφωνα ενώ τα νεύρα μου πέρασαν τα όρια τους.

Άφησα -βασικα πεταξα- το όπλο ενώ κατευθύνθηκα με γρήγορες κινήσεις κοντά του. Έπιασα με δύναμη τον γιακά του λευκού πουκάμισου του και τον τράβηξα κοντά μου.

Σελ:ΜΙΛΑ ΔΥΝΑΤΑ

Φώναξα μπροστά στο πρόσωπο του ενω εκείνος κατέβασε το κεφάλι του.

Άφησα το λευκό ύφασμα σπρώχνοντας τον πίσω ενώ ο Enzo έπεσε με δύναμη στο πάτωμα .

Σελ:Απορώ τι σου βρήκε ο .... ξέρεις δεν χρειάζεται να πω το γελοίο όνομα του

Είπα και έφυγα από το υπόγειο. Μόλις ανέβηκα πάνω είδα την Νεφέλη αλλά και τον Dominic να με κοιτούν με απορία

Σελ:ΔΕΝ φταίω εγώ.. ελάτε τώρα έχουμε κάποια σοβαρά θέματα να λύσουμε.

~

Μπήκαμε στο μεγάλο γραφείο του πατέρα μου. Ένιωσα το άθλιο άρωμα του και κατευθείαν άνοιξε τα παράθυρα.

Έκατσα στην μεγάλη κόκκινη βελούδινη καρέκλα ενώ τα αδέλφια Ferrari στάθηκαν απέναντι μου.

Νεφ: τι έγινε Σελήνη γιατί μας φώναξες

Σελ: Λοιπόν κάποιος δικός μας ή μάλλον κάποια διέταξε επίθεση στην μαφία της Κορέας...

Dom: TIII ΑΥΤΟ ΑΠΟΚΛΕΊΕΤΑΙ.

Σελ: κι όμως η πολυαγαπημένη ξαδέλφη μου έμαθε πως γύρισα και αποφάσισε να παίξει βρώμικα.

Νεφ: Σε βάζει σε κίνδυνο Σελήνη. Θέλει να σε αποτελειώσει όπως τότε...

Σελ: Το ξέρω όμως καλύτερα έτσι . Μου δίνεται η ευκαιρία να κλείσω τους λογαριασμούς του πατέρα με εκείνους.

Dom: Σελήνη σύνελθε αυτο είναι παρακινδυνευμένο...

Πήγε να πει ο Dominic αλλά η φωνή μου τον σταμάτησε

Σελ: Dominic δεν είμαι πια το μικρό αθώο κοριτσάκι που θυμάσαι. Πλέον είμαι ανεξάρτητη γυναίκα , στέκομαι μόνη μου στα πόδια μου και μην ξεχνάς πλέον είμαι η Red η πιο άψυχη δολοφόνος όλης της Αμερικής. Δεν θα πάθω τίποτα

Ο Dominic πέρασε τα χέρια του μέσα από τα πυκνά μαλλιά του και άφησε μια βαριά ανάσα να βγει από μέσα του.

Dom:δεν ξέρω Σελήνη , τώρα που γύρισες δεν θέλω να σε ξαναχασω...

Σελ: δεν θα πάθω τίποτα . Εσύ Νεφέλη τι έχεις να πεις ?

Ρώτησα την φίλη μου η οποία είχε ένα βλέμμα χαμένο. Κάτι κρύβει αυτή δεν μου το βγάζετε από το μυαλό.

Νεφ: Εγώ πιστεύω πως έχεις δίκιο . Πρέπει να κλείσουν οι λογαριασμοί , καλύτερα έτσι.

Είπε ενώ σηκώθηκε απότομα χτυπώντας το χέρι της στο τραπέζι. Με αυτή της την κίνηση χαμογέλασα πονηρά

Αυτή είναι η κολλητή μου.

Σελ: ωραία ώρα για δράση τοτε.

Ανακοίνωσα και σηκώθηκα γρήγορα από την καρέκλα. Άνοιξα την ξύλινη πόρτα του γραφείου. Σηκώνοντας το βλέμμα μου αντίκρισα όλη την ομάδα.

Υποκλίθηκαν όλοι ενώ εγώ προχώρησα προς την σάλα.

Σελ: ΛΟΙΠΌΝ ΨΑΞΤΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΡΕΙΤΕ , ΘΕΛΩ ΠΛΗΡΗ ΈΛΕΓΧΟ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΚΟΡΕΑΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚO ΈΛΕΓΧΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΙΝΉΣΕΩΝ. ΘΕΛΩ ΠΛΗΡΗΣ ΕΝΗΜΈΡΩΣΗ. ΕΓΙΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΤΉ?

Όλοι: ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΡΧΗΓΈ

Φώναξαν όλοι με μια φωνή και άρχισαν να ψάχνουν.

Θα τους βρω και τους είναι που θα αρχίσει το καλό

Skip time

Πλέον έχει φτάσει βράδι και μάλιστα είναι μεσάνυχτα. Η ομάδα έχει συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα στοιχεία ενώ εγώ ετοιμάζομαι για το γλέντι. Η βασική τους ομάδα βρίσκεται εδώ στην Ιταλία για ταξιδακι αναψυχής γεγονός που δεν περίμενα αλλά και πάλι με βολεύει αφάνταστα.

Ντύθηκα

Ενώ άφησα κάτω τα μακριά καστανά μαλλιά μου και κατέβηκα στο σαλόνι.

Εκεί με περίμεναν όλοι.

Σελ: που βρίσκονται ακριβώς ?

Ρώτησα την ακριβή τοποθεσία των μελών ενώ έβαζα το όπλο στην θήκη μου

Enzo: βρίσκονται εδώ ... Στην Νάπολη

Απάντησε ενώ τα μάτια μου τον κοίταξαν με απορία

Σελ: Μμμ ωραία καλύτερα για έμενα.

Αφού πλέον ήμουν έτοιμη αποχαιρέτησα τα παιδιά και βγήκα από το σπίτι.

Σελ: είμαι έξω ...

Απάντησα στο ακουστικό ενώ ο Dominic μου έδωσε το ελεύθερο να συνεχίσω.

Jks'pov

Jk:Να είστε όλοι σε επιφυλακή. Είναι η χώρα του και ξέρει όλα τα λημέρια.

Όλοι:μάλιστα

Jk:άντε πάμε τώρα

Είπα και ξεκινήσαμε . Κινούμασταν στα σκοτεινά σοκάκια της Νάπολης. Ήταν ξημερώματα ενώ την βραδινή ησυχία έσπαγε μόνη ο ήχος των παπουτσιών μας.

Μέχρι που ένας άλλος ήχος ακούστηκε.

Ένας ηχος τακουνιών.

Τae:ακούτε ότι ακούω

Yg:τακούνια ακούω δεν ξέρω τι ακούς εσύ

Tae:ποιος διάολος είναι τέτοια ώρα έξω

Είπε έντονα ο Taehyung ενώ έκρυψε το όπλο του.

Ο ήχος άρχισε να πλησιάζει ενώ ακούγονταν από όλα τα διαφορετικά στενά.

Ήταν παγίδα το ένιωθα

Jk:παιδιά είναι παγίδα

Nam:τι λες ρε .. με τακούνι θα επιτεθεί τι είναι νοικοκυρά σε απόγνωση ?

Jk:σκάσε και άκου ότι σου λέω . Είναι παγίδα τα μάτια σας δεκατέσσερα.

Είπα ενώ μια γυναικεία μορφή εμφανίστηκε μπροστά μας.

Μια ψηλή γυναίκα με καλλίγραμμο σώμα και μακριά καστανά μαλλιά.

Tae:Ποια είσαι ?

Φώναξε στα ιταλικά ο Taehyung ενώ εκείνη είχε μείνει ακίνητη.

Δεν μπορούσα να δω καλά το πρόσωπο της ενώ τα μάτια της καλύπτονταν από τα μακριά μαλλιά της.

Tae:ΣΟΥ ΜΙΛΆΩ

Φώναξε για ακόμη μια φορά ο Taehyung ενώ εκείνη άρχισε να τρέχει προς μια άγνωστη για εμας διαδρομή

Jk:πιάστε την

Φώναξα και όλοι άρχισαν να την κυνηγούν

Jk:πάω για εκείνη εσείς περικυκλωστε την περιοχή . Μην την χάσετε από τα μάτια σας.

Είπα στο ακουστικό και όλοι χάθηκαν στα σκοτεινά στενά της πόλης.

Εκείνη έτρεχε μπροστά μου ενώ τα τακούνια της πατούσαν σταθερά στο έδαφος.

Ξαφνικά έβγαλε ένα όπλο από την τσέπη της και στόχευσε πίσω μέχρι που ένας πυροβολισμός ακούστηκε ενώ το αριστερό μου χέρι μουδιασε ολοκληρωτικά .

Εχει καλό σημάδι η μικρή.

Άρχισε να ανεβαίνει και σκουριασμένη σκάλα που οδηγούσε στην ταράτσα ενός μεγάλου παλιού κτηρίου.

Την έχασα για μερικά δευτερόλεπτα ενώ πλέον είχα φτάσει και εγώ στη ταράτσα.

Πήρα μερικές ανάσες και κοίταξα γύρο μου, δεν ήταν πουθενά.

Yg:την έχασες ?

Jk:μάλλον ... Δεν μπορει να την έχασα ... Κάπου εδώ θα είναι όμως ..

Γύρισα το κεφάλι μου προσπαθώντας να καταλάβω που είχε κρυφτεί όμως ήταν άδικος κόπος.

Τότε άκουσα πάλι τον ήχο τον τακουνιών , το κεφάλι μου γύρισε αυτόματα. Η άγνωστη νεαρή περπατούσε δίπλα στο χάος ενώ το μικρό όπλο βρισκόταν στα χέρια της.

Jk:θα έπρεπε εγώ να έρθω σε εσένα και όχι εσύ ..

Είπα στα ιταλικά έχοντας ένα πονηρό χαμόγελο στα χείλη μου ενώ έβγαλα το όπλο μου από την τσέπη.

Δεν έδειξε να φοβάται αντιθέτως ένα βλέμμα ενθουσιασμού διαγράφτηκε στο -οσο μπορούσα να διακρίνω - πρόσωπο της.

Jmn:την βλέπω με το σήμα σου στοχεύω απευθείας

Jk:ναι

Απάντησα στο ακουστικο

Jk:βλέπω σου αρέσουν τα άγρια παιχνίδια μικρή..

Της είπα και τότε ήταν που τα μάτια της συνάντησαν τα δικά μου.

Αποκλείεται

Αυτά τα μάτια τα έχω ξαναδεί.

Δεν μπορεί

Ασυναίσθητα κατέβασα το όπλο ενώ έμεινα να την κοιτάζω.

Jmn:της ρίχνω Jk αλλιώς θα την χάσουμε.

Jk:μην τολμήσει και της ρίξει κανείς

Φώναξα ενώ το βλέμμα μου δεν είχε φύγει από πάνω της.

Τα μάτια της με υπνωτιζαν ενώ ο πόνος στο χερι μου είχε πλέον εξαφανιστεί

Ξαφνικά εριξε δύο πυροβολισμούς στον αέρα ενώ εγώ έτρεξα κοντά της όμως εκείνη είχε άλλα σχέδια.

Έφτασε στο χείλος της ταράτσας και με μια κίνηση έπεσε από το πολυόροφο κτήριο.

Σοκαρισμένος αμέσως κοίταξα κάτω όμως το σώμα της δεν υπήρχε πουθενά αντίθετα ένα χαρτάκι βρισκόταν πάνω στην άκρη της ταράτσας .

Επιασα το μικρό σημείωμα και τα κοίταξα

«Θα ξανασυναντηθούμε κύριε Jéon»

«RED»

Ενώ μια στάμπα από κατά κόκκινο κραγιόν στολιζε το κάτω μέρος του χαρτιού.

Τα μάτια μου έπεσαν στον καθαρό ουρανό ενώ μερικές λέξεις ξέφυγαν από τα χείλη μου .

Jk: Θα τα ξαναπούμε .... Σελήνη...

~

Βρισκόμουν στο δωμάτιο με τα αγόρια

Tae:αύριο πρωί γυρίζουμε Κορέα

Nam: επιτελους έχουμε πολλές δουλειες, έτσι Jungkook?

Jk:ναι ναι

Απάντησα προσπαθώντας να οργανώσω τις σκέψεις μου μέχρι που μια ερώτηση με έκανε να ξεχάσω τα πάντα

Jmn:γιατί μας είπες να μην ρίξουμε
Jungkook? Τι συμβαίνει ?

Ρώτησε ανηξερα ο Jimin ενώ εγώ έπιασα το κεφάλι μου με τα χέρια μου.

Jk:είναι περίπολο...

Είπα ενώ στην συνέχεια τους εξήγησα τα πάντα.

Tae:ήταν που δεν θα περνούσες καλά ...

Αποκρίθηκε πονηρα ο Taehyung ενώ εγώ κάλυψα το πρόσωπο μου. Όλη η κατάσταση ήταν ένα μπέρδεμα.

Tae:πάντως εγώ πέρασα τέλεια χθες το βράδι ...

Yg:κάτι καταλάβαμε ... Γύρισες καθόλου ή μπα

Απάντησε o Yoongi ενώ το ένα του φρύδι ανασηκώθηκε.

Tae:μπα έμεινα μέχρι το πρωί μαζί της

Jn:σε ξεθεωσε η Ιταλίδα ή μήπως το ανάποδο ?

Ρώτησε ο Jin ενώ ο Taehyung έπεσε πίσω

Tae:η κοπέλα ήταν ΦΩΤΙΆ τέτοιο πράγμα δεν έχω ξανακάνει ποτέ.

Είπε ενώ έκλεισε τα μάτια του

Yg:ΑΠΑΠΑ κοίτα τι του έκανε μια Ιταλίδα . Και για πες ... Πως την λένε ..?

Tae:δεν ξέρω καν. Μόνο τα μάτια της θυμάμαι και το πόσο καλή είναι στον συγκεκριμένο τομέα

Είπε γελοντας πονηρά

Nam:Ααααα

Tae:σκάσε ρε....

Jin:είστε και οι δύο ... Ο ένας καλύτερος από τον άλλο τι να πω

Jk:τίποτα να μην πεις . Σηκωθείτε να ετοιμαστείτε... Αύριο φεύγουμε.

Είπα και όλοι πήγαν στα δωμάτια τους όμως εμένα τριγυρνούσε ακομη στο κεφάλι μου η μορφή της

Ποια είναι στα αλήθεια αυτή η κοπέλα και τι σχέση έχει με την μαφία

______________

Ακόμη ένα κεφάλαιο τελείωσε

Ίσως είναι λίγο βαρετό όμως έρχονται καλύτερα .

Μέχρι τότε τα φιλιά μου

Αν σας άρεσε πατήστε 🌟

Vanilla