கவிதை. 167
என் தாய்க்கு ஒரு நல்ல நண்பன் என் தந்தை என் அறிவுக்கு ஒரு நல்ல ஆசான் என் தந்தை.
மிதமான புன்னகைக்கு பஞ்சமில்லை மனதளவில் கவலைகள் பிறக்கும் வரைக்கும்.
எத்தனை முறை அடித்தாலும் அடுத்த நிமிடமே எதுவும் நடக்காதது போல் ஓடி வந்து நம்மை ஒட்டிக்கொள்ளும் தெய்வம்.
இயற்கையோடு இணையும் உன் புன்னகையும் என்னோடு இணையும் உன் வாழ்க்கையும் பேரழகே.
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top