"Τι έκανε ρε ο μαλακας;;" αναφώνησε σοκαρισμένος ο συμφοιτητής του και η Ελίζα χτυπώντας το χέρι δυνατά στο γραφείο τράβηξε τη προσοχή τους .

"Καθίστε όλοι ήσυχα! Πάω στο διευθυντή!"

Οι ψίθυροι πως ο Κίαν την είχε άσχημα έδιναν και έπαιρναν και η Ελίζα ρίχνοντας τους ένα άγριο βλέμμα αποχώρησε από την αίθουσα. Όσο και να μην ήθελε να τον δει έπειτα από το χαστούκι στη κουζίνα, έπρεπε να τον μαζέψει στην αίθουσα και να ενημερώσει σαν σωστή καθηγήτρια τη διεύθυνση για τη συμπεριφορά του έτσι ώστε να μη κινηθεί η υποψία της γνωριμίας.

Κατέβηκε τις σκάλες του πρώτου ορόφου όταν άξαφνα, εκείνος την άρπαξε απ το μπράτσο. Έβαλε το χέρι του στο στόμα της και κρατώντας την σφιχτά άνοιξε τη διπλανή πόρτα και την ώθησε προς τα μέσα.

"Πώς τολμάς να με σερνεις στις τουαλέτες; Διδάσκω εδώ!!" Είπε ανακτωντας τον εαυτό της μα εκείνος έμοιαζε με αγρίμι. Άπλωσε τα χέρια του στη κοιλιά της ψιλαφιζοντας τη κι εκείνη τα χτύπησε και τα απομάκρυνε από πάνω της.

"Έχεις τρελαθεί εντελώς; Τι διάολο κάνεις Κίαν;!"

"Επιβεβαιωνομαι!" Είπε πλησιάζοντας απειλητικά και η Ελίζα πισωπατησε.

"Για ποιο πράγμα;! Δεν έχεις δικαίωμα να..." Η φωνή της χάθηκε όταν την έπιασε και την ανέβασε πάνω στο πάγκο. Η Ελίζα έβαλε τα χέρια της στο στήθος  του προσπαθώντας να απωθήσει το κορμί του που την στρίμωξε μα εκείνος τα έπιασε και τα κόλλησε στο καθρέφτη πίσω της. Το ραγισμα που προκλήθηκε φανέρωνε και τη δύναμη με την οποία την έσπρωξε.

"Θέλεις γκρι; Πάρε να 'χεις λοιπόν!!" φώναξε μέσα στα μούτρα της και εκμηδενιζοντας την απόσταση, έμπλεξε τα δάχτυλα του με τα δικά της χωρίς να τα αφήσει να ξεφύγουν και παρεκκλινε του ίδιου του , του κανόνα. Όρμησε στα χείλη της σαν ξελιγωμενο ζώο, παίρνοντας με το έτσι θέλω, ένα φιλί που ήξερε καλά πως θα τους κοστίσει. Εκείνη αντιστάθηκε σθεναρά όμως η σπίθα που άναψε, δεν άργησε να γίνει πυρκαγιά . Το έδαφος ήταν πρόσφορο και σαν δύο πύρινες εστίες έκαψαν κάθε απαγόρευση στο διάβα τους. Οι γλώσσες τους ερωτεύτηκαν η μια την άλλη παίζοντας αδιάκοπα μεταξύ τους ενω τα χέρια του βρέθηκαν στους γλουτούς της. Μείωσε κάθε κενό ανάμεσα τους , σήκωσε τη φούστα της ψηλά, ως τη μέση μα η συνειδητοποίηση δεν άργησε να τους χτυπήσει τη πόρτα. Τα γέλια που ακούστηκαν στο διάδρομο, λειτούργησαν καταλυτικά. Η Ελίζα βρήκε το σθένος και τον έσπρωξε. Κατέβηκε αστραπιαία και έστρωσε τη φούστα της χωρίς να μιλά κατακόκκινη από θυμό.

"Δε θέλω να με πλησιάσεις ξανά!" δήλωσε λαχανιασμενη μα γεμάτη οργή

"Λυπάμαι Λιζ.... Είναι αργά πλέον γι'αυτό. Δεν υπάρχει γυρισμός"

"Θα παντρευτώ!"

"Έτσι σου είπαν;;" Η ειρωνεία του την ώθησε στα άκρα και προσπερνώντας τον, άνοιξε τη πόρτα για να φύγει
"Νόμιζα πως ήσουν έγκυος..." της είπε και πάγωσε το βήμα της. Έμεινε να κρατάει ανοιχτή τη πόρτα χωρίς να γυρίσει μα δε χρειάζονταν. Ο Κίαν πρόσεξε αμέσως τα χέρια της που έτρεμαν στο χερούλι. "Εκείνο το πρωί ο Πίτερ βρήκε ένα τεστ εγκυμοσύνης στο κάδο του μπάνιου. Θετικό...Τι ήθελες να κανω;" τα απανωτά χτυπήματα ερχόντουσαν από παντού και γυρίζοντας προς τα πίσω, είδε τα μάτια της βουρκωμένα.

"Σοβαρολογεις;" ψέλλισε ταραγμένη. Ο Κίαν πήγε κοντά, έκλεισε τη πόρτα και την τράβηξε προς τα μέσα.

"Μη φύγεις όταν τελειώσουμε, θελω να πάμε μια βόλτα τα δύο μας. Και τώρα πήγαινε στη αίθουσα και έρχομαι" βλέποντας την αλήθεια στα μάτια της αναπτερωθηκε το ηθικό του. Δεν είχε ιδέα για το τεστ , που σήμαινε ότι δεν ήταν σε καμία περίπτωση έγκυος. "Μη με κοιτάζεις, απλά φύγε. Αναδιοργάνωσε τον εαυτό σου και θα έρθω πίσω σου εντάξει;"

"Κίαν δεν..."

"Σσς, θα μιλήσουμε μετά. Δεν είναι η ώρα" έσκυψε και ρούφηξε το κάτω της χείλος απαλά και πιάνοντας το χερούλι άνοιξε τη πόρτα. Η Λιζ βγήκε απρόθυμα έξω και ανεβαίνοντας στην αίθουσα προσπάθησε να συνδέσει όλα τα κομμάτια και φτάνοντας στο τέλος, ο Κίαν ανέβηκε κατά πολύ στα μάτια της μα και στη καρδιά της. Δεν είχε ιδέα για το μετα. Ήθελε να τελειώσουν οι ώρες και να ξεκαθαρίσουν. Λίγο πριν μπει στην αίθουσα, άγγιξε τα χείλη της και χαμογέλασε ανεπαίσθητα στη θύμηση όσων έγιναν πριν. Η πράξη της ήταν καταδικαστέα σε κάθε περίπτωση μα ποιος ήταν ικανός να κρίνει;

*****

"Που πάμε;" ρώτησε διστακτικά μπαίνοντας στο αυτοκίνητο του. Μπορεί η Ελίζα να έσβησε το κινητό του μα εκείνος όχι. Αρκέστηκε σε ένα μήνυμα πως θα τη περιμένει στο παρκάκι με το αμάξι μόλις τελειώσει και έφυγε από το Πανεπιστήμιο. Ήθελε απλά να της δώσει τον αέρα για  να επιστρέψει στη θέση της, έτσι ώστε να μπορέσει να ξεσπάσει την οργή του μόνος.

"Σπίτι μου" είπε κοφτα

"Τα χέρια σου είναι..." παρατήρησε βλέποντας κάποιες αμυδρες γρατζουνιές στα δάχτυλα του.

"Κόκκινα; Μην αγχώνεσαι δεν είναι τίποτα" δε χρειάστηκε να της πει κάτι παραπάνω  για να καταλάβει πλεον το λόγο που δεν επέστρεψε στην αίθουσα νωρίτερα.

"Δεν ήμουν έγκυος ποτέ και δεν έχω ιδέα για το τεστ" είπε σοβαρή θέλοντας να ξεκαθαρίσει τη θέση της. "Μα πέρασαν μήνες και αυτό που έγινε στο μπάνιο..." βλέποντας τον να σφίγγει το τιμόνι μα και το σαγόνι του επέλεξε να μη συνεχίσει τη κουβέντα στο αυτοκίνητο. Σώπασε ώσπου έφτασαν στο διαμέρισμα του. Δεν είχε ιδέα γιατί δέχθηκε αφού εν τέλει έπειτα από το μεγάλο καυγά  με το Πίτερ κατέληξαν πάλι μαζί μα ήταν ο Κίαν. Και ο Κίαν δεν είχε καιρό τώρα μέτρο σύγκρισης στα μάτια της.

Μπήκαν στην οικοδομή σιωπηλοι και μόλις  οι πόρτες του ασανσέρ άνοιξαν, όλα έσβησαν... Χωρίς λέξη, χωρίς προειδοποίηση, την έσπρωξε και χιμηξε στο κορμί της διεκδικώντας το. Δεν είχε νόημα να λοιδορούν πλέον ο ένας τον άλλο μα ούτε και συνοχή να αντισταθούν σε όσα λαχταρούσαν.

Τη σήκωσε κόντρα στο καθρέφτη  ρουφώντας και φιλώντας το λαιμό της ασταμάτητα ενώ μόλις έφτασαν στον όροφο, τη κράτησε από τους γλουτούς και τους οδήγησε στο εσωτερικό του διαμερίσματος. Η επαφή για εκείνον μεταμορφώθηκε σε ανάγκη. Σε δίψα για όσα δεν έγιναν μα και για όσα ήθελε να γίνουν. Κλώτσησε τη πόρτα της κρεβατοκάμαρας και πέφτοντας μαζί της στο κρεβάτι , άρχισε να τη γδυνει παθιασμένα. Η αίσθηση της διεκδίκησης που δεν είχε καμία σχέση με το τρόπο που έκανε έρωτα με το Πίτερ, πυρπόλησαν το 'είναι' της και παίρνοντας πρωτοβουλία, άρχισε να τον ξεντυνει και η ίδια. Μένοντας γυμνοί υπό την επήρεια της σαρκικής τους ανάγκης, φιλουσαν και άγγιζαν  ο ένας τον άλλο πνιγμένοι στα συναισθήματα ώσπου ο Κίαν κατέβηκε χαμηλά. Εγλυψε το περίγυρο του αφαλού της και δάγκωσε το δέρμα της απαλά.

"Αν είναι να 'φυτέψουμε' κάτι εκεί μέσα κάποια στιγμή , θα είναι δικό μου..." δήλωσε προκαλώντας της έκπληξη μα και τρέμουλο. Τα ακροδάχτυλα του χάιδεψαν τη κλειτορίδα της, που είχε γεμίσει υγρά και ανεβαίνοντας προς τα πάνω χώθηκε στο λαιμό της. "Καις..." της ψιθύρισε ανοίγοντας λίγο παραπάνω τα μπούτια της. Μπορεί η σύγκρουση των συναισθημάτων τους να ήταν μοιραία λίγες ώρες πριν μα τώρα ήταν διαφορετικά. Μέσα σε μια μόλις μέρα, έσπασαν κάθε κανόνα και απαγόρευση. Μόλις το μόριο του ακούμπησε στην εσοχή του κόλπου της ,  άρχισε να πάλλεται ανεξέλεγκτα αναζητώντας την αίσθηση του. Τα υγρά της ενώθηκαν με τα δικά του και γλιστρώντας απαλά το μόριο του μέσα της έκλεισε τα φλεβαρα από ηδονή. Έκαιγε εσωτερικά ενω το κορμί της υποδέχθηκε το δικό του πρόθυμα και φιλήδονα. Πλέον η Ελίζα γνώρισε και την άλλη όψη του νομίσματος... Εκείνη τη παθιασμένη, ζωντανή όψη που της απέδειξε πως όταν γουστάρεις κάποιον πραγματικά , δινεσαι και αφήνεσαι σώμα και ψυχή.

"Ερωτευμένη...Αυτό δεν πρόλαβα να πω εκείνο το βράδυ" είπε ξεπνοα στη δεύτερη ώθηση που έκανε μέσα της και τυλίγοντας τα χέρια της γύρω από το λαιμό του, γύρισε στο πλάι το κεφάλι του , δάγκωσε το σκουλαρίκι που είχε στο αυτί του και έπειτα εγλυψε το λοβό ολόκληρο. Ο Κίαν ανέβασε ρυθμό απολαμβάνοντας τα αγκομαχητά της δίνοντας παράλληλα στον εαυτό του τη λύτρωση από το μονόπλευρο έρωτα που πίστευε πως ένιωθε για εκείνη.

-εγώ να δεις πόσο ερωτευμένος είμαι με τη πάρτη σου...σκέφτηκε μα αντί να της το πει, προτίμησε να της το δείξει κάνοντας της έρωτα μέχρι τελικής πτώσης. Τελείωνε και ο οργανισμός του με ένα και μόνο χάδι της , αναζητούσε κι άλλο... Το απόγευμα πέρασε και σαν ήρθε το βράδυ, τους βρήκε αγκαλιασμένους να κοιμούνται ο ένας πάνω στον άλλο...

Σας φιλώ...