Αυτή είναι η σχέση μας.

Ή μάλλον,

αυτή είμαι εγώ στην σχέση μας.

Σε διάλεξα γιατί σε εμπιστευόμουν.

Σε χώρισα γιατί ό,τι πίστεψα σε εσένα το έσπασες.

Έχασα τον εαυτό μου... Ή και όχι.

Εξελίχθηκα στον καινούριο καλύτερο μου.

Και θα σου έλεγα και ευχαριστώ,

αν δεν μου προκαλούσες τόσο πόνο

και κάθε φορά που κοιτιόμουν στον καθρέφτη

δεν μετρούσα τις μαχαιριές.

Κάποιες από αυτές πισώπλατες.

Η μοίρα είναι τόσο περίεργη.

Με έναν περίεργο τρόπο, στο τέλος

πήρα κάποια από αυτά που πάντα ήθελα.

Δημιούργησα υπέροχα έργα,

κάποια από τα καλύτερα μου,

αυτήν την περίοδο

και τα περισσότερα δεν είναι καν σε αυτήν την συλλογή.

Συνειδητοποίησα πολλά πράγματα για εμένα,

έμαθα καλύτερα τον εαυτό μου,

τον κατάλαβα,

τον ερμήνευσα,

ανακάλυψα τι ζητάω και τι θέλω.

Αν το δω ψυχρά,

και ξεχάσω τον πόνο,

ήσουν απλά το μέσο

για να πετύχω στο μέλλον

το καλύτερο.

Έχω διαγράψει τις όμορφες στιγμές μας,

εδώ και καιρό,

και όσο δεν σε βλέπω έχω ξεχάσει ότι υπάρχεις.

Πάντα βέβαια κάπου κάπου θα σε ξαναδώ,

και ίσως για λίγο η κατάσταση μας με πληγώσει,

γιατί σε αγάπησα κάποτε,

δεν μπορώ να σε μισώ τελείως.

Έτσι είμαι.

Και χαίρομαι που είμαι έτσι.

Γιατί είμαι Άνθρωπος.

Αυτή η συλλογή έχει 59 έργα

που είναι μερικώς ή ολόκληρα

αφιερωμένα σε εσένα,

κι όμως πλέον κανένα από αυτά δεν με πληγώνει.

Γιατί δεν είναι δικά σου,

είναι δικά μου.

Εδώ μέσα υπάρχουν κάποια

από τα αγαπημένα μου τραγούδια,

τα τραγουδάω κάθε μέρα,

κι όμως 9/10 δεν σε σκέφτομαι καν.

Ήθελα όμως πάρα πολύ

να φτιάξω αυτό το βιβλίο.

Αν ήμασταν ακόμα μαζί,

κάποια μέρα θα σου έδειχνα τι έγραψα για εσένα.

Αν δεν ήσουν τόσο μαλάκας,

ίσως το έκανα και τώρα.

Αυτήν την στιγμή σκέφτομαι

ότι σου είχα αφήσει ένα παραθυράκι να τα δεις

και εσύ το έκλεισες μόνος σου,

νομίζοντας ότι κάνεις κάτι έξυπνο.

Ήσουν τόσο χάσιμο χρόνου...

Τέλος πάντων,

θα έπρεπε να νιώθεις τιμή

που κάποιος ασχολήθηκε κάποτε

να κάνει ωραία τέχνη με την μίζερη πάρτη σου.

Αλλά αφού δεν ενδιαφέρεσαι καν,

πρόβλημα σου,

έτσι κι αλλιώς εγώ κερδισμένη βγήκα

από την μιζέρια σου.

Ο τίτλος είναι "επίλογος"

κι όμως αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει

κάποιο κεφάλαιο να κλείσω.

Όλα είναι κλεισμένα και τακτοποιημένα,

και καμιά φορά,

σαν τα απομεινάρια μιας καταιγίδας,

με τυλίγει ένας εκνευρισμός

και μία μελαγχολία.

Γνωρίζοντας εμένα,

πιστεύω ότι αυτό θα συμβαίνει πάντα,

ίσως για πάντα.

Η σπασμένη κούκλα λοιπόν,

κλείνει αυτόν τον επίλογο

αναγεννημένη από τις στάχτες της

και γνωρίζοντας ακριβώς ποια είναι

και για τι θέλει να πολεμήσει.

Και ναι, μίζερε άνθρωπε

που με είπες τσουλάκι, πουτανάκι και τρελή,

είμαι μία τρελή μάγισσα,

είμαι ένας υπέροχος,

αληθινός και ειλικρινής άνθρωπος,

δυναμικός,

γεμάτος συναισθήματα,

που παραδέχεται τα λάθη του,

και προσπαθεί απεγνωσμένα να μην πληγώσει κανέναν,

αλλά το κάνει, συνεχώς.

Η ζωή μου είναι πολύ δύσκολη,

αλλά αυτό με κάνει να εξελίσσομαι

σε πολύ γρήγορους ρυθμούς.

Και ξέρεις κάτι,

είμαι υπέροχη όπως είμαι.

Και είμαι περήφανη που είμαι

αυτή η τρελή μάγισσα.

Κυρίες και κύριοι,

μόλις διαβάσατε το μυστικό τετράδιο μου.